Feestje !

Aîda

helemaal mee eens!!

Uhhh dirksmama...

Heb je wel goed gelezen hoe de relatie toch tot nu toe ontwikkeld heeft? Lijkt me toch wel duidelijk dat je na 12,5 jaar water naar zee dragen wel een keer zat bent…of zit jij er niet zo mee als schoonouders, schoonzus over je heen walsen, geen aandacht aan je schenken, iets voor je doen, maar wel alles van jou kant verwachten en dat jaren achter elkaar?!

Sorry hoor, maar dit heeft totaal niets te maken met het niet origineel mogen zijn en je eigen plan niet mogen trekken. Van 'En nu' mag dat prima, alleen vind ze het niet prettig dat zij hiervoor weer voor het karretje wordt gespannen omdat dat nou eenmaal van haar verwacht wordt. En het is het goed recht van 'en nu' om daar 'nee' tegen te zeggen. Zeker na haar uitleg over de verhoudingen tussen haar en schoonfamilie.
Ik zou er ook klaar mee zijn hoor.

Heb nog niet alles gelezen

Maar mij lijkt dat je MAN dat prima zou moeten kunnen regelen voor zijn zus....

Het is toch ook niet je zwager die op jouw 12,5 jarige bruiloft zich uit de naad gewerkt heeft voor dat stukken. Snap dus echt niet waarom er nu wel naar jou gekeken wordt. Dit lijkt me namelijk echt iets tussen broer en zus.

Verder snap ik heel goed dat je geen zin hebt in dat stukje. Zou ik ook niet hebben. En dat heeft niks te maken met dat het maar voor een paar verjaardagen is, maar omdat voor iemand zou zijn met wie ik geen fijne band heb. Jij lijkt mij dus echt niet de aangewezen persoon om dit te doen.

Huh?

Ik ben een beetje verbaasd over de reacties waarin En nu? wordt afgekraakt nadat ze de situatie in een paar vervolgpostings heel helder uitlegt.
Geven is pas zuiver als het geen berekening achter zit (dus niets terugverwachten) maar in de praktijk werkt het zo dat als er te weinig positieve respons is, dat op een gegeven moment toch gaat wringen.

Mijn oplossing zou zijn: deze ene keer er voor de lieve vrede nog wat moeite in steken maar vanaf nu voortaan duidelijk grenzen aangeven. Mijn ervaring is dat als je een paar keer lief glimlachend nul op het rekest geeft, het kwartje uiteindelijk wel valt.

Strikje

Terughoudener worden is moeilijk als je altijd gewend bent om hulp aan te bieden zonder er bij na te denken.
Op school ben ik wel terughoudener want ik hielp daar ook altijd waar nodig, maar dat is geen familie, dus dat is niet zo moeilijk.
Ik heb me ook voorgenomen na mijn ziek zijn om alleen nog maar dingen te doen die ik leuk vind. En dan heb ik het natuurlijk niet over de dingen die echt moeten zoals werken, poetsen, boodschappen e.d.

Reageer later

weer moet zometeen eerst vergaderen !

Hoooo stop

In het begin van dit draadje ging het alleen maar over het verkeerde feestje! En dat gaf ook bij mij wel de indruk van een stampende peuter. Neeee stukjes doen wij alleen als je 12,5 jaar getrouwd bent, niet als je samen 100 bent.
Eerst ging het eigenlijk alleen om hoe belachelijk het was om niet je 12,5 jarig huwelijksfeest te vieren( dat doen wij hier allemaal, dan huur je een zaaltje en vraag je 200 gasten), en je mag toch echt niet zelf een reden verzinnen om een feest te geven,dat je dan vervolgens met je eigen geld gaat betalen.

Dat je geen zin hebt in een stukje, tja ik doe ook geen stukjes, maar het hoort blijkbaar een beetje bij de "cultuur" die jij omschrijft. Als je er nu in een keer mee kapt, ben je er voor je 25 huwelijksfeest meteen van af.

Overigens OT, de laatste keer dat ik voor een 12,5 jarig huwelijksjubileumfeest ben uitgenodigd is heel heel lang geleden! Doen mensen dat nog?

Terughoudender

"Terughoudener worden is moeilijk als je altijd gewend bent om hulp aan te bieden zonder er bij na te denken".

Yep, en dat weten schoonmoeder en schoonzus ook.

Ik snap wel wat je bedoeld. Het is een automatisme geworden. Zoiets moet je gaandeweg 'leren'. Dus leren op te komen voor jezelf, 'nee' zeggen dus. Assertief zijn dus. Dat gaat niet van de een op de andere dag.

