De perfecte relatie... of toch niet...
Hoi allemaal,
Ik ben Angela en heb twee kinderen in een leeftijd van 3 en 5. Inmiddels ben ik 14 jaar samen met Simon en we zijn niet getrouwd. We hebben een prachtig huis, twee auto's voor de deur en qua inkomen niks te klagen. Simon werkt 5 dagen en ik 2,5 omdat ik er voor de kinderen wil zijn.
Voor de buitenwereld zijn we het perfecte plaatje, we passen qua uiterlijk bij elkaar, we vullen elkaar aan waar nodig, zullen onafhankelijk van elkaar dezelfde keuzes maken, we hebben dezelfde hobby's en vullen elkaar aan waar nodig.
Maar voor mij is de koek op. We hebben nog wel seks maar alleen als ik een borrel op heb omdat hij weet dat ik me dan laat gaan. Op andere momenten zeg ik vaak nee of doe ik het voor hem. Ik mis gewoon de leuke dingen doen, het dingen samen doen, de kleine dingen in het leven. Het probleem is dat ik alles plan zowel voor de kinderen als voor hem. Ik wil gewoon dat hij zelf een keer oppas regelt en zegt we gaan 'hierheen'. Het maakt dan niet uit waarheen. Ik wil de liefde weer met hem terugvinden maar ben bang dat het te laat is. Ik erger me aan de kleine dingen, vind het heerlijk als hij de deur uit is maar ik wil het de kinderen niet aandoen om weg te gaan...
Ik kan het wel plannen maar dan komt het weer vanuit mij en dat wil ik dus niet. Verder is hij hartstikke lief, plaatst mij op een voetstuk en doet echt alles voor me...
Hebben meer mensen hier last van?
Zonne2017 schreef op 08-07-2022 om 17:17:
Het kan zijn dat het er in sluipt als de een minder werkt dan de ander. Dan nog vind ik het onverklaarbaar dat zo’n man zich dat allemaal lekker aan laat leunen en achterover gaat hangen en zijn vrouw laat ploeteren. Waar is dan je zelfrespect en het respect voor je vrouw en de relatie ? Wat zou diezelfde man ervan vinden als hij op zijn werk zo’n collega had ? En waarom loopt diezelfde man er op zijn werk niet de kantjes van af ? De emancipatie is nog verre van af, maar goed, dat is geen nieuws.
Ploeteren? Hij werkt toch gewoon fulltime? Mag het madidoprinsesje dan verder niks doen?
Zonne2017 schreef op 08-07-2022 om 17:17:
Het kan zijn dat het er in sluipt als de een minder werkt dan de ander. Dan nog vind ik het onverklaarbaar dat zo’n man zich dat allemaal lekker aan laat leunen en achterover gaat hangen en zijn vrouw laat ploeteren. Waar is dan je zelfrespect en het respect voor je vrouw en de relatie ? Wat zou diezelfde man ervan vinden als hij op zijn werk zo’n collega had ? En waarom loopt diezelfde man er op zijn werk niet de kantjes van af ? De emancipatie is nog verre van af, maar goed, dat is geen nieuws.
Allemensen wat een buitengewoon negatief ingestoken reactie...
Man werkt 5 dagen, TO 2,5 dagen. Volgens mij omdat ze dat zelf wil. Het gevolg is dat ze thuis meer doet en organiseert. Lijkt mij buitengewoon logisch. Het is niet duidelijk of TO wel duidelijk communiceert naar partner. Ze vindt dat hij meer moet organiseren en leuke dingen moet bedenken. Onduidelijk is of zij hem dat vertelt heeft. Jij noemt dat passief...ik vraag me dat af. Misschien is hij doodop van zijn werk en mannen zijn nu eenmaal anders dan vrouwen. Waar staat dat TO ploetert.. ze.heeft een mooi huis, twee auto's. Als je dat ploeteren noemt...weet ik niet hoe je het dan moet noemen als je als alleenstaande moeder alles alleen moet doen en geen geld heb en misschien ook nog een slechte gezondheid en een gehandicapt kind ( iemand die ik persoonlijk ken zit in deze omstandigheden) dus stop met deze vrouw zielig vinden.
Het lijkt erop dat TO haar 'gezapige' leventje zat is... Maar dat is niet alleen de schuld van haar partner denk ik. Alles gaat hen voor de wind, misschien moet zij eens iets heel anders gaan doen dan ze nu doet..
Je hebt zelf een partner gehad die niks deed en niet aan je behoeften voldeed... Dat kan,.dat is naar voor je. Meen ik echt. Maar om dan gelijk maar alle mannen die niet zo veel initiatief nemen af te schieten... En dan dat eindeloze gezeur over emancipatie die niet af is... Sorry daar word ik moedeloos van. Je kunt een heleboel in ons land als vrouw. Maar stop met de ander de schuld te geven. Wees duidelijk naar een ander en heb wat.minder verwachtingen
En heel eerlijk, de gene die een man hebben die fulltime werkt EN mee helpt in alles rondom huis, kinderen, huishouden, boodschappen doen etc etc. hebben serieus een lot uit de loterij. Ze zijn zeer zeldzaam, in mijn omgeving ken ik er maar liefst 1tje.
