Mijn man heeft een seksverslaving
Ik ben 26 jaar gehuwd.
Mijn man heeft een liefdesloze jeugd gekend met heel veel miserie.
In zijn jeugd enkele liefje gehad van een maand.
1 relatie van 3 jaar. Ze was reeds moeder van 2 kids, hij 20. Ze leerden elkaar kennen, hadden seks en ze was zwanger. Hij nam zijn verantwoordelijkheid en gingen samenwonen. Het liep niet goed. Kort na hun 2e kind ging ze ervandoor met terug een andere man. Hij bleef alleen achter en ging terug thuiswonen. Hij had 2 a 3 vriendinnen, duurde max 4 weken. Bleef 5 jaar alleen.
Hij is een hele introverte man.
Hij leerde mij kennen. Ik piepjong, 20, en we werden beste vrienden. Na een jaar werden we verliefd en we begonnen een relatie, samenwonen. Alles ging heel goed. We waren 2 handen op 1 buik, deden alles samen.
Zijn sex drive was laag. Ik jong, ik wist van niet beter.
2 kinderen, huisje, boompje beestje...
Sex bleef op laag pitje
Ik betrapte hem op masturberen, ik zocht hulp, maar volgens hem waren er een problemen. Hij was moe van te werken....
Jaren gingen voorbij. Ik had me erbij neergelegd, we waren gelukkig.
18 jaar samen, ik betrapte hem op datingsites voor sex dates. Wou afspreken met hen, maar het leek scam. Ze draaiden rond de pot kwamen niet opdagen, er is niets fysiek gebeurd.
Ik heb dit alles nagelezen in zijn chats, en zijn verhaal lijkt te kloppen. Ik ging door een hel, mijn zeepbel doorspat.
We gingen in therapie bij huisarts, overwonnen dit en werden sterker dan ooit. In het begin wat meer sex, dan weer niets.
Hij is een brave, goede huisvader, geen slecht woord kan ik zeggen.
8 jaar later...
Betrapte ik hem op prostitutiebezoekjes.
Wat af hij geleerd? Datingsites voor seks leveren geen sex op, prostitutie ben ik zeker van mijn geld.
Wat blijkt....
Sinds jeugd masturbatieverslaving. Masturbeerde dagelijks waardoor sex met mij niet prikkelde.
Pornoverslaving met komst internet, waardoor sex met mij niet prikkelde.
Na al die tijd porno, raakt je seksverslaafd en is prostitutie volgende stap.....
Een breuk lijkt onvermijdelijk. Dit is te groot.
Hulp gezocht bij seksuoloog.
Ik ga niet mee op therapie, het is zijn probleem.
Ze zegt dat ik nog niet mag beslissen tot uit elkaar gaan omdat ik in crisis zit.
Hij volgt therapie. Hij wil hiervan af. Hij trok boetekleed aan, schaamt zich, kruipt voor me. Het is een drang dat hij niet kon bedwingen.
masturberen en porno leidt tot seksverslaving. Er komt een tsunami op ons(artsen en seksuologen) af zegt de arts en seksuoloog, met al die beschikbare porno op internet. Ze horen niets anders dan seksverslaving en in hun praktijk. De seksindustrie verdient miljarden en spelen gretig op mannen in.
Door porno kijken verandert je brein.
Momenteel zijn we 2,5 maand ver.
Ik zie herstel niet mogelijk.
Mijn man is, los van het feit dat het een grote dwaze kloot is, een hele brave mens. Gaat nergens, we hadden veel lol, waren soulmates, deden alles samen. Maar dit deed hij alleen.
Zijn er hier lotgenoten die dit meemaakten? En er als koppel uitkwamen? Een goede afloop als koppel? Lijkt mij onmogelijk.
Ik benadruk, al wat je wil zeggen, jarenlange leugens, bedrog, dat klopt allemaal. Maar het is een hele goede brave mens. Los van dit.seksuoloog opperde dat hij als kind zo verwaarloosd werd zoveel meemaakte dat dit een hechtingsproblematiek is. Veel seksverslaafden hebben dit als kern.
Vind ik psychologische bullshit. Heeft al 26 jaar liefde van mij.... Maar kom, ik ben geen professional, ik mag de diagnoses als leek niet betwisten.
Graag wat positieve feedback. Negativiteit liever niet, ik heb die al 24/24 in mijn hoofd.... Kan ze er echt niet bijnemen.
