jaren na ontrouw nog last van triggers
Hallo allemaal,
Ik weet dat er een topic is over verder na ontrouw, alleen zijn wij inmiddels 6 jaar verder na de affaire van mijn man en vind ik het niet zo fijn om daar tussen te gaan zitten.( dat brengt dan ook weer veel naar boven)
Ondanks dat we nu zoveel jaar verder zijn, de relatie weer goed is en we het fijn hebben samen, heb ik nog regelmatig triggers die best heftig voor me zijn.
Ik raak dan weer wat achterdochtig naar mijn man toe, in mijn hoofd gaat het weer spoken en ik krijg dan een gevoel alsof er iets gaande is.
Na het uitkomen van zijn affaire zijn mijn man en ik in relatietherapie geweest, daarnaast heb ik nog bij een therapeut gelopen die ook EMDR gaf.
Mijn therapeut kan nu dan ook niet veel meer voor mij betekenen, ik moet leren leven met het feit dat er een deuk in onze relatie zit, en ik af en toe last zal hebben van wat er gebeurt is.
Het vertrouwen is voor een groot deel weer terug, alleen zal het denk ik nooit meer 100% zijn.
Kan ik daarmee leven? Ja, want zijn ontrouw heeft onze relatie ook naar een andere level gebracht, we staan nu dichterbij elkaar en hebben het ook fijner samen.
Alleen de triggers maken het mij wel erg moeilijk, zo vond ik vorige week bijvoorbeeld een handleiding van een oude mobiele telefoon van mijn man achterin een kast, hierop stond een telefoonnummer geschreven.
Bij mij gingen gelijk alle alarmbellen weer af, waarom heeft hij dit nummer genoteerd en waarom ligt dit boekje nog in de kast?
Ik heb het nummer gebeld en er nam een vrouw op, ik heb mijn naam niet genoemd maar gevraagd met wie ik sprak, ze heeft gelijk de verbinding verbroken.
Toen was ik natuurlijk helemaal overstuur, was dit zijn minnares van toen of toch nog iemand anders?
Ik heb toen die hele kast overhoop getrokken en zag in afschriften van een telefoonabonnement van ruim 10 jaar geleden dat telefoonnummer staan.
Hier is ongeveer 2 maanden voor betaald en daarna heeft mijn man een ander telefoonnummer gekregen.
Ik verdacht mijn man er gelijk van dat hij destijds 2 telefoons had, of dat hij een abonnement voor iemand anders betaalde.
Mijn man schrok enorm van mij, hij herkende het nummer ook niet en begreep er in eerste instantie niets van.
Toen bedacht hij zich dat hij destijds een zakelijk abonnement had afgesloten met een nieuw nummer en dat hij dat andere nummer waarschijnlijk daarvoor had, of misschien tijdelijk heeft gekregen vanwege het oversluiten.
Zelf kan ik me mijn eerdere nummers ook niet allemaal herinneren, dus dat snap ik wel.
Ik heb nog voorgesteld om samen dat nummer te bellen en te vragen waar zij mijn man van kent.
Mijn man begrijpt dat ik hierdoor van slag ben geraakt en dat het getriggerd heeft, hij probeert er dan ook zoveel mogelijk voor me te zijn, maar om dat oude nummer te gaan bellen dat vindt hij te ver gaan.
En dat zorgt dus weer voor meer achterdocht bij mij.
Niet dat ik nu denk dat er iets speelt hoor, maar dat het iets uit het verleden is wat ik niet weet.
Toen de affaire uitkwam heeft mijn man ook niet gelijk alles eerlijk op tafel gegooid, dat zorgt er ook voor dat ik soms nog bang ben dat er nog meer lijken uit de kast komen.
Ik voel me nu vreselijk, ik kan het gewoon niet loslaten, ik wil mijn man op zijn woord geloven maar het lukt me niet, ik blijf onrustig.
En dat om een stom iets als een telefoonnummer van jaren geleden.
Trouwens als er een man had opgenomen dan was ik gerustgesteld geweest.
Gelukkig gebeuren deze dingen niet geregeld en hebben we het meestal gewoon gezellig en fijn samen, en ben ik ook niet achterdochtig of wantrouwend naar man toe.
Maar nu, nu even niet, en eerlijk gezegd weet ik ook niet goed hoe ik dit kan gaan loslaten, want ik ben bang voor nog meer onrust als ik besluit om dat nummer te gaan bellen en dan vragen te gaan stellen.
Dan ben je samen zoveel jaar verder en dan komt alles weer even boven alsof het zich net heeft afgespeeld.
Sla ik hierin door? En zijn er mensen die dit herkennen?
Ik begrijp het wel. Is dit ook de manier waarop hij je destijds heeft bedrogen? Met een 2e telefoon of door nummers niet op te slaan? Als dat het geval is, lijkt me je bezorgdheid op zijn plaats en zou ik ook verder op onderzoek gaan. Wellicht het nummer googlen, of opslaan op je telefoon zodat je een whatsapp foto of wellicht zelfs naam kan zien. Maar alleen als deze werkwijze in lijn is met wat hij eerder deed. Want in een relatie heb je wel een mate van vertrouwen nodig. En als je nu spoken ziet en daarop gaat handelen, is die drempel de volgende keer een stuk lager.
