Het verschil tussen man en vrouw ;) ;)

Geschermd

Haha, ik dacht even dat Anders een gezin heeft waarin iedereen vroeg opstaat om in de morgendauw aan de nobele schermsport te doen.

Even later viel het kwartje. Haha

Geheim?

om geen last te hebben van onverwachte tijdrovende ruziënde kinderen zo vlak voor het vetrek; werd de wekker een kwartier eerder gezet. Zo voorkom je stress op de vroege morgen en heb je ook de tijd om een goed parkeerplek te vinden.
En voor de fietsers onder ons; vroeger opstaan geeft ook tijd om bij een onverwachte regenbui de regenjas uit de kast te trekken.

het geheim

Is denk ik tijd en gezelligheid. Wij zitten hier door de week vrijwel dagelijks meer dan een half uur met z'n allen (behalve mijn man want die is al eerder weg) al keuvelend aan de ontbijttafel. Mijn pubers staan er als ze bijvoorbeeld het eerste uur vrij hebben vaak zelfs eerder voor op, omdat ze het leuker vinden om samen te eten.
Natuurlijk pakken die oudste twee na het ontbijt -als ik met de jongste twee op de fiets stap- heus hun mobiel er wel bij. Maar verder hebben we nooit schermen aan 's ochtends, nooit gehad ook dus dat komt dan niet eens als optie bij iemand op.

Nieuwe situatie Ad

Het is toch wel makkelijk om in een situatie die toch al nieuw is (papa ipv mama) nieuw beleid te introduceren.
In een nieuwe situatie verwachten kinderen nieuwe regels. Ze staan 'op scherp'. Staan dus helemaal open, omarmen nieuwe regels omdat ze zo snel mogelijk de nieuwe situatie vertrouwd willen hebben.
In een situatie die zich al gevormd heeft komt er veel meer verzet, dikke kans dat kinderen nieuws helemaal niet echt oppikken want ingeslapen.

Wauw Jippox, klinkt wel heel erg blue band!
(beetje jaloers dan tóch wel)

Net als de dame uit de brief

Een uur en 50 minuten lijkt mij ook meer dn genoeg, ( of moet er nog een baby gevoed worden). Toch kan 's ochtends ruimte gewonnen worden door de tafel de avond ervoor te dekken.
Ik dek altijd 's avonds de tafel. Dan hoef ik ' s ochtends alleen de melk en vleeswaren te pakken. De dag begint prettiger als je niet aan alles hoeft te denken. De avond ervoor heb je geen haast want er speelt geen race tegen de klok.

Maar de dame in de brief kan juist ook diverse activiteiten 's avonds doen omdat het 's avonds geen druk voelt van de klok. De brief is natuur wat overdreven want de suikerpot is in 9 van de 10x gewoon gevuld, etc. Maar het 's avonds nog even een overhemd strijken, dat doen volgens mij zoveel mensen. Allemaal activiteiten om de nieuwe dag rustig te beginnen. Dat haar man tv blijft kijken geeft haar de ruimte om zonder onderbrekingen, door wat zaken heen te vliegen. Ze gaf aan dat ze moe was, ja, van de zinloze discussies op de tv misschien. Als iemand echt moe is, stapt die het bed in.

Tjongejonge

Hier ben ik gisteravond te lang achter de computer blijven hangen en ik trof een man in bed aan die nog een aflevering Catfish meepikte. Wij schermen non stop.

Maar in tegenstelling tot die luie donder uit de beginpost had ik dan wel weer eerst een mand sokken gestopt, de lonten van de pieterolielampen vervangen en de kolenkit bijgevuld.

Moeder

en wat wil je nu zeggen met dit stukje, Moeder? Herken je jezelf erin? Laat het los..... dan maar geen gestreken overhemden, en de school stuurt vanzelf een aanmaning als het schoolreisje nog niet betaald is

Beetje een oud stukje lijkt me, zeker 40 jaar oud....

