Man is vreemdgegaan maar zegt bij mij te willen blijven maar heb steeds achterdocht
Beste ouders,
Ik heb lang getwijfeld of ik dit zou schrijven maar voor mijn eigen mentale gezondheid schrijf ik het toch van mij af. Mijn man en ik zijn al lang bij elkaar en hebben 2 puberdochter. Sinds 2 weken weet ik dat mijn man een vriendschap en een paar keer sex heeft gehad met een collega waar hij nauw samen mee werkt. Hij vertelde dat het gestart is als vriendschap en dat ze elkaar zien als de beste vrienden die ze ooit hebben gehad. Van die vriendschap heeft hij niets verteld omdat hij dacht dat ik het er niet mee eens zou zijn. Per toeval heb ik dit digitaal ontdekt. Afgelopen maanden heeft die vriendschap zich verdiept omdat zij haar relatie had verbroken. (Ze is jonger en heeft geen kinderen) en dingen werden al snel intens en ze zijnr met elkaar naar bed geweest. Dit kwam aan als een mokerslag. We hebben veel gepraat, hij heeft alle vragen die ik had beantwoord. En we hebben het ook gehad over onze relatie en wat daar blijkbaar mist om zoiets te kunnen laten gebeuren. Mijn man heeft aangegeven bij zijn gezin te willen blijven. Ik ben daar volgens hem een onderdeel van. Hij heeft wel duidelijk gezegd dat hij geen verliefde gevoelens meer voor mij heeft sinds enkele jaren maar wel dat hij mij als zijn levenspartner ziet. We werken dus aan onze relatie door veel te praten, samen op pad te gaan en veel fysiek contact hebben. Het lastige is dat de andere dame niet uit zijn leven is. Zij werkt nauw met hem en ook zij hebben nog steeds gesprekken. Hij heeft ook aangegeven dat dit onvermijdelijk is. In eerste instantie vroeg ik steeds wat ze hadden besproken maar ik merkte dat ik die informatie helemaal iet kon handelen. Wel heb ik gevraagd of ze geen digitaal meer berichten willen sturen. (Maar wat ze wel altijd doet is gelijk een post op Insta van hem liken, wat ik natuurlijk respectloos naar mij vind). Mijn man zegt dit niet meer te doen maar kan niet voorkomen dat zij zijn foto's liked. Maar hoe kan een verliefdheid weggaan als je steeds met elkaar werkt?
Ik wil graag door met de relatie want ik hou van hem en we hebben iets moois opgebouwd. Ik zie nu ook mijn eigen fouten, daar werk ik hard aan. Op zich lijkt het allemaal een verhaal met mogelijk een happy end. Maar waar ik nu mee worstel is de ontzettende vertrouwensbreuk en de voor mij alles overheersende jaloezie. Ik denk de hele dag aan hem, en dan vooral wat hij aan het doen is met wie. Ik bel hem zodra ik denk dat hij klaar is met werken. Ik zou het liefst alles digitaal checken maar ben bang weer ergens op te stuiten of de hele dag bezig te zijn met de controleren (wat ten kost gaat van mijn eigen gezondheid). Ik kan mij een leven zonder hem niet voorstellen. Ik raak in paniek van ieder klein ding waar ik dan allerlei conclusies aan hang en ben dan letterlijk aan het hyperventileren. De gedachte dat hij liever bij haar is op zijn werk dan thuis bij mij (dat vul ik dus zelf in) doet mij fysiek pijn. Ik heb het gevoel dat ik de hele dag moet strijden voor mijn relatie. Ik kan dit tot op zeker hoogte bespreken met mijn man maar hij vindt het wel lastig dat ik mij nu zo gedraag want normaal gesproken ben ik absoluut niet zo.
