Hel, deel 2 - vervolg Help, zit muurvast!
Dit was mijn oorspronkelijke OP:
Help, zit muurvast! ik wil deze hel uit
Ik kan wel wat objectief advies gebruiken...
Situatieschets: man en ik zijn meer dan 20 jaar samen. Hechte relatie, groot gezin, meerdere opgroeiende kinderen tussen 6 en 16 jaar. Man dropt 4 maanden geleden de bom: hij is verliefd geworden op (zal maar zeggen) Truus. Is daar op dat moment ook al een (afstands)relatie mee gestart. Mijn wereld stort in, het is de donderslag bij heldere hemel. Relatie was niet meer vol hartstochtelijke passie, maar wel warm, veilig en liefdevol. Intimiteit was er tot het laatst.
De hel breekt los. Man gaat uit huis. Heel veel heftige emoties en verschillende diepe gesprekken volgen, we belanden in alle verwarring nog een keer in bed. Man geeft aan dat gevoel weg is, dat hij al veel langer onvrede en onrust voelt. Hij heeft dat in het laatste jaar weleens benoemd, maar ik heb totaal niet doorgehad hoe ernstig dat blijkbaar voor hem was. Over Truus wil hij niets kwijt, dat staat los van ons, zegt hij. Ik zie vooral dat Truus in de weg staat van ons.
Man wil geen 'overhaaste beslissingen', maar geeft intussen Truus niet op. Ik ben verbijsterd dat hij niet wil vechten voor ons mooie gezin, voor alles waar we samen met zoveel liefde aan hebben gebouwd.
Na 3 maanden elders woont man inmiddels apart in ons gezamenlijke huis. Geld voor een extra huurhuis is er niet. Ongelooflijk moeilijk voor mij. Man beweegt zich regelmatig 'gewoon' binnen het gezin, maar trekt zich ook vaak terug en is dan opeens een nacht verdwenen naar Truus. Dat zien de kinderen trouwens ook.
Ik ben emotioneel gesloopt inmiddels. Weet totaal niet meer wat ik zelf wil. Ben in de war van zijn gedrag en dubbele signalen, en intussen woedend over zoveel verraad. Man is dan weer zorgzaam en schuldbewust naar mij en op andere momenten emotioneel totaal onbereikbaar. Trouwringen zijn nog om. Ik weet niet meer wat ik er mee aan moet. Ik mis mijn maatje en geliefde, en kan gewoon niet geloven dat dit echt gebeurt. Ik ben intens verdrietig en woest tegelijk. Maar ik krijg het niet voor elkaar om hem eruit te donderen, voel alleen maar pijn.
Ik zou zo graag horen hoe anderen hier naar kijken... Ik wil deze hel uit, maar hoe zonder nog meer schade aan te richten? Wat moet ik hier nou in vredesnaam mee??
meest rare
Lieve Moederziel, laat die man nu toch even.
Je hebt allang geconcludeerd dat hij de weg kwijt is.
Nogmaals, luister nu eens naar jezelf.
Je moet niet willen weten wat hij allemaal al dan niet doet. (gatver, jij vindt condooms?_)
Richt je op jezelf en je kinderen. Zorg dat jullie veilig blijven/worden en laat hem.
Jakkes
Heftig dit, ook bij mij komen de emoties terug: ook mijn ex heeft keer op keer gedachteloos met mijn gezondheid (en die van zijn kind dat ik borstvoeding gaf) gespeeld. Ik heb me elke keer dat ik zoiets te horen kreeg op alles laten testen: vaginaal uitstrijkje en bloedonderzoek. Ik heb gewoon aan de huisarts uitgelegd waarom ik kwam en die deed het altijd zonder commentaar. Ik had een keer een bacteriële infectie, die was eenvoudig op te lossen. Maar dat de uitslag meestal negatief was (geen soa) maakte helaas niet dat ik me minder vies voelde.
Knuffel.
Nog eens goed gekeken
Ik heb de facturen voor de zorgverzekering nog eens goed bekeken, en het blijken 6 medische verrichtingen te zijn geweest. Tarievenlijst van het ziekenhuis ernaast en ja hoor, de hele soa-cocktail is getest. Alles erop en eraan.