Het eerlijke om te doen is natuurlijk je zorgen delen met je man. Misschien kan hij je op een andere manier geruststellen.
Bedankt voor je reactie Mama-M.
Nee, destijds heeft hij me niet op deze manier bedrogen.
Ik kan verder ook niets vinden over het telefoonnummer, op Whatsapp zie je ook geen foto staan.
Ik vind het zelf eigenlijk ook wel te ver gaan om het nummer te gaan bellen of appen.
Het is niet iets van nu, maar van jaren geleden, zelfs nog voor de affaire.
En wanneer ben ik volledig gerustgesteld? Waarschijnlijk nooit helemaal.
Ik heb er zelf ook voor gekozen om samen door te gaan en om hem te vergeven, de relatietherapeut heeft toen wel gezegd dat ups en downs erbij horen, het blijft een kwetsuur in de relatie.
Ik weet wel dat ik ook niet zo moet gaan graven in alles, zo maak ik mezelf gek en kun je overal wel wat achter gaan zoeken.
Ik ben door deze trigger even teruggeworpen naar de periode van na de affaire, toen was ik ook zo alert en waakzaam.
Ik had zo bij de recherche gekund, een betere speurneus was er niet.
Dat is nu alleen niet meer aan de orde, het is geweest, ik moet weer terug naar het hier en nu.
Mijn man probeert me gerust te stellen en zegt dat ik het even de tijd moet geven om te zakken.
Heel vervelend. En herkenbaar. Ik schik ook nog steeds op van onbekende nummers en fotoloze Whatsappjes. Maar zo'n oud boekje en 10 jaar terug nummer.... wellicht is het niks en wellicht is het toch iets (meer) uit het verleden. In beide gevallen doet het er niet toe, het is uit het verleden. Hoewel ik het wel raar vindt dat iemand ophangt als je vraagt met wie spreek ik 🤔. Wat er wel toe doet is dat je het niet los kan laten. Het je mind weer triggert.
Wat zou je kunnen doen wat jou rust geeft?
Bellen en meer vragen stellen?
Niet bellen en nummer overal verwijderen?
Je man laten bellen?
Kortom: wat geeft jou rust. Je hebt allerlei dingen van je mans vreemdgaan achter je kunnen laten, wat is je manier geweest? Kun je dat hiermee ook?
Als je man onder de douche staat met zijn mobiel dat nummer bellen, als het voor haar een bekend nummer is dan reageert ze wel op een enthousiaste manier waarschijnlijk.
Ja, ik herken dat ook. Het is nu 3,5 jaar geleden dat alles uitkwam, maar dit soort dingen heb ik ook. Vandaag nog. Ik appte of hij een eitje bij de lunch wilde en zag dat hij online was (hij werkt op zolder, dus ik ga niet al die trappen op voor zo'n vraag). Dat was al bijzonder, want hij is graag zo onzichtbaar mogelijk. Maar geen antwoord.
Een kwartier later komt hij beneden, maakt lunch en schuift aan tafel, opent zijn app en zegt:"Oh, eitje. Dat is nu te laat, zeker?" Ja, dat ik nu te laat, zeg ik terwijl ik mijn ei opeet. En dat ik zag dat hij online was toen ik het vroeg.
"Nee hoor, ik heb de hele dag nog niet ge-appt." Nou, het lijkt me heel stug dat Whatsapp dat weergeeft als je niet online bent. Maar ik ging er niet meer op in en liep naar boven.
En ja, dan gaat het ook door mij heen: heeft hij er weer eentje? Hij heeft destijds ook anderhalf jaar glashard gelogen, hè? En als het zo is, zal hij dat vast weer doen. Hij wil de aandacht niet kwijt, iemand die hem geweldig vindt, tamelijk anonieme seks, maar wil ook graag zijn maatschappelijke status behouden en zijn koopwoning.
Zo maalt het dus bij mij. Voor hetzelfde geld ìs er niets aan de hand, maar ik geloof hem niet meer op zijn woord. Die onzekerheid moet je dus op de koop toe nemen, als je met je man verder gaat, vrees ik.
Maar in jullie relatie gaat het goed, lees ik. En het zou iets uit het verleden zijn, niet van nu. Dan zou ik het loslaten. Veranderen kun je niet meer en je man wil er zelf ook niet meer allesvan terughalen, denk ik.
Eens met Anna, kies voor wat jou rust zal geven.
Neem ook in gedachte of het er nu nog toe doet. Verandert het nog iets? Moet je alles willen weten als jullie het nu weer zo fijn hebben en het goed gaat?
Maar Puinhoop: vraag je hem dan niet of je zijn telefoon even mag inzien; gewoon om jou gerust te stellen en om ervoor te zorgen dat je hem weer kunt gaan vretrouwen?
