Man werkt thuis: Joepie! Of toch niet?
Ja, daar komt ie weer; klaagzang. Als het je ergert, zap dan weg. Ik zag in het archief een posting van Daantje123, waarin ze zich beklaagt over haar man die veel thuiswerkt en dan in haar vaarwater zit. Niemand begreep haar. Maar ik wel 
Mijn man werkt standaard op vrijdag thuis. Nu op zijn kantoor verhuisd wordt en hij met twee drukke collega's op een kamer zit, wil hij nog vaker thuiswerken. Maar ik sta niet te juichen! Doorgaans is hij chagrijnig 's morgens, pas na het middageten valt er mee te praten -en ik zoek geen gesprekken bij het haardvuur, maar gewoon, als ik iets vragen wil ofzo. Dan laat hij overal sporen achter: in de badkamer, in de keuken, in de kamer....soms zet hij zelf harde muziek op, wat ik vervelend vind, maar ik mag nog niet eens neuriën of fluiten omdat het hem stoort.
Ik ga in de morgen altijd eerst een en ander doen, was erin, vaatwasser leeg, en als ik dan gewassen en gekleed met mijn ontbijtje achter de Pc wil zitten zit hij er al, met zijn laptop en ergert zich dat ik er bij zit. Er wordt bijna nooit gebeld, maar áls er iemand belt stoort dat hem ook.
Met andere woorden: ik wou dat ie lekker naar kantoor ophoepelde! Mijn vraag: wie herkent dit? Ik hoef geen oplossingen en te praten erover valt er zeker niet -met hem bedoel ik- maar ik ben gewon benieuwd of er echt niet meer zijn die opgelucht ademhalen als maandagmorgen koters en man weer ophoepelen naar school en kantoor en je de tent weer voor jezelf heb. Ik bedoel, ik mag graag de radio aan terwijl ik werk en dan lekker vals meezingen. Gaat niet als onze thuiswerker er is.
Vaak spaar ik alle stadsboodschappen op voor vrijdag en ga ik naar bieb markt om weg te zijn, maar als het 2 tot 3 keer in de week wordt, daa word ik niet blij van!
ook ik
Werk 4 dagen, alleen 1 dag thuis. Heerljk even rust om mijn ding te doen (niet dat ik dan ga zitten met een tijdschriftje, al zou ik dat wel moeten doen!).
Als man dan opeens thuis werkt (kondigt hij ook nooit van tevoren aan - verzoeken daartoe werken bij hem niet) vind ik dat ook niet prettig. Ben meestal wel zo druk dat ik gewoon doorga met al mijn regeldingen, was, opruimen, schoonmaken, boodschappen etc., maar ik vind het minder prettig. Ik vind het heerlijk die ene dag tot school uitgaat het rijk voor me alleen te hebben.
M.n. minder prettig als ik moet bellen, of het nou heel zakelijk is, of iets minder zakelijk. Hij heeft nog wel eens commentaar op wat ik zeg en ik zit er niet op te wachten dat hij zich gaat bemoeien bij iets dat ik prima regel, omdat ik een zin anders zeg dan hij denk dat hij hem zou zeggen als hij dat gesprek zou voeren. 
heerlijk
Mijn man werkt sinds een jaartje op woensdag thuis en ik vind het heerlijk
Boven op de computerkamer dus mij zit hij niet in de weg.
Op woensdag kleed hij de oudste aan voor school etc en mag ik lekker uitslapen.
Verder zorgt hij de hele dag dat er verse koffie is en kunnen we s'middags gezellig met zijn allen lunchen.
Hier geen klagen
hier andersom
ik werk 4 dagen (ma-di-do-vr) buitenshuis, en man heeft kantoor aan huis. Hij kan zich maar moeilijk concentreren als er teveel afleiding is, terwijl hij toch een echt kantoor aan huis heeft. Maakt niet uit of ik nu rustig ook op kantoor zit, of dat de hulp en ik op woensdagochtend het huis schoonmaken, of iets anders. De jongens (VO) komen op wisselende tijden thuis, en verdwijnen dan naar hun kamer, waar ze gaan zitten skypen met vrienden tijdens het gamen (en huiswerk).
Resultaat is dat hij vaak 's avonds laat (lees 's nachts) nog lang doorwerkt en 's ochtends lang uitslaapt, want 's nachts is het zo lekker rustig.
