Geen idee wat te doen
ik ben al heel lang samen met mijn vriend. Het is geen goede relatie, ik vind het erg eenzaam. Dat is iets wat al jaren speelt. Mijn vriend en ik hebben het hier al heel vaak over gehad. Persoonlijk had ik al lang geleden uit elkaar willen gaan. Helaas heb ik geen groot netwerk om me heen waar ik (tijdelijk) terecht zou kunnen. In deze tijd met de woningcrisis is het heel moeilijk om aan een woning te komen. Ik zou eerlijk gezegd niet goed weten hoe we uit elkaar zouden moeten gaan gezien dit praktische gedeelte.
Daarnaast wil mijn vriend niet uit elkaar gaan. Hij zegt dat hij mij niet kwijt wil. Ook zegt hij dat hij niet weg zal gaan maar sowieso in het huis blijft zitten. Daarnaast hebben we een kind samen waarvoor het niet fijn is als we uit elkaar zouden gaan.
Als ik het toch ter sprake breng raakt mijn vriend overstuur.
Zelf ben ik al heel lang heel ongelukkig in deze relatie. Mijn vriend weet dat. Hij wil daar ook aan werken omdat hij niet uit elkaar wil gaan. Wat ik heel erg mis in onze relatie is een band samen hebben, echt maatjes zijn van elkaar. Dat is er totaal niet. We doen ons eigen ding en dat maakt het voor mij in ieder geval heel eenzaam.
Door de omstandigheden zie ik geen mogelijkheid om weg te gaan. Ik zie geen uitweg uit deze situatie. Dus kabbelt dit al een paar jaar zo door.
Het ontbreken van een band breekt me wel op. Het is voor mij een groot gemis. Nu heb ik heel fout via internet een man leren kennen. Ik had met hem heel fijne gesprekken. Hij gaf me op dat gebied de aandacht die ik al lang thuis mis. Ik voelde me er echt fijn bij. Het was fijn dat iemand me wel zag. Het betekende veel voor me. Het heeft heel lang geduurd omdat ik officieel geen vrijgezel was voor we elkaar gezien hebben. Ik heb dat mijn vriend van tevoren ook vertelt. Hij was boos natuurlijk.
De ontmoeting met die man ging niet zoals dat normaal ging. Na de ontmoeting deed hij ook anders. Hij gaf heel wisselende signalen. Ik heb zelf het idee dat hij zelf ook wat issues had. Het was gewoon heel onduidelijk. Hij zei oa dat hij me niet had willen afwijzen of kwetsen.
In ieder geval is het contact verbroken omdat hij het allemaal niet wist en mij geen duidelijkheid kon bieden. Ik heb zelf het contact verbroken omdat ik er niet tegen kon.
Inmiddels is dat alweer een tijdje geleden. Ik zit er nog steeds heel erg mee. Ik weet ook nog steeds niet wat ik er nou van moet denken. Die man vond is dat ik geen duidelijke keuze had gemaakt. Ik zit nog steeds bij mijn vriend maar ben nog steeds heel ongelukkig daarmee. Ik mis het contact met die andere man heel erg. Het liefst zou ik weer contact met hem willen opnemen. Maar ik wil ook niet als wanhopig iemand achter iemand aanlopen.
Als ik heel erg eerlijk ben zou ik het liefst bij die andere man willen zijn. Het contact betekende heel veel voor me. Ik vind het heel erg hoe het gelopen is. Ik voel me er vaak ellendig door dat ik niet weet wat ik nu het beste kan doen.
Lisa, in welke regio woon je? Als het in de buurt is, wil ik best afspreken!
Dit schreef je over die andere man: 'Hij gaf heel wisselende signalen. Ik heb zelf het idee dat hij zelf ook wat issues had. Het was gewoon heel onduidelijk.'
Mijn advies: zet hem zo snel mogelijk uit je hoofd.
Wellicht heb je dat al gedaan, maar ik vraag het toch maar: heb je je al verdiept in omgaan met een partner met autisme? Heb je al eens gezocht naar lotgenotencontact? Hier bijvoorbeeld: https://www.lentis.nl/lotgenotencontact-bij-lentis/
Dat zou je ook over de drempel van sociale contacten kunnen helpen. Mijn advies daarover: de beste start is om zelf aandacht te geven.