Ok, prima, dat weet ik dan dus. Een stemmetje in mij zegt dat het raar is om je te laten testen als je van de ene monogame relatie naar de andere overstapt. Ik heb ergens opgevangen dat ex van truus het niet zo nauw nam, maar dan had alleen truus hoeven testen toch? Maargoed, ze is misschien wel zonder dat ze het weet ontzettend consequent in haar mannenkeuze 
)
Sorry, ik kan er alleen maar cynisch over zijn. Ik walg van man. Voel me vies en gebruikt en snap niet hoe ik zo dom en blind kon zijn om mijn mooiste jaren in deze vent te investeren. En nu moet ik het mooiste wat ik heb, mijn kinderen, ook nog met hem delen.
Maar ik geloof ook heilig in karma. Hij zal oogsten wat hij zaait. Op een goede dag zal hij beseffen wat het offer is dat hij voor een paar gezellige wippartijtjes heeft gebracht. Want nee, ik geloof absoluut niet dat hij er gelukkiger op wordt en ik geloof ook niet dat truus zijn grote liefde is. Dubbele pech voor man dus, maar helaas straks wel lichtjaren te laat.
Wel ontzettend verdrietig voor de kinderen.
Testen
Doe je niet heel veel aannamens? Vraag het gewoon op de 'man' af.
Dan krijg je duidelijkheid. Nu is het gissen en praten in waarschijnlijkheden.
Oprechte vraag
En ik stel m omdat ik hoop dat het kan helpen om er met elkaar over na te denken. Of misschien lees ik iets verkeerd. Omdat de verhalen soms een beetje door elkaar lopen hou ik het even algemeen
Wat ik lees is er een situatie waarin man tegen vrouw zegt; onze relatie voldoet niet of niet meer, er is al dan niet een ander maar hoe dan ook gedraagt de man zich daarna kwetsend en met weinig empathie en eigenlijk ook respect voor zijn vrouw (en gezin). Vervolgens lees ik dat er bij vrouw een besef komt dat de relatie niet zo goed was als ze dacht, man vaker niet tegemoet kwam in haar behoeftes, het scheef zat, emotioneel onbeschikbaar was etc. Best wel dingen waarvan ik denk dat het serieuze issues zijn om een mooie relatie met elkaar te hebben. Dit gaat verder dan het beruchte dopje op de tandpasta zeg maar. Zowel bij moederziel als bij Pennestreek lees ik voorbeelden waarvan ik denk: sowhee, die man liet haar tijdens hun huwelijk al flink in de kou staan.
En toch lees ik bij beiden teksten als 'diepe liefde', of andere teksten van dien aard.
Begrijp me niet verkeerd, ik bedoel het niet als oordeel maar hoe werkt dat? Ik snap dat je houdt van iemand om wie hij is en daardoor soms/geregeld door de vingers ziet hoe hij doet. Maar hoe gaat dat dan? Hoe kun je zo zielsveel van iemand houden die zo naar tegen je doet, zo weinig compassie voor je heeft? Wat zou je je kind adviseren in zo'n situatie?
Echt, niet bedoelt als oordeel, maar ik kan er gewoon niet bij. Sterker nog, ik ga twijfelen aan mezelf
Pinguïn
Het is geen statische toestand. Ik ben 22 jaar met man samen geweest. Daarvan heb ik zeker 20 jaar als diepe liefde en een ijzersterke relatie beleefd. De laatste 2 jaren waren minder fijn, maar daar waren in mijn ogen ook aanwijsbare oorzaken voor. Zeker geen reden om het bijltje er bij neer te gooien - en wat mij betreft ook niet om op te houden van elkaar te houden.
Maar ergens in die periode is man wél 'uitgecheckt'. En in de periode die daarop volgde, is het inderdaad flink scheef gaan lopen. Maar, vertrouwend op die 20 jaar ervoor, heb ik steeds de vaste overtuiging gehad dat dit een tijdelijke toestand was.
Ik heb dat gevoel eigenlijk tot op de dag van vandaag. Ik ben ook nog steeds niet opgehouden van man te houden. Ik kan/wil/zal alleen niet meer leven met de versie die er inmiddels na de afgelopen 2,5 jaar uit is ontstaan.
Dus: hoe dat werkt? Nou, eerst was het fijn en goed (en anders dan bij Pennestreek was er in huize Moederziel wel degelijk wederzijdse grote liefde!). Toen raakte een van beiden door allerlei oorzaken van het pad af en geeft uiteindelijk de moed op en checkt uit. Eind oefening.
Maar die diepe liefde, die kan ik nog voelen hoor. Alleen ik wil dat dus niet meer.
FF zo
Te veel aannames? Nee, de facturatiecodes van de verrichtingen op de ziekenhuis-rekening zijn helaas luid en duidelijk.