Zeggen

Wat ik met dit stukje wilde zeggen.
Eigenlijk helemaal niks. Ik vond het gewoon grappig.
Wat wel heel interessant is, zijn de reacties op dit stukje. Sommige mensen nemen het echt veel te serieus. Satire is mooi maar alleen als je hem vat.

Stukje

Ik weet bijna zeker dat dit zo'n typisch, vaak uit het Amerikaans vertaald, en massaal op Facebook gedeeld tegeltje, plaatje o.i.d. is. Ik krijg er echt rode vlekken van in mijn nek. Idem dito voor stukjes over die dappere moeders van kinderen met één of andere diagnose (met als tragisch dieptepunt die dialoog tussen God en een engel over een moeder van een kind-met-etiket, die een traan heeft die God niet geschapen heeft - google maar eens op de termen moeder-god-engel-traan: bingo!), en laatst zag ik nog een plaatje waarin stond dat moeders zich altijd voor kun kinderen moeten wegcijferen, zelfs als het ten koste van henzelf is.

Kom op zeg!!! Wat is dit? "Kijk mij eens sterk, dapper en vooral zielig zijn"?

Ik heb als mens, vrouw en moeder zelf het nodige meegemaakt, maar mijn echte vrienden begrijpen goed dat ze met die sentimentele onzin niet bij mij aan moeten komen.

Ik heb meer aan goede humor in plaats van dat gezwelg.

Ad, teveel tijd nodigt uit tot treuzelen

Hier ging de wekker vroeger om 6.30 en het lukte bijna nooit om met twee kimderen om 8.10 op de fiets te stappen. Het werd altijd 8.15 -8.17. Met een hoop stress bij mij. Aansporen tot tandenpoetsen, schoenen aantrekken, lunch in de tassen stoppen ik moest alles drie, vier of vijf keer zeggen en iedere ochtend leverde ik de kinderen op het schoolplein af als de rij al bijna naar binnen liep.
Toen op een ochtend bleef de wekker stil. Grote stroomstoring in de nacht. Vijf voor half acht schrok ik wakker en riep de kinderen. Legde uit dat iedereen in 1 keer moest doen wat ik vroeg want we waren heeeeeeeeeeeeeel erg laat.
Het wonder gebeurde: die dag zaten we voor het eerst in jaren om 8.09 op de fietsen. Konden de kinderen nog even spelen op het plein voor de bel ging.
Vanaf dat moment ging de wekker om 7.15 en we redden het iedere morgen. Oudste doet inmiddels VO en heeft een eigen wekker 7.15 is iets te laat als je om 7.30 op de fiets moet zitten.

De ochtendstress is hier ochtend rust geworden.

aha

maar is dit satire dan..... ik vind er niks grappig aan eigenlijk. Wel herkenbaar, als ik in de omgeving rondkijk. Zulke relaties bestaan nog steeds!

Satire?

Die satire zie ik inderdaad niet in dat stukje.

Is ook geen satire

Opstelsters van dit soort proza zit juist met rode ogen instemmend te knikken bij Ik heb een heel zwaar leven van Brigitte Kaandorp.

Tja

Als iemand je tekst niet grappig vindt, kun je natuurlijk altijd nog zeggen dat ie de satire niet vat

lieverdje

"maar is dit satire dan..... ik vind er niks grappig aan eigenlijk. Wel herkenbaar, als ik in de omgeving rondkijk. Zulke relaties bestaan nog steeds!"

Wat is het probleem als de betrokken partijen er tevreden mee zijn? Wat is die vreselijke dwang om op allerlei vlakken aan een ideaalbeeld te moeten voldoen? Als die rolverdeling nou werkt, waarom dan niet?

Half a Twin

"Ad, teveel tijd nodigt uit tot treuzelen "

Daar ben ik ook bang voor. Maar het probleem zit 'm ook altijd in de staart. Het schoenen en jassen aantrekken en tassen in de auto leggen kan gewoon zomaar tien minuten of een kwartier kosten. Het helpt om dat naar voren te trekken.