Graag had ik gehoord van koppels hoe ze dit overleefden, samen.
elledoris schreef op 17-09-2024 om 20:00:
Ik heb mezelf aan het denken gezet - sorry - en vond deze info https://blikophulp.nl/seksverslaving-vaak-vooral-een-gebrek-aan-zelfwaardering/
Niet om de stoel van jullie therapeut te gaan zitten, maar ik schat in dat je er wel wat in herkent. Maakt 't allemaal niet makkelijker voor je, dus voor jou een dikke virtuele hug.
Deze las ik al. Heel interessant hé! Ik lees alles wat ik kan. alle boeken van' Van Zessen', boeken van Rika Ponnet, Ester Perel, 'het pornobrein'.... Al bijna 3 maand lees ik alles wat ik erover kan vinden.
Dank je alvast.
To jouw man klinkt, los van die verslaving, eigenlijk helemaal niet zo leuk. Hij is introvert, maakt zeer moeilijk contact, kan niet verleiden of moeite doen. Communicatie is altijd een probleem geweest en jullie seksleven was minimaal. Intimiteit en menselijk contact is een probleem. Maar jij bent ook een mens.
Je was nog maar 20 en erg naïef en onervaren misschien. Blijf je niet om andere redenen (niet alleen kunnen zijn, afhankelijk, zelfwaardering etc?)
Kijk naar wat jij wilt. Therapie is heel belangrijk. Maar maakt geen totaal andere man van hem.
Izza schreef op 17-09-2024 om 22:03:
To jouw man klinkt, los van die verslaving, eigenlijk helemaal niet zo leuk. Hij is introvert, maakt zeer moeilijk contact, kan niet verleiden of moeite doen. Communicatie is altijd een probleem geweest en jullie seksleven was minimaal. Intimiteit en menselijk contact is een probleem. Maar jij bent ook een mens.
Je was nog maar 20 en erg naïef en onervaren misschien. Blijf je niet om andere redenen (niet alleen kunnen zijn, afhankelijk, zelfwaardering etc?)
Kijk naar wat jij wilt. Therapie is heel belangrijk. Maar maakt geen totaal andere man van hem.
Ik hield van hem zoals hij was. Wij hebben altijd heel veel humor gehad. Veel plezier, zelfde interesses, hobby's. Hij is introvert tov anderen, niet voor mij. Introvert in contact met anderen, ik ben uitbundig. En er was heel veel liefde. Maar hij had geen seks drive bij mij. Nu weet ik waarom. Hij had zijn pleziertje via solo seks.
Ik vond hem een hele leuke man. Ik was er stapel op.
Mensen vinden hem altijd een toffe kerel, maar een stille.
Met niemand heeft hij problemen, gaat confrontaties uit de weg. Een doodbrave man. Zo staat hij gekend.
Ik beschrijf hem hier hoe hij gekend is, hoe mensen hem zien.
Ik wil hem nu niet ophemelen of verdedigen. Ik schrijf nu de feiten neer van hoe hij is gekend.
Momenteel weet ik niet wie hij is. Ik verdedig hem niet in deze post. Dat is niet mijn bedoeling.
Izza schreef op 17-09-2024 om 22:03:
To jouw man klinkt, los van die verslaving, eigenlijk helemaal niet zo leuk. Hij is introvert, maakt zeer moeilijk contact, kan niet verleiden of moeite doen. Communicatie is altijd een probleem geweest en jullie seksleven was minimaal. Intimiteit en menselijk contact is een probleem. Maar jij bent ook een mens.
Je was nog maar 20 en erg naïef en onervaren misschien. Blijf je niet om andere redenen (niet alleen kunnen zijn, afhankelijk, zelfwaardering etc?)
Kijk naar wat jij wilt. Therapie is heel belangrijk. Maar maakt geen totaal andere man van hem.
Tjongejonge wat toch veroordelend weer. Wat is er mis met introvert zijn. Wat geeft het als iemand niet makkelijk contact maakt? Moet iedereen maar uitbundig, extravert , makkelijk in de omgang zijn en ook nog eens kunnen ' verleiden'? Dan is dus de helft van de Nederlandse bevolking 'niet leuk'.
Dit volledig los van alle problematiek natuurlijk, dat is vreselijk. Maar dat oppervlakkige afserveren van mensen die introvert zijn en niet makkelijk contact leggen/communiceren vind ik heel naar. To heeft ook al een aantal keren uitgelegd hoe ze eigenlijk in principe een fijn leven hadden samen. Ja dat kan ook met iemand met een wat meer gecompliceerd karakter.
Dat er dan zulke enorme problemen achterweg komen is afschuwelijk, en uiteraard zal helemaal niemand to veroordelen als ze besluit er een punt achter te zetten.
