Plots was ik ongewild "de minnares"
Graag wil ik hier even mijn verhaal kwijt. Plots was ik ongewild de "minnares".
Iets meer dan een jaar geleden leerde ik online een leuke man kennen. Beiden single, ik kinderen, hij niet.We hadden al snel een relatie.
Wat wel was dat hij soms afspraakjes op het laatste annuleerde .
Of niet kwam opdagen, waarna hij dan vb. stuurde dat er iets gebeurd was, oma was met spoed naar ziekenhuis en er erg aan toe....
Voor de rest hadden we het heel erg fijn samen.
Toen we hadden afgesproken en hij niet kwam opdagen, ik hem na uren proberen niet kon bereiken en ongerust werd, ben ik naar hem toegereden. Wat hij ook zelf gezegd had, van kom anders maar naar mij, want hij zou nog even slapen nadat hij met vrienden op stap ging.
Zo stond ik dus plots bij zijn ouders, (daar woonde hij zei hij na zijn vorige relatiebreuk) en hoorde ik van hen dat hij getrouwd is en een kindje heeft.
Mijn wereld stortte in, en die mensen ook natuurlijk.
De ouders zeiden onmiddellijk dat ik hem moest laten en zij het niet aan zijn vrouw zouden zeggen. Ze zouden hem er wel mee confronteren.
Ik heb hem de dag erna geconfronteerd. Eerst was hij razend, uiteindelijk wel gepraat.
En ja, hij bood zijn excuses aan, was dom, maar zag me graag....
Ik wist het allemaal niet meer, in begin was het heel duidelijk, dit stopt. Vrouw wel of niet inlichten? ....Ik ben totaal ongewild in deze situatie terechtgekomen. Heb dit nooit gewild, zou er nooit bewust in meegegaan zijn.
Was vroeger altijd heel duidelijk, mocht dit gebeuren. Maar nu ik in deze situatie zit is het allemaal veel moeilijker, want na een jaar zie je die ook wel echt graag.
Voor mezelf zit ik met heel veel vragen, schuldgevoel, verdriet, ... Ik ben meer dan een jaar evenveel belogen en bedrogen door hem.
Hij heeft me hier bewust in meegesleurd, hij wist perfect wat hij deed.
Ook naar zijn vrouw toe, want verschillende personen weet dat ze bedrogen wordt behalve zij.
Ik heb met hem al heel veel gepraat ondertussen, maar ook enkel dit, geen fysiek contact meer sindsdien.
Hij gaat van het ene naar het andere. De ene dag wil hij met mij verder, de andere dag zegt hij dat het niet gaat. Dan zegt hij dat het stopt tussen ons, geen contact meer. Dan stuurt hij weer dat hij bij mij wil zijn. Dan zegt hij dat hij een eind aan zijn leven gaat maken. Dan is het weer dat ik het haar maar moet zeggen als ik dat wil, maar hij dan alles kwijt is.
Hij wil enkel samenblijven met zijn vrouw voor het kind, het huis,...En is niet van plan haar de waarheid te zeggen.
En zijn ouders doen ook alsof er niets gebeurd is
Voor mij is dit een verschrikkelijke situatie. Weet niet meer wat te doen. Ik kan geen rust meer vinden.
Hoop hier een beetje raad, advies te vinden.
Twijfelaartje schreef op 14-05-2023 om 18:19:
Ik denk dat ik voor de rest al mijn zaken goed op orde heb. Heb in het verleden al met echtscheiding en verlies te maken gehad, en ben dit allemaal heel goed doorgekomen. Dit was gewoon een heel zware klap.
En heel begrijpelijk dat dit heel hard bij jou binnenkwam, dat kost ook rouwtijd! Maar laat hem niet jouw vertrouwen compleet kapotmaken, ‘gelukkig’ duurde het geen jaren voordat je hierachter kwam.
sterkte!
Philou schreef op 14-05-2023 om 18:19:
[..]
Misschien moet jij jouw eigen advies eens ter harte nemen.
Schattig zo’n jij-bak. Sterke comeback ook.
Ik weet niet of het al gezegd is Twijfelaartje, maar als je een ontrouwe man in je bed hebt gehad, is het hoog tijd voor een soa-test...
Marianne76 schreef op 14-05-2023 om 22:57:
Ik weet niet of het al gezegd is Twijfelaartje, maar als je een ontrouwe man in je bed hebt gehad, is het hoog tijd voor een soa-test...
