HELP liefdesverdriet

Verdriet toelaten

Hoi 50+

Wat mij erg geholpen heeft bij hartenpijn ( en idd letterlijk) was het doorvoelen.
Hardop tegen mezelf zeggen dat ik zn pijn had en accepteerde dat ik niets hoefde. Echt de pijn toelaten.
(Het was alsof de bodem onder mijn voeten vandaan ging)

Met een goede vriendinnen huilen en praten.
Door de tijd heen ben ik gaan leren mediteren( mindfulness enz trainingen) en daardoor doorvoel je juist je eigen gevoelens nog beter en laat je gedachtes komen en gaan. Maar ga er vooral niet aan voorbij of het wegwuiven ervan. Dat werkt het accepteren alleen maar tegen.
Veel wandelen met mijn trouwe viervoeter deed mij goed...

Heb je iemand waar je je verdriet mee kunt delen?

Wat enorm verdrietig dat je dit mee maakt. Veel sterkte.

Oef

Erg pijnlijk. Afleiding zoeken, inderdaad als je een hond heb veel wandelen (ik heb bij mijn laatste relatiebreuk nog nooit zo vaak mijn hond uirgelaten) en veel sporten. Soms het verdriet toelaten en een flinke poos janken. En ervan uitgaan dat "this too shall pass". We zijn allemaal van een leeftijd dat we weten niet dood te gaan aan liefdespijn, maar in de tussentijd is het vervelend. Sterkte
Ursa

alvast dank

Ja inderdaad, golven.
Soms gaat het gewoon goed en denk je: klaar, afgelopen uit.
En dan komt het weer.
moest in de auto zo ontzettend hard huilen, maar 1x eerder zo gedaan, bij het overlijden van mijn vader.
Het is bijna ondragelijk.
meer steun welkom.

Maar...

hij wil niet verder door omstandigheden schrijf je. Helpt het je niet te relativeren (en ja ik weet het, het is het laatste wat je wil op het ogenblik)? Ik heb geen idee wat de omstandigheden zijn maar het klinkt dus als een relatie die voor wat voor reden dan ook niet levensvatbaar is. '
Probeer je te concentreren op wat je wel hebt (kinderen, baan, vrienden, huisdier) en laat het verdriet af en toe binnen maar niet te vaak. Heb je ooit de film "Gone with the wind" gezien? Aan het einde is Scarlett O'Hara haar dochtertje en haar man kwijt. Maar, omdat het verdriet anders te overheersend wordt, zegt ze tegen haarzelf "I'll think about it tomorrow. After all... Tomorrow is another day!" En beetjes bij beetjes kom je uit het verdriet.
En... ik weet niet of het iemand is uit je naaste kring maar voorlopig helemaal geen contact is veel beter.
Ursa.

zeer ingewikkeld

hij is heel erg veel ouder, maar ken hem al heel erg lang.
beiden altijd warme gevoelens, maar altijd 'op achtergrond', terwijl we het eigenlijk wel een beetje wisten van elkaar.

vonk sloeg ineens over in alle heftigheid bij beiden.

verder verhaal maar ff oppervlakkig houden, denk niet herkenbaar hoor maargoed je weet maar nooit.

oeps

Tja. Dan lijkt het me goed om afstand te houden, voor je eigen bestwil.
Ursa

Toch een tijd afstand nemen

Als je al zo lang bevriend bent, kun je er toch wel op vertrouwen dat je elkaar weer vindt als de pijn gezakt is? Dat kun je ook zo vertellen tegen hem. Hij zal niet willen dat je jezelf pijn doet en je die ruimte gunnen. Als jij weet dat je net zoveel tijd kunt nemen als je nodig hebt, is de druk dat jouw pijn over moet zijn er misschien vanaf en kun je rouwen tot het genoeg is.

ja, moet kunnen

zijn te goed bevriend om dit af te kappen denk ik. hoop ik.
hebben nu ff geen contact maar gaan binnenkort wel praten.

Geschrokken dus?

Hij lijkt wel geschrokken te zijn van deze verandering in jullie relatie. Oeps... dat had niet moeten gebeuren... Ik vraag me door gebrek aan kennis af of het inderdaad best "verkeerd" was dat jullie het hebben laten gebeuren. Zo ja, dan zou dat je al moeten helpen om je te herpakken. Vergissing is menselijk, neem dan ook wel je eigen verantwoordelijkheid. Was er niets "verkeerd" aan, dan is het wel zuur voor je. Heb je je eraan overgegeven en dan dit. Dan vind ik ook wel dat hij het niet handig heeft aangepakt. Waarom nu wel en al die jaren niet? Waarom nu opeens toch terugkrabbelen, ondanks dat hij er zelf toch echt bij was toen het begon? Wat maakt dat dit te ingewikkeld is?

ingewikkeld

we hebben allebei een partner.. (die we ook niet kwijt willen)

nieuwe liefde is echt super intens.