Als een zonnetje

Ons ochtendritueel is eigenlijk altijd heel soepel verlopen zelfs toen ik alleenstaande ouder van een kleuter en baby was. We zijn alledrie geen ochtendmensen dus wat we zelf kunnen doen we zelf, in alle rust. Wel heb ik op een bepaald moment de gewoonte ingevoerd om doordeweeks alleen aangekleed te ontbijten. Schermen mag altijd 's morgens, mits je aangekleed bent.
Oudste heeft afwijkende tijden en staat op zijn vroegst om 06.30 uur op. Jongste en ik pas om 07.20 uur, en gaan dan 08.15 uur de deur uit. Sinds ik met de trein naar mijn werk ga is dat ook gewoon een 'harde' tijd. Helaas, want ik besloot nog wel eens dat ik nog wel koffie wilde. Dat levert nu een half uur vertraging op en dat vind ik een beetje zonde.

Ad

"Wat is het probleem als de betrokken partijen er tevreden mee zijn? Wat is die vreselijke dwang om op allerlei vlakken aan een ideaalbeeld te moeten voldoen? Als die rolverdeling nou werkt, waarom dan niet?"

Volgens mij is de auteur van het stukje niet tevreden met de gang van zaken. En wat ik hier in mijn omgeving zie, ben ik daar ook niet zeker van. Van die jaloerse vrouwen die het bijna als een tekortkoming zien als je tijd hebt voor hobby's, zij moeten immers strijken 's avonds omdat anders niemand anders het doet, zeuren over de man die te weinig doet..... En intussen maar klagen hoe druk ze het hebben met ouderparticipatie zus, en bestuur van de muziekvereniging zo. Beetje koket, dat wel. Maar ook ontevreden over het drukdrukdruk zijn.

We duidelijk

We hoeven natuurlijk nou ook weer niet te doen of de emancipatie geslaagd is en het verschil in gezins- en werkparticipatie tussen vrouw en man opgeheven is. Ik vind het wel een aandachtspuntje ook in de opvoeding.
Zoon kwam deze week melden dat hij zijn was toch maar voortaan in de badkamer in de wasmand gaat doen want een eventuele vriendin zou er mogelijk moeite mee hebben om de wasmand uit zijn kamer op te halen.
Nou ja zeg. Nee hoor, geeft niet waar die wasmand staat, je kan zelf een was gaan draaien en de was van vriendin dan ook maar even doen.

Die rolverdeling werkt niet

Want ze huppelt nou niet bepaald zingend met de swiffer door het huis, vertederd denkend aan manlief die ze zijn welverdiende rust gunt omdat hij vandaag weer zo hard heeft gewerkt voor de centjes.

Het hele stuk straalt martelaarschap uit en veronglijkt slachtoffergedrag. Bij een traditionele rolverdeling - niks mee - kan schrijfster haar werk blijkbaar overdag niet indelen. Logisch dat die man denkt 't is goed met je en na een dag kost verdienen zijn bed induikt. Morgen is er weer een dag.

Gaat het om een werkende moeder, dan is die vrouw zo passief agressief en subassertief tegenover haar wederhelft man dat het stel op een echtscheiding afkoerst. Of nou pure gemakzucht is of dat man het niet ziet - niet alleen aan mannen voorbehouden overigens - dan is ze te mutsig om te vragen om ook even een handje te helpen. Morgen is het weer vroeg dag.

AnneJ

"We hoeven natuurlijk nou ook weer niet te doen of de emancipatie geslaagd is en het verschil in gezins- en werkparticipatie tussen vrouw en man opgeheven is."

Nee, we moeten vooral niet doen alsof de emancipatie pas geslaagd is als het verschil in gezins- en werkparticipatie tussen vrouw en man [in alle gevallen] opgeheven is.

Of zelfs:

We moeten vooral niet doen alsof de emancipatie pas geslaagd is als het verschil in gezins- en werkparticipatie tussen vrouw en man [gemiddeld] opgeheven is.

Wat is emancipatie eigenlijk?

Wikipedia: "Emancipatie (van het Latijnse emancipatio) is het streven naar een volwaardige plaats in de samenleving vanuit een achtergestelde positie."

Daar staat niets over verschillen in gezins- en werkparticipatie. Het gaat over een 'volwaardige plaats'.