Ik zeg altijd tegen mezelf: vind ik dit leuk en/of word ik hier blij van als ik dit of dat doe? (geeft me dit een goed gevoel zegmaar). Als het antwoord 'nee' is, dan doe ik het niet.

Je zegt het zelf ook al: "Ik heb me ook voorgenomen na mijn ziek zijn om alleen nog maar dingen te doen die ik leuk vind." Dat is een afspraak met jezelf en hou je daaraan.

Kijk, het is aangetrouwde familie. Jij hebt niet voor ze gekozen, je kreeg ze er gratis en voor niets bij toen je met je man begon. Dat daar wat mindere exemplaren tussen zitten is dan jammer voor hun, maar daar hoef jij nog niet de dupe van te worden.

Jou schoonmoeder heeft geleerd dat ze met drammen haar zin krijgt. Dat lukte ook steeds, want jij gaf haar uiteindelijk steeds wat ze wilde. Logisch dat ze het nu weer probeert. Bepaald gedrag wordt namelijk herhaald als het eerder succes heeft opgeleverd. Jij wordt daar niet blij van, dus jij zult er ook iets aan moeten doen.
Toch leren assertief te worden en 'nee' te zeggen….zoals je ook op school nu doet.

Ja hoor avalon

dat gebeurd nog steeds….omdat het nu eenmaal Moet/hoort (om even in de woorden van mijn schoonmoeder te blijven). Ik krijg altijd de kriebels van mensen die gaan voorschrijven hoe het hoort. Laat iedereen dat lekker voor zichzelf bepalen zeg.

Ja, het begin van de draadje ging inderdaad over het wel of niet nodig zijn van een feestje. Ik had al snel door dat er meer achter moest zitten….wat dus ook zo blijkt te zijn.

Ja avalon

maar dat is hier ook de gewoonte. Je krijgt bij de baas toch bv bij 12,5 of 25 jaar in dienst vaak een extraatje ( of niet) en niet als je 10 jaar of 22 jaar in dienst bent. De gewoonte is nou eenmaal dat je voor 12.5 wel iets doet en niet bij een verjaardag, dat zij de verjaardagen samen vieren doet daar niets aan af.

Ik heb dus nu geen zin in een stukje in elkaar zetten, maar dat wil niet zeggen dat ik er altijd een hekel aan heb, integendeel, maar ik geloof dat ik dat ook al had geschreven.

En op je vraag of mensen dat nog doen, Ja dus, al was het in eerste instantie niet de bedoeling, maar mijn echtgenoot was dolgelukkig dat ik mijn ziekte heb overwonnen en wilde toch vieren dat we het samen gered hadden die 12,5 want het had zomaar anders kunnen lopen.

Strikje

dat assertief zijn lukt al aardig. Schoonmoeder is al eens stevig aan de tand gevoeld door mijn man, maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan.

Reactie op brunette

Het punt is dat ik vorig jaar al heb aangegeven (bij schoonmoeder) geen energie meer te willen steken in schoonzus. Dus zou ik dit nu niet moeten doen (geef ik toch duidelijk m'n grens aan) want de volgende keer is er weer iets anders.

Rosase

wil jij dit overbrengen aan mijn schoonmoeder ?? )

Schattig

"De gewoonte is nou eenmaal dat je voor 12.5 wel iets doet en niet bij een verjaardag,"
Sorry, maar zo'n opmerking vind ik heel aandoenlijk. Het is nu eenmaal zo, en dat zou iedereen moeten weten. Ik ga mijn collega's eens vragen wat ze voor leuk stukje gaan doen bij mijn 12,5 jarig jubileum straks. Wat dat hoort zo.

Voor wie

Helaas zijn er momenten waar je iets gevraagd wordt waar je niet veel zin in hebt. Ik vraag me af of je het voor haar doen moet (of niet) maar voor jezelf. Stel je doet niet mee en na de voorstelling wordt dat op een of andere manier duidelijk (ter plekke of achteraf) dan sta je er niet zo zeer 'mooi' bij ten opzichte van schoonzus (wat je niet veel kan schelen). Ook bij je schoonmoeder en de rest van de familie en vrienden waar jij (en/of je man, en/of je kinderen) de komende jaren nog door een deur wilt.
Wat ik wil zeggen is, dat je dit soort dingen niet per definitie voor de jarige doet maar eerder voor jezelf, jouw eigen gezin, richting de rest van de familie.

Maar judith

Heb je de uitgebreide reden niet gelezen van 'en nu'?
Ze komt nu juist voor zichzelf op (wat ze dus nu voor haarzelf doet) door zich niet meer voor het karretje te laten spannen. door niet meer in de houding te schieten en direct 'ja en amen' te roepen voor schoonfamilie.

