Mijn aanwezigheid roept al irritatie op bij mijn vrouw

Ze is ook niet altijd boos op me als ik er ben. Er zijn elke week nog wel momenten dat ze me wel wil knuffelen, hoewel het initiatief altijd van mij moet komen.
Ik heb haar gevraagd of ze nog wel met mij op vakantie wil en dat wil ze nog wel. Ze zegt dat het dan ook beter gaat, dan wanneer ze moet werken. Het klopt ook wel dat onze laatste vakantie (twee maanden terug) wel goed ging.

We hebben nog wel seks: 3x per maand, hoewel ze wel heeft aangegeven dat minder vaak te willen. En ik heb inmiddels wel door dat ze er niet echt van geniet, dus misschien moeten we dat ook wel minder doen.

Ik speel wedstrijden op een redelijk hoog niveau (welke sport dat is, laat ik even in het midden ivm privacy). Daar heb ik wel tijd en energie voor nodig om beter te kunnen worden. Dat ik niet meer hoef te werken, helpt daarbij.

Ik zou de taak om mijn dochter naar zwemles te kunnen brengen misschien kunnen overnemen van mijn vrouw. Dan zou ze weer even alleen thuis kunnen zijn. Maar ik zal er met haar over praten.

Wat ik doe om te laten merken dat ik van haar houd: haar knuffelen (hoewel ik inmiddels weet dat dat voor haar niet zoveel betekent). Ik zeg ook tegen haar dat ik haar een knappe, aantrekkelijke, grappige vrouw vind. Andersom zou ik het leuk vinden als ze ook iets liefs tegen mij zegt, maar dat kan ik me van de afgelopen jaren niet herinneren. Ik denk dat zij het vooral belangrijk vindt om dingen samen te doen.

Zelfde vraag als Leene: waarom MOET zij werken, als jij financieel binnen bent voor de rest van je leven? Dat snap ik echt niet. Van 2 kanten niet, ik zou er niet aan moeten dénken om thuis te zitten, maar ik snap ook niet dat zij zich dat blijkbaar niet kan permitteren. Als jullie financiën zo strikt gescheiden zijn dan zou ik mij daar zeer, zeer, zeer onprettig bij voelen als partner-van. En hoe zit het bij een eventuele scheiding? Zijn jullie getrouwd? In gemeenschap van goederen?

En die sport, hoeveel beter kun je nog worden in iets als je eind 30 bent? Olympisch kampioen zit er vast niet meer in, wat is dan wel je ambitie? En als je (een deel van die) energie nou eens steekt in je gezin?

Wel, door het vele sporten, draait hij overdag minder om haar heen. In Corona tijd was TO blijkbaar vaker thuis, te vaak. Net als de mensen die met pensioen gaan terwijl hun partners dat niet gewend zijn, vaak wordt de partner dan geacht haar leven meer op zijn bezigheden aan te passen.
Dus hem adviseren minder te sporten, gaat haar wrs niet helpen. Wel kan TO zich afvragen of hij haar bijtijds informeert over wedstrijden etc. Het lijkt mij dat zij ook leuke dingen met gezin wilt doen, of met gezin naar haar familie wilt, maar dan te maken krijgt met : ‘kan niet, want wedstrijd.’ 

tip: dagen vrij maken voor leuke trapjes met z’n vieren. Nu leven jullie nogal langs elkaar heen;  zij langs jou, en jij langs haar met je eigen sportgebeuren.

"We hebben nog wel seks: 3x per maand, hoewel ze wel heeft aangegeven dat minder vaak te willen. En ik heb inmiddels wel door dat ze er niet echt van geniet, dus misschien moeten we dat ook wel minder doen."

Wat een bijzondere conclusie. Dan wordt het zeker niet beter! Ik zou denken: eraan werken dat zij meer geniet. Kunnen jullie daarover praten met elkaar? Zo niet, dan kan een therapeut of seksuoloog het gesprek begeleiden. 

Pieter123 schreef op 30-06-2022 om 16:20:

Mijn vrouw en ik zijn getrouwd in gemeenschap van goederen, maar hebben wel onze eigen rekeningen. Voor de vaste lasten hebben we een gezamenlijke rekening, waar we allebei geld op storten. Als we iets voor onszelf willen kopen, dan doen we dat met ons eigen geld. Voordeel daarvan vind ik dat je geen discussies hebt of iets zonde van het geld is.

Er zou genoeg geld zijn om in ieder geval wat minder te werken (ze werkt nu 3 dagen per week en ze heeft zelf ook al wat gespaard), maar ze zegt dat ze dat niet wil. Zij is wat meer bezig met haar carriere en heeft geen hobby's. Dat is haar keuze en is ook prima.

