Mijn vriend heeft een bijzondere relatie met tijd

Moeite met op tijd komen

Mijn man heeft enorm moeite met op tijd komen, het lijkt soms bijna een innerlijke drang dat hij ergens te laat moet zijn ofzo. Stel dat wij ergens moeten zijn om 19.00 uur en dat is op een kwartiertje afstand, dan staat hij dus om 19.00 uur op van de bank, gaat uitgebreid naar het toilet en gaat jas en schoenen aan trekken. Terwijl ik dat soort dingen dus doe om 18.30, zodat ik 19.45 klaar ben voor vertrek.
Tegenwoordig houd ik er wel rekening mee en lieg vaak een kwartiertje of half uurtje af van de tijd dat we ergens hebben af gesproken. Enige moment waarop hij werkelijk altijd op tijd is is op begrafenissen, zelfs op het vliegveld wordt hij nog omgeroepen. En ja zelfs op zijn eigen bruiloft was hij te laat, dat kwam overigens door autopech.
De laatste tijd (hij is nu 2e helft 40) lijkt er echter een kleine verandering te komen, hij is vaak opeens ergens 5 minuten te vroeg en vertelt regelmatig hoe prettig dat toch is, dat je zo relaxt op een bespreking aan komt.

niet persoonlijk?

Als iemand te laat komt op een afspraak met jou, dan beslist hij dus over jouw tijd. Jij hebt rekening gehouden (wat misschien wel allemaal inspanningen heeft gevergd) met de komst van iemand op tijdstip x. Als die persoon er dan niet is, dan heb je dat dus voor niets gedaan. Los van dat je vanaf tijdstip x wellicht loopt te wachten en geen andere dingen doet die je misschien zou willen, want x kan immers elk moment komen.
Ik zie niet in hoe dat niet persoonlijk is.

Ik vind te laat komen op afspraken echt asociaal. Wie dat doet vindt zijn eigen tijd (of tijdsindeling) belangrijker dan de jouwe. Nou, lekker dan.

Eens met jippox

Als iemand wel op tijd bij de tandarts kan zijn en niet bij mij dan vind ik dat wel persoonlijk. Ik ben blijkbaar niet belangrijk genoeg voor diegene. Nog erger vind ik mensen die altijd overal te laat komen maar dan wel binnen komen wandelen alsof de wereld om hun draait en dan alsnog voor willen of luidruchtig een voorstelling binnenkomen of weet ik veel. Ik ken ook mensen die dan appen. Ga maar vast ik jaar zo wel aan met als gevolg dat je weer een uur bezig bent uit te leggen waar je bent. Waarheen diegene dan moet komen of dat er weer een ober gehaald moet worden om alsnog een verlate bestelling door te geven. Te laat komen soit maar ken uw plaats. Ik moet ook me de tyfus haasten en regelen soms om het allemaal te redden. Ik heb echt een probleem met notoire laatkomers. Ik vraag me ook af hoe efficiënt deze mensen werken en ik heb een fiks vooroordeel hierover. Niet netjes. Weet ik. Te laat komen is ook niet netjes.

Klopt

Zo zie ik het ook. Ik heb wat familie en vrienden (en exen) die best op tijd kunnen komen voor belangrijke afspraken, maar erg flexibel omgaan met andermans tijd als het om privé-afspraken gaat. Gewoon een kwestie van niet belangrijk genoeg vinden. Dat trek ik me dan weer niet persoonlijk aan, en ik houd er wel rekening mee. Maar ik vind het een bijzonder fenomeen, en zie het ook wel als een egocentrisch trekje van mensen die zichzelf belangrijker vinden dan de rest.

Ik ook

Ik vind het ook erg vervelend als iemand altijd te laat komt. Zo ga je niet met anderen om. Als mijn partner dat zou doen zou ik daar echt vreselijk op afknappen.

Sini, lees nu net de rest vh draadje

Wat een leuke mythe/vergelijking van Chronos en Kairos. Het klopt ook aardig met wat ik vertelde, zie ik nu.

Ik ben blij te lezen dat het zo goed gaat, en dat hij zo geweldig leuk is)

Ik begrijp zelf echt niets van die rigide tijdsbeleving en de enorme waarde die eraan gehecht wordt (zo van, als je bij mij te laat komt, dan hecht je geen waarde aan mij, dan respecteer ik je niet...) verbaast mij altijd heel erg. Voor mij is zeker dat emotionele aspect van geen waardering of respect zouden hebben echt niet het geval. Maar hoe de tijd volgens de klok gaat matcht gewoon niet met mij, met mijn innerlijke wereld, met hoe mijn leefwereld functioneert.