Tsjor
Waarom zou jij degene moeten zijn die uit huis gaat?
Wie is de hoofdhuurder?
GinnyTwijfelvuur schreef op 07-06-2022 om 00:00:
Waarom zou jij degene moeten zijn die uit huis gaat?
Wie is de hoofdhuurder?
Dat had ik nagevraagd bij de woning bouw. We moeten samen beslissen wie er blijft wonen. Hebben er evenveel recht op.
Mijn vriend zegt meteen dat hij absoluut niet weg gaat. Kan ook niet met inkomen Enzo
Lisa80 schreef op 07-06-2022 om 14:49:
[..]
Dat had ik nagevraagd bij de woning bouw. We moeten samen beslissen wie er blijft wonen. Hebben er evenveel recht op.
Mijn vriend zegt meteen dat hij absoluut niet weg gaat. Kan ook niet met inkomen Enzo
Heel raar. Er is altijd maar één hoofdhuurder... Een verhuurder gaat contract aan met één persoon, niet met een huishouden.
Bijtje82 schreef op 07-06-2022 om 16:03:
[..]
Heel raar. Er is altijd maar één hoofdhuurder... Een verhuurder gaat contract aan met één persoon, niet met een huishouden.
Ik heb het gevraagd en dit was wat ze zeiden. Dat we zelf moesten overeenkomen wie er blijft wonen.
Lisa80 schreef op 07-06-2022 om 16:56:
[..]
Ik heb het gevraagd en dit was wat ze zeiden. Dat we zelf moesten overeenkomen wie er blijft wonen.
Wie staat er op het contract? Wie heeft er destijds getekend.
Geen praktische tips maar ik wil je zeggen dat ik begrijp dat je het heel moeilijk vind om weg te gaan. Het lijkt een onmogelijke stap, door de praktische (on) mogelijkheid van een woning vinden, en dan ook nog weg te gaan bij iemand die niet veel anders lijkt te kunnen doen dan alleen maar zeggen dat hij wil dat je blijft. Dat is ook heel moeilijk.
Maarrrrr… als je eenmaal een stapje zet, komt het echt goed. Je vindt echt wel altijd een oplossing. Misschien is het niet meteen ideaal, maar je komt er wel. Onderhuur, woningoppas, wat dan ook. Je moet ergens beginnen om uit een situatie te komen. Ja het is eng, ja het is moeilijk, maar hoe lang wil je je leven nog in hold zetten? Sterkte!
Bijtje82 schreef op 07-06-2022 om 16:03:
[..]
Heel raar. Er is altijd maar één hoofdhuurder... Een verhuurder gaat contract aan met één persoon, niet met een huishouden.
Bij sociale huur hebben beide huurders evenveel recht.
Lisa kan naar de rechter stappen en proberen zo het huis te krijgen. Of concessies doen, in de vorm van blijven tot ze iets heeft, of genoegen nemen met een tijdelijke oplossing, zoals een studio of zelfs een caravan of zo. Wat je ook kiest, het is ok. Zolang je maar kíest en dan ook voor die keuze gaat staan.
Carole schreef op 07-06-2022 om 18:56:
Geen praktische tips maar ik wil je zeggen dat ik begrijp dat je het heel moeilijk vind om weg te gaan. Het lijkt een onmogelijke stap, door de praktische (on) mogelijkheid van een woning vinden, en dan ook nog weg te gaan bij iemand die niet veel anders lijkt te kunnen doen dan alleen maar zeggen dat hij wil dat je blijft. Dat is ook heel moeilijk.
Maarrrrr… als je eenmaal een stapje zet, komt het echt goed. Je vindt echt wel altijd een oplossing. Misschien is het niet meteen ideaal, maar je komt er wel. Onderhuur, woningoppas, wat dan ook. Je moet ergens beginnen om uit een situatie te komen. Ja het is eng, ja het is moeilijk, maar hoe lang wil je je leven nog in hold zetten? Sterkte!
Dankjewel!
Als ik tijdelijk naar familie had kunnen gaan was het opgelost geweest. Dat dit niet kan maakt het een stuk lastiger.