En als het om een griepje of hondsdolheid was gegaan, had ik het zeker gehoord. Hij woonde immers nog onder mijn dak.
Verweggistan
Man kan eerder en meerdere seksuele relaties hebben (gehad). Vraag je af wat/of je dat (van hem) wilt weten. Het is naar, pijnlijk, smerig en maakt dat je anders terug moet kijken.
testen
Als truus's titerbepaling nul was (de controle na vaccineren ivm gezondheidszorg), dan is ze niet beschermd.
Zij loopt dus verhoogd risico dan en daarmee jou man ook en als je man nog sex met jou heeft (gehad) jij dus ook, daarmee je kinderen en ga maar door. Pas een nascholing gehad over SOA's, dat wil je echt niet hebben die ziekte en hoe ver die terug moeten zoeken en hoeveel mensen er niet kunnen worden gewaarschuwd. Bah.
Als haar man het niet zo nauw nam, kan hij haar ook hebben besmet.
Als Truus en man sexueel contact hebben, soms zonder bescherming, heb je kans dat ze om het daarna zonder condoom te doen, zich beiden hebben laten testen.
Soms zie je dat, man en vrouw van nieuwe relatie komen beiden testen en gaan pas verder zonder condoom als blijkt dat ze beiden niets onder de leden hebben.
doet ook niet meer ter zake
truus heeft idd (para)medisch beroep, is zeker weten ingeent tegen hep B, maar man is afgelopen zomer via onze huisarts op batterij soa's getest. het hele pakket.
Toen wij gingen samenwonen hebben we dat ook gedaan. Was mijn vraag. Maar toen kwamen we uit het studentenlecen gerold. Nu kwam man uit monogame relatie van 22 jaar. Althans.... dat weet ik dus niet meer nu.
Enne, ik ben zeker niet vreemd gegaan. Geen haar op m'n hoofd. Zelfs niet in gedachten.
Pfffff. ben moe nu. Wat een soap.
vaccineren heeft niet altijd zin
bij sommige mensen slaat het niet aan.
Ik heb ook herhalingen moeten hebben en bij familie van mij blijft de titer op nul staan dus ben je niet beschermd.
Tops, je hebt gelijk hoor
Maar ik krijg het woord 'relatie' in dit verband nauwelijks mijn mond uit. Bedrog, leugens, vreemdgaan, verraden. Mij gevaar laten lopen door met mij nog het bed te delen terwijl truus al in be(el)d is. Maar wel testen om truus en jezelf veilig te stellen. En dan zwijgen tegen je partner van de voorgaande 22 jaar.
Bah, bah, bah. ik ben letterlijk misselijk.
Ik snap het
Ik doelde op stellen bij ons in de praktijk. Ik begrijp je, snap je misselijkheid. Probeer jezelf even van een afstand te benaderen. Even of je jezelf advies geeft, maar dan van een afstand.
Dat probeer ik vaak.
Dan praat ik hardop tegen mezelf, ben even hard om mijn emoties onder controle te krijgen (misselijkheid is erg vervelend). Maak jezelf even inwendig boos om dit even zakelijk te benaderen en de emoties nu nog niet in alle hevigheid toe te laten.
Misschien een wijntje, programma op tv, zingen, muziek, keuken opruimen (bij wijze van...heb hier wat verplaatst op sommige momenten). Weet je wat ik soms zelfs deed om niet door te draaien? De krant hardop voorlezen.
En dan mocht ik pas stoppen als mijn ademhaling weer normaal was.
Raar, ik weet het, maar ik ken die vlagen die je nu overvallen van spanning, emotie, handelen met het nieuws.
En als je moe genoeg bent, dan duik je je bed in en probeer je het ergste weg te slapen.
Morgen is weer een andere dag.
Een nieuwe dag. Dan bekijk je dit na rust. Het nieuws blijft hetzelfde, maar houd even die afstand, alsof het over een ander gaat.
Zo voelt dat soms ook vast..of je in een slechte film speelt, of het een ander overkomt.
Maar je komt er weer uit. Is het vandaag of morgen niet, in elk geval met de tijd.
Afspraak
Mensen kunnen ook afspreken zich beide te laten testen voor ze zonder condoom verder gaan, gewoon voor de zekerheid. Dat is zelfs vrij gebruikelijk 'tegenwoordig', of in ieder geval het advies.
