hoe (kind van) vrienden helpen?
Slechte titel voor mijn bericht maar ik weet even geen betere. Ik zit met het volgende: wij hebben vrienden die problemen hebben met hun kinderen. Een van de kinderen dreigt een drop out te worden, is depressief, vaak ziek etc. De ander heeft waarschijnlijk een vorm van autisme, maar wordt niet als een probleem gezien in het gezin, want de ouders zitten ook op wel het spectrum (allemaal niet gediagnosticeerd, maar heb zware vermoedens). Het ene kind (de 'dropout') is waarschijnlijk de enige normale en zit enorm klem in het gezin.
Ik denk dat een deel van de depressie van dit kind zit in het feit dat hij niet gezien wordt door zijn ouders. Vader leeft een beetje in zijn eigen wereldje en moeder is erg negatief. Ze bedoelt het ongetwijfeld niet slecht, maar zegt (in zijn bijzijn nota bene) dingen als dat hij hartstikke lomp is, niet verantwoordelijk, je niks aan hem kan overlaten etc, hij niet geschikt is voor een bijbaantje etc. Ze maakt ook erg cynische opmerkingen tegen hem. Mijn handen jeuken om het ter sprake te brengen, maar we hebben in het verleden met deze vrienden al eens een akkefietje gehad wat iets dergelijks betrof en de vriendschap helaas bekoeld heeft en onze vriendschap is net weer een beetje verbeterd. De moeder is kort gezegd heel onzeker en kan slecht tegen kritiek, denk dat haar negativiteit naar het kind toe deels daardoor komt.
Kortom, ik weet niet hoe we het aan moeten pakken en ik wil beslist niet de indruk wekken dat wij wel even zullen vertellen hoe je met hun kinderen om moet gaan.
Inderdaad, wat een oordeel Mona. Alsof iedereen zich enkel om zichzelf en zijn eigen hachje moet bekommeren en na mij de zondvloed. Daar wordt de wereld echt niet mooier van.
Toegeven dat je het niet meer weet en hulp vragen is best een drempel. Zeker voor mensen met autisme, die ervaren vaak heel veel drempels in hun leven.
Omgaan met een kind dat op je lijkt is soms makkelijker dan je inleven in een kind dat heel anders in elkaar steekt.
Feit is dat er serieuze problemen zijn. Kind is op jonge leeftijd al zwaar depressief en compleet uitgevallen in het leven. Het lijkt me voor het kind fijn om een plek te hebben, een soort oase, waar het tot rust kan komen, zichzelf kan en mag zijn, kan praten etc. Kinderen willen vaak ook hun ouders niet belasten met hun shit en dit kind voelt zich waarschijnlijk ook niet begrepen door de ouders.
Het bieden van zo'n plek en luisterend oor is geen afwijzing van de ouders die ook maar gewoon hun best doen op hun manier, maar daarbij net als alle ouders fouten maken. Het kan een waardevolle toevoeging zijn.
Mona-xxx schreef op 23-08-2022 om 10:27:
[..]
Ze zijn volwassen genoeg om kinderen te krijgen, dus dan kunnen ze ook hun eigen boontjes doppen.
Dit is klinkklare onzin natuurlijk. Iedereen (die het gegeven is) kan kinderen op de wereld zetten, ook de grootste malloot. Er zijn massa's mensen in ons land die het niet goed lukt om dan hun eigen boontjes te doppen, soms tijdelijk, soms structureel. Die verdienen hulp, zodat hun kinderen zo goed mogelijk terechtkomen. En dan liefst laagdrempelige hulp, van familie en vrienden. Hoeveel opa's, oma's, buren en vrienden hebben op de achter- of voorgrond kinderen geholpen toen ze het moeilijk hadden? Ik ken uit mijn eigen omgeving al heel wat voorbeelden. Gelukkig dachten ze niet als Mona.
Mona-xxx schreef op 23-08-2022 om 11:11:
[..]
Ik vind het zo bemoeizuchtend en denigrerend overkomen. Ik krijg er helemaal de kriebels van. TO moet zich niet zo bemoeien met die mensen en moet het gewoon overlaten aan de hulpinstanties, want je brengt waarschijnlijk meer schade aan dan dat je mensen helpt
In mijn ogen zegt dat meer over jou dan over TO. Het overlaten aan de hulpinstanties klinkt leuk, maar is wel heel beperkt. Zeker met de huidige stand van zaken bij de hulpinstanties lijkt me dat je daar niet alles van moet verwachten.
Wat een bijzondere instelling, om een kind de rekening te laten betalen van ouders die het om wat voor reden dan ook niet kunnen bieden wat het nodig heeft. Ik vind dat bijna misdadig.
En misschien moet je eens bij jezelf nagaan waarom je zo allergisch reageert op mensen die anderen willen helpen? Meteen gaan smijten met termen als messiascomplex vind ik echt niet normaal.