Dan staat 'en nu' er maar even niet mooi op bij de schoonfamilie. Diezelfde familie staat er nu bij haar zeker niet mooi op (met name schoonzus niet).

Kijk, met respect met elkaar omgaan betekent niet dat de een over de rug van de ander heen kan walsen (wat nu dus gebeurd) en het lijkt me zeker niet de bedoeling dat 'en nu' het toch maar moet doen (voor zichzelf) om de komende jaren nog op een redelijke manier met schoonfamilie om te gaan. Als dat de inzet is dan moet 'en nu' zich dus maar laten gebruiken door schoonfamilie. Lijkt me niet de bedoeling hier.

Laten gebruiken?

Kom op zeg, het gaat hier om even een stukje uittypen en hooguit 10 minuten iets voordragen. Volgens mij is de tijd die En nu aan dit draadje heeft besteed al veel meer dan de tijd die daarin gestoken had kunnen worden.

Het is toch een kleine moeite dit te doen, zodat er nu niet een heel gedoe ontstaat rondom dit feest. Als je weigert zullen je schoonmoeder en je schoonzus dit je zeker kwalijk nemen en wie weet met wie ze dit nog meer bespreken. Ik vind dat je of deze moeite kan nemen om niet het feest voor je schoonzus deels te verpesten of gewoon niet naar dat feest moet gaan.

Ja hoor

Geef haar telefoonnummer maar even

Eerlijk gezegd denk ik dat dit iets is dat je schoonmoeder en je man samen moeten uitvechten. Mij lijkt het een logische stap dat jij aan je man verteld hoe de vlag erbij hangt en dat je het moeder en zoon dan samen laat uitvechten. Dan hoef jij ook niks meer over te brengen aan je schoonmoeder.

Ik verwijs bij moeilijke vragen uit de schoonfamilie altijd direct door naar mijn man. Laat hem dat maar lekker oplossen, ik brand daar mijn vingers niet aan.

Je punt maken

Zelfs al heb je al het gelijk van de wereld, met je punt maken op een feestje (vooral van een ander) maak je slechte sier. Gelijk krijgen en gelijk hebben zijn twee verschillende dingen. Maar als je met alle gelijk van de wereld, dit op een feestje doet, zal niemand je gelijk nog willen beamen. Daar kan jij niet alleen last van krijgen maar ook je man, je kinderen. Mensen zullen zich afvragen of je motivatie niet slechts wraak of jaloezie ed was.
Maak jouw punt op een ander moment. Het prettige van schoonfamilie kan zijn dat je een excuus hebt om je wat meer buiten de problemen kan houden: stap er uit waar het kan.

Judith

Judith ik snap wat je bedoelt, maar wat als je je punt iedere keer maakt, en het wordt niet begrepen, dat vraagt toch om de botte bijl ?? Andere familieleden weten ook zo'n beetje hoe zij is en hoe ik ben, dus die snappen dat echt wel. Ze weten dat ik altijd vooraan sta met regelen of verzinnen, dat hebben ze vaak genoeg meegemaakt.

Eigenlijk zeg je dat ik wel gewoon alles moet doen, om maar geen ruzie te krijgen, even heel zwart wit gezegd, maar andersom, hoeft schoonzus zich niet aan te passen.
Dit is dus juist wat ik altijd heb gedaan maar wat me nu tegenstaat, dus zeg je moet ik het toch maar weer doen, maar dat is juist het punt. Ik weet van mezelf dat ik er heel erg veel voor heb gedaan, zoniet alles om een leuke relatie met m'n schoonzus en fam te krijgen, maar als dit van 1 kant af moet komen om wat voor reden dan ook (asperger, of ze mag me niet) dan houdt het wat mij betreft op.

Meer mensen zeggen bv bij ons op verjaardagen als schoonzus is geweest, dat het een aparte is, een afstandelijke, dit ervaar ik echt niet alleen. En zo voedt ze neefjes ook op, het contact tussen onze kinderen is hartstikke leuk, maar ook daar moet het initiatief van onze kinderen komen...is ook niet echt altijd leuk.

Door dit draadje ben ik alleen maar sterker gaan denken om het niet te doen. Ik heb een idee gegeven, ik zal het uittypen, maar meer ga ik niet doen. Dat uittypen was zoiezo het punt niet, maar meer dat ik een paar avonden er voor uit moest trekken om dit stukje te maken. Ik ga zelfs tegen schoonmoeder zeggen dat ik het niet graag doe, maar omwille van haar het toch doe, maar dat ik eigenlijk vorig jaar al gezegd heb geen energie meer in schoonzus te willen steken, en dat ik het jammer vind dat ze dit niet respecteert.