Pippeltje, nee, dat waag ik niet. Dan wordt ie boos, dat weet ik zeker. En ik weet niet zeker of hij nu wel of niet...bij ons is het niet zo'n ontspannen paradijsje. Het enige wat ik proberen kan, is hem verleiden. Ik weet nog dat hij beslist niet met mij naar bed kon, zolang hij met die Truus aan het omslaan was. Dat heeft hij later ook eens gezegd, dat hij dat heel idioot zou vinden: als hij het ene moment een berichtje naar zijn minnares deed en het volgende bij mij in bed zou kruipen.
Een vreemd soort overspel-ethiek, maar goed, het is een mores. Dus die hengel kan ik nog uitgooien 
Trouwens, het is een ICT-nerd: zijn mailwisseling destijds had hij ook heel kundig verstopt op zijn laptop en ik heb daar echt wel zitten graven, maar niets gevonden. Dat zou hij met zijn app ook doen, dus ik kan wel kijken, maar ik zou waarschijnlijk niets vinden, ook al was ze er wel.
Puinhoop schreef op 10-11-2021 om 19:56:
Pippeltje, nee, dat waag ik niet. Dan wordt ie boos, dat weet ik zeker. En ik weet niet zeker of hij nu wel of niet...bij ons is het niet zo'n ontspannen paradijsje. Het enige wat ik proberen kan, is hem verleiden. Ik weet nog dat hij beslist niet met mij naar bed kon, zolang hij met die Truus aan het omslaan was. Dat heeft hij later ook eens gezegd, dat hij dat heel idioot zou vinden: als hij het ene moment een berichtje naar zijn minnares deed en het volgende bij mij in bed zou kruipen.
Een vreemd soort overspel-ethiek, maar goed, het is een mores. Dus die hengel kan ik nog uitgooien
Haha Puinhoop; you go girl!
Even naar Topic schrijfster: je bent dag verder. Hoe ben je nu?
Goedemorgen,
Fijn die herkenning van de triggers.
Wat naar voor jou Puinhoop dat je van je man niet in zijn telefoon mag kijken, mijn man vond dat nooit een probleem, hij gaf aan toch niets te verbergen te hebben.
Ik heb dat een enkele keer gedaan maar ben daar op advies van mijn therapeut mee gestopt want je maakt jezelf helemaal gek.
Ik vond het in het begin ook lastig dat als ik mijn man belde hij in gesprek was of niet opnam, dan dacht ik gelijk hij zal wel met haar aan het bellen zijn of bij haar zijn.
Gelukkig raak ik nu niet meer zo in paniek als dit gebeurt.
Ik ben inmiddels wel weer wat rustiger geworden, mijn man is blij dat het mysterie rond dat nummer is verhelderd, en dat het hoogstwaarschijnlijk een tijdelijk nummer van hem was.
Ik moet dat maar aannemen dan, alhoewel ik nog steeds dat nummer wel wil gaan bellen hoor.
Maar gaat dat de boel verklaren en geeft het me dan ook meer rust?
Nogmaals het is niet dat ik mijn man nu niet vertrouw, het is iets uit het verleden, en omdat hij 6 jaar geleden een affaire heeft gehad ben ik gewoon bang dat er daarvoor ook iemand is geweest.
Ook omdat onze relatie in het verleden niet zo goed was als deze nu is, we leefden meer als broer en zus.
Laatst vroeg een vriendin aan mij waarom ik bij mijn man blijf als ik nu nog steeds last heb van wat er is gebeurt en het vertrouwen niet volledig terug is.
De momenten dat ik veel last heb dan denk ik inderdaad weleens om toch bij hem weg te gaan, maar we hebben het over het algemeen gewoon fijn en goed samen.
We staan dichterbij elkaar en praten ook veel meer over wat ons bezig houdt.
Ik heb dan ook geen spijt van mijn keuze om hem nog een kans te geven en samen door te gaan, ik zou het alleen niet nog een keer kunnen.
Het zijn hele zware en moeilijke jaren geweest, met name voor mij, ik zou niet nog een keer kunnen vechten.
Heel herkenbaar. Maar je hoeft geen spijt te hebben. Je weet namelijk nooit wat dat andere pad je had gebracht. Je koos voor onderzoeken of het kans had (cq kans geven). En je bent in de mix heel happy ermee nu. Punt.
Ik heb vrouwen gesproken die al 10 jaar verder zijn. En de 100% onbevangenheid en vertrouwen komt nooit meer helemaal terug. En er blijven triggers komen. Maar ze doen steeds minder pijn en minder stress gevoel op.
Ik zou ook zelf kiezen om nog keer te bellen 😀.
Telefoonnummers worden na ongeveer een jaar opnieuw uitgegeven. Dus diegene die je nu belt, op een nummer van 10 jaar geleden, heeft hier (zeer waarschijnlijk) niks mee te maken. Niet iedereen neemt z’n nummer mee bij een nieuw abonnement. Als het je echt dwars blijft zitten met het toestel van je man bellen. Afhankelijk van de reactie kun je het dan afsluiten/een plekje geven/uitpraten.
For the record, Anna Cara en Kintsugi: ik ving geen bot 
Dus ik maak me daar iig geen zorgen meer over!
Puinhoop schreef op 17-11-2021 om 17:11:
For the record, Anna Cara en Kintsugi: ik ving geen bot
Hahaha Check!
