Mijn vet grote disfunctionele familie
Afgelopen week is er bij mij in mijn familie iets gebeurd, kan helaas ivm herkenbaarheid niet sterk in detail treden, waardoor ik nu helemaal zeker weet dat mijn familie wordt geregeerd door een groot jeugdtrauma. Al langer had ik het gevoel dat onze familie niet helemaal reageert op zaken zoals de meeste mensen doen, maar door wat er deze week is gebeurd weet ik dit steeds zekerder. Dit trauma heeft niet alleen gevolgen voor de generatie boven mij, maar ook bij neven en nichten zijn meerdere ernstige psychische stoornissen geconstateerd, lees met in sommige gevallen zelfs met een (al dan niet verplichte) opname.
Ook ik worstel al jaren met issues waarvan ik niet wist hoe die nu kwamen, maar deze week is er dus iets uitgekomen, waardoor ik weet dat dit ingrijpt op ons allemaal en ook onze jeugd negatief heeft beïnvloed.
Wie heeft ook zoiets meegemaakt? En wat zijn je vervolgstappen geweest? Zowel qua heling/genezing van jezelf als contact met familieleden?
Spijt schreef op 05-07-2021 om 08:51:
[..]
Dank je wel Lentebloesem voor je reactie! Ik denk dat ik ook die richting uit zal moeten..
Het contact met mijn familie was al niet geweldig, maar nu is er echt een bom gebarsten. Het triggert zaken uit het verleden enorm en daardoor zijn mensen heel heftig gaan reageren.
Zal ik nu ook direct het contact verbreken om aan mezelf te kunnen gaan werken? Ik vind het best lastig, ik dacht nl eerder dat wij een veilige haven waren in een onzekere wereld, maar nu ben ik erachter gekomen dat het eerder omgekeerd is… Ik ben verbijsterd
hoi,
ik wil mijn situatie niet vergelijken met de jouwe maar ik herken de struggle met familie en trauma. Mijn sibs en ik hebben hebben maar sporadisch contact.
Ik heb cptss door een traumatische jeugd en heb emdr en schematherapie gehad ( aanraders). Mijn sibs en ik hebben dezelfde jeugdervaringen maar het heeft bij iedereen andere sporen nagelaten. Door therapie heb ik me kunnen verzoenen met mijn jeugd en de rol van mijn familie daarin. Helaas ben ik ook tot de (voorlopige) conclusie gekomen dat ik weinig verwantschap voel met mijn sibs als volwassen mensen, juist ook omdat we dat gedeelde verleden hebben, trek ik hun huidige gedrag niet. Ik ben ze ontgroeid. Maar ik ben blij dat ik het contact nooit helemaal verbroken heb.
Neem nog geen besluit over je familie, juist omdat je nu verbijsterd bent. Zorg eerst voor jezelf. Kun je zeggen dat je wat tijd voor jezelf nodig hebt? Je kunt dat ook aangeven wat ze wel kunnen doen (kaartje, mail, etc). Als je in therapie gaat, is dit ook iets wat je daar kunt bespreken. Kom in balans, dan kun je weloverwogen bekijken hoe je je toekomst wil inrichten.
sterkte!
Wiek schreef op 05-07-2021 om 18:31:
[..]
hoi,
ik wil mijn situatie niet vergelijken met de jouwe maar ik herken de struggle met familie en trauma. Mijn sibs en ik hebben hebben maar sporadisch contact.
Ik heb cptss door een traumatische jeugd en heb emdr en schematherapie gehad ( aanraders). Mijn sibs en ik hebben dezelfde jeugdervaringen maar het heeft bij iedereen andere sporen nagelaten. Door therapie heb ik me kunnen verzoenen met mijn jeugd en de rol van mijn familie daarin. Helaas ben ik ook tot de (voorlopige) conclusie gekomen dat ik weinig verwantschap voel met mijn sibs als volwassen mensen, juist ook omdat we dat gedeelde verleden hebben, trek ik hun huidige gedrag niet. Ik ben ze ontgroeid. Maar ik ben blij dat ik het contact nooit helemaal verbroken heb.
Neem nog geen besluit over je familie, juist omdat je nu verbijsterd bent. Zorg eerst voor jezelf. Kun je zeggen dat je wat tijd voor jezelf nodig hebt? Je kunt dat ook aangeven wat ze wel kunnen doen (kaartje, mail, etc). Als je in therapie gaat, is dit ook iets wat je daar kunt bespreken. Kom in balans, dan kun je weloverwogen bekijken hoe je je toekomst wil inrichten.
sterkte!
Hi Wiek!
Dank je wel voor je waardevolle reactie. Ik heb hier echt iets aan. Inmiddels ben ik op zoek naar een goede therapeut