Ik probeer wel degelijk op tijd te komen en zo, zet ook vaak een wekkertje als ik bv. een kind ergens moet afhalen, maar daar ben ik dan wel de hele middag onrustig van, omdat ik onbewust altijd zit te wachten op dat wekkertje.
Oh, en onze keukenklok staat inmiddels een half uur voor. Ik merk dat ik dan beter op tijd kan zijn. Iedereen die hier over de vloer komt is daar inmiddels aan gewend, en de kinderen weten niet beter.

Misschien moet ik naar Zuid-Amerika emigreren

Voor mij onbegrijpelijke reacties

"Om nou meteen weer te suggereren dat hij misschien ADD heeft, vind ik werkelijk van de zotte. Iemand houdt zich niet aan de algemeen in Nederland geldende omgangsvormen en in plaats van te zeggen dat hij beter zijn best moet doen om een beetje tegemoet te komen aan Sini's verwachtingen, plakken we er een label op en hoppa: hij is geëxcuseerd."

Tja, het is een kwestie van lezen, heeft niets met excuses te maken maar met begrip en herkenning. Da's iets heel anders.

Feitelijk doe jij met jouw uitleg hetzelfde: je probeert herkenning en duiding aan te geven.

Mirreke

En in vervolg op jouw citaat
".... en in plaats van te zeggen dat hij beter zijn best moet doen om een beetje tegemoet te komen aan Sini's verwachtingen,".

Ik kamp zelf (volgens mij) met adhd of in elk geval met adhd-verschijnselen en kan me alles voorstellen bij het je "verliezen in tijd" (hoewel ik zelf meestal niet mega te laat kom omdat ik aldoor piepertjes zet en zo).

Ik weet niet meer wie het citaat schreef, maar ik dacht bij het lezen meteen: als het voor de vriend van Sini zou helpen om op tijd te komen door alleen maar te zeggen "dat hij beter zijn best moet doen om tegemoet te komen aan Sini's verwachingen", zou hij dat dan niet "gewoon" doen?

Zou het kunnen zijn, dat zo'n waarschuwing bij sommige mensen niet helpt?

Als je bepaalde eigenschappen/kenmerken hebt, weet je vaak best wel dat je sommige dingen niet zou moeten doen, of juist wel, maar op de een of andere manier lukt het gewoon niet zo goed om het te doen. Als het simpel was, deed iedereen natuurlijk gewoon wat je "moet" of "behoort te" doen. Dus zo simpel is het niet.

Ik hoop dat Sini nog erg gelukkig is met haar vriend, ondanks zijn bijzondere relatie met tijd. Vooral waarderen waar hij leuk en lief in is en accepeteren dat hij op het gebied van tijd is zoals hij is. En trucjes verzinnen om de "schade" op dat vlak te beperken.

waardering en tijd

Mirreke: "Ik begrijp zelf echt niets van die rigide tijdsbeleving en de enorme waarde die eraan gehecht wordt (zo van, als je bij mij te laat komt, dan hecht je geen waarde aan mij, dan respecteer ik je niet...) verbaast mij altijd heel erg. Voor mij is zeker dat emotionele aspect van geen waardering of respect zouden hebben echt niet het geval. "

Ik ben zo iemand die waarde hecht aan tijd. Ik vind het namelijk erg zonde van mijn eigen tijd als ik ergens een kwartier sta te wachten omdat bij een ander de tijd niet matcht met zijn of haar innerlijke wereld. Ik ben trouwens niet de enige in mijn omgeving die waarde hecht aan tijd. Mijn zakelijke afspraken waarderen het als ik er gewoon op afgesproken tijd ben, de huisarts met wie ik een afspraak heb, het kind dat opgehaald wil worden na afloop van een concert, de vriendin met wie ik heb afgesproken bij de film. Ik heb zo'n rigide bestaan dat zelfs de katten sacherijnig worden als ik ze een uur later dan gewend eten geef.

Inderdaad

Mirreke, ga lekker fijn in je 'innerlijke wereld' zitten maar niet als je een afspraak hebt gemaakt mij mij. Ik maak tijd voor je vrij, ik ben altijd nog eens veel te vroeg (dat is mijn innerlijke wereld) en vervolgens kom jij veel te laat. Je 'pikt' dan mijn innerlijke wereld in en ik zou niet weten waarom jouw wereld voor de mijne gaat. Maak dan een reële afspraak of zorg op een andere manier dat jouw wereld niet in botsing komt met de mijne.

En inderdaad: hoe doe je dat met zakelijke afspraken, de huisarts, je kind ophalen van school, je kind wegbrengen naar school en ga zo maar door? Waarom stopt jouw innerlijke wereld dan wel en niet bij mij? Dáár maken wij ons druk om omdat we zien dat het bij anderen wel kan, niet bij ons.

Haha Sini (en Jamie)

Ik ben dus ook vertaler en eigen baas )

Jamie, ik denk niet dat wij tot een afspraak zouden komen, wat ons samen betreft is een volkomen hypothetische kwestie.