Ik zie nu ook dat ik verlatingsangst heb. Dat komt uit het verleden en is nu door deze bijna traumatische gebeurtenis volledig terug. Mijn controlerende gedrag maakt mij kapot maar ook onze relatie komt onder spanning omdat hij natuurlijk ziet wat ik doe, en ik heb in zijn vrijheid beperk. Op zich doet hij zijn best, belt hij zelf zodra hij weggaat van zijn werk. Stuurt soms een appje met 'bewijs' waar hij is maar de realiteit is dat het nooit genoeg is omdat de onrust in mij zit. Voor de verlatingsangst heb ik binnenkort hypnotherapie. Mijn vraag aan jullie is, zijn er mensen die ook zo waren en hoe ben je er uiteindelijk doorheen gekomen? De onzekerheid is gewoon gekmakend want ik ben nog steeds op mijn hoede dat mijn man toch ineens van gedachten verandert (hij zal de eerste niet zijn) en mij verlaat. Hoe kan ik hier mee omgaan? Hoe moet ik omgaan met iemand die zegt te willen blijven maar met zijn hoofd bij een ander is.
Theekannetje schreef op 05-04-2023 om 14:20:
Beste gebroken hartje,
ik ben door dezelfde situatie gegaan. Jullie kunnen niet verder als hij niet volledig breekt met haar. Ik heb mijn man direct duidelijk gemaakt: blokkeren op alle sociale media, geen privé-gesprekken, en ook niet meer samenwerken. Wat zijn collega’s daar van dachten kon me werkelijk gestolen worden. Ik heb hen wel tijd gegeven om ander werk te zoeken, hij of zij. Dat mochten ze zelf uitvechten. Zo lang ze de tijd nog samen moesten uitdoen, heb ik hem ook heel strikt gecontroleerd. Ik was en ben nog steeds kwaad omdat zijn daden mij veranderd hebben in een wantrouwige vrouw. Ik vertrouwde hem daarvoor 100%, controleerde nooit. Maar godverdomme, dat ik dat nu kwijt ben is een keuze van hem geweest en niet van mij. Ik omarm die verandering in mezelf niet. Ik wil zo niet zijn, maar daar heeft hij voor gezorgd. We zijn nu 4 jaar verder en dat slijt natuurlijk. Gelukkig maar, want je wordt doodongelukkig van controle en achterdocht. Maar wat ik feitelijk wou zeggen: al je gevoelens zijn normaal. Als je man jullie relatie wil redden zal hij afscheid moeten nemen van zijn verliefdheid. En dat kan niet zoals hij nu bezig is. Hij moet bewust voor jou kiezen en haar afstoten, en dat zal pijn doen bij hem, maar is noodzakelijk. Hij heeft nog de illusie dat hij vriendjes kan blijven met haar, maar geloof me, dat is onmogelijk. En ook onmenselijk voor jou. Je moet dat niet pikken. Liefs ❤️
Dit inderdaad x10000. Hij heeft hier voor gekozen, dan ook maar de consequenties dragen. Vrouwlief vond het hier ook vervelend dat bepaalde vrienden het weten. Jammer dan. Had je het maar niet moeten doen.
Wat ik hier wel als belangrijk punt zie. De man van To is niet meer verliefd op haar. Hij wil om andere redenen met haar verder (kinderen, huis, aanzien etc). Maar hij is niet verliefd. Dat is hij wel nog steeds op die collega (en dat is wederzijds!) Een heel groot verschil met andere situaties hier waarbij het van een kant kwam. En man blijft collega gewoon zeer regelmatig zien. Wellicht wel dagelijks. Sorry dat ik het zeg maar dan gaat een verliefdheid natuurlijk nooit over. Die aantrekkingskracht is er en die blijft er nu natuurlijk. En volledig buiten het zicht van TO. Als hij echt wil breken en voor TO gaat verbreekt hij het contact en gaat elders werken. Dat hij dat niet doet is een teken dat hij het contact niet wil verbreken. Het heeft een doel. Namelijk dat collega iets heeft wat hij niet bij to kan of wil vinden. Ik geloof niet in "gewoon collega's zijn" of vriendschappelijk contact met een voormalige minnares.