Waarom noemt iedereen mij to? Wat betekent dat?
Breiertje schreef op 17-09-2024 om 22:30:
[..]
Ik hield van hem zoals hij was. Wij hebben altijd heel veel humor gehad. Veel plezier, zelfde interesses, hobby's. Hij is introvert tov anderen, niet voor mij. Introvert in contact met anderen, ik ben uitbundig. En er was heel veel liefde. Maar hij had geen seks drive bij mij. Nu weet ik waarom. Hij had zijn pleziertje via solo seks.
Ik vond hem een hele leuke man. Ik was er stapel op.
Mensen vinden hem altijd een toffe kerel, maar een stille.
Met niemand heeft hij problemen, gaat confrontaties uit de weg. Een doodbrave man. Zo staat hij gekend.
Ik beschrijf hem hier hoe hij gekend is, hoe mensen hem zien.
Ik wil hem nu niet ophemelen of verdedigen. Ik schrijf nu de feiten neer van hoe hij is gekend.
Momenteel weet ik niet wie hij is. Ik verdedig hem niet in deze post. Dat is niet mijn bedoeling.
Het is volkomen okay nog van iemand te houden ook al heeft hij iets gedaan wat jou gekwetst heeft. Dat maakt het juist zo moeilijk voor jou nu. Als je kon zeggen "okay weg ermee' had je dit draadje niet hoeven openen. Maar je liefde is echt en mag er zijn, naast je kwaadheid en je gekwetsheid. Hoe het verder moet zal de tijd leren. Laat je niet iets aanpraten hoor.
Breiertje schreef op 17-09-2024 om 22:43:
Waarom noemt iedereen mij to? Wat betekent dat?
topic opener, degene die het draadje begonnen is, ook wel ts topic starter genoemd
Omega schreef op 17-09-2024 om 22:34:
[..]
Tjongejonge wat toch veroordelend weer. Wat is er mis met introvert zijn. Wat geeft het als iemand niet makkelijk contact maakt? Moet iedereen maar uitbundig, extravert , makkelijk in de omgang zijn en ook nog eens kunnen ' verleiden'? Dan is dus de helft van de Nederlandse bevolking 'niet leuk'.
Met introvert zijn is op zich niets verkeerd. Maar ik haal verschillende punten uit de post van to over haar man. En die komen toch niet zo prettig over. Als je in een relatie zit is communicatie heel belangrijk. Ook als jij introvert bent. Het is geen excuus om niet te communiceren met je eigen partner. En to geeft aan dat hij geen prater is of was. Nu is er een bak aan ellende uitgekomen. Maar als jij over gewone dingen al niet kunt communiceren is het nog veel moeilijker om dat over dit soort onderwerpen te doen.
Daarnaast heeft hij altijd een lage sex drive gehad. En was het op dat punt minimaal. Ik gun to toch ook iemand die er echt voor haar is. Niet alle vrouwen hebben geen behoeftes en zijn opgedroogd. Ze lijkt behoorlijk verwaarloosd door haar partner op dit gebied. De vraag is of To ooit weer volledig kan genieten van lichamelijk contact nu ze weet waar hij met die handen nog meer heeft gezeten. En dat hij een totaal verstoorde relatie heeft met seksualiteit. Hoe koppel je dat als partner ooit nog los?
Ik weet nog steeds niet wat ik wil. Gekkehenkie, een dag met een keer. Dat maalt steeds door mijn hoofd.
Gisteren weer een goed gesprek gehad met mijn huisarts. Ze waakt over mijn mentaal welzijn. We kunnen goed praten. De batterij is dan even opgeladen, ik kan dan eens mijn hart luchten.
Ik heb al lang niet meer geweend, maar gisteren bij haar toch even.
Heb verteld dat ik van die woede af wil. Ik herken mezelf zo niet. In afwachting dat ik op therapie kan (afspraak ligt vast maar kon niet direct gaan) vangt ze me op tot ik er terecht kan.
We hebben al heel veel stappen gezet. Hij, ik, wij.
Ik heb verteld over dit forum. Wat jullie zeiden. Wat ik erover dacht. Jullie tips. Ik neem het allemaal mee.
Ik weet dat de huisarts niet de juiste persoon is, maar het is nu ook niet mogelijk heden ten dage om direct een afspraak te krijgen.
Wat mij vooral bezighoudt van jullie advies...
Wil ik wel leven met een verslaafde? Wil ik die onzekerheid en angst?
Bij terugval? Wat doe ik dan?
Hoe gaat hij terugvallen? Porno? Masturbatie? Of prostitutie? Dat is ook een belangrijke.
