Ouder vs. Echtgenote
Beste ouders,
Mijn man werkt als specialist in het ziekenhuis. Hij heeft een meer dan goed inkomen. Ik werk 3 dagen in het onderwijs. Samen hebben wij een heel mooi salaris en kunnen we vaak op reis. Hier worden wij, vooral mijn man, heel blij van en heeft dit ook nodig om te ontspannen naast zijn drukke baan.
Wij hebben 3 jonge kinderen van 2,4 en 6 jaar. De verzorging ligt vooral bij mij, aangezien mijn man werkdagen maakt van 12 uur inclusief 4 uur reistijd. Door alle zorg rondom ons jongens merk ik al een aantal jaar dat het me vaak teveel wordt. Ik ervaar veel stress, krijg een kort lontje en kan helemaal niet meer genieten. Ik ben met mijn man het gesprek aangegaan om te kijken of ik 1 dag kinder zou kunnen werken zodat ik wat meer tijd voor ontspanning vindt. Hier is hij het niet mee eens omdat dat ten koste gaat van de vakantie die hij zo nodig heeft en kapt vervolgens het gesprek af. Hoe zou ik dit aan kunnen pakken? Vind het een onwijs moeilijke situatie en merk dat dit onze relatie op scherp zet.. Hopelijk heeft iemand tips.
Groet.
Oei, dit klinkt niet heel constructief van hem. En de situatie niet gezond.
Zo'n zware baan met zoveel reistijd gaat opbreken. Eigenlijk doet het dat al, want hij heeft per se vakantie nodig om te ontspannen. Dat is niet goed. Gewoon thuis moet je ook kunnen ontspannen. En waarom per se dure reizen naar exotische oorden met super de luxe resorts? Het kan vast allemaal ook wel minder. Kort gezegd; als je als medisch specialist het inkomen van je partner nodig hebt om je levensstijl te bekostigen, heb je een belachelijke levensstijl.
Een gesprek zou ik niet beginnen bij de oplossing, maar bij het probleem; namelijk dat de combinatie van werk met de volledige zorg voor drie jonge kinderen voor jou te veel is op het moment.
Daarnaast vraag ik mij af of hij het niet jammer vindt dat hij de kinderen zo weinig ziet.
Mensen zeggen op hun sterfbed zelden 'had ik maar meer gewerkt', maar wel 'had ik maar meer tijd met mijn kinderen doorgebracht'.
Ik zou persoonlijk graag financieel onafhankelijk willen zijn/blijven en met twee dagen werken is dat vaak niet haalbaar.
Ik zou verhuizen of een baan dichterbij zoeken voor je man wel als optie overwegen en dat lijkt me eerlijk gezegd de meest realistische en gezonde oplossing.
Als jouw man structureel 12 uur per dag werkt en 4 uur aan het reizen is. En daarnaast nog een uur of 8 in zijn bed ligt. Hoeveel tijd is er dan nog voor al het andere? Vrij weinig waarschijnlijk. Want van zo'n intensieve baan moet je ook bijkomen (je bent moe wat logisch is). En daarnaast moet je ook af en toe thuis nog dingen doorlezen of voorbereiden. Ook studie of congressen horen bij dit soort banen (soms in het buitenland).
Tegen de tijd dat hij thuiskomt liggen kinderen van die leeftijd (bijna) in bed en heeft hij (hopelijk) al gegeten op het werk.
Het klinkt eerder alsof jij een inwonende huishoudster en kinderoppas bent. En hij is iemand die op zondag het vlees snijdt.
Even een niet-inhoudelijke reactie, voor de reageerders. Als iemand schrijft '[..]
aangezien mijn man werkdagen maakt van 12 uur inclusief 4 uur reistijd', betekent dat 2 uur reistijd heen, 8 uur werk, 2 uur reistijd terug. Dát staat er. Dan is hij bijvoorbeeld van huis van 7 - 19 uur.
Nog steeds vreselijk lang natuurlijk, maar tot zover mijn bijdrage.
-Augusta- schreef op 14-04-2024 om 23:28:
Even een niet-inhoudelijke reactie, voor de reageerders. Als iemand schrijft '[..]
aangezien mijn man werkdagen maakt van 12 uur inclusief 4 uur reistijd', betekent dat 2 uur reistijd heen, 8 uur werk, 2 uur reistijd terug. Dát staat er. Dan is hij bijvoorbeeld van huis van 7 - 19 uur.
Nog steeds vreselijk lang natuurlijk, maar tot zover mijn bijdrage.
