Hoelang gaat het duren? Terugwinnen vertrouwen na vreemdgaan.
Ik val maar meteen met de deur in huis, mijn man is vreemd gegaan.
Ik hou zielsveel van hem en hij van mij. Ons huwelijk was volmaakt. Dat vind ik, maar dat vindt (en vond) hijzelf ook. De reden voor het vreemdgaan is ons dan ook een groot raadsel waar we overigens erg veel over praten.
Dat vele praten is fijn. Mijn man is heel erg open over alles en verteld er eerlijk over.
Ik heb het gevoel dat we op de goede weg zijn samen.
Maar wie kan me zeggen hoelang het duurt voordat je weer wat vertrouwen terug krijgt? Mijn man is nadat het uitkwam een week thuis gebleven van zijn werk om er te zijn voor mij, voor ons. Maar nu is hij weer aan het werk.
Ik wil hem dolgraag geloven in alles, maar ik voel dat het niet zo werkt. Mijn hart gelooft hem, maar mijn hoofd nog niet.
Ik probeer mezelf niet gek te maken maar slaag er niet zo goed in.
wie kan mij uit ervaring iets zeggen hierover?
ikke
Het kan ook anders hoor
Ik heb lang niet alle berichten gelezen, maar in de paar die ik wel las mis ik de nuance. Het kan echt ook goed aflopen hoor. Ik heb zelf alweer vele jaren geleden een affaire gehad met een ook getrouwde man. Die affaire was meer dan 1x sex en we waren verliefd. Ik heb het pas na een half jaar ongeveer aan mijn man verteld. De reden dat ik het niet eerder vertelde was dat ik steeds dacht dat ik er snel mee op zou houden en dat vertellen dan niet nodig was. Ik wilde er op eigen houtje mee ophouden. Maarrr, zoals bij velen, dat lukte me niet. Zodra je een drempel overgaat, zit je in een trein waar je bijna niet vanaf kunt springen. Ik voelde me ellendig, zat in een spagaat tussen de liefde voor mijn man en mij verliefdheid op die ander. Uiteindelijk heb ik het verteld met als reden dat ik anders niet zou kunnen stoppen. Ik had de hulp van mijn man nodig. En mijn man was zo groots dat hij mij niet op straat schopte. We zijn in therapie gegaan, hebben heel veel gepraat en ook geruzied, en uiteindelijk zijn we er beter uitgekomen. Ook ik heb natuurlijk niet de exacte feiten uit de doeken gedaan over de affaire, hoe vaak precies en hoe en waar. Waarom zou je? uiteindelijk gaat het daar toch niet om? Gelukkig denkt mijn man daar ook zo over. Het gaat erom: wil je samen door of niet. En ik vind trouwens ook dat je als "slechterik" ook nog wel iets als privacy hebt. Volgens mij kan je alleen op een goede manier samen verder als de bedrogene (hoe moeilijk dat ook is) accepteert dat hij of zij niet alles weet en ook niet hoeft te weten en als de bedrogene begrijpt dat totale controle niet de route is naar herstel. Ook ik heb nadat ik het mijn man vertelde nog wel eens contact (mail, sms) gehad met de man in kwestie. Het heeft jaren geduurd voordat hij echt uit mijn systeem was, en nog steeds (8 jaar later) denk ik wel eens aan hem. Het zou toch ook vreemd en ongeloofwaardig zijn, als dat niet zo was. Ik geloof dat het vertrouwen van mijn man in mij nooit echt weg is geweest en daar ben ik heel blij om. Hij heeft een gezonde kijk op langdurige relaties (we zijn al 25 jaar samen): dit soort dingen kunnen gebeuren en waar het om gaat is hoe je ermee omgaat. Wij zijn er sterker uitgekomen en heel gelukkig samen. Ik weet zeker dat ik zoiets niet weer zal doen omdat ik nu pas echt snap dat je door 1 keer de grens over te gaan zomaar je relatie om zeep kan helpen.
Roosje
Inx
Ik lees nu pas inx reactie, heel herkenbaar!
Roosje
Hmmm
Ik lees hier heel vaak dat mensen dingen zeggen als: "we zijn er sterker uitgekomen, het heeft onze relatie beter gemaakt, enz." En ik begrijp heel goed dat als je na een affaire verder wilt, dat je er dan een positieve draai aan wilt geven (of moet, om verder te kunnen). Maar toch denk ik dat het onzin is. Dat dat achteraf recht praten is wat krom is. Dat vreemdgaan was echt niet hetgeen de relatie uiteindelijk sterker maakte. En bovenal, het was er ook zeer zeker niet voor 'nodig'.
Je kunt je relatie namelijk ook 'redden' wanneer je vóór je vreemdgaat tegen je partner zegt: hé, ik zit met dit probleem, deze behoefte, een verliefdheid, zin in een ander... of wat er dan ook speelt. En daar dan samen mee aan de slag. Want die keuze is er natuurlijk ook altijd nog.
Natuurlijk zijn er relatie's die het daarna nog redden, maar dat is dan wel ondanks en niet dankzij het vreemdgaan. Maar vreemdgaan maakt altijd iets kapot, en de littekens gaan nooit meer weg.
Helemaal mee eens jippox
Je hebt helemaal gelijk. Ik ga ook niet roepen dat mijn reactie nu sterker is, er is altijd een spoortje wantrouwen. Ik spreek dat ook altijd uit, vind ook dat hij dat moet / mag weten. Tenslotte heeft hij dat zelf veroorzaakt. Onze relatie is absoluut prima, maar wordt nooit meer zo zorgeloos als voorheen. Ik zie overigens geen reacties meer van Ikke, maar die wil voorgaande berichten toch niet (allemaal) horen, gezien haar laatste, ietwat vinnige reactie. Ik persoonlijk vind het dat hier vrouwen zijn met goed relativerings-vermogen...
Jippox
"Je kunt je relatie namelijk ook \'redden\' wanneer je vóór je vreemdgaat tegen je partner zegt: hé, ik zit met dit probleem, deze behoefte, een verliefdheid, zin in een ander... of wat er dan ook speelt. En daar dan samen mee aan de slag. Want die keuze is er natuurlijk ook altijd nog."
Dat is nog eens goed gezegd. Mijn (ex) man kon toch zo goed met haar praten. Hij kon het dus wel... ja.
Vreemdgaan maakt meer kapot dan je lief is. Mijn vertrouwen is beschadigd en erg genoeg neem ik dat nog mee in een nieuwe relatie ook. Ik zal niet snel meer zeggen dat 'de mijne' dát niet zal doen. Ik wil het wel...
