Kleinkind niet aanwezig 50 Jarig huwelijksfeest
Mag ik jullie hulp inschakelen… ik blijf maar wikken en wegen.
Mijn moeder belde mij laatst, zij waren een paar dagen weggeweest op een geweldige plek. Nu willen zij ons uitnodigen om daar hun 50 jarig huwelijk te vieren, precies op hun trouwdatum. Met overnachting, iedereen er bij.
Ik geef aan dat mijn dochter in die week op kamp is en er dus niet bij kan zijn.
info: dit kamp is een kamp voor kids met weinig zelfvertrouwen/laag zelfbeeld en kids die sociaal wat onhandig zijn. Dit kamp is besproken en betaald. Ze is ingedeeld naar leeftijd en hulpvraag. Mijn dochter kijkt hier heel erg naar uit, ze is vorig jaar ook geweest en heeft er toen zoveel aan gehad!
Nog meer info: mijn dochter is de enige onder de 20… iedereen is volwassen. Zij vind familie bijeenkomsten ook niet bepaald gezellig ofzo. (Ik begrijp dat).
Mijn moeder reageert dat ze niet begrijpt dat ik het kamp niet zo kan afzeggen. Zij zegt dan: ik ben maar 1x 50 Jaar getrouwd. Ik vind dit echt niet oké.
Ik heb gezegd dat ik zou kijken wat ik kan doen. Het gesprek verliep daarna natuurlijk behoorlijk stroef.
Ik heb 2 opties:
- ik zeg het kamp af, ga voor een paar honderd euro de boot in en heb een verdrietig meisje.
Mijn man is hier totaal op tegen.
- ik zeg tegen mijn ouders dat mijn dochter echt niet mee kan want ze gaat op kamp.
Mijn man en ik zullen er wel gewoon bij zijn. Gevolg zal wel zijn dat mijn moeder gekwetst is en ik dat dan gedaan heb…
Wat vinden jullie? Moet alles wijken omdat mijn ouders hun 50 jarig huwelijk perse op hun trouwdag willen vieren?
Of, moet zoiets (een uitnodiging voor 2 dagen en een nachtje weg) met elkaar overlegd worden zodat iedereen mee kan?
Voor als het jullie nog niet is opgevallen, ik heb wat moeite om voor mezelf op te komen tegenover mijn familie. Ik heb al snel het idee dat dat wat ik vind/denk niet “normaal” is en dat zij de waarheid in pacht hebben 🙈
Maar, graag jullie meningen!
Ik zou dochter gewoon naar dat kamp laten gaan, dit is nou eenmaal al afgesproken en je dochter gaat er heen met een reden. Jammer voor oma maar dan had ze een datum ook eerder door kunnen geven, zeker omdat je dochter vorig jaar ook op kamp is geweest. En als je ouders dit soort dagen nooit vierden dan kan ik me voorstellen dat jij daar nooit aan gedacht hebt. Dat oma staks teleurgesteld is dat mag maar dat zou ik als ik jou was bij haar laten en me weinig van aantrekken. Dit is een samenloop van omstandigheden. Niet meer niet minder.
Tsja... ik denk dat oma én opa eerst maar eens moet inventariseren wie er allemaal kunnen. ( ik lees alleen maar over oma, wat vindt opa er eigenlijk van, echt opvallend dat deze niet genoemd wordt).
Dan is het aan het gouden bruidspaar om te beslissen of ze de datum gaan verzetten.
Doen ze dat niet dan kan kleindochter niet.
Ik vraag me nog wel af of het een optie is dat kleindochter een avond komt of bij een diner aanwezig kan zijn. Maar dat zal er van afhangen waar het kamp is en waar het feest en van het programma van het kamp. Een lievelingstante van mij trouwde toen ik een introductie week had. Ik ben die ochtend opgehaald van het kamp waar ik toen was en ben in de avond net na het diner terug gebracht. Wel een dag gemist maar ja het kamp was 4 dagen.
Kamp is belangrijk voor dochter en kan alleen die week. Een trouwdag kun je makkelijk een week eerder of later vieren. Kortom, als ze willen dat dochter erbij is, schuiven zij de viering op. Ik vind het wel logisch dat je met het hele gezin acte de présence geeft op zo’n bijzondere festiviteit maar ik vind het hangen aan die ene exacte datum kinderachtig. Ik zou zelf ook nog amused zijn als ik zonder overleg of inspraak geacht werd vrij te nemen.
Ik snap dat als jouw moeder net enthousiast over haar plannen vertelt, het even een domper is als jij dan zegt dat je dochter niet kan.
Maar kom op, dat verpest het feest toch niet? Die bruiloft kan gewoon doorgaan hoor. Als er op het laatst iemand van de familie griep heeft en thuisblijft dan blazen ze het toch ook niet af?
