Mannen die ziek zijn of pijntjes hebben...
Hoe is het bij jullie thuis, wanneer de man ziek is of lichamelijke pijntjes heeft.... Die van mij kan helemaal niks meer in beide gevallen en laat dat duidelijk merken tot mijn grote ergenis...
Situatie vandaag:
Het is hem in de rug geschoten toen hij de grasmaaier aan wou zetten door middel van dat touw aan te trekken.
Puf puf steun, mij aankijkend steeds.
Rek en strek oefeningen.
Gefietst... Oohh au... Gewandeld .. extra warm gedoucht.. Arnica spray op de rug 3x...
Verder zittend op de bank. Bij elke beweging een zucht of steun...
Kan ook geen drinken pakken of vaatwasser uitpakken....
Hij denkt niet dat hij morgen zal gaan werken (staand, machine bedienen, geen lichamelijk zwaar werk, mogelijkheid tussendoor te zitten) en zal er nog overna denken of onze dochter wel of niet naar de BSO zou moeten tot 10 uur....
Heb gezegd dat hij mij niet steeds aan moet kijken als hij pijn heeft, alsof ik een reactie steeds moet geven bij elke steun of elke 'au'.
Hij zal ook wel pijn hebben... Dat mag ook maar ik hoef niet continue dat te horen of te moeten bevestigen of medelijden betuigen...
Ik heb zelf ook, lage rugklachten, ischias tunnelsyndroom, spanningshoofdpijn dagelijks....
Mijn feestje qua huishouden, eten koken, boodschappen, was, alles regelen en werk (in de ouderenzorg, 20 uur onregelmatig) gaat ook gewoon door...
Inclusief zoals deze week dat ik onze kinderen onder mijn hoede heb ivm de schoolvakantie wanneer ik niet hoef te werken....
Is het punt niet vooral dat jij je niet gezien en gesteund voelt als jij pijn hebt?
En als je pijn hebt, laat je dat dan ook weten of loop je je vooral groot te houden?
Hoe is het bij jullie thuis, wanneer de man ziek is of lichamelijke pijntjes heeft....
heel apart , mijn man is aan zijn ellenoog geopereerd (amsterdam) en ging na het wakker worden uit narcose zelf veelte vroeg al opstaan om vervolgens op een terras te zitten eten alsof hij niet net geopereerd was. Is er zelf heen gereden (uur rijden) en zelf terug gereden terwijl de dokter zei dat hij zich moest laten rijden omdat hij niet zelf mocht rijden. Dan hoor ik je denken hoe dan?! Nou die van mij is (ook) autistisch en heeft zo goed als geen gevaarherkenning , geen stresslevel en geen paniekgevoelens. Ik zou daar graag een deel van overnemen want van alles teveel is niet goed.
ik hoor wel vaak dat het een ‘mannending’ is om ‘doodziek’ te voelen bij een goeie verkoudheid en dan het een ‘vrouwending’ is dat we altijd doorgaan ondanks dat we ziek zijn. Of het klopt is de vraag. Ik zou in ieder geval heel chagarijnig worden als mijn man zich zo zou gedragen hoe jij beschrijft.
Die van mij gaat al out bij de gedáchte van een mogelijk koutje in de aankomende weken. Snift een keer, gooit de tas op de grond en zegt, het denkbeeldig zweet van zijn voorhoofd wissend: ik denk dat ik even moet liggen.
De mannengriep is bij die van mij echt geen fabel. Normaal is het best een doorzetter maar bij een snotneus of een zere knie, gedraagt hij zich of hij op sterven ligt. Ik geef zijn moeder de schuld. Die heeft wel eens dagelijks gebeld toen hij door zijn rug was gegaan, om hem te herinneren dat hij wel een hemd aan moest (toen was hij al dik in de 40).
De mijne ligt op de bank en zucht en steunt, maar alleen als hij echt heel ziek is. Laatste keer is vier jaar geleden en had hij longontsteking.
AlisonH schreef op 30-04-2024 om 23:17:
De mijne ligt op de bank en zucht en steunt, maar alleen als hij echt heel ziek is. Laatste keer is vier jaar geleden en had hij longontsteking.
Anderhalf jaar geleden had hij Corona. OK, hij heeft twee daagjes koorts gehad en was echt niet lekker, maar vier dagen later rende hij alweer 10K. Een minuutje langzamer dan normaal weliswaar 
"Ik kon niet mailen want ik was verkouden"...
nou ja, dat
ik had het openingsbericht zelf kunnen schrijven.
Mannengriep kennen we hier alleen maar als grapje. Geen van de heren thuis heeft er last van, gelukkig.
Toen mijn man en ik pas samenwoonden werd hij op een avond echt acuut heftig ziek, hij lag heel erg te kreunen en was nauwelijks aanspreekbaar. Ik schrok mij wezenloos, met een trillende stem riep ik 'ik bel een ambulance' rende naar de kamer, was nog tijd van de vaste telefoon. Stond hij ineens achter mij, niets aan de hand gewoon niet zo lekker, hij had het een beetje te dik aangezet want zijn vorige relatie nam hem nooit serieus in ziekte.
