In verwarring: wat mag ik van mijn partner verwachten?

Over een paar maanden word ik 50 en daar zie ik best wel tegenop. Verjaardagen zijn voor mij van kinds af aan al beladen. Hoewel de dag op zaterdag valt is een feest voor mij geen optie, ik heb ook domweg geen vrienden. Dat vind ik met dit soort dingen best wel confronterend, maar het is wat het is. Ik heb daarom steeds gezegd dat ik liever wil ‘ontsnappen’, ofwel weg wil zijn. Met hem of het gezin.
(Achtergrond: gescheiden met 2 jongvolwassen kinderen, waarvan één uit huis is. Sinds 8 jaar samenwonend met onderstaande vriend.)

Nu ben ik best wel geschrokken. Een app’je op de telefoon van mijn vriend trok de aandacht. Die kwam van een groeps app van jeugdvrienden. Ze gaan regelmatig met elkaar op stap, dus daar is die app voor en voor slap geouwehoer als mannen onder elkaar. Ik weet dat die app bestaat, ook dat ze af en toe weggaan (als de coronaregels dat toestaan). Uit dat app’je bleek dat ze een wintersport hebben geboekt. Ik was verrast, want dat wist ik niet en zéker niet dat ze een dag na mijn verjaardag in alle vroegte vertrekken om bijtijds op de plaats van bestemming aan te kunnen komen. Ik ben er niet trots op, maar ik heb de hele chat teruggelezen. Tot ik kwam bij het opperen van vertrekdata, ik moest gewoon weten hoe het was gegaan. Er werd rekening gehouden met andere vakanties, andere verjaardagen, zelfs carnaval maar niet met mijn verjaardag. Nou snap ik wel dat die vrienden daar niet bij stil staan maar mijn vriend had dit natuurlijk moeten opgeven, maar hij heeft gewoon gezegd: ‘Boek maar’, toen een definitief datumvoorstel langs kwam. En dat is dus gebeurd. Uiteraard zonder met mij te overleggen. Wat ik al vreemd vind, even los van het feit dat het ook nog net de dag na m’n verjaardag is.

Ik ben rustig gebleven en heb hem ermee geconfronteerd. Hij wist dit al sinds september en blijkbaar zat hij te wachten op een goed moment om het me te vertellen. Het was allemaal een misverstand, want toen de datum werd genoemd dacht hij dat het een voorstel voor een maand later was. Hij vroeg of het een idee was dat wij dan een week eerder weg zouden gaan. Hij had me dat pas willen vertellen op het moment dat hij daar een idee (een ‘verrassing’ voor had). Dat idee had hij nog niet, dus hij was ergens wel opgelucht dat ik het nu wist want nu konden we het erover hebben. 

Ik ben nu in verwarring. Hij erkent wel dat dit helemaal niet is gegaan zoals het hoort te gaan, maar ja, nu is er geboekt. Ik neem hem ook wel kwalijk dat hij het er ook met zijn vrienden niet over heeft gehad. In het ergste geval probeert hij wel een vervanger voor zijn plek te vinden, als ik dat wil. Ik wil die ‘macht’ helemaal niet hoeven inzetten. Dat m’n verjaardag een ding wordt, het lijkt wel een selffulfilling prophecy. Mag ik dat wel bij hem neerleggen, mijn gevoeligheid hierin? Is het zijn probleem dat ik geen andere alternatieven heb om mijn eigen plan te trekken? Ik zie het zelf niet meer!