Maar je bent niet verbaasd dat hij seks had met Truus toch? Is het dan erger als hij ook nog een Klara zou hebben?
vesper lynd, das wel erg feitelijk
Nee, ik ben niet verbaasd nee. Maar ik vind het wel raar dat in een fase waarin man nog hier thuis woonde, hij zonder iets tegen mij te zeggen naar onze huisarts stapt voor een batterij soa-testen. Om vervolgens ook tegen mij te zwijgen over de uitkomsten.
De incubatietijd van een aantal van de geteste aandoeningen is 12 weken (o.a. hiv). Terugrekenend zitten we dan ergens eind maart. En in die maand had hij ook nog seks met mij.
Kan best dat ze als een soort van 'gebaar' naar elkaar toe gezellig zich hebben laten testen. Op dat moment droeg hij zijn trouwring nog en zaten we op dezelfde avond van de test op de slotavond van school van een van de kinderen. En toch geen woord gezegd. Formeel weet ik zelfs nog niet eens dat er een truus is.
Dus ja, feitelijk heb je gelijk. Maar emotioneel is dit wel een schok. Omdat het zo bot, lomp en gevoelloos is. En vooral nul respect heeft voor mij. En intussen geen stap zetten richting een echte scheiding. Lees: huwelijk daadwerkelijk ontbinden.
Ook dat wordt wat mij betreft dus echt hoog tijd.
Daarbij komt...
welk risico dacht man te hebben na 22 jaar dezelfde (nota bene geteste!) bedpartner?
Of zit het stiekem toch anders?
Nou
Je kunt je ook testen zodat de ander met de uitslag zeker weet dat er een schone lei is. Je hebt beiden een achtergrond waar de ander niet bij was.
Ik snap dat het bijdraagt aan je woede. Toch hoort het bij de 'nieuwe werkelijkheid'. Zou juist vreemd zijn als je a.s. man niet zorgvuldig zou zijn.
Wat het ook is, zorg goed voor jezelf en laat het los.
Het is ook een flapzwans want je kunt ook anoniem testen zonder dat het op je ziekenfondsrekening komt en je bedrogen vrouw het onder ogen komt.
Verliefd en met zichzelf bezig, niet met jou.
Tsja...
Nieuwe werkelijkheid.... Ik krijg daar inmiddels echt hele hatelijke gedachten bij. Iets met boontje en loontje 
Mijn nieuwe werkelijkheid is dat ik inmiddels zeker weet dat man zo makkelijk kan liegen, dat ik hem echt nooit meer kan vertrouwen. Da's erg jammer, want dat kon ik hiervoor zeker wel. Daar heb ik een beeld bij van een hond: als een hond eenmaal heeft gebeten, is-ie voorgoed vals. Het liegen zal nooit meer uit mans leven verdwijnen - ook nu na 10 maanden liegt hij nog steeds. Zijn nieuwe leven is een dubbelleven waarin beide werelden de hele werkelijkheid niet kennen. Hij laat dat zo en dat zal hem opbreken.
Het goede nieuws aan deze harde ontdekking van vandaag is dat ik nu ook echt 100% voor mezelf kan gaan kiezen en ook geen rekening met hem meer hoef te houden. Dat opent perspectieven. Nu man dusdanig van het pad af is, geeft dat mij de mogelijkheid om dóór te pakken.
Verbaasd
Ik ben echt verbaasd dat dit zo bij je valt. Truus was toch een publiek 'niet eens geheim?' Dat testen doen partners voor elkaar. Niet uit wantrouwen maar omdat je met je gezondheid liever geen risico's neemt.
Huh Vesper Lynd?
Nou, truus wordt tot nog toe goed verborgen gehouden hoor. En het laatste kleine beetje wat man erover aan mij kwijt wilde (alweer maanden terug) was 'dat het geen alternatief' is en 'dat daar toch geen toekomst in zit'. Dus ja, dan ben ik toch echt verbaasd dat in dezelfde weken in de zomer dat man aangaf danig in de knoop te zitten, wel de tegenwoordigheid van geest had om uit te vogelen of hij in het vervolg wel of geen regenjasje aan hoefde.
Maargoed, genoeg erover. Mijn volgende stap is helder: financiën uitzoeken en huwelijk definitief ontbinden. Ik ben er helemaal klaar mee.
en dan nog dit
Echt het aller- allerlaatste
'Dat testen doen partners voor elkaar. Niet uit wantrouwen maar omdat je met je gezondheid liever geen risico's neemt.'
Dat weet ik natuurlijk, want dat deden wij inderdaad zo toen we gingen samenwonen.