Emotie-ratio

"Judith ik snap wat je bedoelt, maar wat als je je punt iedere keer maakt, en het wordt niet begrepen, dat vraagt toch om de botte bijl ??"

Indien de botte bijl, doe dan de botte bijl met beleid. Zorg dat hij voor je werkt en niet tegen je door dit op het feest of tijdens de voorbereidingen uit te spelen.
Met andere woorden: je doet dit voor jezelf en je kinderen, je man. Je brengt allerlei schade toe aan mensen die dit niet verdienen (bijv. schoonmoeder).

"Andere familieleden weten ook zo\'n beetje hoe zij is en hoe ik ben, dus die snappen dat echt wel."

Snappen is iets anders dan een feestje te doen crashen. Want dat snappen weinig mensen.

"Ze weten dat ik altijd vooraan sta met regelen of verzinnen, dat hebben ze vaak genoeg meegemaakt."

Daar gaat dit allemaal niet om of jij genoeg doet of kan. Dat zeg je toch.

"Ik ga zelfs tegen schoonmoeder zeggen dat ik het niet graag doe, maar omwille van haar het toch doe, maar dat ik eigenlijk vorig jaar al gezegd heb geen energie meer in schoonzus te willen steken, en dat ik het jammer vind dat ze dit niet respecteert."

Weet je, doe dit voor jezelf. Het is een kwestie van goed voor jezelf zorgen. Maak je punt op een rustig moment een paar weken na dit feestje. De kans dat je punt aankomt bij de ander is groter. De kans dat je zonder veel boosheid, wrok, onvrede je punt rustig en overwogen kan maken, is groter (en daarmee de kracht van je boodschap ook groter).

Want als ik nu heel kritisch kijk dan ben je wel bezig met weegschalenwerk. En daar gaat het je niet om, dat denk ik ook wel. Het werkt beter als je in je (innerlijke) motivatie van jezelf zoekt waar je onvrede vandaan komt. Niet van de ander. Dan is de instelling van schoonzus misschien de aanleiding maar niet de reden. Dan heb je het ook over jouw plezier en ook over jouw grenzen die veel makkelijker en natuurlijker aan te geven zijn. Dan is die weegschaal helemaal niet nodig. Die weegschaal gaat over de ander, niet over wie jij bent. En dan voelt ook iedereen dat jij dat op een natuurlijke manier doet. Dan is de botte bijl (en weegschaal) niet nodig.

Doe dit voor jezelf. Als je in bovenstaande iets herkent, neem daar de tijd voor. Iets dat geforceerd is en ook nog tijdens een feestje, wekt altijd weerstand op. Een feestje gaat over emoties in eerste instantie en niet over ratio (het 'snappen'). Dat snappen komt heel misschien pas over jaaaaaaren pas. Want wees eerlijk: wanneer heb jij nu gehoord dat iemand zei te snappen waarom iemand in andermans ogen moeilijk deed op een feestje? Ik zou dat persoonlijk niet over mijn (schoon)zus, kind, vriendin, etc willen horen. En ook niet over mijzelf.

Zorg goed voor jezelf.

Nouhou

schade toebrengen ??? Nee joh, ik kom voor mezelf op, oftewel, ik zorg goed voor mezelf zoals jij dat zo mooi omschrijft. Ik heb ruim voor dit feest al aangegeven geen energie meer te steken in schoonzus, dus als ik dit met beleid gedaan heb, en het is nog niet binnengekomen bij schoonmoeder moet ik dan maar doorblijven gaan zoals het nu gaat???

Je maakt er zo meer van dan dat het is..en door hier iedere keer op te reageren zorg ik ook dat ik er te veel van maak, meer dan nodig iig.

Feit is gewoon schoonzus heeft niets voor ons over, is hier de maat vol en heb ik niets meer voor haar over. Of wil je dat ik zo jaren doorga...een keer moet het stoppen, en stel dat ik pas na het feestje zeg..schoonma, ik doe niets meer voor je dochter...wat dan ?? dan veranderd er echt niets hoor, want ik heb dit nl al aangegeven, en zie hier, schoonma vraagt gewoon toch weer of ik me wel inspannen...dus al zou ik het nu ook na het feestje zeggen, bij een volgende keer doet ze het weer...dat noemen ze een plank voor je kop hebben...ik denk dat het in schoonmoeders geval een hele dikke plank is. Dat wil overigens niet zeggen dat ik haar niet begrijp, maar dat wil ook niet zeggen dat ik degene dan maar weer moet zijn die water bij de wijn doet.
Ik zorg juist goed voor mezelf om NEE te zeggen.