Het is moeilijk om gevoelige onderwerpen te bespreken met mijn partner. Op zoek naar de juiste aanpak.
Ik zit in een lat-relatie sinds 2 jaar.
Mijn partner is een lieve en behulpzame man. Maar net als iedereen heeft hij zijn kleine kantjes. Meestal neem ik die er gewoon bij, maar af en toe zijn er dingen die me echt dwars zitten, en die probeer ik dan met hem te bespreken.
Zo vind ik bijvoorbeeld dat hij te veel alcohol drinkt. Dat onderwerp heb ik al enkele keren op een heel voorzichtige manier aangebracht, maar telkens eindigt het met ruzie. En voor wie denkt dat ik het me inbeeld: hij drinkt bij elke sociale gelegenheid bier, ook vaak thuis, minstens 4 dagen per week gebruikt hij alcohol, en als we met vrienden weggaan zijn dat al snel 6 à 10 glazen tijdens een uitje. Ik vind dat veel.
Het lastige punt is, dat wanneer ik met hem wil praten over iets waar ik het moeilijk mee heb, hij heel snel op zijn paard zit. Hij kan totaal niet omgaan met kritiek. Dat geeft hij ook zelf toe. Elke keer zegt hij 'dan gaat het nog moeilijk worden tussen ons, als gij daar een probleem van maakt', of, 'ik doe toch niks verkeerd', of 'ik probeer altijd goed te doen en nu dit weer'... hij wordt dan lastig en doet alsof ik hem ik weet niet hoe hard geschoffeerd heb, en dat is helemaal niet zo.
Dit drinken is maar 1 voorbeeld. Het is elke keer zo, als het gaat over iets waar we het niet eens over zijn. Ik let er heel erg op om het voorzichtig aan te pakken, maar hij gaat meteen in de tegenaanval en verheft dan ook zijn stem.
Deze manier van doen, maakt dat ik onze relatie in vraag ga stellen. Ooit dacht ik dat hij het deksel op mijn potje was, maar ik ga erover twijfelen. Het is moeilijk om te weten waar de grens ligt van dingen die je accepteert en niet accepteert. Daar worstel ik mee...
Je zou hem ook kunnen verlokken tot sporten. Eenmaal aan de sport, zal het alcoholmisbruik naar alle waarschijnlijk verdwijnen. Zo niet; dan blijkt het tijd voor een lidmaatschap bij de AA.
RodeKrullenbol schreef op 07-01-2022 om 12:57:
Je zou hem ook kunnen verlokken tot sporten. Eenmaal aan de sport, zal het alcoholmisbruik naar alle waarschijnlijk verdwijnen. Zo niet; dan blijkt het tijd voor een lidmaatschap bij de AA.
Iemand die er niet zelf de noodzaak van inziet om te minderen met drinken, zal dat niet snel doen of na een tijdje toch weer hervallen in het oude gedrag.
Poezekat schreef op 07-01-2022 om 13:01:
[..]
Iemand die er niet zelf de noodzaak van inziet om te minderen met drinken, zal dat niet snel doen of na een tijdje toch weer hervallen in het oude gedrag.
Goede kans dat het vele drinken van alcoholhoudende consumpties een ingesleten, slechte gewoonte betreft. Het is helemaal niet uitgesloten dat het starten van een nieuwe, goede gewoonte - regelmatig aan sport doen - op termijn de slechte gewoonte weet te verdringen. Een dergelijke verandering van levensstijl vergt overigens niet per definitie inzicht in de noodzaak om te minderen met drinken. Dat minderen komt er als het goed is vanzelf wel van, doordat sport en alcoholmisbruik niet goed samengaan. Alcohol verstoort immers een optimale spiervorming en ongetwijfeld nog wel meer belangrijke lichaamsprocessen.
Goede kans ook dat de partner van Lilyli haar uiteindelijk alleen maar dankbaar is voor haar invloed op zijn leven; mocht het lukken om hem zo, via een omweggetje, van het alcoholmisbruik af te krijgen.
De achterliggende gedachte is natuurlijk dat een positieve prikkel in het algemeen gunstiger uitpakt dan een negatieve.
Ik kom uit een drankcultuur en ik ben een geoefend drinker. Het drinken zelf moet geen probleem zijn voor een ander je partner bv zolang iemand anders er geen last van heeft. Ik denk dat je heel goed moet bedenken waarom je het erg vind dat je partner drinkt, wordt hij dan vervelend of zo? wordt hij gevaarlijk? wil hij achter het stuur? Zo ja dan heb je echt een punt.
Tuurlijk is veel alcohol drinken niet gezond maar leven is ook niet gezond want je gaat er aan dood. Veel en heftig sporten is ook niet gezond.
Ik vind niet dat hij zijn stem tegen je mag verheffen, ik zou dat niet pikken.
Ik blijf me verbazen over de mate waarin kennelijk het rijkelijk consumeren van alcoholhoudende dranken (en spijzen) is ingesleten en de schade die eruit voortvloeit wordt gebagatelliseerd of zelfs compleet genegeerd. Hoeveel doden, gewonden en zieken zijn nog nodig om tot een andere mentaliteit te komen? Eentje waarin de ratio en het medeleven doorslaggevend zijn en niet de gruwelijk stupide klanken van drankorgels.