Ja, je hebt gelijk: 12 en geen 16 uur. Alsnog veel te lang, en dat vijf dagen per week. Ik hoop dat hij dan tenminste op zondag nog het vlees snijdt.
Hij komt niet erg invoelend over. Je kunt je afvragen of je stressklachten van je werk komen of van de thuissituatie. Zorg goed voor jezelf, ook financieel, ook voor je pensioen. Een rijke dokter is niet alles. Ik blijf erbij: ga juist méér werken en besteed veel uit (kinderopvang, huishoudelijke hulp, boodschappen etc).
-Augusta- schreef op 14-04-2024 om 23:28:
Even een niet-inhoudelijke reactie, voor de reageerders. Als iemand schrijft '[..]
aangezien mijn man werkdagen maakt van 12 uur inclusief 4 uur reistijd', betekent dat 2 uur reistijd heen, 8 uur werk, 2 uur reistijd terug. Dát staat er. Dan is hij bijvoorbeeld van huis van 7 - 19 uur.
Nog steeds vreselijk lang natuurlijk, maar tot zover mijn bijdrage.
Maar met zo'n schema is toch alleen de reistijd het probleem? De meeste mensen zitten 8,5 uur op het werk, want een half uur onbetaalde pauze.
8 uur aanwezigheid is voor een medisch specialist in een ziekenhuis ongebruikelijk kort, dus ik ben benieuwd hoe het precies zit met die uren. Het maakt wel uit voor welke oplossingen kunnen helpen.
-Augusta- schreef op 14-04-2024 om 23:28:
Even een niet-inhoudelijke reactie, voor de reageerders. Als iemand schrijft '[..]
aangezien mijn man werkdagen maakt van 12 uur inclusief 4 uur reistijd', betekent dat 2 uur reistijd heen, 8 uur werk, 2 uur reistijd terug. Dát staat er. Dan is hij bijvoorbeeld van huis van 7 - 19 uur.
Nog steeds vreselijk lang natuurlijk, maar tot zover mijn bijdrage.
Je hebt gelijk hoor. Maar dat zou betekenen dat hij eigenlijk weinig van het gezinsleven meekrijgt. Kinderen van 2, 4 en 6 liggen over het algemeen in bed tussen 19 en 20.00 uur. Dan heeft to al met ze gegeten, alles opgeruimd en ze in bad gedaan etc. In de ochtend hetzelfde. Hij maakt zich klaar om naar zijn werk te gaan en is dan weg.
En dit soort zeer verantwoordelijke banen stoppen natuurlijk nooit. In je "vrije tijd" ben je echt wel bereikbaar voor noodgevallen (als specialist geef je vaak leiding of bent eindverantwoordelijk). En daarnaast moet je continu bijblijven in je vakgebied. Dus veel leeswerk en studie of bijscholing etc. En van al die stress en hard werken ben je ook gewoon moe. Dus zelfs als je thuis bent wil dat niet zeggen actief en beschikbaar. Laat staan dat je zin hebt in de schoonmaak of boodschappen. Dan ga je leuke dingen doen.
Meer hulp van buiten inhuren lijkt mij een begin van een oplossing. Voor het huishoudelijk werk, en voor opvang.
En inderdaad: een dag minder werken gaat jou waarschijnlijk weinig ontspanning opleveren maar wel je loopbaan en pensioenopbouw schaden. Meer werken en meer hulp van buiten kon wel eens rustiger zijn voor jou.
En die 4 uur reistijd per dag is natuurlijk tamelijk krankjorum, dus daar zou ik het ook eens over hebben
Izza schreef op 15-04-2024 om 09:15:
[..].En van al die stress en hard werken ben je ook gewoon moe. Dus zelfs als je thuis bent wil dat niet zeggen actief en beschikbaar. Laat staan dat je zin hebt in de schoonmaak of boodschappen. Dan ga je leuke dingen doen.
Begrijpelijk, maar dan maar álles op je echtgenote afschuiven is ook niet doenbaar en niet eerlijk. Ze zijn een echtpaar, geen dure mijnheer met gratis huishoudster, die dan ook nog eens betaalt voor zijn superdeluxe vakanties.
Dit huishouden moet gewoon helemaal opnieuw georganiseerd worden. Zoals het nu gaat, zit deze mijnheer over niet al te lange tijd zonder echtgenote (burnout of vertrokken).
Marianne76 schreef op 15-04-2024 om 09:37:
[..]