Hij denkt dat zij niet ruimdenkend genoeg is, wil niet steeds 'cheaten', begrijpelijk.
Ik denk dat mijn partner mogelijk wel zou kunnen instemmen, mede door de leeftijd van mijn (nieuwe) lief (ja hou je vast >20 jaar verschil) en omdat mijn partner momenteel nu niet in huis woont, nee niet gescheiden. dat hou ik voor me want dan wordt het verhaal wel erg herkenbaar en het is DUS nog ingewikkelder want hier zit ook weer wat achter (geen breuk relatie, uiteraard wel wat gedimd, lange relatie en dan wordt alles natuurlijk ietsjes 'softer'.)

moeilijk genoeg dus.

tja

Voor zijn partner wel fijn dat hij haar niet wil verlaten voor een veel jonger exemplaar.

Als jullie als stellen ook met elkaar bevriend zijn, begrijp ik dat het wel gecompliceerd is allemaal. Onverstandige keuze geweest om er ooit aan te beginnen vooral en als je vreemdgaat weet je dat je sowieso een groot risico neemt alle kanten op.

Nu maar hopen dat het niet uitkomt en nog meer mensen diep gaat raken...

klopt

er is nog niet zo heel veel gebeurt, maar intensheid is extreem.
en dat na 25 jaar vriendschap.
nee, zijn niet bevriend, wij alleen.

nog iets

Het heeft ECHT op geen ENKELE manier met mijn leeftijd te maken.
ons contact is dus al zo lang zo goed, met de jaren meer of minder.
hij is op een gegeven moment verhuisd en vriendin omdat dat beter was.
Dus altijd netjes proberen afstand te houden.
En nu, ineens, kwam dus die vonk.
je weet zelf dat je verliefdheid niet tegen kunt houden.

"je weet zelf dat je verliefdheid niet tegen kunt houden."
Dat vraag ik me dus af. Zo vaak zeggen mensen 'het overkomt je'. Dat denk ik dus niet. Ik denk dat er een keuzemoment is dat je zegt 'ja laat ik hier eens mijn verliefdheidsknopje aanzetten'.
Jullie zijn dat punt al voorbij natuurlijk. Maar juist als er zo'n lange vriendschap was, vraag ik me af wat het dan geweest is dat nu ineens die knop omging. En daar eens over denken helpt je misschien over het liefdesverdriet heen.

Dat denk ik ook

er is blijkbaar iets veranderd in jouw/jullie situatie waardoor dat vonkje een vlam is geworden. Wat mis je, wat mist hij, dat jullie bij elkaar vinden, en als jullie huidige relaties dat niet kunnen bieden en je wil het niet bij elkaar halen, waar kan dat dan wellicht wel zonder brokken te maken?

In dit geval

Als hij heeft aangegeven voor zijn partner te kiezen zou ik een paar maanden het contact helemaal verbreken, anders wordt het een langdurige ellende waar uiteindelijk niemand beter van wordt. Het klinkt hard, maar hij kiest niet voor jou, hij wil niet met jou verder. Je bewijst je zelf een gunst om een tijd afstand te nemen, ook al heb je vast allerlei argumenten bedacht waarom het tussen jullie eventueel wel zou kunnen werken. Als je verliefdheid weg is kan je dan weer kijken of je de vriendschap weer kunt oppakken. Klinkt makkelijker dan het is hoor, maar ik denk dat het de enige manier is waarop je je relatief snel weer beter gaat voelen.

Redeloos

https://www.welingelichtekringen.nl/liefde-2/88693/ontoerekeningsvatbaar-door-verliefdheid-wat-gebeurt-er-in-je-brein.html

"Verliefde mensen hebben een verhoogd gehalte dopamine (het knuffelhormoon) dat ons in een euforische staat brengt, en zodoende is het moeilijk om de verliefdheid op te geven. Tests tonen aan dat drugs als cocaïne een vergelijkbaar effect hebben.

De hersenscans hebben ook aangetoond dat de hersengedeeltes die angst en negatieve emoties reguleren, uitgeschakeld worden, wat verklaart waarom mensen zo blij in het leven staan – en niet vrezen voor de toekomst – als ze stapelverliefd worden."

De vraag lijkt me eerder hoe kom ik snel van die verliefdheid af?

gesprek gehad

ja, weet wat die hormonen doen.
we hebben gepraat, goed gegaan.
enorme pijn is wat weg, we gaan binnenkort meeten en verder praten.
hij moet alles op een rij zetten, maar heeft opnieuw gezegd dat hij niet weg gaat bij partner. snap ik ook wel. ik ook niet. maarja... wat dan..

pff. beetje geluwd.

en nee, ik denk niet dat je verliefdheid goed kunt stoppen.
en ja, wellicht heb je gelijk, er zijn wel breukjes in de beide relaties, maar niet zodanig om dus weg te gaan. anders beland je volgens mij niet in een 2e verliefdheid.
lastig!!

pff helemaal niet geluwd

word depressief zo.
golf zoveel
pijn pijn
volgende week komen we bij elkaar.
praten.
wandelen.
k#t

stop

"volgende week komen we bij elkaar.
praten.
wandelen."

