Partner moeten vragen

Hmn

Het is gedeeltelijk een mannending maar ik vind dat koken en boodschappen doen door de weeks niet eerlijk. Jij bent eerder thuis dus dat vind ik jouw taak.

Ik denk dat je afspraken moet maken. Zeg dat je het prettig zou vinden dat hij wat vaste terugkerende zaken op zich neemt. Dus bijv koken op 1 weekenddag. Boodschappen op zaterdag. Was op zondag. Het is voor mannen, gemiddeld lastig om te zien wat er moet gebeuren. Vaste taakjes zijn géén probleem.

eenvoudig

Maak een lijst met de huishoudelijke taken die gedaan moeten worden en bereken de tijd die daarvoor staat. Verdeel de taken.
En nu komt de truc; kijk niet naar zijn taken en als hij de taken niet uitvoert ga dan op je handen zitten. Als is de badkamer nog zo vies en is de ijskast helemaal leeg, doe niets. Als je dat zo volhoudt dan komt het goed, je went aan de viezigheid of je man gaat het licht zien. Succes

Vaste taken

Ik zou ook kiezen voor een vaste taakverdeling en zelf het koken en de was houden. Stofzuigen, dweilen en de badkamer lekker naar hem, of de administratie ook zo’n rotklus. En je daar dan ook niet mee bemoeien, dat is zijn verantwoordelijkheid.

Ballenbak

"Maar goed, we komen er niet uit hoe we het anders zouden moeten doen."

We? Ik denk dat hij het wel weet maar jij niet. Kun je hem niet gewoon vertellen wat je dwars zit? Jullie zullen wat dichter bij elkaar moeten komen. Hij wat meer taken en jij wat meer uit handen geven.

Ballenbak

'Ik moet gewoon met alle eerlijkheid bekennen dat ik het leven op deze manier niet zo leuk vind. Maar goed, we komen er niet uit hoe we het anders zouden moeten doen.'
Waar komen jullie niet uit? Jullie willen geen afspraken maken, of je kunt niet accepteren dat hij het niet vanzelf ziet, of je loopt te hoop tegen je eigen onvrede, of je hebt meer rust nodig? Of ben je nogal precies en perfectionistisch en loop je daar tegenaan?

Ik zou beginnen met meer rust voor mezelf.
Plan elke week op zaterdag een dag vrij voor jezelf, ga wandelen, fietsen of een boek lezen (niet thuis, is nu lastig).
Laat hem op die dag de boodschappen doen en zorgen voor het eten. Leg eventueel een lijstje klaar wat er nog meer moet gebeuren, waarop hij kan afstrepen wat hij heeft gedaan. De rest doe jij.

Tsjor

Toch vaste afspraken

Maar hij wil alles voor je doen toch? Dan zou hij toch ook wel een vaste taak voor je willen doen, want dat is nu precies wat jij het liefst zou willen.

Het hoeft niet op een vaste dag. Het kan ook een vaste taak zijn. 'Maar dan vergeet ik het en stel ik je teleur' is een flauw smoesje om eronderuit te komen. Ik geloof best dat hij dat meent als hij dat zegt, maar dan moet hij het maar gewoon niet vergeten. Want nu stelt hij je ook teleur.

Verdeling

Neemt hij helemaal nergens verantwoordelijkheid voor? Ook niet voor de auto, of de fietsen, of het schilderwerk of andere klussen?
Wat wij in onze lange tijd samen heel goed geleerd hebben is dat het handig is als één iemand verantwoordelijk is voor een bepaald onderwerp, want die kan dan zelf bepalen hoe en wanneer hij het doet en er zelf op letten. En als je weet dat er geen achtervang is, dan moet je wel.
Maar dat betekent ook dat die ander moet accepteren dat het niet altijd helemaal naar wens gaat, want je meot je er dan ook niet mee bemoeien.
Meestal werkt het beste dat iemand dat terrein pakt waar hij of zij zich het snelst aan ergert.
Maar er zijn ook mensen, zoals kennelijk jouw man, die standaard bepaalde terreinen niet als hun taak zien. Zoals er vast nog steeds vrouwen zijn die best een baan willen maar zich niet verantwoordelijk voelen als de hoofdkostwinner, zijn er ook mannen die best mee willen helpen in het huishouden maar daar niet de regie over willen hebben.
Daar kun je je heel lang aan blijven ergeren maar dat is niet erg zinvol.