Heb ik gedaan, vrijdag het resultaat gekregen. alles was in orde. Wat een hele zorg minder is. Nu, hij was daarvan zelf heel overtuigt dat hij safe was. Omdat hij in laatste jaar enkel met mij had. En thuis blijkbaar amper tot niets. En het 5 jaar geleden is met iemand anders.
Twijfelaartje schreef op 14-05-2023 om 23:15:
[..]
Heb ik gedaan, vrijdag het resultaat gekregen. alles was in orde. Wat een hele zorg minder is. Nu, hij was daarvan zelf heel overtuigt dat hij safe was. Omdat hij in laatste jaar enkel met mij had. En thuis blijkbaar amper tot niets. En het 5 jaar geleden is met iemand anders.
Nou, dat zou bijzonder zijn want doorgaans is vreemdgaan een enorme afrodisiacum.
Ja, sorry, dat wil je natuurlijk liever niet horen.
Philou schreef op 14-05-2023 om 23:20:
[..]
Nou, dat zou bijzonder zijn want doorgaans is vreemdgaan een enorme afrodisiacum.
Ja, sorry, dat wil je natuurlijk liever niet horen.
Ja hij kan zeggen wat hij wil natuurlijk. Hoorde van zijn moeder dat ze wel vaak gemerkt had dat hij op een andere kamer sliep. En als hij met vrienden ging boemelen niet naar huis mag.
Belangrijkste is dat ik niks heb opgelopen.
Heb ik nog wat wijsheid uit de oude doos:
'Een man verlies je op dezelfde manier als dat je hem gekregen hebt'.
Ik vond hem altijd wel komisch, tot mijn eigen relatie uitging omdat hij een ander had. En zo is hij ook ooit bij mij beland 
EmmaT schreef op 14-05-2023 om 23:58:
Heb ik nog wat wijsheid uit de oude doos:
'Een man verlies je op dezelfde manier als dat je hem gekregen hebt'.
Ik vond hem altijd wel komisch, tot mijn eigen relatie uitging omdat hij een ander had. En zo is hij ook ooit bij mij beland
Ik denk dat heel veel relaties zo, uitgaan en beginnen. Veel mensen kunnen/willen niet alleen zijn en kiezen dan voor veiligheid en blijven. En gaan pas weg uit een relatie als ze iemand anders hebben, een andere optie.
Twijfelaartje schreef op 14-05-2023 om 23:25:
[..]
Ja hij kan zeggen wat hij wil natuurlijk. Hoorde van zijn moeder dat ze wel vaak gemerkt had dat hij op een andere kamer sliep. En als hij met vrienden ging boemelen niet naar huis mag.
Belangrijkste is dat ik niks heb opgelopen.
Dat laatste is inderdaad belangrijk. Wel gek dat die moeder jou dit soort dingen verteld heeft. Dat ga je toch niet zomaar aan een vreemde vertellen die aan je deur komt met de mededeling dat je de vriendin bent van je getrouwde zoon. Dan denkt ze toch in eerst instantie dat die vriendin dat verzint?
Twijfelaartje schreef op 14-05-2023 om 12:35:
[..]
Ja het hoort zo te zijn dat je elkaar 100% vertrouwt in een relatie, en ik wil zeker niet zeggen dat alle vrouwen en mannen hier deden of hun neus bloedt, Totaal niet, sorry als dit zo overkwam naar jullie toe. Maar ik bedoel in mijn situatie gewoon dat er voor haar toch genoeg tekenen moeten zijn waarop ze zich vragen gaat stellen. Ik weet het niet want ben nooit in die situatie geweest, Hij was vb op familieweekend(kwam ik achteraf te weten) en zat daar uren met mij te sturen en videochatten. Dat vb van op de oprit uren bellen in mijn vorige post,...
En precies daarom is de reden dat je de vrouw zou moeten inlichten. Of naja, moeten klinkt zo dwingend en dat bedoel ik niet zo.
Ik zou je in die situatie gigantisch dankbaar zijn geweest als je me ingelicht had, laat ik het dan zo zeggen. Tuurlijk is de kans groot dat de partner signalen ziet, maar zolang meneer mooi weer blijft praten ( en dat kan die heel erg goed als ik zie hoe hij jou bespeelt) kan ze daar waarschijnlijk niks mee. En dat vreet aan je. Dat.heeft niks te maken met een partner die doet alsof zijn neus bloed, maar met een partner die verslingerd zit tussen signalen en vermoedens en een partner waarvan ze waarschijnlijk niet kan geloven dat die zoeits zou doen.
