kerstdroomland of andere gezelligheid
Ik heb hier vast eerder over geschreven. Iets van Kerstdroomland. Het lijkt me gezellig, eindelijk weer eens iedereen bij elkaar op Kerst (of een van de dagen eromheen.) Wij kunnen op alle dagen voor/op/na Kerst, maar de uitgevlogen stellen/gezinnen vinden geen gezamenlijk moment waarop ze kunnen. Werd meteen gedoe op de groepsapp.
Er zijn rond kerst verjaardagen, afspraken met andere familie/vrienden, werk. Ik gun iedereen alle ruimte die hij/zij wenst. Maar als ik geen ruimte voor mezelf vraag, komt die er niet. De laatste keer dat we 'iets kersterigs' met elkaar deden is drie jaar geleden: de Winterefteling. Daar gearriveerd zwermde iedereen na een korte ontmoeting uit, we hebben elkaar nauwelijks gesproken. Was best leuk, maar voldeed niet aan m'n verwachting (komt nog bij dat mijn man niks heeft met de Efteling, al heeft hij de dag opgewekt doorstaan 
.
Het mag best een andere dag zijn dan Kerst. Ooit was mijn verjaardag een moment waarop ze allemaal tegelijk kwamen. Nu niet meer, dan is het meivakantie en gaat er altijd wel iemand weg.
Het gewoon maar loslaten is het makkelijkst. Niks doen is ook een keuze. Wil ik dat? Wachten op een spontaan moment waarop iedereen zin heeft - met het risico dat dat moment nooit komt? Vroeger waren in veel families tradities rond feestdagen 'heilig'. Dat kon beslist beklemmend zijn. Maar hoe het nu is, valt me ook niet makkelijk.
Vertel eens, hoe pakken jullie gezelligheid met je uitgevlogen gezin aan? Wat is een succesformule?
misschien via de groepsapp een soort poll maken met een heleboel data erin zodat ze kunnen aangeven welke data hen het meest aanspreekt? Om hoeveel uitgevlogen kinderen met aanhang gaat het bij jullie?
Wij hebben maar 1 zoon, dat scheelt natuurlijk en we weten dat hij de kerst bij zijn vriendin en haar familie is en de jaarwisseling hier doorbrengt.
Doe dit soort dingen nou niet met Kerst. December is een hysterische maand met al die verplichte leukigheid waardoor met name ouders met jonge kinderen met een beetje pech van hot naar her moeten rennen. Iedere leuke activiteit die erbij komt leidt eerder tot stress dan tot vreugde
Als je nou iets gezelligs wil doen met de hele familie, probeer dan iets te regelen in een maand waarin niet iedereen vol met andere verplichtingen zit. Zelf pleit ik altijd voor februari, wat ik toch al een akelige grijze rotmaand vind (gelukkig duurt-ie maar kort), wel valt de voorjaarsvakantie in die maand wat plannen kan bemoeilijken. Dus dan is maart misschien een idee. Of eind januari. Dan is iedereen inmiddels wel bekomen van de decemberstress en heeft meer ruimte voor en zin in iets gezelligs. Dat gezelligs kan dan wel het beste geheel of grotendeels indoor, want het weer is natuurlijk altijd maar afwachten.
Nu ik erover nadenk is maart waarschijnlijk beter dan januari, want in januari en februari kunnen ijs en sneeuw ook nog altijd roet in het eten gooien.
Groeten,
Temet
Ik zou een nieuwe traditie in het leven roepen om minstens eens in het jaar allemaal een dag/paar dagen bij elkaar te komen. Een concrete aanleiding is dan het makkelijkst, maar hoeft niet. En wat je doet hangt af van de leeftijd van de kleinkinderen en de voorkeuren van de familieleden. Wij doen altijd rond de verjaardag van mijn moeder en die van mijn vader een 'happening'. Variërend van een paar dagen weg tot alleen maar uit eten. Wat we doen bespreken en plannen we ruim van tevoren, en dat lukt altijd wel. Terwijl we toch verschillende beroepen hebben en kleinkinderen in een wijde spreiding qua leeftijd.
Wij hebben altijd Sinterklaas gezamenlijk. Dat is het ene jaar op 5 december en het andere jaar is die 5 december voor de diverse schoonfamilies/andere plannen. Dat weten we dus allemaal al jaren vooruit, dus daar is geen strijd over. En op 2e Kerstdag is er altijd een brunch bij mijn ouders. Nou ja, 10 uur worden we geacht aan te schuiven, dus wij vinden het gewoon een ontbijt 
Maar dan hebben we dus onze handen vrij voor kerstdiners met anderen.
