mijn man gaat binnenkort vreemd.

Ipv bezoekje #3

Allereerst: wat een pijnlijke situatie voor jou.

Het doet me gelijk wel terugdenken aan iets.
De moeder van een vriend van mij heeft ook zoiets gehad: ze wist waar
en wanneer het plaats zou vinden. Ze is niet langsgeweest en dat zou
ik je ook niet aanraden: pijnlijk en genant en dikke kans op allerlei
emotionele uitbarstingen en repercussies waar je niet op zit te wachten.
Maar laat wel wat van je horen! De moeder van die vriend heeft toen
een fles champagne en een bos bloemen (met kaartje) aan de kamer
laten bezorgen. Die stonden al klaar. De hele romantiek en de spanning
van het stiekeme was verdwenen. Dame en heer kregen kregen mot.
We hebben er achteraf flink om moeten gniffelen ondanks het verraad
etc.

Misschien wel aardig als jij het een voor je rekening neemt en haar man,
het andere.

nou ja....

buiten dat ik me niet voor kan stellen dat je er niet over communiceert, terwijl je zoiets van je man weet, lijkt een confrontatie mij niet echt handig.

Ik vind het overigens opmerkelijk dat voore deze meneer zijn verantwoordelijkheden voor het gezinsleven allemaal maar moeilijk neemt, maar wel zo gehaaid is het zo te regelen dat het huis van hem is en zijn vriendin geen poot heeft om op te staan, terwijl ze wel het kind verzorgd heeft (neem ik aan, of heeft hij daar meer aan gedaan?)
En dat bij een eventuele scheiding, hij het huis houdt terwijl al vanzelfsprekend is dat zij het kind meeneemt...

Wat mij betreft heeft Muis alle recht om de zaken een beetje vlot te trekken voor een eventuele scheiding waarheid gaat worden. Tenslotte heeft ze straks een enorme verantwoording als zij alleen voor het kind zorgt ook nog. Want van deze man kun je vast niet veel verwachten in dat opzicht.

Tante Sidonia

Ik sanp niet waarom je die man tot boeman verklaart. Ik mag toch hopen dat TO een volwassen vrouw was toen ze aan de relatie begon en dus zelf willens en wetens voor dezem regeling heft gekozen.

Ze had toen moeten kiezen voor een huwelijk of een samenlevingscontract waatrin dit sort zaken geregeld zijn.

Zij heft trecht op zijn huis omdat zij het kind verzorgd heefgt (wat je amar even gewoon aanneemt)? Hoezo? Ze heft toch gedurend al die tijd in zijn huis gewoont,

vervolg

wat hij, neem ik aan zelf betaalde? Ze heeft toch ook emegeprofiteerd van zijn salaris? waarom zou hij haar geld moeten blijven betalen nadat ze uit elkaar zijn?

Hij zal financieel meoten bijdragen aan het kind, zij eheft nergens recht op en daar is ze zelf bij geweest.

het is ridicuul om tijdens het spel eenzijdig de regels te willen veranderen omdat je lijkt te gaan verliezen.

Mark

Gestoeld op het gedrag van deze man, dicht ik deze man ook geen verantwoording toe. En als meneer eigenlijk nog een puber is, lijkt mij dat een logische verklaring. Meneer had ook vooraf kunnen zeggen dat hij geen zin had in verantwoordelijkheden en geen zin had om volwassen te worden. Meneer kan wel goed plannen en organiseren, lijkt, maar die kunde zet hij niet in om de sfeer thuis prettig te maken.

weet je mark,

Sommige dingen ontdek je pas van elkaar omdat je langdurig getrouwd bent of samen een kind hebt genomen, zoals bijv dat iemand op de lange duur zijn verantwoordelijkheid niet pakt. Dat is dan zijn makke waar ts ook last van heeft.
Ts zelf is naïef in geld zaken. Waarom zou zij nu op moeten draaien voor haar naïviteit terwijl hij straks van zijn vrije leven kan genieten, in een opgeknapt-door-ex-huis, en een kind die komt als het hem uitkomt?

Waarom?

Omdat TO nergens recht op heeft. Daarom. En daar is niemand debet aan behalve zijzelf.

Ik zie niet in waarom TO , of iemand anders, na het beeindigen van het samenwonen nog onderhouden zou moeten worden door de voormalge partner, noch waarom die persoon ineens aanspraak denkt te kunnen maken op de helft van zijn bezit.

Nogmaals, dat regel je contractueel met een huwelijk, ga je geen huwelijk aan, of een samenlevingscontract, dan zie je af van die rechten.
Dat TO naief is in geldzaken betwijfel ik, ze is nu in ieder geval achterbaks genoeg om te pogen hem een contract te laten tekenen dat zij de woning en partneralimentatie krijgt zodra ze uit elkaar gaan zonder er bij te vertellen dat ze hem wil verlaten zodra de inkt droog is.

En wat is het verschil

Met het maken van diezelfde afspraken in het begin van een relatie?