MamaE schreef op 23-08-2022 om 11:13:
Inderdaad, wat een oordeel Mona. Alsof iedereen zich enkel om zichzelf en zijn eigen hachje moet bekommeren en na mij de zondvloed. Daar wordt de wereld echt niet mooier van.
Toegeven dat je het niet meer weet en hulp vragen is best een drempel. Zeker voor mensen met autisme, die ervaren vaak heel veel drempels in hun leven.
Omgaan met een kind dat op je lijkt is soms makkelijker dan je inleven in een kind dat heel anders in elkaar steekt.
Feit is dat er serieuze problemen zijn. Kind is op jonge leeftijd al zwaar depressief en compleet uitgevallen in het leven. Het lijkt me voor het kind fijn om een plek te hebben, een soort oase, waar het tot rust kan komen, zichzelf kan en mag zijn, kan praten etc. Kinderen willen vaak ook hun ouders niet belasten met hun shit en dit kind voelt zich waarschijnlijk ook niet begrepen door de ouders.
Het bieden van zo'n plek en luisterend oor is geen afwijzing van de ouders die ook maar gewoon hun best doen op hun manier, maar daarbij net als alle ouders fouten maken. Het kan een waardevolle toevoeging zijn.
Ten eerste die mensen zijn niet autistich dat maakt TO er zelf van met wat huis-tuin-en-keuken pyschologie. Het enige wat ik zeg is laat dit aan de instanties over en niet een een overijverige huisvriend(in) die denkt het wel beter te weten. Want zo komt TO op mij over!
Mona-xxx schreef op 23-08-2022 om 11:22:
[..]
Ten eerste die mensen zijn niet autistich dat maakt TO er zelf van met wat huis-tuin-en-keuken pyschologie. Het enige wat ik zeg is laat dit aan de instanties over en niet een een overijverige huisvriend(in) die denkt het wel beter te weten. Want zo komt TO op mij over!
Die mensen hebben geen diagnose, maar TO herkent er wel trekken in.
Maakt verder ook niet uit, maar je kunt dat wel als uitgangspunt of werkdiagnose nemen. Feit is dat hun ene kind veel op hen lijkt en ze dat kind blijkbaar beter begrijpen, aanvoelen en kunnen helpen dan hun andere kind dat totaal anders in elkaar steekt en een andere aanpak nodig heeft.
TO weet het echt niet per se allemaal beter, maar ze ziet dat er dingen mis gaan in dat gezin en vraagt hier om tips om vooral de jongen te ondersteunen, niet om afgefakkeld te worden.
Jonagold schreef op 23-08-2022 om 11:22:
[..]
In mijn ogen zegt dat meer over jou dan over TO. Het overlaten aan de hulpinstanties klinkt leuk, maar is wel heel beperkt. Zeker met de huidige stand van zaken bij de hulpinstanties lijkt me dat je daar niet alles van moet verwachten.
Wat een bijzondere instelling, om een kind de rekening te laten betalen van ouders die het om wat voor reden dan ook niet kunnen bieden wat het nodig heeft. Ik vind dat bijna misdadig.
En misschien moet je eens bij jezelf nagaan waarom je zo allergisch reageert op mensen die anderen willen helpen? Meteen gaan smijten met termen als messiascomplex vind ik echt niet normaal.
Het is TO die zegt dat die ouders niet instaat zijn om voor hun kind te zorgen. Het komt zo neerbuigend over. Eerst gaan beweren dat die ouders autisme hebben (wat niet bewezen is) en dan maar even het kind opvoeden wat de ouders niet kunnen. Ik vraag mij echt af wat voor hulp TO kan bieden.
En TO je neemt te veel hooi op je vork. Ik denk niet dat jij de magische oplossing bent. Laat het los!
MamaE schreef op 23-08-2022 om 11:27:
[..]
Die mensen hebben geen diagnose, maar TO herkent er wel trekken in.
Maakt verder ook niet uit, maar je kunt dat wel als uitgangspunt of werkdiagnose nemen. Feit is dat hun ene kind veel op hen lijkt en ze dat kind blijkbaar beter begrijpen, aanvoelen en kunnen helpen dan hun andere kind dat totaal anders in elkaar steekt en een andere aanpak nodig heeft.TO weet het echt niet per se allemaal beter, maar ze ziet dat er dingen mis gaan in dat gezin en vraagt hier om tips om vooral de jongen te ondersteunen, niet om afgefakkeld te worden.
Ja en mijn advies is dat TO daar zelf niet toe instaat is om dit op te lossen en als ze iets wil doen ze de instanties maar moet bellen.
En ik ben echt allergisch voor mensen die zeggen dat ze bepaalde trekjes herkennen. Laat dat over aan de geestelijke gezondheid en niet aan mensen die snel het wikipedia artikel hebben doorgelezen over autisme.
Mona-xxx schreef op 23-08-2022 om 11:28:
[..]
Het is TO die zegt dat die ouders niet instaat zijn om voor hun kind te zorgen. Het komt zo neerbuigend over. Eerst gaan beweren dat die ouders autisme hebben (wat niet bewezen is) en dan maar even het kind opvoeden wat de ouders niet kunnen. Ik vraag mij echt af wat voor hulp TO kan bieden.
