Eerste hulp bij ernstig liefdesverdriet
Hallo,
Dit weekend in samenspraak een intense en op zich goeie relatie verbroken..
De liefde was nog heel sterk, maar praktisch gezien zo moeilijk haalbaar. We gingen eraan onderdoor.
het is alsof mijn hart uit mijn lijf is getrokken, en ik kan met moeite stoppen met huilen…
Wat kan ik doen om de eerste pijn te verlichten ?? Ik moet er straks weer staan voor mijn kinderen, morgen een drukke werkdag .. wat een ellende ..
Ga er even helemaal 'in'. Veel huilen, schrijven (voor alleen jezelf), klagen, muziek luisteren, zoveel je kan. Morgen op je werk en met je kinderen kun je denken: vanavond mag ik weer volop huilen en klagen en schrijven een meezingen. Neem een collega in vertrouwen.
Het wordt elke week een beetje minder, heus. Ik wens je veel sterkte xxx
Eens met EmmaT, geef er vooral aan toe, want liefdesverdriet is gewoon ruk! Zo lang je blijft beseffen dat dit de beste mogelijkheid was, gaat dit verdriet beetje bij beetje afnemen en plaatsmaken voor berusting. Soms is alleen liefde niet genoeg, een hard gelach, maar wel de keiharde realiteit!
sterkte en het wordt echt beter!
Dank jullie wel. Het is inderdaad een vreselijke periode..Ik hoopte het op m'n 44ste wel gehad te hebben met dit soort hardzeer.. Maar helaas.. en met ouder te worden blijkt het nog intenser en pijnlijker te zijn. Het lukt me momenteel om me recht te houden voor de kids en op het werk.. Maar ik weet dat er nog heel lastige momenten volgen.
Hoi, helaas recente (sinds 4 maanden) ervaring met deze pijn en ik heb ontzettend veel gehad aan @yourbreakupbestie op Instagram. Ik kan wel zeggen dat zij me erdoor sleept. Praktische tips, maar ook de ervaringen van anderen en het gevoel dat je niet de enige bent die dit meemaakt. Huilen, schrijven, steun zoeken bij vrienden en daarnaast zoveel mogelijk doorleven en zelfs aan de toekomst denken helpen bij mij. Het is zwaar, het is k*t, maar ook dit gaat voorbij. Liefs
bedankt, het zijn idd interessante filmpjes. Ahoewel ik de indruk heb dat ze vooral afgestemd zijn op het 'jongere' volkje.
Ondertussen gaat het overdag redelijk goed, maar de nachten en ochtenden zijn moeilijk. ik word vaak wakker met een dichtgeknepen keel en een zenuwachtig gevoel op de maag.
Iemand tips voor betere nachten?
Stevig sporten. Als je fysiek moe bent, slaap je beter. Sport is ook goed voor fijne neurotransmitters. Dit is dé periode om te beginnen met hardlopen. Maar gewoon stevig doorwandelen of -fietsen kan ook.
fietsen en wandelen doe ik . Lopen kan ik totaal niet 😊
Ik kom goed in slaap , maar wordt rond 2-3u wakker en voel me heel nerveus waardoor ik niet meer terug inslaap . Het lukt me uiteindelijk als het tijd is om op te staan 😒
misschien kan een meditatie app je helpen om op dat soort momenten tot rust te komen, bijvoorbeeld VGZ mindfulness. Door het observeren van wat er in je lijf gebeurt kan het nare gevoel al minderen of verdwijnen.
Ik heb zelf wel eens baat gehad bij rescue druppels van Bach om dat paniek gevoel tegen te gaan. Weet niet of het een placebo effect was, maar het hielp wel 
MOM40 hoe gaat het nu?
MRI schreef op 22-06-2022 om 12:36:
MOM40 hoe gaat het nu?
We zijn 2 weken verder. We hebben elkaar 2x kort gezien. Met veel respect voor elkaar kunnen we de breuk plaatsen , maar het doet pijn . Ik mis hem enorm.
Tijdens mijn kindvrije week ben ik veel op stap geweest met vrienden of collega’s , dat is wel steeds fijn … maar als je ‘s morgens wakker wordt valt de realiteit elke dag terug op je. De ochtenden / voormiddagen vind ik het lastigst.
Ik mag me inmiddels ook bij dit clubje aansluiten. Doe alles op automatische pilot en als de kinderen er zijn heb ik afleiding. Hij is en was echt m'n maatje. Snap nog steeds niet hoe dat zo ineens kan stoppen. Heb ergens het idee dat het niet zijn volledig eigen keuze is.
Bijtje82 schreef op 26-06-2022 om 11:51:
Ik mag me inmiddels ook bij dit clubje aansluiten. Doe alles op automatische pilot en als de kinderen er zijn heb ik afleiding. Hij is en was echt m'n maatje. Snap nog steeds niet hoe dat zo ineens kan stoppen. Heb ergens het idee dat het niet zijn volledig eigen keuze is.
Ach Bijtje wat verdrietig om te lezen! Je schreef altijd zo enthousiast over hem. Hou je taai 
Bijtje82 schreef op 26-06-2022 om 11:51:
Ik mag me inmiddels ook bij dit clubje aansluiten. Doe alles op automatische pilot en als de kinderen er zijn heb ik afleiding. Hij is en was echt m'n maatje. Snap nog steeds niet hoe dat zo ineens kan stoppen. Heb ergens het idee dat het niet zijn volledig eigen keuze is.
Veel moed Bijtje ! Het is een gigantisch zwart gat waar je in terecht komt .. en uiteindelijk maakt de reden van de breuk niet zoveel uit… de breuk is een feit en we moeten ons er doorheen slaan ..
Ik ben ervan overtuigd dat elke dag een stap dichter is bij onze ‘genezing’ 
Mija schreef op 26-06-2022 om 16:59:
[..]
Ach Bijtje wat verdrietig om te lezen! Je schreef altijd zo enthousiast over hem. Hou je taai
En nog hoor. Hij is echt de liefste. Zelfs nu nog vragen hoe het met me gaat en weet zeker dat ie mij ook mist. Er is gewoon iets dat hij niet verteld, maar dat laat ik voorlopig even zo. Hij is normaal altijd een heel eerlijk men's, hart op de tong. Maar heb het idee dat ie mij voor iets wil behoeden ofzo. Het was tussen ons natuurlijk ook geen standaard relatie.