Pas als ze uit elkaar gaan en er niets is vastgelegd heeft TO nergens recht op. Alles wat in tussentijd is vastgelegd geldt, ongeacht of dit in het begin van de relatie is vastgelegd of niet. Ik zie het probleem eigenlijk ook niet zo. TO en haar man vormen nu nog een economische eenheid. Hij functioneert ook door haar aanwezigheid. Pas als zij de deur achter zich dichttrekt en niet meer voor zijn natje en droogje zorgt ontstaat er een nieuwe situatie.

Ik ben met je eens dat dit geen gezonde relatie is en dat beiden daar debet aan zijn, maar waarom is wat zij wil doen in jouw ogen zoveel verwerpelijker dan wat hij wil gaan doen? Over afspraken maken en breken gesproken....

Het verschil is

Dat TO van plan is om manlief onmiddelijk de deur uit te schoppen zodra die voorwaarden getekend zijn. Ze gaat ze niet te goeder trouw aan, niet met het idee "van als het ooit misgaat dan kan ik er gebruik van maken".

Zij functioneren nu als economische eenheid en daar profiteert TO ongetwijfeld ook van. Als ze uit elkaar zijn is die economische eenheid verbroken en moet manlief functioneren zonder haar aanwezigheid. Waarom zou hij daar dan voor moeten blijven betalen?

Dat geldt voor ieder huwelijk Mark

En bovendien geef je geen antwoord op de vraag.

Waarom is wat zij doet zoveel verwerpelijker dan wat hij doet? Hij zou een sufferd zijn als ie nu nog zou gaan tekenen, maar persoonlijk zou ik ik het TO wel gunnen.

Verschrikkelijk

Haha, evenzo. Vind het bloemetje erg grappig. Ik kon in die tijd ook heel grappige acties bedenken. Voerde ze niet uit omdat er vaak consequenties aanzaten. Maar ik knapte soms al op bij het idee.

Hoe het allemaal zit weten we niet. Muis geeft beperkt beeld. En het is enkel haar verhaal. Om op grond daarvan maar direct aan te nemen dat man niet voor het kind gaat zorgen en geen verantwoordelijkheid neemt gaat erg ver. Muis gaat hiervanuit. Dat kan nog best wel eens anders uitpakken.
Ik weet nog dat ik man verweet dat ik hem wat dit betreft een slechte vader vond; hij legde een bom onder ons huwelijk door vreemd te gaan, en daarmee de basisveiligheid voor de kinderen. Verder vond ik hem juist een liefdevolle, betrokken vader. Man was verbaasd. Zowel over het een (hij had echt nooit bedacht wat de consequenties voor de kinderen waren- onvoorstelbaar) als over het ander; ik bevestigde hem weinig positief in zijn rol als vader. Onze gesprekken gaven hem inzicht in de consequenties van zijn gedrag. En liet ons beiden zien dat het goed was elkaar in de positieve dingen te bevestigen. Ik ging er vanuit dat dat wel vanzelfsprekend was.
Het lijkt mij dat muis dit stadium voorbij is. Je hebt de deur naar echtgenoot dicht gegooid. Over en uit. Ik begrijp wel dat je hecht aan je huis en ook vind dat je er recht aan hebt. Het is niet slim dat je al die jaren de situatie juridisch zo hebt laten bestaan. Dat je nu -met het einde in zicht- je man voorliegt om het samenlevingscontract te herzien in jouw voordeel maakt dat jij hem hetzelfde behandelt als dat hij jou gedaan heeft. Toch een hak zetten. Vanuit je pijn/ gekwetstheid begrijp ik dat. Of het in jullie aller belang is betwijfel ik.
Het is in triest dat jullie na 30 jaar zo respectloos met elkaar omgaan. Ik vraag mij af wat jullie kind hiervan mee krijgt. Kinderen zijn niet gek; hebben voelsprieten. Welk voorbeeld geven jullie beiden aan je kinderen? Eigen belang eerst? Vader liegt , gaat voor eigen plezier met de vrouwtjes ten koste van zijn huwelijk, moeder liegt, zorgt voor financiële zekerheid ten koste van haar man. Allebei een verborgen agenda. Wie is open en eerlijk?
Er moet voor jullie alle drie snel een einde aan deze situatie komen. Of bespreekbaar maken en scheiden (wat nog wel eens een kluif kan gaan worden als ik dit zo lees. Als je elkaar niets meer gunt gaat t knokken worden) of bespreekbaar maken en samen verder op een duidelijke manier voor jullie allebei.

Ik weet dat het soms knotsmoeilijk is je eigen belang opzij te zetten. Dat het leven niet eerlijk is. En de mensen om je heen ook niet. Jij kunt ervoor kiezen verschil te maken. Ik begrijp niet hoe je samen kunt leven en de schijn op kunt houden. Voor mijn gevoel en teken dat jullie 'ieder voor zich' leven.
Echt verschrikkelijk lijkt mij.

Dat geef ik wel.