Bestaat er bij jou in de buurt ook een buurt-app? Ik heb via Nextdoor tot 3 x toe woonruimte gevonden voor mijn kinderen. Zoon woont nu weliswaar illegaal, maar het is wel een prachtige plek. Soort tiny house met een tuin. Midden in de Randstad, voor €500. Hij staat wel bij ons ingeschreven. Maar dat zou je via familie of vrienden kunnen regelen.
Heb je al geprobeerd via oproepjes bij de lokale supermarkt? Huiszitten? De vakantie staat voor de deur, dus dat zou best kunnen lukken. Als iets moeilijk is moet je nog creatiever worden.
MevrouwKrul schreef op 07-06-2022 om 20:01:
[..]
Bij sociale huur hebben beide huurders evenveel recht.
Lisa kan naar de rechter stappen en proberen zo het huis te krijgen. Of concessies doen, in de vorm van blijven tot ze iets heeft, of genoegen nemen met een tijdelijke oplossing, zoals een studio of zelfs een caravan of zo. Wat je ook kiest, het is ok. Zolang je maar kíest en dan ook voor die keuze gaat staan.
Niet altijd. Ligt eraan hoe lang er samengewoond is o.a.
Het is bijvoorbeeld ook niet altijd zo dat een partner in een huurwoning mag blijven als de andere partner welke de woning huurt komt te overlijden oid. Volgens mij moet je dan medehuurder zijn.
Wel is het zo dat je iemand niet zomaar je huis uit kunt zetten. Stel ik kom tijdelijk bij jou wonen en ik schrijf me bij jou in, dan kun je me er niet zomaar uit zetten.
Maar er zijn zoveel regeltjes en bijzonderheden. Dat is het nadeel in Nederland, er is niet één heldere regel voor alle organisaties.
Jonagold schreef op 07-06-2022 om 22:34:
Bestaat er bij jou in de buurt ook een buurt-app? Ik heb via Nextdoor tot 3 x toe woonruimte gevonden voor mijn kinderen. Zoon woont nu weliswaar illegaal, maar het is wel een prachtige plek. Soort tiny house met een tuin. Midden in de Randstad, voor €500. Hij staat wel bij ons ingeschreven. Maar dat zou je via familie of vrienden kunnen regelen.
Heb je al geprobeerd via oproepjes bij de lokale supermarkt? Huiszitten? De vakantie staat voor de deur, dus dat zou best kunnen lukken. Als iets moeilijk is moet je nog creatiever worden.
Ze heeft geen familie en vrienden...
Ik vind het eigenlijk wel logisch dat Lisa en haar man beide evenveel recht hebben op het huis. Ze zijn getrouwd, wonen er samen, huren het samen.
Op huizen passen zou ik met kinderen trouwens niet wenselijk vinden. Je woont in het huis van een ander, dat is niet je eigen plek. Je moet heel vaak verhuizen, dus de kinderen ook. Tenzij iemand bijvoorbeeld voor werk een jaar of langer naar het buitenland is, dan kun je het overwegen. Maar niet voor een paar weken.
Bijtje82 schreef op 07-06-2022 om 22:58:
[..]
Niet altijd. Ligt eraan hoe lang er samengewoond is o.a.
Het is bijvoorbeeld ook niet altijd zo dat een partner in een huurwoning mag blijven als de andere partner welke de woning huurt komt te overlijden oid. Volgens mij moet je dan medehuurder zijn.
Wel is het zo dat je iemand niet zomaar je huis uit kunt zetten. Stel ik kom tijdelijk bij jou wonen en ik schrijf me bij jou in, dan kun je me er niet zomaar uit zetten.
Maar er zijn zoveel regeltjes en bijzonderheden. Dat is het nadeel in Nederland, er is niet één heldere regel voor alle organisaties.
Bij overlijden ken ik de regels niet. Maar ik zit zelf middenin de situatie en heb het helemaal uitgezocht. Soms zijn er zelfs stellen waarvan de de een al jaren langer in het huis woont maar dan toch de ander het krijgt. In de meeste gevallen is doorslaggevend waar de kinderen het meeste zijn. Maar als je bij staat ingeschreven, ben je beide huurder met evenveel recht.