Maar in dit geval is truus nog geen 'partner' (immers: tegen kennissen praat hij nog steeds over 'mijn vrouw', de imbeciel), en blijkbaar golden die gezondheisrisico's wel voor mij. Dat vind ik dus echt wel shocking. Daar ben ik misschien nog wel het meest boos over. Misplaatste zorgvuldigheid die geen zorgvuldigheid is, maar hypocrisie. Passend bij leugenaars, bedriegers en egoïsten. Ik ben razend. Meer boos dus dan verbaasd.
Sorry
Sorry dat ik het verkeerd begrepen heb. De vaste Truusavond en zo weet je dus ook niet van hem?
Sjongejonge vesper lynd
Nee, die vaste truusavonden weet ik dat hij weg is, avond + nacht. En dat hij dan offline is voor kinderen en voor mij.
Maar hij heeft inderdaad nooit gezegd: dag schat, tot morgen, ik ben nu even een nachtje naar truus.
Ik geloof dat je het echt er diep in wilt wrijven, of niet?
Moederziel
Misschien word je wel helemaal knettergek van mijn vergelijken, maar er is zo veel dat ik herken dat ik bang ben dat je nu 'pas weer een klein stukje meer' hebt ontdekt. Ik weet dat ik heel erg last heb van juist dit soort dingen waar ik achter kwam. Eerst heb ik die enkele jaren weggestopt; de scheiding was aan de gang, en dat ging niet makkelijk, dus het voelde als 'dit er ook nog bij', zo vies, stiekem, zo veel bedrog en leugens. Waar dat heen gaat, is namelijk dat je moet gaan twijfelen aan tijden, gebeurtenissen en emoties die je tot nu/tot die tijd als mooi en goed hebt kunnen bestempelen en meenemen.
En juist nu ik gelukkig(er) ben dan ooit, komen deze dingen in mijn geheugen terug zo af en toe. Ik had het allemaal liever niet geweten, denk ik nu. Misschien kun je stilstaan bij of je alles wilt weten. Tot nu toe reageer je niet met 'ik ga checken bij man', maar 'ik wil nu echt uit elkaar'. Ergens doet me dat goed in de zin dat jij dus heel goed je grenzen kan voelen, heel goed weet dat dit soort bedrog maakt dat je niet meer op dezelfde manier naar man kunt kijken. Je lijkt te denken: ik kan het geen zwalken meer noemen. Het is een dubbelleven. En ik denk dat dat klopt.
Bescherm jezelf tegen te veel nieuwe informatie. Het heeft geen zin om alles te (willen) weten. Het volgt je nog jaren, als mijn aanname juist is dat er meer is en als jij dat dan te weten komt/bevraagt. Als dit genoeg is voor jou om te zeggen 'genoeg', dan is dat zo. Laat het allemaal op je af komen, maar stel voor jezelf vast wanneer je dit bewust 'wegzet'. Je hoeft dit niet de hele tijd met je mee te dragen, en hierover piekeren heeft geen zin. Het bevestigt het bedrog dat je al kende, alleen met meer en wellicht nieuwe details. Stel dat vast, richt je op jezelf en heb goede, rustige (kerst)dagen met je kinderen.
Houd wat jij ervaart als smerigheid en het liegen letterlijk buiten de deur. Je mag jouw omgeving en jouw 'zijn' 'schoon houden'. Dat kun je bewust doen, door bijvoorbeeld dit alles eerst helemaal tot je te laten doordringen, en dan met je lekkerste olietje onder de douche gaan, jezelf er van ontdoen. Neem zo iets 'ritueel' om het niet ongemerkt toch bij je te dragen de hele tijd. Het heeft geen zin en het is niet van jou. Het zegt ook niets over jou. Of het nu één truus is waar misschien verliefdheid speelt, of dat er meer aan de hand is: het is van man.
Laat het op een door jou te bepalen tijdstip (liefst snel) los, en ga bewust in je eigen sfeer en waarden en verbinding (met je kinderen, met anderen) vertoeven. Daar is het goed. Later komt dan wel weer wat dit betekent voor hoe je denkt over hem en jou, denkt over jullie relatie. Daar gaat tijd overheen en dat is goed. Dat is de enige manier om vooruit te gaan. Sterkte meid.
Moederziel
Nee, ik denk dat Vespers beeld van de situatie anders is (ze dacht dat bestaan van Truus duidelijker/meer open was) door hoe jij hierover schreef en dat ze daarom jouw boosheid niet begrijpt.
