Mijn moeder vergeet verjaardag van mijn zoon
Vandaag verjaart mijn 19 jarige zoon,de kleinzoon van mijn moeder en op zondagmorgen komt ze altijd bij ons ontbijten vandaag dus…ze zei niks,compleet vergeten…Ik kon hier echt niet mee lachen en ik heb haar dat ook gezegd…De zoveelste vriendin van mijn broer verjaarde 2 weken geleden en voor haar had ze een cadeautje gekocht…toen ik dit zei zei ze dat ik overdreef,jaloers was…het gaat mij niet over het cadeau wel dat ze het vergeten was…Die ruzie ligt op mijn maag uiteraard ik wil geen ruzie met haar maar ik ben het zo beu dat alle aandacht altijd naar mijn broer en zus gaat en hun kinderen…Daar vergeet ze nooit een verjaardag,…Als er herrineringen opgehaald worden dan weet ze nooit iets over mij.Mijn zus was een groot probleemkind en de aandacht ging altijd naar haar,begrijpelijk maar we zijn ondertussen 25 jaar verder en de aandacht gaat nog steeds naar haar.Het zit zo diep bij mij maar volgens mijn moeder overdrijf ik dus en moet ik niet klagen waardoor ik dus met dit ambetant gevoel blijf zitten…Vrijdag heb ik wel een gesprek met een psycholoog want zoals ik al zei het zit diep maar ik kan ze nergens mee terecht…Mijn vader is 3 jaar geleden gestorven ik probeer zoveel mogelijk langs te gaan bij mijn moeder en nodig haar uit om bij ons te eten.Ga geregeld naar het graf van mijn vader omdat ik weet dat ze dit apprecieert…Ik ben ook altijd diegene die contact op neem met mijn broer en zus als er cadeaus moeten gekocht worden,ga er ook altijd achter…Hoe meer ik doe hoe minder het geapprecieerd word blijkbaar…
dan schreef op 22-08-2022 om 13:01:
[..]
Of eens een week overslaan omdat het jullie een keertje niet gelegen valt?
precies, zoveel mogelijkheden. Ik zou zeker variëren in dan een ontbijt, dan een lunch, dan een diner en dan een wandeling met koffie. Elke keer hetzelfde kan voor niemand goed zijn.
dan schreef op 22-08-2022 om 13:01:
[..]
Of eens een week overslaan omdat het jullie een keertje niet gelegen valt?
Goed idee!
Ik snap het gevoel wel hoor. Jij doet voor je geveol meer voor je moeder dan de rest, maar je hebt niet het gevoel dat dit gewaardeerd wordt.
Dit komt voort uit het feit dat als broer/zus iets doet het uutzonderlijk is en daarom attent. Bij jou is alles gewoon zo.
Het is een beetje zoiets als iedere week op een vaste dag friet eten. Dat is dan ook normaal. Als je het eens in de zoveel tijd doet dan kun je er veel meer van genieten.
Ze gaan er van uit dat jij dingen voor iedereen regelt, want dat doe je altijd. Je broer en zus hoeven niet meer aan een cadeau voor moeder te denken. Jij verzint wel wat en zij betalen wel mee, lekker makkelijk.
Dus je moet je eigen gedrag gaan aanpassen. Jij regelt geeen cadeaus meer voor een ander en je moeder hoeft niet iedere zondag op bezoek. ( ik heb makkelijk praten, want ik heb echt een hekel aan gearrangeerde bezoekjes. )
Dat ze een keer de verjaardag van je zoon is vergeten is nog geen ramp. Maar wel als ze vervolgens je zoon niet feliciteert als hij binnenkomt nadat je het hebt verteld.
Ik vergeet ieder jaar de verjaardag van mijn zwager. Weet precies wanneer hij jarig is en ieder jaar zeg ik een week ervoor dat ik het dit jaar niet vergeet.. Om het vervolgens alsnog te vergeten.
Ach... ik ben ook wel eens een verjaardag van mijn neefje vergeten, kan gebeuren. Ik zou er niet zo zwaar aan trekken.