Begrijpelijk, maar dan maar álles op je echtgenote afschuiven is ook niet doenbaar en niet eerlijk. Ze zijn een echtpaar, geen dure mijnheer met gratis huishoudster, die dan ook nog eens betaalt voor zijn superdeluxe vakanties.
Dit huishouden moet gewoon helemaal opnieuw georganiseerd worden. Zoals het nu gaat, zit deze mijnheer over niet al te lange tijd zonder echtgenote (burnout of vertrokken).
Mee eens hoor. Maar dit is een van die banen die in de huidige tijd eigenlijk niet meer haalbaar zijn in combinatie met een modern gezinsleven. Het is zeer veeleisend en verantwoordelijk. En kan eigenlijk niet in minder tijd. Ik heb familie in de medische wereld en hoor genoeg van hoe het daar toegaat. Specialist worden kost vele jaren en is zeer intensief. En je moet continu bijblijven in je vakgebied. Naast eigen handelen op hoog niveau geef je leiding aan anderen. En fouten kan je je eigenlijk niet veroorloven. Dus altijd scherp moeten zijn. Het is niet vergelijkbaar met andere werkvelden.
De mensen die ik ken hebben partners die huisvrouw zijn. Of besteden alles zo'n beetje uit (inwonende au pair komt heel veel voor ook ivm de werkuren). Daarnaast tuinman en schoonmaakster etc. En helaas ook affaires en scheidingen komen heel veel voor. Omdat er geen goede werk prive balans is.
Recente scheiding waarvan ik hoorde door deze situatie. En man (chirurg) gaf direct aan een weekendregeling te willen. Co-ouderschap was absoluut niet bespreekbaar.
Izza schreef op 15-04-2024 om 10:23:
[..]
Mee eens hoor. Maar dit is een van die banen die in de huidige tijd eigenlijk niet meer haalbaar zijn in combinatie met een modern gezinsleven. Het is zeer veeleisend en verantwoordelijk. En kan eigenlijk niet in minder tijd. Ik heb familie in de medische wereld en hoor genoeg van hoe het daar toegaat. Specialist worden kost vele jaren en is zeer intensief. En je moet continu bijblijven in je vakgebied. Naast eigen handelen op hoog niveau geef je leiding aan anderen. En fouten kan je je eigenlijk niet veroorloven. Dus altijd scherp moeten zijn. Het is niet vergelijkbaar met andere werkvelden.
De mensen die ik ken hebben partners die huisvrouw zijn. Of besteden alles zo'n beetje uit (inwonende au pair komt heel veel voor ook ivm de werkuren). Daarnaast tuinman en schoonmaakster etc. En helaas ook affaires en scheidingen komen heel veel voor. Omdat er geen goede werk prive balans is.
Recente scheiding waarvan ik hoorde door deze situatie. En man (chirurg) gaf direct aan een weekendregeling te willen. Co-ouderschap was absoluut niet bespreekbaar.
Klopt, maar 4 uur per dag reistijd is wel iets aan te doen door werk dichterbij te zoeken of te verhuizen.
Een inwonende au-pair is daadwerkelijk het overwegen waard. Ik dacht vroeger dat dit iets voor rijke mensen was, maar dat is maar betrekkelijk. De kosten zijn namelijk veel lager dan als je meerdere kinderen op de opvang hebt. Het punt zit m in de eis dat de au-pair een eigen kamer moet hebben: veel gezinnen zullen niet zo ruim behuisd zijn. Maar als TO een kamer over heeft (of vrij kan maken) dan zou ik zeker eens kijken of een au-pair wat is
TO, zijn jullie in gemeenschap van goederen getrouwd?
En begrijp ik dat jullie met zijn meer dan goede salaris geen spaargeld hebben, dat minder inkomsten van jou zouden betekenen dat jullie minder op vakantie kunnen?
Ik snap dat je het zwaar vindt, maar zou ook adviseren andere oplossingen te bedenken dan zelf minder te gaan werken. Ik denk dat je het meer moet zien te vinden in meer me-time, en te bedenken wat jou energie geeft, dan minder te werken en nog meer voor de kinderen te zorgen, dat in juist nog vermoeiender.
MamaE schreef op 15-04-2024 om 10:26:
[..]
Klopt, maar 4 uur per dag reistijd is wel iets aan te doen door werk dichterbij te zoeken of te verhuizen.
Zeker! Dat is ook gewoon niet haalbaar of gezond op de lange termijn.
Maar is to nog ergens te bekennen??