Je moet wel allemaal een beetje flexibel zijn. Deze herfstvakantie waren we een weekend in een groot vakantiehuis aan de kust. Mijn oudste plus aanhang werken allebei op zaterdag, dus zij kwamen later. Een stel is op zaterdagavond naar een feest van vrienden geweest, en die hebben mijn jongste meegenomen zodat die ook naar een vriendenfeestje kon. En eentje is er op zondagochtend naar de competitie gegaan. Als je allemaal een beetje flexibel bent, en je kiest de plek handig, dan kan er een heleboel.
Ik zou een beetje dwingender zijn Wilgenkatje. Mooi dat je ze allemaal een eigen leven gunt (helemaal terecht) maar iemand moet de samenhang een beetje in stand houden en dat zijn je man en jij. Dus gooi in de groepsapp dat je X keer per jaar verwacht dat de hele club bij elkaar is omdat jij dat heel belangrijk vindt. Bijvoorbeeld een keer alleen maar gezamenlijk eten, en een keer een (lang) weekend weg. Het is voor de kleinkinderen ook heel erg fijn om de hele familie bij elkaar te hebben. Tenminste, ik zie dat aan mijn familie. Ze hebben altijd erg veel pret samen. En dat kan ik me van vroeger ook herinneren. Is echt de moeite waard vind ik om daar een beetje druk op te zetten.
Mijn ouders doen altijd een borrel met soep op nieuwjaarsdag voor de kinderen en kleinkinderen die zin hebben. Geen verplichting, maar eigenlijk komt iedereen altijd. Kerst met wie het uitkomt, al jaren niet meer met de hele familie. Veel te veel gedoe voor iedereen.
Hoi, ik sla meteen aan op Jonagolds "dat jij 1x per jaar verwacht dat de hele club bij elkaar is omdat jij dat heel belangrijk vindt" ....brrrrrr.... verwachtingen! Daar krijg je alleen maar teleurstellingen van. Als mijn voormalige schoonmoeder verwachtte dat ik ergens bij was had ik er meteen al geen zin meer in, je kunt toch niet zomaar beslag leggen op iemand anders tijd?
Maarrrrr dat gezegd hebbend: ik ben het wel helemaal met Jonagold eens dat jij duidelijk mag zeggen wat jij graag wilt. En ik zou gewoon een datum stellen, inderdaad misschien eind januari, zodat ze het nu al in hun agenda kunnen zetten. Ik zou het brengen in de vorm van een uitnodiging maar er wel bij zeggen dat het jou ontzettend fijn lijkt om iedereen weer eens samen te zien.
Mijn schoonouders doen ook ieder jaar een poging om alle kinderen en kleinkinderen bij elkaar te krijgen. Nu de kleinkinderen inmiddels ook grotendeels op zichzelf wonen, wordt dat een steeds grotere uitdaging. Van de 20 dagen in november en januari, was er een optie waarop slechts één persoon niet kon. Ik weet nog niet wat het gaat worden. Sowieso kan ik het wel missen, maar omdat mijn vriend me toch graag mee heeft vallen de zondagen al af. Ze wonen nogal ver weg, dus een etentje op 1,5 uur rijden op zondag vind ik geen succes.
Ach ja, alles in het leven staat en valt met verwachtingen. Van mensen met wie je een intense band hebt, met wie je van alles hebt meegemaakt, verwacht je wat. In de ogen van Carole verwacht ik wat veel van mijn kinderen misschien? Als ze nog pubers waren geweest wel, toen liet ik hen meer hun gang gaan met feestdagen en zo, maar die tijd zijn ze allang door.
En toch zal het de leeftijd zijn, dat ze nog niet zo beseffen dat hun ouders het fijn vinden nu en dan de hele club bij elkaar te hebben, verhalen van vroeger en nu te delen, ook wat minder geslaagd was; het goed te hebben met elkaar. Wij zijn inmiddels de 60 gepasseerd. Wie weet worden we vrolijk 80 plus, maar het kan ook anders gaan. We hebben mensen in onze naaste omgeving die eind 60 al te maken kregen met dementie. Het leven is kwetsbaar en het vliegt voorbij.
Ik laat me misleiden door de kerstromantiek. Zondermeer. Zoals een van jullie al schrijft, december is voor jonge ouders hectisch. Net als de tijd kort voor de zomervakantie, trouwens.
Het plan van Jonagold lijkt me mooi, daar gaan we naar kijken. Want voor mij staat vast dat ik de komende jaren niet teveel wil blijven afwachten. Tijd is kostbaar, wat voorbij is, komt nooit terug.