Ja dat is dus niet slim. Dan stel je de pijn uit. En soms vermoed ik ook dat mensen zichzelf voorliegen: "ja we moeten praten". Maar het is een smoes om de verliefdheid uit te acten.
Er valt niets te praten, toch? Jullie, hij hebben/heeft gekozen voor geen liefdesrelatie. Niet erover gaan soebatten dan. Gewoon elkaar een half jaar of langer niet zien. De pleister er in een keer aftrekken.
Zoals het nu gaat, zal het ten koste gaan van bestaande relaties.

Tip

Zoek een leuke hobby die je helemaal kan consumeren. Begin een 'penpal' met een verre vriendin.
Leer nu eindelijk eens mondharmonica spelen.

Zoek die leuke boeken uit die je je al jaren voorneemt en begin!

Doe eindelijk die sport die je steeds maar uitstelt.

Kortom, leid jezelf af en gooi je passie ergens anders in.

Echt, 'happily ever after' bestaat niet, dit doorzetten wordt een verhaal van chaos en verdriet en geen zoete droom. Je moet alleen nog even je hormonen zien te kalmeren.

O ja, hoe heet die gast ook weer van die koude meerplonzen en koudetherapie om je immuunsysteem een boost te geven? Afkoelen, kan ook een goede zijn.

wim hof annej

Ja en koud douchen helpt ook echt ook hiertegen: je focust je zo even ergens anders op en je voelt je daarna zoooo lekker.

Maar goed, ik snap die pijn ook wel hoor. Maar ik ben er door schade en schande achter gekomen dat die pijn, die bijna depressief makende pijn van een verliefdheid die niet door kan gaan, ook en vooral de pijn is van een innerlijk kind dat haar zin wil krijgen en weigert 'nee' te accepteren. En omdat kwaad worden niet helpt, slaat het naar binnen en wordt het pijn en depressie. Ik zeg niet dat het voor jou zo geldt, maar het kan geen kwaad dit eens in te voelen.
En daarnaast zijn de tips van AnneJ heel goed: verleg je zinnen, pak je volwassen kracht. Het is zoals het is. Ook al doet het nu pijn en dat mag ook, het zal overgaan

mari

bedankt.
nou ja, als we een keer praten, geeft het wel duidelijkheid toch?
inderdaad, depressief makende pijn en geen nee willen. dat kan wel kloppen.
pfff bah.

Lichamelijke inspanning

Probeer meer lichamelijke inspanning in te lassen. Oefeningen, fietsen, lopen, het helpt.

En ik vrees dat de enige oplossing is om je gevoelens actief te temperen. Spreek jezelf toe voor de spiegel. Dit moet stoppen! Leef je in hoe je kinderen zouden reageren op een scheiding, zie het gezicht van je man voor je als hij dit zou horen.

Wat zijn minder leuke eigenschappen van de man?

aw en nee

Ja het voelt ook shit, " depressief makende pijn en geen nee willen. dat kan wel kloppen." wel mooi dat je het durft toe te geven.

Je schrijft: "nou ja, als we een keer praten, geeft het wel duidelijkheid toch?"

Nee. Dit is wat ik bedoel. De duidelijkheid is er al: hij kiest niet voor een relatie met je en dat moet je verwerken.
Hem ontmoeten is gewoon hem willen zien en kijken wat er nog te halen valt.

Het klinkt hard maar zo bedoel ik het niet. Het is begrijpelijk maar niet zonder consequenties: of je verlengt je pijn, of er gaan (emotioneel) gewonden vallen.

Trek de pleister er in een keer af.

Eens

Stop met afspreken, hierdoor duurt die pijnfase alleen maar langer. Hij heeft besloten, je gaat hem toch niet meer overtuigen. Als je nu doorzet en het contact (voorlopig) verbreekt, ziet de wereld er over een paar weken alweer een stuk zonniger uit. Gun jezelf iemand die wel voor jou kiest!

Zonnehoed

'Gun jezelf iemand die wel voor jou kiest!'

Ze heeft al een partner.

haha ja

nou mag van zijn kant ook wel wat meer aandacht zijn voor mij..
dat is uiteraard ook wat ik vind in die nieuwe liefde.
dus loopt allemaal niet zo lekker.
crisis. gelukkig heb ik dit nooit eerder gehad want dit is echt vreselijk.
snap niet dat al die mensen gewoon nog rondlopen die liefdesverdriet hebben (hahaha)