En TO je neemt te veel hooi op je vork. Ik denk niet dat jij de magische oplossing bent. Laat het los!
Dat zegt ze niet. Ze beschrijft dat ze ziet dat het ene kind meer/andere hulp nodig heeft dan de ouders kunnen bieden, dat is heel wat anders. En het gaat niet over opvoeden! Dat blijf je erbij halen, maar dat is dus voor zover ik kan lezen niet aan de orde. Ze biedt aan praatpaal/steunpilaar te zijn voor dit kind. Wat kan daar in vredesnaam mis mee zijn! Ik vind dat ze juist met respect voor iedereen in dit verhaal probeert het kind te helpen. Niks denigrerends aan. Nogmaals, dit zegt allemaal meer over jou dan over TO.
Als een kind al anderhalf jaar depressief in bed ligt, is er hoogstwaarschijnlijk al lang hulpverlening bij betrokken. Ze schrijft in de OP ook dat ze zelf ook niet goed weet hoe ze het aan moet pakken en dat ze niet de indruk wil wekken dat zij wel eventjes gaat vertellen wat ze moeten doen en laten.
Mona-xxx schreef op 23-08-2022 om 11:31:
[..]
Ja en mijn advies is dat TO daar zelf niet toe instaat is om dit op te lossen en als ze iets wil doen ze de instanties maar moet bellen.
En ik ben echt allergisch voor mensen die zeggen dat ze bepaalde trekjes herkennen. Laat dat over aan de geestelijke gezondheid en niet aan mensen die snel het wikipedia artikel hebben doorgelezen over autisme.
Ze laat het ook over aan de hulpinstanties, ze schrijft nergens dat ze op hun stoel wil gaan zitten. Maar die instanties zijn zeker niet zaligmakend. Zoals ik uit ervaring weet. Ja, ik heb ook ervaring met autisme. Het is geen wikipediawijsheid, ik verdiep me hier al jaren in. En ook met hulpverlening in beeld zul je (veel) zelf moeten doen. Het zou toch wat zijn als iedereen met problemen alleen maar bij instanties aan zou mogen/kunnen kloppen. Daar is helemaal geen capaciteit voor! Daarvoor heb je ook sociale contacten, een netwerk, een vangnet nodig. TO wil dat zijn voor dit kind. Gelukkig! Bovendien, je zal het als depressieve puber maar alleen moeten hebben van hulpverleners. Die worden ervoor betaald om je te helpen, maar hoe ongelooflijk waardevol is het als je iemand hebt die vanuit liefde en betrokkenheid naast je staat! Daar gaat echt helemaal niets boven!
Ik ben nu wel klaar met deze discussie. Troelahoep, je hebt mijn antwoord. Biedt het kind ruimte, tijd en aandacht aan. Probeer als dat het kind helpt het gedrag van de ouders te verklaren. Hier werkt dat goed. Wij kunnen begrip kweken bij het kind richting de ouders, waardoor er aan kant van kind de negatieve emoties uit gaan. En waardoor dus de relatie met de ouders verbetert. En ook dat de puberteit inmiddels voorbij is helpt daarbij. Naast de ook aanwezige hulpverlening. We vullen elkaar aan, het zit elkaar niet in de weg.
Ook de ouders zijn trouwens blij met onze ondersteuning. Voor hen is het ook fijn dat de relatie nu stukken beter is dan hij was. Maar dat is niet waar het ons om gaat. Het gaat ons om het kind, en haar start in het volwassen leven.
En hier is mijn advies: Niet mee bemoeien! Je kan het toch niet oplossen zelf! Dit kost alleen maar extra stress voor jou en teleurstelling voor het kind omdat de problemen niet vanzelf weggaan!
Mona, nog een tip voor jou: niet achter elke zin hoeft een hoofdletter. Dat leest erg irritant en opdringerig.
MamaE schreef op 23-08-2022 om 11:38:
Als een kind al anderhalf jaar depressief in bed ligt, is er hoogstwaarschijnlijk al lang hulpverlening bij betrokken. Ze schrijft in de OP ook dat ze zelf ook niet goed weet hoe ze het aan moet pakken en dat ze niet de indruk wil wekken dat zij wel eventjes gaat vertellen wat ze moeten doen en laten.
Depressie gaat niet over met een goed gesprek en een warm kopje thee. Dat kind heeft serieuze hulp nodig. Dit kan TO niet bieden, ook al denkt ze van wel!
MamaE schreef op 23-08-2022 om 11:44:
Mona, nog een tip voor jou: niet achter elke zin hoeft een hoofdletter. Dat leest erg irritant en opdringerig.
Maar dan is het grammaticaal incorrect. En jij doet het ook. Of bedoel je een uitroepteken?
Mona-xxx schreef op 23-08-2022 om 11:46:
[..]
Maar dan is het grammaticaal incorrect. En jij doet het ook. Of bedoel je een uitroepteken?