"Ik vind het wel een aandachtspuntje ook in de opvoeding."

Gelijk heb je. Geen boterhammen meer smeren!

inderdaad - geen boterhammen smeren!

Dat heb ik nooit gedaan voor mijn kinderen vanaf de dag dat ze naar het VO gingen. Heb dat hier ook weleens bepleit in een grijs verleden. Kinderen die zelf brood smeren, doen erop wat ze graag lusten en zullen het brood minder snel aan de eendjes voeren.

Mijn moeder was anders. Die maakte brood klaar voor mijn vader. En voor ons. Met een gebakken ei erop. En kwark met rozijnen, heel verantwoord
Ik ben een stuk luier dan mijn moeder.

Oh ja, Kenfan

Dat martelaarschap. In de Brigitte Kaandorpstand. Héél zwáár...

Nou.....

Sinds kort werk ik weer fulltime, en ik merk dat dat toch wel weer voor een verschuiving heeft gezorgd in de huishoudelijke taken. Toen ik parttime werkte trok ik gewoon meer naar me toe. Nu doe ik ook veel minder, net als die man in het eerste stukje. Daardoor doet mijn man meer. Dus dames die het dwars zit: ga lekker fulltime werken en stop met zorgen. Dan komt de verhouding vanzelf goed.

Tafel dekken 's ochtends

Ook zo'n onzin. Bij ons sjokt iedereen naar de koelkast en pakt wat -ie nodig heeft. Bij voorkeur in stilte (ik wel). Ook de kids, ook vanaf dat ze pak m beet 10 jaar oud waren,. Eigen broodtrommels maken als vanaf dat ze een mes konden vsthouden (nou ja, toch zeker vanaf een jaar of 8). heerlijk hoor. Gene stress , geen gedoe, eigen ding doen. Wel met zijn vieren aan tafel (als de kids tenminste het eerste of tweede uur naar school moeten). En iedereen ruimt zijn eigen zooi op.

ik vind t wel grappig

Ik snap de humor van t stukje wel. Ok, het is zwaar gechargeerd, maar er zit (in mijn ogen) wel een kern van waarheid in waar ik om moet grinnikken. De vanzelfsprekendheid waarmee moeders nog ff van alles regelt terwijl manlief alleen de tv uit zet en vervolgens gapend naar boven loopt.
Mijn moeder was de Logistiek Manager in mijn ouderlijk huis en die rol heb ik automatisch over genomen. Naar mijn idee voelen vrouwen zich toch sneller verantwoordelijk voor het dagelijks reilen en zeilen.

eigen lunch klaarmaken

moet ik altijd weer denken aan mijn collega die op een dag blij meldde dat haar zoon die dag voor het eerst zijn eigen lunchpakketje had klaargemaakt. Mijn dochter ook, maar ze scheelden wel ruim 20 jaar in leeftijd - mijn dochter was 6...

Tine

Die is goed!

Nu,

wil ik wel even opmerken dat de man halverwege riep.dat hij dacht dat ze naar bed zou gaan....
Daarmee is het stereotype beeld over de man/vrouw wel op de tocht komen te staan.
Daarnaast zijn er heel wat mensen die weten dat hun partner niet wilt dat ze voor de voeten gelopen worden.
Herkenbaar dingetje; ik wil niet dat mijn man de was ophangt. Ik heb zo mijn eigen werkwijze van ophangen zodat ik niet hoef te strijken. Ik doe het even enkele minuten in de droger voordat ik het ophang. De droge kleding kan ik direct opvouwen. Als mijn man mij behulpzaam denkt te wezen, hangt hij het direct op zodat ik later tijd verdoe aan het strijken.

De brief stond op de website van vrouw en ovrgang. De overgang is een lastig proces. Maar gaat ook gepaard met soms onterechte gevoelens. Ze heeft haar man niet gevraagd zelf de overhemd te strijken. Hij zou dan waarschijnlijk gezegd hebben, ' Het heeft geen haast, de kast hangt vol.'

We kunnen het ons zo moeilijk maken als we zelf willen.