Mannen die ziek zijn of pijntjes hebben...
Hoe is het bij jullie thuis, wanneer de man ziek is of lichamelijke pijntjes heeft.... Die van mij kan helemaal niks meer in beide gevallen en laat dat duidelijk merken tot mijn grote ergenis...
Situatie vandaag:
Het is hem in de rug geschoten toen hij de grasmaaier aan wou zetten door middel van dat touw aan te trekken.
Puf puf steun, mij aankijkend steeds.
Rek en strek oefeningen.
Gefietst... Oohh au... Gewandeld .. extra warm gedoucht.. Arnica spray op de rug 3x...
Verder zittend op de bank. Bij elke beweging een zucht of steun...
Kan ook geen drinken pakken of vaatwasser uitpakken....
Hij denkt niet dat hij morgen zal gaan werken (staand, machine bedienen, geen lichamelijk zwaar werk, mogelijkheid tussendoor te zitten) en zal er nog overna denken of onze dochter wel of niet naar de BSO zou moeten tot 10 uur....
Heb gezegd dat hij mij niet steeds aan moet kijken als hij pijn heeft, alsof ik een reactie steeds moet geven bij elke steun of elke 'au'.
Hij zal ook wel pijn hebben... Dat mag ook maar ik hoef niet continue dat te horen of te moeten bevestigen of medelijden betuigen...
Ik heb zelf ook, lage rugklachten, ischias tunnelsyndroom, spanningshoofdpijn dagelijks....
Mijn feestje qua huishouden, eten koken, boodschappen, was, alles regelen en werk (in de ouderenzorg, 20 uur onregelmatig) gaat ook gewoon door...
Inclusief zoals deze week dat ik onze kinderen onder mijn hoede heb ivm de schoolvakantie wanneer ik niet hoef te werken....
geweldig, dat gedicht van Annie MG Schmidt.
Mijn man is gelukkig niet zo, wordt heel timide en trekt zich wat terug. En hij gaat wat vaker zijn rug-oefeningen doen (die hij dagelijks zou moeten doen, maar ja: geen klachten = geen oefeningen).
In geval van rugklachten is het advies volgens mij pijnstilling en vooral regelmatig blijven bewegen - dus ik zou proberen dat te stimuleren.
Het is wel echt zo dat mannen vaak zieker worden van griep dan vrouwen omdat oestrogeen je beschermt tegen de effecten van griep en vrouwen hebben daar nu eenmaal meer van. Dat effect neemt dus ook af met het ouder worden, want dan daalt de oestrogeenaanmaak.
Mijn man stelt zich niet aan. Een snotneus is vervelend, maar geen wereldramp. Griep ook en daar kan hij echt wel ziek van zijn, en dan ligt hij vooral in bed te slapen, maar hij doet niet alsof hij doodgaat. En dat ik dan de zorg draag, nou ja, dat doet hij ook als ik ziek ben.
Twee jaar geleden, dochter was net geopereerd aan haar blinde darm en ik liep even compleet vast in alle ellende en vooral in mijn hoofd, functioneerde van geen kanten meer. En toen werd hij aangereden met de fiets en brak zijn pols. Hij mocht natuurlijk even geen auto rijden, maar voor de rest heeft hij alles gedaan wat er maar kon. Koken, de was, stofzuigen, er zijn voor dochter en mij.
Die van mij is los hiervan sowieso wel een lot uit de loterij en niet inwisselbaar, maar voor deze periode ben ik hem wel eeuwige dank verschuldigd.
Het is treffend dat Annie M.G. Schmidt destijds al een gedicht over dit onderwerp heeft geschreven. Het is waarschijnlijk van alle tijden dat vrouwen dit merken over hun echtgenoten. Soort moeder-syndroom ofzo? Gelukkig is mijn man niet zo'n aansteller, maar af en toe heeft hij wel wat aandacht voor zijn pijntjes nodig. Soms overdrijf ik het wat, en dan zegt hij zelf al zoiets van 'het valt wel mee hoor'. Maar goed, ik heb een vriendin wiens man nooit iets zegt over zijn pijn en loopt zichzelf te verbijten (wat ze dan aan hem ziet), en dat vindt ze ook niet prettig, dat het niet gedeeld wordt. Dus ja, er is altijd wel iets.
Gingerman laat het zelden merken als hij ziek is of zich niet lekker voelt want hij is doodsbang voor medische onderzoeken / bloedprikken etc. Dus bij ziekte zit hij eerder in de ontkenningsfase.
Maar bij bv een blauwe plek of een wondje of aft veranderd hij in een zielig schepsel wat er vooral heeeeeellll veeeeelllll over wil praten.