Ik heb het niet over jou, ik heb het over mij en mijn beleving. En ik merk dat Sini het in ieder geval herkent en wat heeft aan mijn uitleg. En ik merk dat er meer mensen zijn zoals ik hier.

Dat zijn dan waarschijnlijk ook degenen waar ik dan misschien wel een afspraak meer zou maken.

Poehee,

op de een of andere manier klik ik vaak te snel (jaja, te snel dat kan ook nog...) en kijk ik niet goed naar mijn geschreven tekst...

Enfin, de boodschap is hopelijk duidelijk.

En overigens, Sini, ben ik daarnaast 1e graads bevoegd, maar dan voor Engels. Gek allemaal weer

Oh, en Alkes, ik schrijf dus ook dat ik wel degelijk wekkertjes zet en zo, de klok vooruit zodat ik zeker op tijd kom. Ik doe echt m'n best, en ik schreef ook al dat het meestal (zeg, vrijwel altijd) heus wel lukt, maar het doet me bijna pijn, zoveel energie kost het soms... En vooral met mijn partner wil ik graag niet zo gestresst hoeven zijn, meer zoals ik vanuit mezelf ben, en omdat hij dus juist iemand is van op tijd en zo, botst dat. Niet dat we ruzie hebben, maar qua energie... (tja, klinkt voor sommigen hier vast heel vaag).

Grappig dat de reacties echt uiteen vallen in Chronos en Kairos, of in de verdeling Zuid-Amerika en de tijdsbeleving daar, en hier bij ons. Ik heb idd ook altijd wel iets te doe bij me, ik verveel me nooit. Ook als ik een afspraak met iemand heb en die iemand is later of moet te laat afzeggen, dat vind ik ook helemaal niet erg. Want dat betekent dat ik dan wat anders kan doen. Terwijl ik me heus echt verheug op die ander. Maar het gooit mijn schema niet in de war of zo.

Bij mij is tijd vloeiend geloof ik.

mirreke

'Jamie, ik denk niet dat wij tot een afspraak zouden komen, wat ons samen betreft is een volkomen hypothetische kwestie. Ik heb het niet over jou, ik heb het over mij en mijn beleving.'

Ik hoop toch wel dat jij begrijpt dat ik het ook niet over jou heb Inderdaad zijn mijn familieleden, vrienden en kennissen heel anders dan jij. Als ik vrienden had als jou dan zou ik daar ook heus wel een mouw aan passen en jou niet te eten vragen als ik daarna nog een andere afspraak heb en ook kreeg je hier eten wat ik makkelijk warm kan houden zoals soep

magisch tijdsgevoel

Zo noemde ik het vaak bij mijn man. Hij riep dan nog een half uurtje nodig te hebben en dat werd dan ook rustig een paar uur. Hij is inderdaad ook een notoire afspraakvergeter, als hij slaapt, slaapt hij, de klok doet dan niet mee. Als ik (of de kinderen) hem wakker maak, moet je altijd controleren of hij ook echt opstaat, anders draait hij zich om en slaapt verder (nog een uur of wat). Dat laatste is bij mij ook een ergernis. Als ik hem niet wakker maak, slaapt hij rustig tot na 12 uur... (tijdelijk afgekeurd thuis).
Ach, ik weet het, ik hou er rekening mee en hij ook. Hij vindt het prima om geroepen te worden of gewekt. Reageert ook nooit bozig daarop. Maar het is wel echt iets om rekening mee te houden. Het gaat ook niet over!

echt waar?!

Wat reageert iedereen hier inflexibel over het niet op tijd komen op afspraken zeg.... overigens kom ik wel altijd op tijd, maar er zit toch wel verschil in een afspraak bij de huisarts of bij iemand op de thee komen, of met iemand afspreken ergens naartoe te gaan.
Maar dat magische tijdsgevoel van Jons, daar herken ik wel wat in. Mij moet je wel écht wakker maken 's ochtends (alhoewel ik niet zoo lang in bed lig), en als ik 's avonds lekker bezig ben met iets is het zomaar half 12.

tijdbeleving en vrienden

Het zal inderdaad wel zo zijn dat flexibele tijdbeleving je vriendenkring bepaalt. Meeste vrienden van mij vinden het minder gezellig om uur alleen in een kroeg te wachten tot ik kom of alleen naar de film te gaan, omdat ik er niet op tijd ben. Hoe soepel je met tijd om gaat, zal ook bepaalt worden door de hoeveel vrije tijd die je hebt. Ik werk fulltime in loondienst, dus mijn vrije tijd is beperkt. Ik vind het dan ook echt jammer als ik een uur op iemand zou moeten wachten. Overigens vind ik het wel uitmaken of iemand gewoon even laat weten dat hij kwartier/uur later is dan gepland. Daar heb ik doorgaans geen moeite mee. Dan kun je ook gewoon wat anders gaan doen. Maar om zomaar te wachten, daarvoor ben ik duidelijk niet zen genoeg.