Wanneer een man zich even in de vinger snijdt
dan slaakt hij eerst een reeks gedempte kreten
dan koestert hij de wond met een omzichtigheid
alsof hij door een cobra is gebeten
Dan tuurt hij naar de plek, gelijk een martelaar
Hij houdt de vinger angstig in de lucht
er moet een groot verband om en hij kijkt ernaar
terwijl hij diep en heel verwijtend zucht
Zeg dan vooral nooit: jongen, stel je niet zo aan,
Want als je dat zegt, heb je 't helemaal gedaan!
Zeg: ach! en o!
en: gaat het nou wel zo?
en: voel je je wel goed in orde?
en: laat nog es zien
wat jodium misschien?
en 't zal toch geen infectie worden?
Wanneer een man een tikkeltje verkouden is,
dan is het volgens hem meteen angina.
Hij praat al over zijn begrafenis.
Hij zegt: zie jij al die gele stippen, Mina?
Maar met dat alles wil hij met geen stok in bed.
Dat kan niet, nee, hij loopt er wel mee door.
Hij kijkt of hij het hele mensdom heeft gered
en gaat beledigd weg naar zijn kantoor.
Zeg dan vooral niet: kom, het al wel overgaan,
Want als je dat zegt, heb je 't helemaal gedaan!
Zeg: O! en Tjee!
Hoe is het er nou mee?
Ik zal maar gauw een dokter bellen.
Hoe is 't met de keel?
en: drink een beetje veel
en zal ik nou je polsslag tellen?
Wanneer een man ten naaste bij weer beter is,
dan wil hij graag nog even zielig wezen.
Dan zegt ie: geef me nou de thermometer es.
Zolang ik koorts heb, ben ik niet genezen.
En als de koorts dan helemaal geweken blijkt,
is hij gekwetst en heus een beetje kwaad,
en als hij daarna stiekem in de spiegel kijkt,
trekt hij een lijdend en een ziekelijk gelaat.
Zeg dan vooral niet: vent, je ziet er prachtig uit,
dan heb je 't eeuwig en voorgoed bij hem verbruid.
Zeg: arme schat,
je ogen staan nog mat,
je moet ook nooit zo hard meer werken.
Kijk hier, medicijn.
En doet het daar nog pijn?
Dat kan ik ook wel aan je merken.
Annie MG Schmidt, familie Doorsnee.
Ter overweging.
Mijn man is ook vaak heel heftig ziek maar ik merk ook dat hij dat zo voelt en dat is niet omdat hij dan wil dat ik dingen voor hem doe.
Deze week was het weer zo en is hij naar de dokter gegaan, na een foto in het ziekenhuis heeft hij binnen 2 uur het bericht gekregen dat hij naar 2 verschillende specialisten is doorverwezen. Dus op zich heb ik het idee dat zijn klachten echt wel ergens vandaan komen.
Ik ben al een aantal jaar manloos, maar 't exemplaar dat ik had probeerde vooral te doen alsof er niks aan de hand was terwijl hij een longontsteking had bijvoorbeeld. Ondertussen was de sfeer niet al te best. Want hij was gewoon echt ziek, alleen mocht ik er op geen enkele wijze zichtbaar of voelbaar rekening mee houden en dat was niet te doen natuurlijk. Ik moest ook doen of er niks aan de hand was. Dat gaat niet bij iemand die 40 graden koorts heeft of enorm veel pijn.
Meen me ook te herinneren dat een simpele snotneus wel voer voor een theaterstuk was ja.
Wat een drama-queen zeg, die man van TO. Van wie heeft ie dat geleerd? Of: hoe word je zo? Moet je altijd groot en sterk zijn en mag je je dan een keertje als een jengelend kind gedragen als je een pijntje hebt, zoiets misschien?
Mijn man is eigenlijk nooit ziek, dus ook voor mij is dat heel fijn. Die enkele verkoudheid valt wel mee. Maar we kennen elkaar nog niet zo heel lang, wie weet wat er nog komt 😉
Mijn man is -als hij echt iets heeft- een gemakkelijke patient. Dan wil hij slapen en anders weinig. Maar voordat het zo ver is, heeft hij de neiging bij iedere aanwijzingen dat hij misschien iets krijgt met de thermometer in de weer te gaan en zich zorgen te maken over wat komen gaat. In tijd van Corona: ik wil niet eens weten of proberen uit te rekenen hoe veel testen hij heeft gedaan.
Daarnaast kan hij ook soms wat dramatisch doen als hij veel moet snuiten (hooikoorts) en lijkt hij in de gaten te houden of ik wel doorheb hoe moeilijk hij het heeft. Een aai over zijn bol helpt dan...