To als ik jou was zou ik mij zelf afvragen of jij een toekomst wilt met iemand die jou op deze manier ziet. Die voornamelijk om praktische redenen bij jou is. Maar niet zozeer om gevoelsmatige redenen (wellicht eerder vriendschappelijk). Dat staat nog los van een eventuele verliefdheid op een ander.
Hier dan even een bericht van een ervaringsdeskundige. Hoewel, onze situatie was nog anders. Man twijfelde aan onze relatie en gaf aan dat hij geen gevoel meer voor mij had en dat niet goed zag komen. Wilde dus scheiden, maar ondernam geen actie.
We zijn in relatietherapie gegaan, ik heb ook hard aan mezelf gewerkt, hij heeft tijdelijk elders gewoond, ik ook, kortom 1,5 jaar getwijfel en ellende. Toen heeft hij de knoop doorgehakt, toch scheiden.
Traject bij de mediator verliep soepel, we waren er snel doorheen (ondanks ingewikkelde zakelijke constructie). En toen moesten/konden we tekenen. En schrok man toch terug.
In de afgelopen maanden was onze oudste vastgelopen op school en kwam overspannen en depressief thuis te zitten. Man vond dat we kind een scheiding niet aan konden doen. Was ik met hem eens. Man zijn oplossing was de scheiding wel formaliseren, maar het nog niet uitvoeren, dus samen in een huis blijven. Dat zag ik niet zitten, ik hield nog steeds van hem, dus als hij dan perse wilde scheiden wilde ik niet meer dagelijks met hem geconfronteerd worden. Bovendien, hoe zou kind dan uit die depressie moeten komen? De kinderen waren van alles op de hoogte, dus dan weet kind ook dat als het is opgeknapt pa en ma alsnog uit elkaar gaan. Dus ik heb hem voor de keus gesteld: of een serieuze doorstart maken, of uit elkaar.
Omdat man toch wel erg onder de indruk was van mij(n opstelling en verandering) en geschrokken was van zijn eigen emoties over de scheiding werd het toch optie 1. Toen pas bleek dat hij de scheiding uiteindelijk had ingezet omdat hij een relatie had met een oud-collega/vriendin. Iemand die heel regelmatig bij ons over de vloer kwam en met wie hij een gezamenlijke hobby had. Ik heb hem niet hoeven vragen om compleet met haar te breken. Hij snapte zelf ook wel dat als hij van zijn verliefdheid af wilde en zijn gevoel voor mij weer terug wilde kunnen vinden, dat hij dan alle contact met haar uit de weg moest gaan. Dat is ook zo gebeurd. Tot op de dag van vandaag (nu 4 jaar na dato) hebben ze geen contact meer gehad. Wij hebben een goede therapeut gevonden (EFT, Emotionally Focussed Therapy, google er maar eens op) en hebben hard aan ons en onze relatie gewerkt. Het was heel heftig, omdat hij ook nog eens liefdesverdriet had. Dat heeft wel een jaar geduurd. Maar het is een verhaal met een happy end, want we zijn nog steeds bij elkaar en de relatie is beter dan ooit.
Kortom: helemaal eens met mijn voorgangers. Hij kan niet en met jou verder willen en haar blijven zien. Gewoon niet. Er is maar 1 manier om van die verliefdheid af te komen en dat is geen contact. Cold turkey afkicken. En is hij daar niet toe bereid, dan moet jij echt voor je zelf kiezen, voor je eigenwaarde en voor je geestelijke welzijn, en hem vragen te vertrekken. Echt. Je gaat eraan onderdoor als hij contact met haar blijft houden.
Je kunt je man vertellen dat zijn gevoel heus terug kan komen als hij daarvoor zijn best doet en zich openstelt. Ik weet niet wat bij hem gaat werken. Bij mijn man werkte het bekijken van onze fotoalbums en het luisteren naar de muziek uit onze jonge jaren. En natuurlijk de hulp van de therapeut. Overigens is hij ook voor zichzelf met haar aan de slag gegaan. En - niet verrassend voor mij, wel voor hemzelf - toen bleek dat zijn issues niet in mij of onze relatie zaten, maar in hemzelf en zijn opvoeding/jeugdervaringen.
