Is sociale media sociaal?
Soms verbaas ik me hoe mensen zich gedragen op sociale media. Zelf heb ik een Facebook en Twitter account. Ik ben voornamelijk volger en soms als ik iets leuks te melden heb dan zet ik het er op. Meestal vergeet ik dat.
Ik vind het wel leuk om mensen (of hun berichten ) te "liken" of moed in te spreken waar nodig. Of te feliciteren of wat dan ook.
Maar vanzelfsprekend krijg je dat niet terug valt me op.
Zo had ik vrijdag iets leuks te melden; 0 reacties.
Heel stom maar het stoort me toch wel. Waarom vindt niemand dit leuk?? Ik vind dingen van anderen altijd wel leuk...
Of laatst hoorde ik iemand een soort van triomfantelijk zeggen dat hij die en die van zijn Facebook had gegooid. Soort digitaal uitgemaakt. Ojee dacht ik nog. Ik gooi ook wel eens iemand van mijn Facebook af die ik echt nooit meer zie en die niks te melden heeft voor mij... Zou dat als belediging opgevat kunnen worden?
En ik verbaas me ook oprecht over welke intieme details men over zijn leven meldt. En vaak ook die "ik ben zo zielig" berichten. Moet dat? En waarom heb ik er eigenlijk moeite mee?
Ikzelf heb sowieso mijn accounts op privé staan (alleen vrienden kunnen mijn berichten lezen) en dan ben ik nog huiverig om er iets al te privé op te zetten. En zeker geen al te maffe foto's (of maffe foto's van mijn kinderen).
En vandaag hoorde ik iemand die nu in scheiding ligt om wat haar man allemaal uitspookt op facebook (oude vlammen berichten sturen).
Of iemand die zijn baan verliest nadat hij zich niet al te positief had uitgelaten over zijn baas op Twitter. Schijnt te gebeuren.
Ik twijfel vaak ook of ik mijn account niet gewoon moet sluiten.
Toch is het ook wel handig. Heb wel eens iemand kunnen tippen over een woning via Twitter. Zoiets.
Ik twijfel of dit niet bij alles digitaal moet, maar wat mij betreft is dit meer over omgang met mensen dus toch hier.
Hoe denken jullie daarover? En wat vinden jullie kunnen en wat niet? En is het terecht dat ik teleurgesteld ben als er niemand op mijn leuke bericht reageert?
Spelling!
"Ik boek me (m'n?) fees" over een paar jaar na de spellinghervormer, dus kunnen we maar beter gelijk aan wennen.
En Kaaskopje: like, like, like!
(lijkt me wel handig bij het nieuwe forum, een "like" knopje)
Berber ik ook
Jammer dat dat niet kan!
Krin
En dat snap ik dan weer niet, dat jij OOLers spot op Twitter. How can that now als je hun naam niet weet? Of zie je dan ineens Kaaskopje als twitternaam staan? Mmmm. Dan zou ik het ook weten ja. Gut. Ik ga meteen zoeken 
Tirza
Ik vind het geweldig,gezellig en soms vreselijk!!!
Ik heb via facebook juist meer contact met vrienden en kennissen.1 berichtje op facebook en iedereen is op de hoogte,scheelt een avond telefoneren.Ik doe ook veel via priveberichten.Vooral met jongere waarvan ik weet dat ze een smartphone hebben,ik kan niet whatsappen,smsen vind ik vervelend,ik heb veel tekst nodig.Dus dan reageer ik via priveberichten.Het leuke vind ik ook foto's op facebook .Een berichtje als:Mijn zoontje heeft zich uitgeleefd met zijn viltstiften,wordt voor mij heel anders als ik er beeld bij krijg.
Soms verbaas ik me over mensen de zich op facebook heel anders voordoen dan ze in werkelijkheid zijn.Ik deel geen het is de week van je zoon berichten enz. ik like en deel geen foto's van dierenleed enz.Ik zit in een vrienden-hobbygroepje,daarvan heb ik er veel op facebook.Dat is handig om afspraken te maken,hun foto's te kijken.Nu hebben 2 vrouwen ruzie ,hun ruzie loopt door op facebook.Dan plaats 1 weer een spreuk als:wie achter mijn rug roddelt staat op de juiste plaats om m'n kont te kussen enz.Zo jammer,andere liken dat weer en zo ontstaan er nu 2 groepen.Ik reageer nergens op.Wat me dan ook weer niet in dankbaarheid genomen wordt.Laats moest van iemand uit de grope haar hond naar de dierenarts er was iets niet goed met z'n heup.dan leeft iedereen mee,vraagt naar de uitslag van de MRI enz enz.Ik had net zoiets met 1 van mijn kinderen en daar reageerde niemand van de grope op.Terwijl ze mijn dochter ook kennen.Dat voelde eerst ook vreemd.Later bedacht ik me dat het voor hen waarschijnlijk te prive is.We kennen elkaar door de honden,dus op berichten over een hond reageerd iederen op priveberichten niet.Toch plaats ik ze om vrienden en familie op de hoogte te houden.Ik doe veel op facebook.Ik ben niet zo een prater,groet m'n buurvouw maar maak geen praatje.Nu heb ik haar als vriendin en kijk ik mee in haar leven,zij in het mijne en groeien we naar elkaar toe.Nu maken we wel een praatje.Laatst had ze geplaats dat ze iets aan het knutselen was,ik reaggeerde erop en later die dag was i kbuiten en riep ze me binnen om haar geknutsel te bewonderen.Zo leuk.Zo ging ik eens iets doen waar m'n vrienden nogal lauw op reageerde,tot ze de foto's op facebook zagen.Ik vind het zo leuk.Mijn familie kreeg ik eens iets niet uitgelegd over 1 van mijn kinderen,er was een hoop onbegrip.Tot ik er een keer een gedicht over schreef en het op facebook plaatste,toen was er ineens wel het begrip.Ik zou niet zonder facebook kunnen.