Als ik het zo lees heb je ook te weinig te doen in je werk, ligt daar ook niet een deel van je onvrede? Want dat kan onderhuids veel negatieve energie geven. Je hebt immers niet echt vrij maar je hebt het ook niet lekker druk, en dan ga je dat maar opvullen met huishouden maar dat voelt duidelijk niet goed en je voelt je ondergewaardeerd.
Die onvrede kan je partner niet voor je oplossen.

Mannending

En in mijn ervaring is het trouwens toch óók een mannending hoor. Inclusief dat 'vraag het maar en dan doe ik het' en het 'ik ben bang dat ik het vergeet'. Maar zelf, echt helemaal zelf ergens aan denken en uitvoeren, iets wat te maken heeft met huishouden, daar lijken vrouwen gemiddeld toch beter in dan mannen.

Agenda

Een vast taak of kookavond kan hij in zijn agenda inplannen. Die dag kan hij niet langer op zijn werk blijven hangen: sorry collega's, ik heb nu een afspraak, ik moet weg. Simpel.

Huishouden.... En verder?

Wie wast de auto, repareert iets in huis, brengt zware dingen naar de stort, verft de muren, repareert de lekkende kraan, ruimt de schuur op, doet de tuin, brengt de auto weg voor apk en reparaties enz.?

Kortom, ik doe met liefde die was.

Die boodschappen en eten koken lijkt het grootste probleem. Laat die boodschappen één keer per week bezorgen.
Zorg dat je één (of meer) dagen per week niets aan het huishouden doet en niet of eenvoudig kookt.
Het gevoel dat je altijd bezig bent met het huishouden herken ik wel, steeds wat en het is nooit klaar. Dat ziet je partner misschien niet. Mijn man ook niet, hij vindt het hier altijd netjes, soms denk ik daar anders over. Dan trek ik aan de bel en gaan we een uurtje samen aan de gang. Maar ik moet het dan wel zeggen.
Muziekje aan en samen opruimen, we maken er een gezellig moment van.

Geen vaste afspraken hier, ik wens ook geen vaste dag waarop ik de was móet doen. Als ik liever op dat moment een eind ga wandelen doe ik dat. Morgen kan het wel regenen toch?

Ballenbak

Je kunt dan toch ook zeggen dat jij ook niet wil dat het een vaste afspraak is dat jij op vrijdag kookt als hij het niet doet. Dat hij het wel even moet zeggen als hij het niet gaat doen. Maar dat je dan echt niet teleurgesteld zal zijn. En dan misschien maar iets bestellen. Zodat hij zo misschien oefent met een beetje verantwoordelijkheid dragen.

"Veel meer werk na samenwonen".

Dat klopt zeker, als je alleen woont heb je alleen je eigen troep om op te ruimen.

Respect!

Huishouden én de meeste klussen, ik doe het je niet na.
Misschien samen overleggen dat jij door dit klussen zoveel bespaart dat je graag een hulp in de huishouding wilt?

Nee hoor, je bent niet mannelijk, gewoon een handige vrouw.

Wel teleurgesteld zijn

Ik ben even bot: je moet denk ik vaste afspraken maken, wel uitdrukkelijk je teleurstelling uitspreken als hij zich daar niet aan houdt, en dan ook meteen aangeven hoe hij het goed kan maken.
Goh, je zou koken vanavond en je hebt het niet gedaan. Dat was wel een domper want ik had een fatsoenlijke maaltijd verwacht en nu moest ik de pizzakoerier bellen. Maar dan kan je morgen (overmorgen, maandag) koken, ok?

Hij kan niet volhouden dat hij alles voor je doet als je het maar vraagt als hij in de praktijk laat zien dat hij afspraken en verzoeken aan zijn laars lapt.

Het zal vast niet bewust zijn, maar het lijkt er verdacht veel op dat de situatie waarin hij wacht tot je wat vraagt, in de wetenschap dat je het spuugzat bent om het te vragen en het dus maar weer zelf doet, hem prima bevalt. Jij zult in actie moeten komen om dit te veranderen want hij gaat het niet doen. En je zult door moeten zetten ook, want zolang jij je mond niet regelmatig opendoet kan hij doen of er geen probleem is.

Kanttekening: als je kookcorvee wil delen met iemand die het prima vindt te leven op junkfood en kant-en klaarmaaltijden, terwijl jij hogere eisen stelt, heb je een probleem. Ik spreek uit ervaring.

Groeten,

Temet

Klussen in huis

Klussen in huis zijn ook gewoon veel leuker omdat ze vaak maar eens in de paar jaar terugkomen en het resultaat vaak veel voldoening geeft, en nog langdurig ook.

