Ik ga verhuizen
Beste allemaal
Ik heb al een hele poos niets gepost, omdat ik er geen behoefte meer aan heb. Het gaat namelijk heel goed met mij. Mijn relatie met mijn vriend heeft zich zodanig ontwikkeld, dat hij mij een paar maanden geleden gevraagd heb of ik zou overwegen met hem te gaan samenwonen. Mijn jongste is het huis uit, en het lijkt een goede moment om een woonplaats-move te maken. Ik heb dus nagedacht, ook gekeken naar eventuele banen in de buurt bij hem, en heb besloten om het te gaan doen. Ik heb namelijk een hele fijne baan gevonden op 20 km afstand van zijn woonplaats, op een leuke school, waar ik precies de klassen kan hebben waar ik graag les wil geven (bovenbouw HAVO en VWO) en ook nog een hogere salarisschaal + volgend jaar geen mentoraat. Ze wilden me graag hebben, en ik was op mijn huidige school niet meer zo blij met de ontwikkelingen in de management.
Ik blijf sowieso lid van de woningbouw vereniging, en hou nog enkele maanden mijn huis aan. Voor de zekerheid. De angst uit de vorige relatie is ergens toch nog een beetje aanwezig.
Ik ben gelukkig. En door de relatie met hem en het werk dat ik gedaan heb over mezelf met een hele fijne coach de afgelopen maanden, ben ik veranderd. Ik ben rustig geworden. Ik heb zelfvertrouwen en vertrouwen in ons. We passen goed bij elkaar en geven elkaar voldoende aandacht en ruimte om het leuk te hebben. Daarnaast heeft hij een groot huis: ik krijg mijn eigen werkkamer en mijn zoon een eigen slaapkamer voor de weekeinden. Dat heeft ook de doorslag gegeven: dat hij zo vanzelfsprekend ruimte maakte voor mijn kinderen, mijn huisdieren, de rest van mijn familie en vriendenkring.
Ik wou dit vertellen omdat ik heel veel steun heb gehad aan sommige mensen op de forum de afgelopen jaren. Ik heb een spiegel voorgehouden gekregen waardoor ik verder nagedacht heb, en lieve woorden wanneer het leven pijn deed.
Ik weet niet of ik nog hier zal komen, ik vind de nieuwe vorm niet zo prettig eerlijk gezegd, maar ik dacht dat een beetje goed nieuws wel mooi meegenomen is.
Groetjes
Sinilind
Het is je gegund, Sini. Veel geluk en plezier, het klinkt goed!
Imi je schrijft “Mag ik je nog wat vragen? Jullie relatie begon heel kalm, en jij vertelde dat je niet verliefd op hem was naar het wel heel fijn met hem had. Als je wilt, kun je dan wat vertellen over hoe zich dat ontwikkeld heeft? Ik vraag me gewoon af of duurzame relaties op onze leeftijd anders (kunnen) starten.”
Kijk in het begin vond ik hem leuk, heel aardig, maar “te rustig” voor mij, bijna saai. Maar onze eerste afspraken waren leuk, en hij bleek helemaal niet saai te zijn maar gewoon heel rustig en evenwichtig. Daarnaast vond ik hem ook niet superaantrekkelijk. Maar omdat de omgang zo prettig was heb ik doorgezet: ik voelde me namelijk ontzettend fijn en geborgen bij hem. Beetjes bij beetjes ben ik van hem gaan houden: de eerste verliefdheid, de hotel de botel fase, die heb ik overgeslagen. Maar op een gegeven moment (tijdens de Kerstvakantie) gebeurde er iets bijzonders: ik zat avond in avond uit op de bank naast hem, open haard aan, met een glas wijn en een boek (tja Corona dus niets buitenshuis te doen) en ik realiseerde me dat ik nergens anders wou zijn, geen enkele behoefte aan afleiding nodig had, gewoon naast hem zitten met zijn hand over mijn been terwijl we allebei een boek lazen. Het was vanzelfsprekend. Dat gevoel is de afgelopen maanden alleen maar sterker geworden.
ik sta er zelf ook anders in: mijn verlatingsangst is weg. Ten eerste omdat ik hem vertrouw. Maar ook en vooral omdat ik de afgelopen maanden veel gewerkt heb over mezelf: ik weet dat ik hem niet nodig heb om op 2 benen te staan, maar zijn aanwezigheid maakt het zo veel warmer en rijker. Hij brengt ook een leuke familie mee: zussen en broer, allemaal even aardig, waar ik al mijn plekje gekregen heb. Ik heb het idee dat ik bij hem thuisgekomen ben. Verliefd ben ik overigens wel geworden: ik krijg lekker kriebels als ik hem weer zie na een paar dagen. Maar het begon anders, waardoor ik eerst de mens leerde kennen voordat ik op de man viel.
Ik weet niet of je wat met mijn antwoord kan.
groetjes
Sini
Zoals anderen ook zeiden, het is je gegund.
ik mag de volkstuin houden. Wie weet kan ik je daar een keer trakteren op thuis gekookt water en meegenomen zakjes thee of koffie als jullie in de buurt zijn 😉 Nou, is dat niet een superaanbod 😅
Veel geluk geweest
Dank je Sini, dat was exact het antwoord waar ik op hoopte. Ik zit namelijk in een gelijkaardige situatie, en ik hoop op een even mooie afloop. Nogmaals heel veel geluk samen!
Oh Sini wat fijn.. en zo komt het toch allemaal nog goed..
ik geef toe dat ik de huidige vorm ook niet fijn vind. Mijn kinderen zijn inmiddels volwassen. En mijn leven (na scheiding en met nieuwe partner) is rustig en gelukkig. Net als bij jou. Het kan dus wel..
Daarom kom ik hier ook bijna niet meer. Maar dus nog wel net op tijd om je uit te zwaaien! Het ga je goed!