Je mag je man mijn epistel laten lezen. Je mag me ook een PB sturen. Maar hoe dan ook, accepteer niet dat ze samen blijven werken en contact houden. Echt niet.
Sterkte meis.
Izza schreef op 05-04-2023 om 16:52:
Als hij echt wil breken en voor TO gaat verbreekt hij het contact en gaat elders werken. Dat hij dat niet doet is een teken dat hij het contact niet wil verbreken.
Moet ook wel kunnen. Vindt zelf dat je dat niet kan eisen dat hij maar ff een andere baan moet nemen. Nee niet realistisch maar snap uiteraard het probleem. Ik kan mijn vrouw ook niet verplichten een andere baan te zoeken. Moet er vertrouwen in hebben dat ze niks met haar collega doet. Ze kunnen ook buiten het werk afspreken dus andere baan is geen garantie.
Ruud1971! schreef op 05-04-2023 om 21:13:
[..]
Moet ook wel kunnen. Vindt zelf dat je dat niet kan eisen dat hij maar ff een andere baan moet nemen. Nee niet realistisch maar snap uiteraard het probleem. Ik kan mijn vrouw ook niet verplichten een andere baan te zoeken. Moet er vertrouwen in hebben dat ze niks met haar collega doet. Ze kunnen ook buiten het werk afspreken dus andere baan is geen garantie.
Hoezo niet? Dan had manlief dit niet moeten doen. Ik was echt geen seconde in gesprek gegaan met mijn vrouw als die eikel bij haar werkte en ze dagelijks contact met hem had gehad. Dan was er geen haar op mijn hoofd geweest die er over nagedacht had om samen een stap te zetten.
Vele goede adviezen zijn al voorbijgekomen, hoop ook oprecht dat je je hierin kunt vinden GH!
Jouw verdriet/achterdocht/angsten mogen er ook allemaal zijn, maar ik hoop serieus dat je je angst om hem nu kwijt te raken niet laat prevaleren boven de eisen die jij hem mag opleggen om jullie relatie überhaupt een kans van slagen te bieden!
Natuurlijk mag jij van hem eisen dat hij haar van alle social media verwijderd, dit is wel het minste waarover hij moeilijk mag doen. Dat andere collega’s dit gaan zien, complete onzin, en zo ja, jammer dan?! Dat hij dit al aangrijpt vwb eventuele vragen vanuit het werkveld geeft mij nu niet echt veel vertrouwen in zijn wil zijn gezin niet op te willen geven. Ik vind het zelfs een nogal egocentrische gedachtegang, daar had hij sowieso wel eerder bij stil kunnen staan voordat hij besloot het bed te delen met zijn collega. Angst voor gezichtsverlies bij collega’s? Komt zijn ‘kiezen voor het gezin’ dan ook niet voort uit enkel gezichtsverlies (voor familie/vrienden/kinderen) zou ik me dan namelijk afvragen? Dus ja, haar ontvolgen op Insta, vanuit beide kanten, harde eis en geen discussie over mogelijk zelfs!
Van hem eisen een andere baan te zoeken, ik vind dat ook geen vreemde eis, maar (dat wel)…….hij zou overal zo’n leuke collega kunnen tegenkomen en deels ligt daar niet de prioriteit (vind ik persoonlijk).
Achterdocht en controledrang slurpt een mens leeg en kan vernietigend werken helaas, maar HIJ is nu aan zet jou er in alles van te overtuigen bewust (dus niet met enkel woorden) te kiezen voor zijn gezin en JOU vooral! Nogmaals, jouw verdriet mag er zeker zijn, hou het gesprek hierover gaande, maar (hoe moeilijk ook), werk ook vooral aan jezelf.