Wiz-zy
Heeft er ondertussen al iemand gereageerd???Heb je de instellingen wel goed staan?Ik heb eens foto's geplaatst waar niemand op reageerde.Dat vond ik zo vreemd,mijn 'echte'vrienden reageren altijd,toen ontdekte ik dat de foto's alleen voor mezelf zichtbaar waren.
Geen reacties, instellingen
Ben jij trouwens een van de velen die het bericht hadden geplaatst van Facebook heeft iets verandert, anderen kunnen nu zien wat ik plaats dus doe aub dit vinkje weg bij mijn naam? Iets in die strekking?
Als dat zo is zien namelijk alle mensen die daar gehoor aan hebben gegeven jouw postings niet meer. Dat was namelijk een onzin verhaal. Je kunt namelijk alleen regelen dat jij de berichten niet ziet van iemand, niet of iemand anders dat kan. Dat kan alleen diegene zelf.
Wat er dus gebeurt is, is dat die mensen per ongeluk hebben aangevinkt dat ze jouw bericht niet meer in hun timeline krijgen.
Mmm fb
veel familie in buitenland….erg leuk om bij te houden waar ze zich allemaal mee bezighouden op de dag. Daar kan geen telefoon, mail of brief tegenop.
Van weer anderen krijg ik soms wel het idee dat ze om aandacht verlegen zitten….de meest zielige verhalen komen voorbij over hun lichamelijke gesteldheid…om daarna weer te lezen dat ze een wedstrijd hebben gelopen…daarna weer een zielig verhaal dat ze zo'n kramp en pijn hebben…waar iedereen weer op reageert en daarna weer een melding dat ze bungee jump hebben gedaan….(????….met zo'n kapotte rug???) daar ben ik wel klaar mee en ik reageer daar ook niet meer op. Kan niet zo tegen dit soort aandachttrekkers. En dan heb je nog lui die inderdaad een ruzie over fb uitvechten…lekker ordinair. Reageer ik ook niet op. En dan heb je nog zelf leuke berichtjes….de meesten reageren leuk, ,alleen je schoonouders reageren nergens op terwijl je weet dat ze elke dag op fb zitten….is ook niet leuk. Je hebt leuke dingen en minder leuke dingen, leert mensen ook op een andere manier kennen....
Vraagje
Ik heb sinds een maand facebook dus ik ben er nog niet zo in thuis. Laatst heb ik een commerciële deelnemer 'geliked', de Kinderboekenweek, en ik word nu compleet volgespamd. Kun je daar ook weer vanaf komen? Ik hoef hem niet te disliken maar al die berichten kunnen wel wat minder.
En nog een vraag
Ik heb een facebookvriendin die in haar stukjes altijd anderen noemt ('lekker op het terras met Pietje Puk'), en dan is de naam van Pietje Puk onderstreept en klikbaar. Hoe doe je dat?
Vic
Er komt vanzelf een suggestie als je begint met Pietje Puk te typen en Pietje Puk is één van je fb-vrienden.
Wel irritant dat je de suggesties ook krijgt als je bijvoorbeeld Van of De typt (met hoofdletter), dan kun je iedereen met Van in zijn naam kiezen. Enz.
Eh, plus
Als je dan die suggestie accepteert, wordt het een linkje naar Pietje Puk, en krijgt PP een melding dat je hem hebt genoemd.
Dat kan je goedkeuren
Je kan zelf aangeven of je zomaar getagd kan worden of dat ze eerst jouw goedkeuring moeten vragen. Veel van die mogelijkheden staan in de instellingen, soms best prettig om wat dingen aan te passen om het wat meer dicht te timmeren. (of in ieder geval zo veel mogelijk naar wat jij wilt)
Vic
Als je naar de pagina gaat welke je een like hebt gegeven en weer op 'vind ik leuk' klikt, krijg je twee opties: vind ik niet meer leuk, weergeven in nieuwsoverzicht. Bij die laatste haal je dus het vinkje weg.