Ik denk na, elke minuut.
Gisteren avond heb ik mezelf in slaap geweend. Harde harde huilbuien.
Mijn man is zo egoïstisch geweest. Jaren dagelijks masturberen maar mij laten hunkeren en smeken. Hoe kun je dit iemand aandoen waarvan je zegt ik zie je graag.
Gemakzucht.
Ik heb het heel moeilijk nu.
Heel moeilijk.
Mag ik jullie vragen nu even niet over uit elkaar gaan te praten? Dit is voor later. Nu wil ik deze dag doorkomen. Deze week.
Een stap met een keer. Samenblijven of niet, dat is voor later. Nu wil ik gewoon kunnen ademen, en die woede kwijt.
Jullie zeiden ook dat die woede en scheldpartijen naar hem niets oplost. Verleden raakt daarbij niet ongedaan. Dus ik probeer dit los te laten. Boksen, sporten, ok. (liever zou ik met naaldhakken over zijn blote voeten stappen heen en terug)
Ik heb het gevoel dat ik hem moet straffen. Want hoe erger ik straf, zal hij het niet meer doen. Maar zo werkt dit niet. Echt niet. Ik weet dat. Maar tussen weten en doen, een groot verschil.
Ik nam me voor om eens proberen hem te knuffelen gisteren in bed. Heb daar hele avond mee bezig geweest dat ik het eens ging proberen. 2 minuutjes.
Maar ik kan het niet. Hoe bouw je intimiteit stapsgewijs op?
Als ik soms het gevoel heb, ik pak hem eens dicht, dan kan ik het niet echt doen. Ik durf niet toegeven aan mijn gevoel. Ik blokkeer.
Graag positieve berichten vandaag. Kan vandaag geen vinger wijzen de of uit elkaar gaande berichten aan. Wil me gewoon eens goed voelen vandaag.
Morgen mogen jullie terug vinger wijzen. Maar vandaag wat steun?
Dank je
Izza schreef op 18-09-2024 om 10:13:
[..]
Met introvert zijn is op zich niets verkeerd. Maar ik haal verschillende punten uit de post van to over haar man. En die komen toch niet zo prettig over. Als je in een relatie zit is communicatie heel belangrijk. Ook als jij introvert bent. Het is geen excuus om niet te communiceren met je eigen partner. En to geeft aan dat hij geen prater is of was. Nu is er een bak aan ellende uitgekomen. Maar als jij over gewone dingen al niet kunt communiceren is het nog veel moeilijker om dat over dit soort onderwerpen te doen.
Daarnaast heeft hij altijd een lage sex drive gehad. En was het op dat punt minimaal. Ik gun to toch ook iemand die er echt voor haar is. Niet alle vrouwen hebben geen behoeftes en zijn opgedroogd. Ze lijkt behoorlijk verwaarloosd door haar partner op dit gebied. De vraag is of To ooit weer volledig kan genieten van lichamelijk contact nu ze weet waar hij met die handen nog meer heeft gezeten. En dat hij een totaal verstoorde relatie heeft met seksualiteit. Hoe koppel je dat als partner ooit nog los?
Weet je Izza TO houdt ook erg van haar man. Ik vind dat je aannames doet over de man hoe hij zou zijn tegenover to en daar een beeld uit bouwt wat bij mij heel anders overkomt (Ik hield van hem zoals hij was. Wij hebben altijd heel veel humor gehad. Veel plezier, zelfde interesses, hobby's) Ik zie in jouw reacties over het algemeen trend om het maar zsm op een breuk aan te sturen. En natuurlijk kan je dat rechtvaardigen door uit het hele palet van de persoonlijkheidsbeschrijving van de partner alleen de mindere dingen te halen. Ik weet niet, het lijkt wel of je wilt dat mensen uit elkaar gaan. Het is zo vaak je eerste reactie dat het niet meer oplosbaar is. In een tweede reactie neem je dan wat gas terug om dan vervolgens wederom te wijzen op de nadelige aspecten: "ja natuurlijk..., maar toch...¨ Ik zie je dit in verschillende draadjes doen.
En ja, misschien redt dit koppel het niet. Maar er is ook liefde en bereidwilligheid van beide kanten. De 'weg ermee' - reactie valideert niet de waardevolheid daarvan, alsmede de pijn die er nu geleden wordt.
Als knuffelen een brug te ver is, dan mag je kleinere stapjes zetten. Eerst jouw hand op zijn schouder leggen misschien? Daarna zijn hand eens vastpakken? En als het nu niet lukt, dan misschien morgen of volgende week wel. Of helemaal niet. Jij bepaalt.