Ja, ook zonder hem ga jij het redden, een mens is veel sterker dan je denkt, probeer dus ook vooral naast je verdriet leuke dingen te ondernemen. Neem een goede vriendin in vertrouwen en praat over hetgeen er nu speelt, laat je dit vooral niet door hem verbieden. Misschien een stomme tip, maar ik hoop dat je ook een goeie vriendin hebt die niet al te veroordelend is en meteen roept dat je hem buiten moet zetten, daar heb je niet zoveel aan namelijk.
Verder uiteraard een dikke 
en sterkte toegewenst!
Elpisto schreef op 06-04-2023 om 11:25:
[..]
Hoezo niet? Dan had manlief dit niet moeten doen. Ik was echt geen seconde in gesprek gegaan met mijn vrouw als die eikel bij haar werkte en ze dagelijks contact met hem had gehad. Dan was er geen haar op mijn hoofd geweest die er over nagedacht had om samen een stap te zetten.
Kan natuurlijk ook dat je afhankelijk bent o.a. financieel van deze baan. Ligt er ook aan wat voor functie. Leeftijd enz Makkelijk gezegd ff andere baan zoeken.
Ik blijf het in ieder geval een moeilijk punt vinden. Zal zelf niet eisen om iemands droombaan af te pakken voor mij omdat ik dan (schijn) rustiger wordt. Je vertrouwt iemand op zijn woord en anders stop ermee want dan is er geen basis meer.
TO, je man wil bij je blijven op zijn voorwaarden. Dat betekent zo te zien dat hij niet van plan is om zijn affaires te stoppen en jij moet er je mond overhouden tegen iedereen, dus je moet zelf bepalen of jij zo verder wil met een man die al uitgecheckt is maar alleen bij jou wil blijven voor het comfort en de schone schijn.
Ik vermoed, dat zodra jij besluit het niet meer te accepteren, dat hij jou de schuld geeft naar de buitenwereld en dat hij in no time een nieuwe dame heeft om voor zijn natje en droogje en eventueel parttime de kinderen te zorgen.
Ruud1971! schreef op 06-04-2023 om 14:43:
[..]
Kan natuurlijk ook dat je afhankelijk bent o.a. financieel van deze baan. Ligt er ook aan wat voor functie. Leeftijd enz Makkelijk gezegd ff andere baan zoeken.
Ik blijf het in ieder geval een moeilijk punt vinden. Zal zelf niet eisen om iemands droombaan af te pakken voor mij omdat ik dan (schijn) rustiger wordt. Je vertrouwt iemand op zijn woord en anders stop ermee want dan is er geen basis meer.
Dat is het issue niet. Je kunt overal iemand tegenkomen. Maar we weten allemaal dat om uit dit soort situaties te komen als stel, de vreemdgaande persoon iets met zijn of.haar gevoelens jegens die ander moet. De een zit daar dieper in dan de ander, maar die kun je alleen Cold Turkey kwijt raken. Dagelijks contact is daar killing voor.
Ruud1971! schreef op 05-04-2023 om 21:13:
[..]
Moet ook wel kunnen. Vindt zelf dat je dat niet kan eisen dat hij maar ff een andere baan moet nemen. Nee niet realistisch maar snap uiteraard het probleem. Ik kan mijn vrouw ook niet verplichten een andere baan te zoeken. Moet er vertrouwen in hebben dat ze niks met haar collega doet. Ze kunnen ook buiten het werk afspreken dus andere baan is geen garantie.
Onzin natuurlijk. Die man moet laten zien dat hij weer te vertrouwen is en niet andersom. To heeft weinig reden om hem nog te kunnen vertrouwen. Ze wil hem alleen niet kwijt en stelt zich afhankelijk op. Dat weet haar man ook wel en die maakt er prima gebruik van. Maar nergens blijkt uit dat de partner zijn minnares kwijt wil! Hij wil beiden gewoon behouden.