Mooi (o.t.)
Bedankt! Zo leer ik steeds weer iets bij 
Tirza
Die OOlers spotte ik een keer doordat ik via @oudersonline een discussie nalas, en in de bio (en de toon + onderwerp) van een van de reageerders iemand herkende, en de andere keer op een vergelijkbare manier, maar via een ander onderwerp en een, zo bleek, gemeenschappelijke tweep. Vager kan ik het niet maken.
Uit de zichtbare informatie van een voor niet-vrienden gesloten facebookaccount valt over het algemeen minder te destilleren dan uit een Twitterbio. Ik vind sowieso facebook onhandig door de overdaad aan opties. En waarschijnlijk bevriend ik te beperkt, want tot nu overstijgt het de gezellige-bepfase niet. Niks mis met gezellig beppen, natuurlijk, maar ik heb voor mezelf het idee dat ik bij Twitter makkelijker onbekende wegen insla en daardoor meer nieuwe mensen, dingen en onderwerpen tegenkom dan bij Facebook. Die laatste gebruik ik dan ook alleen voor de gezelligheid.
Daar heb ik me nog nooit in verdiept. Ik heb wel begrepen dat je allerlei kreten het web op kunt sturen (144 tekens?) en dat mensen zich kunnen aanmelden om jou te volgen. Maar wie doet dat dan? Als 'normaal' of niet buitengewoon interessant persoon, heb je dan wel volgers?
Tja
"Als \'normaal\' of niet buitengewoon interessant persoon, heb je dan wel volgers?"
HOe kom je aan vrienden op Fb, als normaal of niet buitengewoon interessant persoon? Je kent mensen, mensen kennen jou, mensen kennen mensen en die mensen kennen dan jou via die mensen en voordat je het weet heb je 140 vrienden op Facebook, toch? Als dat kan, is het toch ook geen mysterie hoe je na enige tijd een stuk of wat volgers op Twitter vergaart, lijkt me.
Een belangrijk verschil is dat je niet automatisch tweerichtingsverkeer hebt. Ik volg Sylvia Witteman, Sylvia volgt mij niet (daar ben ik te normaal en oninteressant voor). Maar er zijn ook zat mensen die vrijwel altijd terugvolgen als je hen volgt, en als het ze dan bevalt wat ze van je lezen, heb je er weer een volger bij. Als je eens iets leuks te berde brengt, word je misschien door iemand geretweet, waardoor zijn volgers jou weer lezen en wellicht ook gaan volgen. En zo kun je een hele schare volgelingen kweken. Of niet.
En het zijn 140 tekens. Meer dan genoeg, meestal. In die Beschränkung zeigt sich der Meister.
In *der*
derde naamval, vrouwelijk. Tsk.
Twitter vs facebook
Ik moet toch echt eens op Twitterles; ik heb een account, maar snap niet wat er nou zo leuk aan is...
Op facebook zit ik elke dag - meerdere keren per dag zelfs (smartphone). Ik heb dankzij facebook weer (meer) contact met vrienden van vroeger van over de hele wereld. Omdat een paar van mijn meest dierbare vrienden op andere continenten wonen, vind ik het geweldig dat ik hun dagelijks leven een beetje kan volgen - grappige uitspraken van hun kinderen, verhalen over hun werk, allerlei updates. Voor "als je dit niet deelt ben je niet tegen racisme/kanker/pesten/dierenmishandeling" berichten ben ik allergisch. Jakkiebah. Ordinaire kettingbrieven zijn het. Gauw blokkeren die handel!
Valkyre
Valkyre
Via mijn twitter heb ik heel uptodate info van bijv. openbaar vervoer, de scholen van mijn kinderen,etc. Er wordt vermeld of het 1e uur binnen of buitengym gegeven wordt, of de tram rijdt, van alles. Daarvoor is het heel handig.
Valkyre
Twitter is wel anders idd. Op twitter staan ook meer ja hoe zal ik het zeggen, (nog) onnozelere dingen. Daar schrijven mensen bijv rustig: hè trein is half uur te laat. En dan o hij is er, ben onderweg. En dan dat ze er zijn. Op Facebook zou je daar meer een samenvatting van geven.
Ik vind het vooral leuk met actuele dingen. De reacties op bzv lezen bijv, of met de verkiezingen, of hoe er gereageerd wordt een of ander nieuws.
Sommige bekende mensen zijn ook leuk om te volgen.
Maar Facebook is wel een stuk leuker vind ik, persoonlijker.
George michael op twitter
hem vond ik hilarisch, hij deed grappige uitspraken, vooral in het begin.
nu kan ik het niet meer volgen want geen smartphone meer.
facebook gebruik ik veel om zelfde redenen als Valkyre: vrienden van ver weg volgen, en kneuterige momentjes delen.
ook heb ik een page waarop ik mijn produktjes zet.