Niet teveel woorden aan vuil maken en gewoon je dochter naar kamp laten gaan.
Het zou toch heel bar zijn als je je dochter in de steek laat omdat je bang bent dat je moeder boos tegen je gaat doen… wat ben je dan voor moeder.
Net als met Kerst, is het altijd lastig een dag te plannen waarop iedereen kan. Dan weer eentje met sport verplichtingen of bijbaan of examen etc etc.
Dat het echtpaar hun trouwdag verkiezen en er niet van af willen wijken, is begrijpelijk. Kans is alleen dat dochter TO niet de enige is, die verhinderd is.
Leene schreef op 04-02-2023 om 20:52:
Tsja... ik denk dat oma én opa eerst maar eens moet inventariseren wie er allemaal kunnen. ( ik lees alleen maar over oma, wat vindt opa er eigenlijk van, echt opvallend dat deze niet genoemd wordt).
Dan is het aan het gouden bruidspaar om te beslissen of ze de datum gaan verzetten.
Doen ze dat niet dan kan kleindochter niet.
Ik vraag me nog wel af of het een optie is dat kleindochter een avond komt of bij een diner aanwezig kan zijn. Maar dat zal er van afhangen waar het kamp is en waar het feest en van het programma van het kamp. Een lievelingstante van mij trouwde toen ik een introductie week had. Ik ben die ochtend opgehaald van het kamp waar ik toen was en ben in de avond net na het diner terug gebracht. Wel een dag gemist maar ja het kamp was 4 dagen.
Daar sluit ik me bij aan. Is het logistiek te realiseren dat dochter er bijvoorbeeld bij het (feestelijke) diner aanwezig is? Dan is iedereen tevreden? Zo zouden wij het opgelost hebben.
Marie111 schreef op 04-02-2023 om 22:15:
[..]
Daar sluit ik me bij aan. Is het logistiek te realiseren dat dochter er bijvoorbeeld bij het (feestelijke) diner aanwezig is? Dan is iedereen tevreden? Zo zouden wij het opgelost hebben.
Nee, in het geval van een kamp dat gaat over zelfvertrouwen en welzijn zou ik er niet voor kiezen kind 's avonds even heen en weer te rijden naar opa en oma voor een feest. Echt, het is iets anders dan een weekje met scouting of sportvereniging.
Marie111 schreef op 04-02-2023 om 22:15:
[..]
Daar sluit ik me bij aan. Is het logistiek te realiseren dat dochter er bijvoorbeeld bij het (feestelijke) diner aanwezig is? Dan is iedereen tevreden? Zo zouden wij het opgelost hebben.
Helaas is dat niet mogelijk, het is echt niet de bedoeling dat ze van het kamp en uit de groep weg gaan. Wij als ouder hebben ook geen contact met dochter in deze week. Dit om heimwee te voorkomen en dat ze zich echt kunnen richten op zichzelf en de groep.
Leene schreef op 04-02-2023 om 20:52:
Tsja... ik denk dat oma én opa eerst maar eens moet inventariseren wie er allemaal kunnen. ( ik lees alleen maar over oma, wat vindt opa er eigenlijk van, echt opvallend dat deze niet genoemd wordt).
Dan is het aan het gouden bruidspaar om te beslissen of ze de datum gaan verzetten.
Doen ze dat niet dan kan kleindochter niet.
Ik vraag me nog wel af of het een optie is dat kleindochter een avond komt of bij een diner aanwezig kan zijn. Maar dat zal er van afhangen waar het kamp is en waar het feest en van het programma van het kamp. Een lievelingstante van mij trouwde toen ik een introductie week had. Ik ben die ochtend opgehaald van het kamp waar ik toen was en ben in de avond net na het diner terug gebracht. Wel een dag gemist maar ja het kamp was 4 dagen.
Opa hoor ik verder ook niet. Die houdt zich wat afzijdig.
Helaas kan ik dochter niet voor een avond van het kamp halen. Er word echt verwacht dat ze zich tijdens het kamp op zichzelf en de groep richt. Dus helaas geen optie.
Ik zou ook denken dat opa en oma eens rustig inventariseren wie er allemaal kunnen op de dagen die zij op het oog hebben. Kunnen 1 of meer personen niet en vinden ze dat erg jammer? Dan zoeken ze zelf naar een alternatief en desnoods bied je ze aan om mee te denken.