Ik snap Vespers reactie wel, hoe pijnlijk deze ontdekking ook voor jou is.
Ik geloof dat niemand hier schrijft om jou te kwetsen.
Sterkte.
snap de boosheid wel
Door het feit dat man wel iets doet voor Truus, namelijk haar beschermen tegen een mogelijke ziekte, wordt het voor moederziel des te duidelijker dat hij Truus belangrijker vindt dan haar. Misschien was die keuze eerst veel abstracter, vooral omdat man aangaf dat het geen toekomst zou hebben, nu blijkt dat het toch echt zo is. Hij houdt meer rekening met Truus. Ik kan me het gevoel helemaal voorstellen (geen ervaring).
Lieve Moederziel
Ja dit is heftig. Het verbaast mij niets. Man is onbetrouwbaar geworden. Daarmee bedoel ik onvoorspelbaar- hij gedraagt zich anders dan jij jaren lang gedacht hebt en zoals jij hem kent. Dat doet ontzettend zeer; vond ik miosschien wel het meest moeilijk. En het minst te begrijpen; hoe kan het dat je samen een scxhoolavond bezoekt en dat hij 's middags met zulke andere dingen bezig is? Hoe kan het in mijn geval dat man 's morgens bij haar was en 's avonds ons gezin als verrassing mee uit eten nam omdat hij zo trots was op mij- vanwege een andere baan? Onbegrijpelijk- nog steeds. Leven in 2 werelden.
Telkens moet je je beeld van man weer aanpassen omdat hij anders doet dan gedacht. Ik denk ook dat dit nog maar een topje van de ijsberg is. Je neemt aan dat hij die avond en nacht bij truus is- wie zegt dat hij niet wekelijks een prostituee bezoekt? Het past in jouw beeld van hem- dus nooit overwogen. Hij is veel in het buitenland- daar kan hij zich ook uitleven. En zo doet hij zo anders dan jij dacht.
En wat verrotte zeer doet dat. Maar het leidt ergens toe Moederziel; het maakt dat jij je los kunt maken van hem. Deze pijn helpt jou- akelig dat het zo moet maar het gaat jou helpen om voor jezelf en jullie kinderen een nieuwe weg in te slaan.
Lang geleden ging het hier over jullie financiën- je was ervan overtuigd dat dat ok was omdat jij de regie had/ hebt. Ik heb in die tijd direct iemand mee laten kijken naar onze financiën omdat ik hem nergens meer in vertrouwde. Ga op geen enkel vlak uit van de man die hij was- hij is het spoor bijster. Op alle vlakken lijkt het zei zijn jeugdvriend toch? Stel jezelf veilig- niet alleen qua gezondheid.
In het algemeen; truus kan geen wilde tante zijn maar dat zegt helemaal niets over het hebben van een soa. Dat is aan de buitenkant echt niet te zien. Het lijkt nu dat er van uitgegaan wordt dat zij hem mogelijk besmet heeft- het kan ook heel goed andersom zijn; dat man met z'n avontuurtjes soa 's rondstrooit.
Is de huisarts op de hoogte van jullie situatie? Ik hoop uit de grond van m'n hart dat jouw uitslagen negatief zullen zijn.
En dan weer verder.
aannames
"Hij houdt meer rekening met Truus. Ik kan me het gevoel helemaal voorstellen (geen ervaring)."
Dit is echt een aanname. Misschien maakte hij zich zorgen over zichzelf. Weet truus van niks.
Moederziel; laat je niet verleiden tot allerlei aannames- wordt het alleen maar ingewikkelder van. Hou t bij de feiten; hij heeft zich laten testen- daar zal een reden voor zijn. Alleen hij kent de reden. Jij loopt mogelijk risico- dus testen en zorgen dat je geen risico meer loopt bij hem. (dus geen seks of anders beschermde seks)
1000
Beste forummers,
Dit draadje nadert de 1000 alweer. Openen jullie even een deel 3?
met vriendelijke groet,
Forumbeheer Ouders Online
Wat als ...
Confronteer je man ermee en vraag duidelijkheid waar die testen voor waren.
Je kunt allerlei veronderstellingen naar boven halen en jezelf helemaal gek maken.
Wellicht is er een voor de hand liggende verklaring of wellicht ook niet. Dat merk je snel genoeg aan zijn reactie.
Kortom vraag het en speculeer niet. En wil je het niet weten, laat het dan los en laat je ook niet gek maken door ervaringen van anderen.
Vraag duidelijkheid. Nu maak je jezelf gek.