Ze stuurde me ook een artikeltje over de situatie wanneer de man net met pensioen is en de vrouw nog werkt. Hoewel dat meer over ouderen gaat, is een deel wel van toepassing op onze situatie. Het is me nu wel duidelijk dat we het moeten hebben over de verdeling van onze taken. Zoals gezegd kan ik de zwemles van mijn dochter wel overnemen en misschien nog wel meer.

Daarnaast wil ik meer met z'n vieren gaan doen. Gisteren ben ik ook mee gaan zwemmen, hoewel ik zwemmen zelf niet zo heel leuk vind. Alleen meegaan naar de schoonfamilie ga ik niet altijd doen: vind ik veel tijd kosten en niet gezellig (dominante schoonzus, etc.) Maar hopelijk kunnen we wel iets anders verzinnen om samen te doen.

Maar zou je niet beter meer met de kinderen gaan doen zodat zij meer tijd voor haarzelf heeft? Ik heb het idee dat jij veel meer tijd voor jezelf hebt dan zij, inzake opvoeding huishouden etc. 

Maar ik ben ook benieuwd, maar misschien heb ik daar overheen gelezen wat zij zelf aangeeft als bron voor haar irritatie naar jou. Want naar haar familie gaan is wel tijd voor haarzelf blijkbaar. Naar de kinderen lacht ze wel. Dus er iets bepaalds tussen jullie wat niet goed werkt. De een zou dat misschien noemen dat de ander onder haar huid kruipt, iemand anders dat haar partner zo in haar aura gaat hangen etc. Hoe je jullie seksleven beschrijft klinkt ook niet als een feest, ze heeft er al niet veel zin in, doet het tegen haar zin want ze vindt 3x per maand te veel. Ik vind dat zij nu mag zeggen wat haar stoort en wat ze zou willen. Niet dat jij dat meteen moet veranderen of dat zij anders moet gaan doen, maar om om te beginnen eens de lucht te klaren.

Pieter123 schreef op 30-06-2022 om 16:20:

Mijn vrouw en ik zijn getrouwd in gemeenschap van goederen, maar hebben wel onze eigen rekeningen. Voor de vaste lasten hebben we een gezamenlijke rekening, waar we allebei geld op storten. Als we iets voor onszelf willen kopen, dan doen we dat met ons eigen geld. Voordeel daarvan vind ik dat je geen discussies hebt of iets zonde van het geld is.

Er zou genoeg geld zijn om in ieder geval wat minder te werken (ze werkt nu 3 dagen per week en ze heeft zelf ook al wat gespaard), maar ze zegt dat ze dat niet wil. Zij is wat meer bezig met haar carriere en heeft geen hobby's. Dat is haar keuze en is ook prima.

Ze stuurde me ook een artikeltje over de situatie wanneer de man net met pensioen is en de vrouw nog werkt. Hoewel dat meer over ouderen gaat, is een deel wel van toepassing op onze situatie. Het is me nu wel duidelijk dat we het moeten hebben over de verdeling van onze taken. Zoals gezegd kan ik de zwemles van mijn dochter wel overnemen en misschien nog wel meer.

Daarnaast wil ik meer met z'n vieren gaan doen. Gisteren ben ik ook mee gaan zwemmen, hoewel ik zwemmen zelf niet zo heel leuk vind. Alleen meegaan naar de schoonfamilie ga ik niet altijd doen: vind ik veel tijd kosten en niet gezellig (dominante schoonzus, etc.) Maar hopelijk kunnen we wel iets anders verzinnen om samen te doen.

Maar je hoeft ook weer niet altijd mee naar haar familie, maar wel vaker dan nu het geval. Als blijk van goede wil. Op de dagen dat ze haar andere familieleden een bezoek brengt?

Pieter123 schreef op 30-06-2022 om 16:27:

[..]

Ik heb haar een aantal keer gevraagd wat ik zou kunnen doen wat zij wel fijn zou vinden, maar ze zegt het dan niet anders te willen dan we nu doen. Maar soms merk ik dat ze er zo snel mogelijk van af wil zijn (verschilt per keer). Ik zou wel willen dat zij er ook van geniet, want anders voelt het voor mij ook niet goed. Dat ze niet vaak zin heeft, is wel iets wat vanaf het begin al speelt.

Hou die paar keer seks per maand zeker erin, maar begin daarnaast eens met een andere vorm van fysieke aandacht geven, bijvoorbeeld regelmatig een schoudermassage,  hoofdhuidmassage of voetenmassage, zonder dan meer te willen of er iets voor terug te willen. Op internet vind je wel massagetips.