Izza schreef op 18-09-2024 om 10:13:
[..]
Met introvert zijn is op zich niets verkeerd. Maar ik haal verschillende punten uit de post van to over haar man. En die komen toch niet zo prettig over. Als je in een relatie zit is communicatie heel belangrijk. Ook als jij introvert bent. Het is geen excuus om niet te communiceren met je eigen partner. En to geeft aan dat hij geen prater is of was. Nu is er een bak aan ellende uitgekomen. Maar als jij over gewone dingen al niet kunt communiceren is het nog veel moeilijker om dat over dit soort onderwerpen te doen.
Daarnaast heeft hij altijd een lage sex drive gehad. En was het op dat punt minimaal. Ik gun to toch ook iemand die er echt voor haar is. Niet alle vrouwen hebben geen behoeftes en zijn opgedroogd. Ze lijkt behoorlijk verwaarloosd door haar partner op dit gebied. De vraag is of To ooit weer volledig kan genieten van lichamelijk contact nu ze weet waar hij met die handen nog meer heeft gezeten. En dat hij een totaal verstoorde relatie heeft met seksualiteit. Hoe koppel je dat als partner ooit nog los?
❤️
IMI-x2 schreef op 18-09-2024 om 10:38:
Als knuffelen een brug te ver is, dan mag je kleinere stapjes zetten. Eerst jouw hand op zijn schouder leggen misschien? Daarna zijn hand eens vastpakken? En als het nu niet lukt, dan misschien morgen of volgende week wel. Of helemaal niet. Jij bepaalt.
Ik ga dit vandaag eens proberen.
MRI schreef op 18-09-2024 om 10:33:
[..]
Weet je Izza TO houdt ook erg van haar man. Ik vind dat je aannames doet over de man hoe hij zou zijn tegenover to en daar een beeld uit bouwt wat bij mij heel anders overkomt (Ik hield van hem zoals hij was. Wij hebben altijd heel veel humor gehad. Veel plezier, zelfde interesses, hobby's) Ik zie in jouw reacties over het algemeen trend om het maar zsm op een breuk aan te sturen. En natuurlijk kan je dat rechtvaardigen door uit het hele palet van de persoonlijkheidsbeschrijving van de partner alleen de mindere dingen te halen. Ik weet niet, het lijkt wel of je wilt dat mensen uit elkaar gaan. Het is zo vaak je eerste reactie dat het niet meer oplosbaar is. In een tweede reactie neem je dan wat gas terug om dan vervolgens wederom te wijzen op de nadelige aspecten: "ja natuurlijk..., maar toch...¨ Ik zie je dit in verschillende draadjes doen.
En ja, misschien redt dit koppel het niet. Maar er is ook liefde en bereidwilligheid van beide kanten. De 'weg ermee' - reactie valideert niet de waardevolheid daarvan, alsmede de pijn die er nu geleden wordt.
Slik. Mooi. 'pinkt een traantje weg'
Er is een grote bereidheid van zijn kant. Ik kan niet zeggen of dit van mij ook zo is, ik zie het niet van mezelf.
Ik merk ook dat ik geen gevoelens meer voel voor hem. Voor het uitkwam was ik stapelverliefd! Zag ik hem zo graag.
Ofwel komt het feit dat ik nu niets voel door de shock.
Maar, het ka ook dat de gevoelens weg zijn doordat het voor mij over is. Het blijven liegen in het begin maakte dat ik niets meer voelde. (seksuoloog zei, het kan terugkomen, maar het kan ook dat het opeens van de een op andere dag weg is).
Dat maakt het zo moeilijk dat ik koet weet of ik hem nog graag zie, nog graag zal zien, of dat het over is.
Maaaaaaaar. Als er op dit forum door jullie dingen gezegd worden over hem die niet kloppen, of hem er 'slechter' doen uitzien, dan merk ik dat ik hem verdedig.
Nu is mijn vraag? Zou dat iets willen zeggen? Het feit dat ik hem verdedig, wil dit zeggen dat ik hem misschien wel nog graag zie? Wat denken jullie?
Als hij mij normaal aanraakt stond in direct in vuur en vlam. Als ik hem aankeek ook.
Nu streelt hij mij, en dat doet me niets. Geen enkele seksuele prikkel.
Graag eens jullie idee wat dit allemaal is. Ik ben iemand die zichzelf door en door kent, maar nu herken ik niets meer van mezelf, van wat ik voel...
En ik zou graag mijn eigen gevoelens en gedrag begrijpen.
Dank je wel jullie houden me momenteel recht