Als je echt iets vastigs wilt moet je dat kenbaar maken. Als het echt met kerst moet zijn zou ik zeggen dat ik voortaan de oneven jaren op tweede kerstdag graag iedereen thuis wil zien. Dat moet toch te doen zijn als ze het zo weten? Of de zondag voor kerst? Of inderdaad de tweede zondag in maart
Zoiets werkt meestal beter dan elk jaar weer opnieuw een datum plannen. Je wil dat niet te vroeg roepen en je wilt niet te laat zijn.
Hier altijd met Pasen. Eind van de dag, koffie, dan samen eten en naar het paasvuur (tukkers hè). En meestal prikken we ook een datum voor Sinterklaas en tot nu toe lukt dat ook vaak met zijn allen.
Schoonfamilie altijd een weekend in mei, maar dat ligt aan de locatie of we kunnen (ivm dieren). Maar dan blijf ik thuis en gaat man wel, het is tenslotte zijn familie 😉
nou 2e kerstdag voor een diner claimen vind ik nog al wat.
vooral als dat gezin uit meerdere personen met aanhang bestaat. want die aanhang heeft ook ouders
Daarbij komt dat je als jong gezin ook je eigen kersttradities wil opbouwen. En dat kan niet als je maar overal verwacht wordt.
Lotte78 schreef op 01-11-2021 om 22:20:
nou 2e kerstdag voor een diner claimen vind ik nog al wat.
vooral als dat gezin uit meerdere personen met aanhang bestaat. want die aanhang heeft ook ouders
Daarbij komt dat je als jong gezin ook je eigen kersttradities wil opbouwen. En dat kan niet als je maar overal verwacht wordt.
Om het jaar he? Ik ken schoonmoeders die élk jaar eerste kerstdag claimen. En eigen tradities in het gezin? Het is toch traditie om met kerst met familie te eten? Kerstdiners zijn tochnietvoor je eigen gezin over het algemeen?
--- schreef op 02-11-2021 om 06:24:
[..]
Om het jaar he? Ik ken schoonmoeders die élk jaar eerste kerstdag claimen. En eigen tradities in het gezin? Het is toch traditie om met kerst met familie te eten? Kerstdiners zijn tochnietvoor je eigen gezin over het algemeen?
Ik vind het ook leuk om een avond met het gezin te eten.
En ik ken heel veel (schoon)moeders die eerste kerstdag claimen. En dan ook nog verwachten dat iedereen er is. Dat is vaak gewoon heel lastig. Want de aanhang heeft ook familie. En ook daar weer met aanhang te maken. En dan moet het ook overal het diner zijn. Niet op de koffie/borrel.
Paar jaar geleden liep het hier in de familie de spuigaten uit. In augustus werd er al geclaimd. Door alle moeders. Mijn moeder, mijn schoonmoeder, de moeder van mijn schoonzussen en zwagers. Er waren 8 moeders die allemaal op 1ste kerstdag wilden. Het was niet te doen.Toen heb ik gezegd zo heb ik er geen zin in. Dan ben ik wel weg met kerst. Rest vd kinderen zagen dat ook wel zitten Moet zeggen dat alle kinderen en aanhang van alle families goed met elkaar omgaan.
Uiteindelijk niet gedaan. Maar wel wel een andere oplossing.
Oke 1 st kerstdag maar dan met alle families tegelijk. Wil je komen? Je bent van harte welkom. Kom je niet ook prima.
Het is bij 1 vd kinderen/aanhang thuis. Kinderen/aanhang kiest de datum. Groot buffet . Kleinkinderen vinden het fantastisch . Alle neefjes en nichtjes bijelkaar. En lekker spelen. En alle opa en oma's kunnen aanschuiven als ze willen.
En vaak ook nog vrienden die aanschuiven. Of buren etc. Mensen die anders alleen zouden zitten
Maar alleen met het vroegere kerngezin, nee dat kan op een andere datum.
Niet alles gelezen, maar die dingen als kerstmarkten, winterefteling etc. zijn eigenlijk ook maar commercieel. De vraag, de behoefte om daar naartoe te willen is letterlijk gecreëerd. Ik vraag me af of dat ook geldt voor het met de feestdagen bij elkaar komen...een traditie in het leven geroepen om de economie draaiende te houden?
Bij mijn familie (vreemde familie, dat wel) deden ze nooit aan kerstdiners enzo vroeger. Misschien helpt dat?
Jaren geleden vond ik het altijd gezellig, iedereen bij elkaar op een van de kerstdagen bij mijn ouders thuis, na afloop met z'n allen weer de boel aan kant maken. Maar dat werd steeds lastiger omdat de kinderen van mijn zus op den duur ook te maken kregen met aanhang. Inmiddels is onze vader overleden en gaat onze moeder het ene jaar 1 dag naar mijn zus en komt ze het andere jaar bij ons, bij de jaarwisseling ook zo. Bij kerst bij de een laat in de middag diner en bij de ander een lunch.