Oef
Fijn om dat allemaal te lezen. Als ik het zo zie, lijkt het succes van thuiswerken te staan of vallen met de kwaliteit van het huwelijk. Bij ons is die niet zo heel goed. Leuk om te zien dat veel meer vrouwen zich herkennen in het idee dat zo'n man in de weg zit. Soms is het ook best gezellig, na het middageten, dan is het ochtendhumeur over.
Een apart kamertje hebben we niet echt: we slapen al jaren apart en hebben elk een eigen slaapkamer, de zolderkamertjes. Daar is geen plek meer om te werken, ze zijn maar heel klein.
Het zijn gewoon de dingen die ik gewend ben: ik mummel wel wat in mezelf als ik alleen ben, dat vind ik heerlijk, mijn gedachten hardop op een rijtje zetten. Dat gaat dus niet dan. Ook zing ik graag een beetje, en dat stoort hem. in de kamer schoonmaken is geen optie. En heel onsmakelijk: ik laat mijn gassen vliegen :-0 Dat kan natuurlijk ook niet. Giechelen om een malle gedachte staat debiel als je samen in een ruimte bent maar er geen aanleiding lijkt te zijn. En even met een boekje gaan zitten, dat zit niet lekker als hij aan het werk is.
Hopelijk krijgt hij weer een betere plek op zijn werk en blijft het bij een dag in de toekomst. Maar voorlopig is het zowel maandag als vrijdag en dat blijft jeuken.
Nee Peenvogel
Hoewel een goed huwelijk ook best wel wil helpen, is het vooral belangrijk dat je beiden wat water bij de wijn wil doen. Als ik huiswerk en het wordt me te gek ga ik boven op een slaapkamer zitten. Hetzelfde zou ik ook van mijn man verwachten. Ik weiger om de hele dag op mijn tenen te lopen omdat hij zonodig moet thuiswerken. Als het hem allemaal teveel is gaat ie maar naar kantoor, daar de mensen lastigvallen met zijn ochtendhumeur en zijn niet redelijke eisen.
thuiswerken kan alleen... als het kan
Ik vind dat je alleen moet thuis werken als het kan. In een aantal hierboven beschreven situaties, zou ik zeggen: dat kan niet. Als je in de woonkamer moet zitten werken terwijl er ook kinderen, een partner en een hulp in de huishouding aanwezig zijn: dat gaat dus niet. Dan moet je dus gewoon naar kantoor gaan om te werken. Of naar een andere plek, zoals een flex-werk-locatie. Kennen jullie bijvoorbeeld Seats2Meet? Moet dan natuurlijk wel in de buurt zijn, maar daar kun je gratis zitten werken, zelfs de koffie/thee en lunch zijn gratis. In Utrecht is het er wel erg druk, maar in bijvoorbeeld Den Haag of Amersfoort kun je dar heerlijk relaxed zitten werken. En zo zijn er veel meer plekken waar je prima een dag kan werken.
a room of one's own
Ik vind dat iemand altijd 24/7 welkom in haar/zijn eigen huis moet zijn.
Als je samenwoont en een huis deelt, dan kun je elkaar niet de toegang ontzeggen.
Als je dit niet prettig vindt, dan moet je je in de eerste plaats afvragen waarom je gekozen hebt voor je huidige woonvorm. Samenwonen in een huis met weinig kamers is niet verplicht. Natuurlijk, het kan zijn dat een groter huis niet te betalen was (of misschien wel op een andere locatie?), maar jullie hadden ook (kleiner) apart kunnen (blijven) wonen. Zolders, kelders, tuinhuizen, externe ruimtes, etc., ook dat zijn mogelijkheden.
Voor mij is een serieuze eigen ruimte van levensbelang. Onze samenleefvorm is dan ook daarop aangepast. En ja, dat heeft ook stevige nadelen hoor. Maar die vind ik toch secundair.
Virginia Woolf schreef al lang geleden het boek A Room of One's Own.
Ik vind het stuitend dat een eigen ruimte voor iedereen nog steeds niet "normaal" is.
En dat de bouw van woningen nog steeds (of steeds minder?) daarop is aangepast.
Je moet dan ook beseffen dat een (grote) huiskamer (met tv!) nadelen heeft. Namelijk dat je daardoor gedwongen om mee te "genieten" van elkaars tv-programma's, muziek, gasten, etc.
Misschien is het wel een betere oplossing om een woonkeuken te hebben en verder goede eigen kamers voor ieder gezinslid.