Ik heb zoiets ook eerder meegemaakt met mijn moeder die 50 werd en mijn ouders deden nooit wat aan verjaardagen. Op het laatst was dat ineens best wel een probleem dat we met ons gezin een vakantie hadden geboekt op mijn moeders verjaardag en was mijn vader hevig teleurgesteld want de hele familie kwam.... en dat zelfs nadat we eerder nog hadden gevraagd of het een probleem was als we weg waren op die datum, wat toen niets uitmaakte.
troelahoep schreef op 05-02-2023 om 01:14:
Ik heb zoiets ook eerder meegemaakt met mijn moeder die 50 werd en mijn ouders deden nooit wat aan verjaardagen. Op het laatst was dat ineens best wel een probleem dat we met ons gezin een vakantie hadden geboekt op mijn moeders verjaardag en was mijn vader hevig teleurgesteld want de hele familie kwam.... en dat zelfs nadat we eerder nog hadden gevraagd of het een probleem was als we weg waren op die datum, wat toen niets uitmaakte.
Ha, hier ook zoiets. Er word ongevraagd gemeld, Nee, ze ging niets doen. OK, dan heb ik wat anders. Geen commentaar op gehad. Pas jaren later werd me voor de voeten gegooid dat ik er niet geweest was. Ik kan niet zoveel met mensen die wel dingen willen maar het niet zeggen.
De oma in dit onderwerp wil ook wat en zegt het wel, dat is net wat anders natuurlijk, maar ze begint iets te laat met iets willen dat ook een complete verrassing is voor de rest. Als mensen je wens niet gaan zien aankomen moet je er gewoon snel bij zijn. Zeker door de week in de zomervakantie. Hoeveel mensen hebben al een vakantie geboekt of kunnen niet zomaar vrij krijgen omdat collega's die week al weg zijn?
Wij hebben ook twee keer meegemaakt dat familieleden ineens wilden vieren, maar dan in het buitenland. Daar zitten natuurlijk soortgelijke beperkingen aan. Het ene stel deed het toen maar over in Nederland en bij het andere stel sloeg het nergens op, want die hadden het al gevierd in Nederland voordat deze gril kwam.
Daglichtlamp schreef op 04-02-2023 om 17:24:
Om eerlijk te zijn vind ik het redelijk onbegrijpelijk dat als je ouders binnenkort 50 jaar getrouwd zijn, niet zomaar een jubileum, dat je dan niet even overlegd hoe dat gevierd gaat worden. Zeker als je op precies die datum iets anders plant voor je eigen kind. Dan wil je toch eerst zeker weten of je een feest niet in de wielen rijdt.
Ik zou het kamp afzeggen, al zou het hier dus niet eens zo ver gekomen zijn, omdat ik tijdig met mijn ouders overlegd zou hebben over wat de bedoeling met het jubileum zou zijn.
Ik merk dat jij dus nog niet helemaal losgekomen bent van je ouders.
Daglichtlamp schreef op 04-02-2023 om 17:24:
Om eerlijk te zijn vind ik het redelijk onbegrijpelijk dat als je ouders binnenkort 50 jaar getrouwd zijn, niet zomaar een jubileum, dat je dan niet even overlegd hoe dat gevierd gaat worden. Zeker als je op precies die datum iets anders plant voor je eigen kind. Dan wil je toch eerst zeker weten of je een feest niet in de wielen rijdt.
Ik zou het kamp afzeggen, al zou het hier dus niet eens zo ver gekomen zijn, omdat ik tijdig met mijn ouders overlegd zou hebben over wat de bedoeling met het jubileum zou zijn.
Hier zou dat ook niet gebeurd zijn, omdat de ouders het heel erg op tijd zouden zeggen en in overleg de data zouden hebben uitgekozen.
Nu vieren we hier elke trouwdag, elk jaar. Met bv een etentje, datum in overleg zodat iedereen mee kan! Ouders geven aan dat ze uit eten willen en de kinderen kiezen de datum. En met een weekend weg zou het zijn, welk weekend kunnen jullie allemaal? Maar in de zomervakantie? Dan zou het hier al niet lukken omdat ze allemaal andere weken op vakantie gaan. En de weken dat ik bv nog moet werken zou ik geen dag vrij kunnen krijgen, dat lukt niet qua planning van het werk.
Je schrijft: "ik heb wat moeite om voor mezelf op te komen tegenover mijn familie"
Kom dan maar op voor je dochter, zij heeft dit kamp nodig!
Nicole82,
Kom even uit de rol van klein meisje die de goedkeuring van haar moeder wil en iedereen wil pleasen.
Het is jammer dat dit samenvalt, maar meer ook niet. Erken de teleurstelling van je moeder, want dat is ook best begrijpelijk. Goh mam echt balen dat dit samenvalt, maar dat kamp gaat door. Zou je het leuk vinden om als grootouders, dochter, kleindochter iets te doen voor het 50 jarig huwelijk of oma kleindochter. Een high tea, theatervoorstelling, strandwandeling met lunch. Er is echt wel wat te verzinnen en je moeder komt heus wel over deze relatief kleine teleurstelling heen.
Wees aardig en begripvol naar je moeder maar ook standvastig over je besluit.
