Het verschil tussen man en vrouw ;) ;)
Druk, druk, druk.....
Papa en mama waren televisie aan het kijken toen mama zei: 'Ik ben moe en het is laat. Ik denk dat ik maar eens naar bed ga.' Ze ging naar de keuken om brood te smeren voor de volgende dag. Ze waste de chipsschaaltjes af, ze haalde het vlees uit de vriezer voor het avondmaal van de dag erna, ze controleerde het broodbeleg, ze vulde de suikerpot, ze dekte de tafel voor het ontbijt en zette de koffie vast klaar. Daarna stopte ze natte was in de droger, vulde ze de wasmachine, streek een overhemd en zette een knoop aan. Ze raapte de krant van de vloer op, ruimde het speelgoed van de tafel op en zette het telefoonboek terug. Ze gaf de planten water, maakte de prullenbak leeg en hing een handdoek op het rek. Ze gaapte, rekte zich uit en liep naar boven. Ze stopte bij haar bureau en schreef een briefje voor de juf, ze stopte geld in een envelop voor het schoolreisje en trok een leerboek onder een stoel vandaan. Ze schreef een verjaardagskaart voor haar vriendin, plakte er een postzegel op en schreef een krabbeltje voor de kruidenier. Ze legde de briefjes naast haar tasje. Daarna smeerde mama haar gezicht in, ze poetste haar tanden, ze floste en knipte haar nagels. Manlief riep: "Ik dacht dat je naar bed ging?". "Ja, bijna," zei ze. Ze zette wat water neer voor de hond en liet de kat naar buiten, daarna controleerde ze de deuren. Ze keek even bij alle kinderen, deed een lampje uit, hing schone kleren op, gooide een paar vuile sokken in de wasmand en praatte nog even met de oudste over zijn huiswerk. In de slaapkamer zette ze de wekker, ze legde kleren neer voor de volgende dag en ruimde het schoenenrek op. Ze voegde nog drie dingen toe aan haar 'doe-lijstje' voor de volgende dag. Ongeveer op dat tijdstip deed manlief de tv uit en zei tegen niemand in het bijzonder: "Ik ga naar bed." En hij ging!
http://www.vrouwenovergang.nl/nieuwsbrieven/201607-fasen-overgang.php
verdeling
Net als kaaskopje laat ik de hond het laatste uit. Man staat iedere dag om kwart over 5 op dus ligt ook heel vroeg in bed. Zou weinig galant van een vrouw zijn om te eisen dat hij, omdat dat hoort als man --, dat nog moet gaan doen. Natuurlijk loop ik dan geen uur door de bossen.
Wat betreft de was zijn wij in het gelukkige bezit van verschillende bakken naast elkaar waarin de was wordt gesorteerd. Dat doet iedereen zelf in huis, ook de jongste puber. Zwart/gekleurd/licht/kookwas/donker ondergoed en alle zwarte sokken. Jaja, zoveel was hebben we iedere week. Wassen wordt gedaan door wie ziet dat er wat ligt. Ophangen of droger idem. 15 jarige zoon vouwt alles op, ik strijk. Tuin, garage en olie bijvullen wordt altijd door man gedaan. Ramen wassen, strijken en huiswerk grotendeels overhoren door mij. Rest wordt automatisch verdeeld. Man en ik zijn allebei op netjes en opgeruimd ingesteld
Kaaskopje,
Ik zei niets negatiefs over jouw man, alleen iets positiefs over mijn man. Dat was alles. Voel je niet aangevallen, aub. Sorry als het verkeerd over kwam..
Daarnaast wist ik niet dat jouw man al zo vroeg naar bed gaat. Tja, om 9 uur de hond uitlaten voor het naar bed gaan, is natuurlijk te vroeg. Dus dan moet de ander wel een late ronde doen.
Best vervelend; en een bushok en voetballende hanggasten..
Hond,
Ik snap nu ook waarom manlief pas een hond wilt als we een grote tuin hebben. Als bij zijn ouders de hond onverwachts te piepen, ging inderdaad de tuindeur open.
wij hebben die grote tuin en toch
onze hond is aangeleerd zijn behoefte niet in de tuin te doen. De hond hiervoor deed dat wel en daar gaat je tuin echt van naar de gort. Ipv daarvan laten we hem 3/4 keer per dag uit. En nee, dan laat ik hem niet tegen iemand heg aan plassen (ik denk, laat ik die discussie maar even voor zijn).
Wij vinden het uitlaten allemaal leuk dus het wordt hier in het gezin niet als moetje gezien
Flanagan
Het is al goed 
. Ik verbaasde mij vooral over hoe vanzelfsprekend je het lijkt te vinden dat de man bepaalt of het veilig genoeg is voor zijn vrouw om naar buiten te mogen gaan 's nachts en als hij dat niet doet is hij niet galant. Het is 2016. ik zeg wel heel eerlijk dat ik me zonder hond minder prettig voel, laat op straat. Laatst kwam ik half 1 met de trein aan en toen werd ik opgehaald door man en de honden. Ik heb benadrukt dat het niet hoefde, maar dat was aan dovemansoren gericht. Heel lief uiteraard. Maar daar heeft hij de volgende dag wel last van.
Laat - hond
Ik laat ook bijna altijd het laatste rondje de hond uit. Toevallig afgelopen week een keer samen. Liepen we mijn vaste rondje, onder andere door een steeg achter de huizen langs. Zegt mijn dat hij daar
's avonds beslist niet doorheen zou lopen alleen terwijl ik er dagelijks probleemloos doorheen loop. Gelukkig maar dat ik erbij was
Els
Het is eigenlijk vreselijk raar, want waarom zou iets in het donker opeens héél gevaarlijk zijn?, maar ik mijd steegjes in het donker ook. Ik vind ze van kindsafaan al eng. Onze schuur ligt nu gelukkig gewoon aan een goed verlicht pad, nog steeds wel stilletjes gelegen, maar het enge 'straks doemt er iemand in het donker voor je neus op' gehalte ontbreekt en mocht je om hulp gillen, dan zal een 'griezel' sneller dan in zo'n achterom-steegje het gevoel hebben dat men hem kan zien.
Toen wij hier kwamen wonen, was het behoorlijk donker rond het huis. Ik zie sowieso slecht in het pikkedonker, dus ik vond dat heel onaangenaam. Ik heb het aangekaart bij de gemeente en voilá... er werden flink wat lantaarns geplaatst, want oeps, hoe het kan wisten ze niet, maar totaal vergeten! Om eerlijk te zijn begreep ik niet dat anderen het al niet eerder hadden gemeld, want er parkeren dagelijks mensen hun auto en dat was aanvankelijk, járenlang, dus ook in het donker.
Voldoende licht
Het steegje waar ik het over had is wel verlicht aan het begin en aan het einde, maar niet overdadig. Ik ben voor dit soort dingen gewoon niet bang. Ik zei ook direct tegen mijn man als er een engerd komt dan 'joep' ik 'm tegen de grond. Ik ben niet zo groot, al helemaal niet sterk, zeker niet agressief en onze hond is nogal tammig. Dus dat dit werkelijkheid wordt is behoorlijk onwaarschijnlijk. Maar toch is dat wel het gevoel waarmee ik rondloop. En mijn man blijkbaar niet!
Mét hond
heb ik dat gevoel al veel meer. Daarom ben ik in ónze buurt ook niet bang om zo laat over straat te gaan.