Manlief (wil)(gaat) vreemd (gaan), na een relatie van dertig jaar die complete liefdeloos is geworden. Hij is vast niet de realtie destijds ingegaan met het voornemen een vreemdganger te worden. Daar is heel wat aan vooraf gegaan. TO wil nu zaken regelen met het idee er gelijk gebruik/misbruik van te maken, niet als voorzorg.

Tegenbod

TO is vast niet de relatie ingegaan om na 30 jaar in haar eentje, berooid en bedrogen achter te blijven.

mark

jij kijkt puur naar de zakelijke kant van het verhaal en vergeet volledig de emotionele kant mee te nemen.Een echte man, gefeliciteerd!
TS heeft jaren voor het kind gezorgd, het huis bijgehouden en geklust: in feite voor haar man gewerkt dus. Volgens mij heeft zij het niet direct over partneralimentatie gehad; wel over kosten voor het kind.

Hier een vrouw

En ik ben het in grote lijnen met Mark eens. Je mag de regels best tijdens het spel proberen te veranderen, maar een speler heeft het volste recht hier niet mee akkoord te gaan.

Donna

Dat beweert ook niemand, ik lees dat in ieder geval niet zo terug.

Ginny

Je hebt gelijk.

tatne Sidonia

Natuurlijk kijk ik naar de puur zakelijke kant, want daar gaat het ook over. Over geld, bezit. Dat is ook gewoon zakelijk. Kun je wel een heel emotioneel verhaal gaan houden, maar feit blijft dat TO geen recht heeft op zijn geld, zijn bezit.

Volgens mij is het in dit soort zaken juist van het grootste belang alles zakelijk te blijven zien. Dat houdt het wel zo zuiver.

Mark

Nu heeft ze er inderdaad geen recht op. Als hij tekent wel.

Evanlyn

Als hij zo dom is om dat te doen wel ja.

Maar sommigen doen hier alsof TO sowieso een moreel recht heft op de woning en op partneralimentatie. Dat vind ik onzinnig, alsof er een vergoeding tegenover moet staan dat zij al die jaren met hem heeft samengewoond, zijn en dus ook haar kinderen mede heeft opgevoed.
Gedurende de tijd die ze met haar man samenwoonde heeft ze ook geprofiteerd van zijn woning, van zijn inkomen, gaat ze scheiden dan is dat voorbij, hij profiteered wellicht weer van haar grotere opvoedingsinspanningen het huishouden doen, koken etc. Dat zal ze na de scheiding ook niet meer voor hem blijven doen.

Mark74

Als zowel Muis als haar partner er destijds voor hebben gekozen dat hij ging werken en zij thuis bleef voor de kinderen dan hebben ze tijdens het samen zijn inderdaad beiden geprofiteerd van elkaars inspanningen. Zij van zijn inkomen en hij van haar zorg voor de kinderen en het huis.
Nadat ze uit elkaar gaan profiteert de partner van Muis nog steeds van die leuke kinderen die Muis heeft opgevoed. En het huis zit dankzij haar nog goed in de verf profiteert hij ook maar mooi van. Maar muis profiteert helemaal niet meer van de inspanningen van haar ex partner. Moet ze die 30 jaar maar afschrijven als een slechte investering. Volgens mij klopt dat moreel gezien inderdaad niet.

Nienke

Ze heeft zich financieel behoorlijk kwetsbaar gemaakt en vervolgens mede haar relatie (jaren geleden) op de klippen laten lopen. Da's niet slim allemaal. Dus enige vorm van medelijden lijkt me op z'n plaats.

Maar ik zie geen tekenen dat die man de relatie wil beeindigen. Hij zoekt er wat naast, dat is duidelijk. Maar dat lijkt me zeer begrijpelijk als je geen echte relatie meer hebt. (zoals muis beweert)

Muis:
Als je al jaren een verstandsrelatie hebt moet je niet ineens gaan zeuren als je man ook graag eens een warm lichaam wil. Gewoon op je tanden bijten en doorgaan lijkt me het meest logisch. En zoek er zelf ook iemand naast.

Gezellig is misschien anders, maar zo hebben jullie het ingericht. En jullie hebben het ook zo ingericht dat hij de touwtjes in handen heeft.

Stel nou

Dat het huis verkocht moet worden en onder water blijkt te staan. Moet / zal Muis dan ook de helft van de schuld op zich nemen?

Dat Muis in huis geklust heeft is en daarom aanspraak maakt op t huis is natuurlijk een kul argument, als je een huis huurt gaat die vlieger ook niet op.
Het rottige aan dit soort situaties is dan je het wettelijke en het morele aspect hebt.

Dat klopt gweetje

Je hebt een wettelijk en een moreel recht. Nu heeft Muis wettelijk gezien nergens recht op. Moreel gezien ligt dit ingewikkelder. Haar man wil haar bedriegen en als het haar nu lukt om hem ook te bedriegen dan ligt het wettelijk ineens heel anders.
Als het huis onder water zou staan zou Muis denk ik andere keuzes maken. Wat dat hetreft is zij wel in het voordeel. Zij is hem zo op het oog wel een stsp voor.