Man blijft gewoon collega zien. Blijft daar werken en is wellicht dagelijks nog "gezellig" in contact. De vrouw in kwestie is nergens geblokkeerd want wat anderen daar mogelijk van denken is belangrijker dan to. En, het belangrijkste, hij is verliefd op haar en (al heel lang) niet meer op to! Daarnaast mag to er ook nog eens met niemand over praten. Terwijl haar partner zijn minnares gewoon heeftom alles als "goede vriendin" mee te delen.
Wij weten toch helemaal niet wat voor werk deze man doet? Voor hetzelfde geld is hij mede-eigenaar/compagnon binnen het bedrijf of is zijn vak zo specialistisch dat de banen niet voor het oprapen liggen bijv.
Het is niet altijd zo gemakkelijk een andere baan te vinden is hetgeen ik hiermee bedoel te zeggen.
RoodVruchtje schreef op 07-04-2023 om 13:25:
Wij weten toch helemaal niet wat voor werk deze man doet? Voor hetzelfde geld is hij mede-eigenaar/compagnon binnen het bedrijf of is zijn vak zo specialistisch dat de banen niet voor het oprapen liggen bijv.
Het is niet altijd zo gemakkelijk een andere baan te vinden is hetgeen ik hiermee bedoel te zeggen.
Omdat het er niet toe doet: hij had die consequenties maar eerder in moeten zien en niet bovenop een collega ( of als die compagnon is) ondergeschikte te gaan duiken. Dan moet je de consequenties ook nemen. Of niet, dan is die zijn partner kwijt
Elpisto schreef op 09-04-2023 om 09:49:
[..]
Omdat het er niet toe doet: hij had die consequenties maar eerder in moeten zien en niet bovenop een collega ( of als die compagnon is) ondergeschikte te gaan duiken. Dan moet je de consequenties ook nemen. Of niet, dan is die zijn partner kwijt
Dat is denk ik wat te kort door de bocht. Ja, er is een keuze gemaakt om sex te gaan hebben met een ander. Alleen ze denken totaal niet na over mogelijke gevolgen. Dat is wel duidelijk. Deze man dacht niet van te voren ik wil sex waar ga ik het zoeken. Die zijn er wel maar dat is andere categorie vreemdgaanders. Ook mijn man startte affaire met buurvrouw. Iedereen kent elkaar hier. Niet handig als je je partner niet kwijt wil. Moeten we dan verhuizen? Het houdt het contact niet tegen!
Als ze samen blijven werken, blijft hun verliefd elke dag gevoed worden. Ze hebben permanente afstand nodig om van die verliefdheid af te raken. Verliefdheid is een verslaving. Je moet een alcoholist die gestopt is ook niet dagelijks drank onder zijn neus zetten, dat gaat een keer fout. Dus zij een andere baan of hij een andere baan, en heel snel. In mijn ogen is dat niet onderhandelbaar.
Natuurlijk, daarna kunnen ze elkaar nog steeds stiekem opzoeken, maar dat is dan een bewuste keuze. Samen blijven werken is elke keer de kat op het spek binden. Afstand nemen is een teken van een serieuze poging om van de verliefdheid verlost te raken. Wil je man dat niet, dan zou ik toch nog eens ernstig nadenken over zijn werkelijke bedoelingen.
Wie zijn relatie wil redden moet afstand nemen van het lief, figuurlijk én letterlijk. Het is zo simpel als iets. Anders is het voor de bedrogene onleefbaar. Mijn man had een belangrijke functie op een bedrijf waar hij zogezegd niet kon gemist worden… heb ik me allemaal niets van aangetrokken… het was hij of zij die kon vertrekken. Ze mochten zelf kiezen. Heb ze wel wat tijd gegeven. Maar die maanden dat ze nog samen werkten waren voor mij de hel. Het vertrouwen die nu langzaam terug komt was er na die eerste shock absoluut nog niet, dus heb ik het uiterste van mezelf gevergd om te verdragen dat ze elkaar dagelijks zagen. Dat is echt de hel. Wie zijn gat verbrandt moet op de blaren zitten. Was voor mij niet onderhandelbaar.