Twijfelaartje schreef op 14-05-2023 om 23:15:
[..]
Heb ik gedaan, vrijdag het resultaat gekregen. alles was in orde. Wat een hele zorg minder is. Nu, hij was daarvan zelf heel overtuigt dat hij safe was. Omdat hij in laatste jaar enkel met mij had. En thuis blijkbaar amper tot niets. En het 5 jaar geleden is met iemand anders.
Ik zou hem echt niet op zijn blauwe ogen geloven, hoor! Hij heeft al bewezen geen moeite te hebben met liegen.
Twijfelaartje schreef op 15-05-2023 om 07:24:
[..]
Ik denk dat heel veel relaties zo, uitgaan en beginnen. Veel mensen kunnen/willen niet alleen zijn en kiezen dan voor veiligheid en blijven. En gaan pas weg uit een relatie als ze iemand anders hebben, een andere optie.
Nee, het komt voor maar een man met normen en waarden gaat niet vreemd. Die rondt eerst zijn lopende relatie af voordat hij op zoek gaat naar een ander.
En verder was de boodschap van Emma: als je een relatie aangaat met een vreemdganger, heb je een relatie met een vreemdganger. Je zult zelf ook bedrogen worden. Bespaar jezelf die pijn. Verspil je tijd en je leven niet aan zo'n lapzwans.
Rhonda schreef op 15-05-2023 om 07:25:
[..]
Dat laatste is inderdaad belangrijk. Wel gek dat die moeder jou dit soort dingen verteld heeft. Dat ga je toch niet zomaar aan een vreemde vertellen die aan je deur komt met de mededeling dat je de vriendin bent van je getrouwde zoon. Dan denkt ze toch in eerst instantie dat die vriendin dat verzint?
Ja, ik ben daar ook 2 uur bij hen geweest. In het begin was het ongeloof van beide kanten, ik zei dat we hadden afgesproken, en hem niet kon bereiken, dat ik ongerust was. Waarop ik te horen kreeg van is dat onze zoon, hij woont hier niet, is getrouwd, kind,...
Maar door de details die ik wist, (vb bericht met hun adres,...) en het bericht van 's middags waar hij zei dat hij 's avonds bij mij kwam slapen, was het heel duidelijk dat ik niets verzon. En daarna was het alsof ik in toneel zat, die ouders tegen elkaar alsof ik er niet was, van hij slaapt wel apart, ...
Het is uiteindelijk een heel rare situatie
Elpisto schreef op 15-05-2023 om 07:27:
[..]
En precies daarom is de reden dat je de vrouw zou moeten inlichten. Of naja, moeten klinkt zo dwingend en dat bedoel ik niet zo.
Ik zou je in die situatie gigantisch dankbaar zijn geweest als je me ingelicht had, laat ik het dan zo zeggen. Tuurlijk is de kans groot dat de partner signalen ziet, maar zolang meneer mooi weer blijft praten ( en dat kan die heel erg goed als ik zie hoe hij jou bespeelt) kan ze daar waarschijnlijk niks mee. En dat vreet aan je. Dat.heeft niks te maken met een partner die doet alsof zijn neus bloed, maar met een partner die verslingerd zit tussen signalen en vermoedens en een partner waarvan ze waarschijnlijk niet kan geloven dat die zoeits zou doen.
Als ik puur naar mezelf kijk, zou ik het ook willen weten, en hoop ik idd ook dat iemand het me zou zeggen. Maar om zelf iemand te gaan zeggen dat haar man haar bedroog met jou is echt wel niet makkelijk. Ik denk eraan om het via iemand anders te laten brengen. Zodat zij de keuze heeft of ze wel of niet met mij in gesprek wil. Of hem zoveel dagen de tijd geven om het zelf te doen.
En ja, die tekenen, vermoedens die je dan hebt als vrouw, en steeds ontkent worden moeten idd de hel zijn, en aan je vreten.
Ze hoeft helemaal niet met jou in gesprek. Als jij twijfelt om het haar te vertellen omdat je vindt dat je beschikbaar moet zijn voor vragen dan is dat mijns inziens helemaal niet nodig. Je hoeft niet enorm namens haar te denken.
Gr Angela