Als je de keukenvloer dweilt, heb je ongeveer een halve dag voldoening van die schone vloer. Maar verf een muur, en je geniet nog geruime tijdvan je werk. En je krijgt ook complimenten voor dat soort klussen, en voor schoonmaken nooit.

Groeten,

Temet

Ergernissen

'Maar uit iedereens reactie lees ik toch dat het mijn verantwoordelijkheid is om hem in huis aan het werk te zetten.'
Nou nee, het is je eigen verantwoordelijkheid om te zorgen voor je eigen ergernissen.
'Ik wou dat ik zo heerlijk makkelijk kon zijn als een man.' Dat kan ook, maar ook dan moet je kijken of je je ondertussen niet zit te ergeren.

Tsjor

Andere dag

De vrijdag blijkt moeilijk haalbaar; zondag zou wrs beter slagen omdat er dan geen vergaderingen of André gebeurtenissen roet in het eten gooien.
En indien je vriend op zondag sport; is zaterdag ook een optie.
Het is gewoon ook fijn voor TS dat ze één dag per week niet over het avondeten hoeft na te denken.

Oh das makkelijk

Daar zou ik ook spontaan vergeetachtig van worden.

Dan schrijft ie het maar in zijn agenda.

Hoe deed ie dit toen ie nog alleen woonde?

maakt niet uit of het een mannending zou zijn

Het lijkt me niet zo heel relevant of het typisch iets van mannen zou zijn. Ik vind je erg gefocust daarop. Maar het gaat erom wat voor gedrag hij vertoont, wat het bij jou oproept en wat wel en niet werkt voor jullie.

Ik denk dat als je samenwoont er altijd wel kleinere of grotere ergernissen komen. De kunst is om te zoeken naar zo min mogelijk ergernis, kijken waar je van beide kanten wat aan kunt passen. En belangrijk is dat gezelligheid, liefde, plezier (bijna) altijd de boventoon voert. Als dat consequent niet (meer) zo is, dan denk ik dat de liefde niet groot genoeg is.

Hier thuis veel liefde, maar met het huishouden gaat het ook niet zo goed. Ik ben zelf het ergste geval. Voor een heleboel zaken nemen we allebei geen verantwoordelijkheid. De auto wordt nooit gewassen (of eens in de 2 jaar), de schuur en de zolder zijn rampzalige rommelplekken, evenals een flink deel van de kasten in huis. De tuin wordt soms wel iets kleins aan gedaan, maar lang niet genoeg. Sommige delen van ons huis zijn vies.
Mijn man neemt voor de rest de verantwoordelijkheid. De was (+strijken), de boodschappen, het koken: hij doet dat altijd. Ik heb echt al jaren de was niet meer gedaan en zou goed moeten kijken hoe dat ook alweer werkt. De badkamer en wc worden ook af en toe schoongemaakt. Zelf ruim ik af en toe het ergste op en heel soms maak ik iets schoon. Of ik bak een taart (mijn man ruimt het dan op.
Ik erger me wel aan onze zooi, maar ben (behalve lui) erg slecht in kiezen (er moet zó veel), en starten. En ophouden (dus áls ik eindelijk iets doe, werk ik uren en zie ik er volgende keer erger tegenop).

dieper

Ik denk dat ik het gesprek op een dieper niveau aan zou gaan dan alleen de taken verdelen. Dan zou ik me inderdaad weer de directrice voelen die taakjes uitdeelt.

Ik had een vriendin wier man ook niks deed. Hij zei ´maar ik zie het niet, zeg me wat ik moet doen´. Okay week verder. Man `ja nou ga je me de hele tijd vertellen wat ik moet doen dat irriteert me´ zucht

Nee ik zou vragen hoe hij het ziet. Vindt hij het logisch dat jij het doet? Denkt hij misschien zelfs dat jij het leuk vindt? Of dat je het wilt omdat je zo op je eigen manier kunt doen?

Heeft hij weleens alleen gewoond? Hoe deed hij het dan?

En ja ik denk dat het over het algemeen een mannending is. Er in gebracht door hun moeder die hen daar niet in opgevoed heeft. Maar ja dat had hun vader ook kunnen doen bedenk ik me nu. Het erft dus over.

En het is ook een vrouwending om het dan maar op te pakken ihkv ´iemand moet het doen´

Over het algemeen hoor, de mannen in mijn leven waren altijd beter in het huishouden dan ik.

Dat hij meer werkt, vind ik weinig zeggen. Jullie brengen hetzelfde geld in. Hij kan ook minder gaan werken.