In de afgelopen jaren had ik te maken met een naar conflict met de moeder van mijn man. Omdat hij uit loyaliteit naar haar mij niet wilde begrijpen / steunen, heeft dit ingevreten in mijn vertrouwen in hem en de band die ik dacht met hem te hebben. We zijn al kruipende uit een diep dal. Jullie zijn in een ander dal beland. Maar ook daar is er een aantasting van de band die jullie eerst met elkaar hadden. Die is niet 123 terug. Ga in stapjes werken aan verbeterpunt. Pas als dat gevoel van vriendschap en band terug is, kan je werken aan jullie seksleven.
Overhaast dit niet, of ze geeft het zelf ook aan..

ja ik denk, degene die het meest thuis is (jij dus in dit geval) die is hoofd huishouden plus kinderen. Niet dat die persoon alles alleen moet doen. Zeker niet! Maar wel dat je dan hoofdverantwoordelijk bent. Dus ook voor de derde shift (alle regelarij, van tandartsafspraak tot cadeautjes kopen voor een  verjaardagsfeestje van een klasgenoot en noem maar op) 

Zo klinkt het niet helemaal bij jullie. Leuk dat je best de zwemles wilt gaan doen. Applaus hoor. Maar eh, waarom deed je dat al sowieso niet in ieder geval de helft van de tijd?  

Sorry hoor, maar het lijkt me zo niet sexy, zo’n jonge vent met niets anders om handen dan zijn sport, af en toe een kind naar school brengen, een wasje doen en dat was het dan wel. Oh ja ! En zijn vrouw in haar vaarwater zitten. Verder een grote leegte. Ik zou er geen respect voor op kunnen brengen. 

Ik begrijp je vrouw dus wel TO. Hoe komt het dat het feit dat je genoeg geld hebt vergaard bij jou tot de conclusie heeft geleid dat je nu dus tot aan je dood in je spreekwoordelijke luie stoel kunt gaan zitten? Ik begrijp echt niet dat je dat zelf een aantrekkelijk idee vindt. Heb je geen behoefte aan wat nuttig vrijwilligerswerk ? Een interessant project opzetten ten bate van het algemeen nut ? Een razend interessante studie doen ? Jullie huis verbouwen ? De politiek in ? Een passie ontdekken, wát dan ook waardoor je weer middenin de maatschappij komt te staan. Juist nu je je geen zorgen hoeft te maken over geld ligt de wereld toch aan je voeten ? Eind dertig is veel te jong om al als een bejaarde te leven. Ik zou me zo voor kunnen stellen dat dat het is wat er scheef loopt in jullie relatie, want je vrouw staat wél vol in het leven. 

Ps: het is ook lastig seks hebben met iemand waar je niet meer zoveel respect voor hebt. 

Ik vraag me ook af of ze het wel eens is met jouw beslissing om te stoppen met werken. Wellicht had ze het allemaal heel anders in haar hoofd. Jullie zijn veel te jong om niet meer te werken, ik zou daar knettergek van worden als mijn partner al voor zijn veertigste met pensioen is en niet zeker 3 volle dagen per week de deur uit is voor vrijwilligerswerk of wat dan ook. Misschien durft zij dat niet te zeggen maar verklaart dat wel wat. 

Ik zou echt veel meer van haar overnemen en ook vragen wat ze precies overgenomen wil zien. Ga koken voor haar, doe het huishouden, haal de kinderen van school. Of: ga toch maar weer een beetje werken of plan echt iets waarbij je de hele dag weg bent op haar thuisdag. 

Maar bovenal: ga uit eten samen en zeg vooraf dat je wat wil bespreken en bespreek dit ook. Bespreek jullie toekomst samen, vraag haar hoe zij dit ziet, hoe zij het vindt dat je nu thuis bent etc.

 Jeetje wat een intrigerend verhaal. Begrijp ik nou dat je pas eind dertig bent en geen dagbesteding hebt waar je energie van krijgt, die je leven invulling geeft of waar je jezelf in kunt ontwikkelen? En dat je desondanks het reilen en zeilen in huis grotendeels aan je vrouw overlaat? 
Buiten dat dat helemaal scheef zit in de huishoudelijke en zorgtaken, lijkt me dat inderdaad behoorlijk onaantrekkelijk. Je klinkt eerlijk gezegd alsof je al tachtig bent ipv een jonge gezonde vent met zin in het leven en ambities. Hoe is dat gegaan dat jij stopte met werken? Hebben jullie het daar samen over gehad? Hebben jullie besproken wat dat betekent voor de verdelging van taken in huis? Wat vindt je vrouw van die beslissing? 
Het klinkt alsof jullie geen stel zijn, maar twee mensen die toevallig samen kinderen hebben. Ik zou zsm in relatietherapie gaan, maar vrees dat je daar al te laat voor bent.

Rest mij nog te vragen: ben je zelf gelukkig met de manier waarop je je leven invult? Het kan best zijn dat je geen ambities hebt op werk vlak, maar wat wil je verder uit het leven halen? Op jouw leeftijd kan die sport toch niet echt mee iets zijn waarin je wat kunt bereiken lijkt me.