"Ja schat ik weet dat een aft pijn doet, het 30x zeggen in 1 ochtend maakt niet dat het sneller over gaat...🤪🤭😮💨"
En onlangs sneedt hij met de kaasschaaf in zijn duim en heeft de halve straat bij elkaar lopen brullen alsof het om een slagaderlijke bloeding ging. Was met een pleister op te lossen maar 3 buren kwamen toch even vragen of we hulp nodig hadden.
nee, mijn man heeft daar geen last van. Hij is zelden ziek, en als hij zich niet lekker voelt, ligt er vrijwel altijd iets bijzonders onder. Denk aan longontsteking zonder koorts, terwijl de assistente dan zegt: nee, met longontsteking ligt u met 40 graden koorts op hed, dus dat kan het niet zijn. Of een alvleesklierontsteking, waarbij hij zich echt niet goed voelde, maar nog redelijk rondwandelde en slechts 39 graden koorts had. In die gevallen ben ik dan degene die zegt en nou bel je de dokter, als hij zich echt beroerd voelt stribbelt hij niet tegen. Maar de keerzijde is dat hij dan ook niet altijd snapt dat je van (bv) een voorhoofdsholteontsteking ook echt niet lekker kan zijn (want dat heeft ie nooit en dus kan t nooit zo erg zijn)
Marit
Man is sowieso al snel uit het veld ook zonder griep. Hij heeft add en is hoogsensitief. Overprikkeld als hij thuiskomt en niks meer waard. Als hij in het weekend wat gedaan heeft moet hij de volgende dag bijkomen van alle prikkels. Verder kan hij niet tegen licht of geluid dus altijd met oordopjes en masker op slapen. Kan ook niet tegen uit zijn slaap gewekt worden door kind omdat hij dan niet meer in slaap valt dus ik los het op. Hij heeft hooikoorts en er staat geloof ik elke dag wel wat in bloei als ik hem moet geloven. Kan dan niet praten en niet luisteren of ertegen als ik tegen hem praat want teveel jeuk. Is bijna altijd moe en heeft liters koffie nodig om zich ergens op te kunnen concentreren of om wakker te worden. Hij gebruikt geen medicatie voor add.
Dus laat staaaaan als er griep is.... owwwowww. Dan ligt hij heel de dag in bed te vragen om verzorging en of ik hem kom kriebelen.
Serieus, of je hem komt kriebelen??🤣
Haha....
Maar leuk draadje dit. Even een andere vraag: Hoe zijn jullie mannen als jij ziek bent?
Ik heb bijv. regelmatig migraine of buikklachten (PDS). Mijn man is dan altijd een schatje en verzorgt en helpt me prima.
Pippeltje schreef op 01-05-2024 om 15:52:
Serieus, of je hem komt kriebelen??🤣
Haha....
Maar leuk draadje dit. Even een andere vraag: Hoe zijn jullie mannen als jij ziek bent?
Ik heb bijv. regelmatig migraine of buikklachten (PDS). Mijn man is dan altijd een schatje en verzorgt en helpt me prima.
Oh die liet me liggen waar ik lag, de kinderen werden "gevoed en op bed gelegd" maar liever ook dat niet. Het zorg-gen mist die hele familie eigenlijk.
Pippeltje schreef op 01-05-2024 om 15:52:
Serieus, of je hem komt kriebelen??🤣
Haha....
Maar leuk draadje dit. Even een andere vraag: Hoe zijn jullie mannen als jij ziek bent?
Ik heb bijv. regelmatig migraine of buikklachten (PDS). Mijn man is dan altijd een schatje en verzorgt en helpt me prima.
Dan neemt hij al mijn taken over en zorgt goed voor me met sapjes en eten, bloemen❤️, ik heb een hele lieve man.
Mijn man zorgt ook goed voor mij en dochter als ik ziek ben. En als dochter ziek is.
Het is dat hij protestants is, anders kwam hij zonder meer in aanmerking voor een heiligverklaring.
bij mijn man moet ik duidelijk zijn en verzoeken wat ik van hem nodig heb. Hij zou dit nooit uit zichzelf kunnen zien/weten/bedenken. Heeft ook met zijn autisme te maken. Al zou mijn knie open zijn en bloed spatteren dan moet ik dus echt zeggen kun je een verband/pleister brengen? Hij doet echt alles wat ik vraag als ik het maar vraag en duidelijk ben. Als ik niks vraag doet hij dus ook niks 😄
Hij heeft ontzettend goed voor me gezorgd tijdens chemokuren, bestralingen natraject en de hele rataplan. En niet zo van 'kijk eens hoe goed ik ben', maar hij is het wel! Echt geweldig!
Mijn man is niet van de mannengriep. Die kan ook niet rustig op de bank blijven liggen ofzo als hij zich niet lekker voelt. Hij klaagt wel eens, en dat mag. Iedereen is anders. Doe ik ook wel als ik die k**-verkoudheid zat ben of weer eens een hooikoortstablet erin moet gooien. Dus ik herken die verhalen nooit zo.
Ik weet niet wanneer ik voor het laatst echt, écht ziek ben geweest, maar ik weet zeker dat hij dan wel voor mij zou koken (doet hij nu ook) en thee maken, of een emmer zou brengen. 
Maar ik zou wel moeten uitleggen wat ik nodig heb. Al was het maar omdat hij hele andere dingen nodig heeft bij niet lekker zijn dan ik.