Misschien drinkt hij wel wat te veel, maar jouw levensvisie willen opleggen aan jouw partner vind ik evenmin een gezonde basis voor een relatie.
RodeKrullenbol schreef op 09-01-2022 om 16:19:
Ik blijf me verbazen over de mate waarin kennelijk het rijkelijk consumeren van alcoholhoudende dranken (en spijzen) is ingesleten en de schade die eruit voortvloeit wordt gebagatelliseerd of zelfs compleet genegeerd. Hoeveel doden, gewonden en zieken zijn nog nodig om tot een andere mentaliteit te komen? Eentje waarin de ratio en het medeleven doorslaggevend zijn en niet de gruwelijk stupide klanken van drankorgels.
Dat verbaast me ook nogal. Zelf drink ik ook heus wel een glas wijn of iets anders maar niet dagelijks, zelfs niet wekelijks. Maar iemand die regelmatig echt veel drinkt, loopt meer kans op leveraandoeningen. En als die persoon dan ook nog een nare dronk heeft, dan is het voor de partner ook erg vervelend.
Ik denk niet dat dit gaat om het opleggen van een levensstijl of principes.
Er is niks mis met af en toe alcohol, maar meerdere keren per week en als er vrienden bij zijn 6-10 glazen, dan kom je toch al gauw bij problematisch ongezond gebruik uit.
Het is gewoon niet gezond. Als je partner elke dag fastfood eet is dat ook ongezond, dan mag je daar ook wat van zeggen, zelfs als iemand een super stofwisseling heeft en een gram aankomt. Je zorgen daarover uiten tegen iemand is een teken dat je om diegene geeft.
William schreef op 10-01-2022 om 11:49:
Misschien drinkt hij wel wat te veel, maar jouw levensvisie willen opleggen aan jouw partner vind ik evenmin een gezonde basis voor een relatie.
Ik vind het eveneens nu juist getuigen van liefdeloze onverschilligheid om niet te proberen je partner tot gezond gedrag over te halen. Uiterst wreed ook; gezien de potentiële nadelige effecten. Waaronder het onvoorstelbaar pijnlijke proces van doodgegaan door toedoen van levercirrose.
RodeKrullenbol schreef op 09-01-2022 om 16:19:
Ik blijf me verbazen over de mate waarin kennelijk het rijkelijk consumeren van alcoholhoudende dranken (en spijzen) is ingesleten en de schade die eruit voortvloeit wordt gebagatelliseerd of zelfs compleet genegeerd. Hoeveel doden, gewonden en zieken zijn nog nodig om tot een andere mentaliteit te komen? Eentje waarin de ratio en het medeleven doorslaggevend zijn en niet de gruwelijk stupide klanken van drankorgels.
Het gaat in dit topic niet over of alcohol gebruik ontmoedigd moet worden of dat een mentaliteitsverandering van de bevolking nodig is, maar over een stel waarvan de ene partner de ander een bepaalde levensstijl op wil leggen en graag wil dat haar partner gaat leven zoals zij dat goed acht en een partner die daarop reageert met slachtoffergedrag en manipulatie. De centrale vraag is of beide partners kunnen/willen leren elkaar tegemoet te komen en of deze relatie kans van slagen heeft of dat TO beter iemand kan gaan zoeken die beter bij haar past qua levensovertuiging en communicatieve vaardigheden.
Zonne2017 schreef op 10-01-2022 om 13:20:
[..]
Het gaat in dit topic [] over [] een stel waarvan de ene partner de ander een bepaalde levensstijl op wil leggen en graag wil dat haar partner gaat leven zoals zij dat goed acht en een partner die daarop reageert met slachtoffergedrag en manipulatie.
Plaats jij niet juist de partner van Lilyli in de rol van slachtoffer? Overhalen staat tenslotte niet gelijk aan opleggen. En over "manipulatie" gesproken? Met zo'n overdreven interpretatie maak je je wat mij betreft zelf schuldig daaraan!
Volgens mij is dit een topic over communicatie. TO vraagt hoe ze beter met haar man kan communiceren omdat hij steeds hoog op zijn paard gaat ziten als ze iets wil bespreken. Ze zegt duidelijk dat zijn alcoholgebruik maar een voorbeeld is, het geldt voor alle gevoelige onderwerpen.
In een gezonde relatie gedragen de partners zich assertief naar elkaar. Dan zijn zelfs gevoelige onderwerpen ook gewoon bespreekbaar. Wie ondanks een assertieve bejegening overdreven defensief reageert, misdraagt zich in principe of geeft blijk van een trauma. Ook dan is een assertieve reactie in vrijwel alle gevallen het beste. Tegelijkertijd is het een normaal menselijke reactie om de deur tot assertieve communicatie dicht te doen naar aanleiding van verwijten. Lilyli zou zich dus in de eerste plaats de vraag dienen te stellen of het gedrag van haar partner verband houdt met de manier waarop zij hem bejegent.
Het wordt (inderdaad) tijd om de kwaliteit en zinvolheid van de relatie ernstig in twijfel te trekken als een communicatie op basis van gelijkwaardigheid en wederzijds respect om welke reden dan ook telkens maar niet mogelijk blijkt.
Lilyli, ik kreeg dit oudere topic in beeld.
Heb je wat gehad aan de reacties?
En hoe is het er nu mee?