De meeste mannen die ik ken werken, en werken heel hard. Maar hebben een vrouw die het meeste in huis doet, veel regelt en aangestuurd worden. Die worden attent gemaakt op dingen die er moeten gebeuren buiten werk om.
Dus de meeste voorgaande reacties hierboven, wauw.
Tjsor, wat heb je dat mooi verwoord! Helemaal mee eens.
Rhonda schreef op 07-07-2022 om 23:36:
[..]
En geloof niet als hij zegt dat het in zijn functie niet kan. Tenzij hij premier Rutte is, kan er veel geregeld worden.
Even off topic; Rutte werkt vooral zo ontzettend veel omdat hij dat wil, niet omdat het moet. Alle premiers voor hem maakten veel minder uren, want die hadden wel een vrouw en een gezin. En die waren echt niet minder effectief.
Het gevolg is nu wel dat iedereen denkt: oh, als premier moet je verschrikkelijk veel uren maken, laat maar zitten. Terwijl juist iemand in zijn functie makkelijk keuzes kan maken, ook om vaker thuis te zijn, en dat kan iemand achter de lopende band niet.
Hoe hoger de functie, hoe meer invloed je hebt op hoeveel en waar je werkt.
De opvolger van Rutte zal dus de trend weer terug moeten buigen naar normale (voor een politicus dan) werktijden. Dat zal voor de andere politici het leven ook een stuk makkelijker maken.
Leene schreef op 09-07-2022 om 13:15:
[..]
Allemensen wat een buitengewoon negatief ingestoken reactie...
Man werkt 5 dagen, TO 2,5 dagen. Volgens mij omdat ze dat zelf wil. Het gevolg is dat ze thuis meer doet en organiseert. Lijkt mij buitengewoon logisch. Het is niet duidelijk of TO wel duidelijk communiceert naar partner. Ze vindt dat hij meer moet organiseren en leuke dingen moet bedenken. Onduidelijk is of zij hem dat vertelt heeft. Jij noemt dat passief...ik vraag me dat af. Misschien is hij doodop van zijn werk en mannen zijn nu eenmaal anders dan vrouwen. Waar staat dat TO ploetert.. ze.heeft een mooi huis, twee auto's. Als je dat ploeteren noemt...weet ik niet hoe je het dan moet noemen als je als alleenstaande moeder alles alleen moet doen en geen geld heb en misschien ook nog een slechte gezondheid en een gehandicapt kind ( iemand die ik persoonlijk ken zit in deze omstandigheden) dus stop met deze vrouw zielig vinden.
Het lijkt erop dat TO haar 'gezapige' leventje zat is... Maar dat is niet alleen de schuld van haar partner denk ik. Alles gaat hen voor de wind, misschien moet zij eens iets heel anders gaan doen dan ze nu doet..
Je hebt zelf een partner gehad die niks deed en niet aan je behoeften voldeed... Dat kan,.dat is naar voor je. Meen ik echt. Maar om dan gelijk maar alle mannen die niet zo veel initiatief nemen af te schieten... En dan dat eindeloze gezeur over emancipatie die niet af is... Sorry daar word ik moedeloos van. Je kunt een heleboel in ons land als vrouw. Maar stop met de ander de schuld te geven. Wees duidelijk naar een ander en heb wat.minder verwachtingen
Zo ontzettend eens met deze post dat een enkele ‘like’ niet voldoende was 😃
Wat een ‘rijk’ leven heb je dan als dit je allergrootste zorgen zijn (of misschien moet ik ‘verwend’ schrijven?)
Ik heb niet alles uitgebreid gelezen maar ik las laatst een artikel over 'liefdestalen' en dat vond ik wel een eyeopener. Je gaat er toch vaak van uit dat dat jij graag wilt, je partner ook graag wilt (en andersom)
Ik heb die test gedaan samen met mijn man en waar ik heel hoog in scoorde was 'quality time' + "pshycial touch' en heel laag in 'receiving gifts" en laag in 'acts of service"
Andersom scoorde mijn man ook heel hoog in 'quality time' maar ook hoog in 'acts of service'. Hij wordt dus heel blij als ik hem help en voelt zich dan geliefd, terwijl ik dat andersom helemaal niet heb, dus dat was voor mij een soort verrassing, want omdat ik dat niet belangrijk vindt, denk je al gauw dat de ander dat ook niet belangrijk vindt.
Dus het is misschien leuk om die test eens samen te doen (kan gratis online) en dan kan je daar eens over doorpraten daarna:
https://5lovelanguages.com/quizzes/love-language
En verder, blijft erover praten samen en geef voorbeelden van wat je graag wilt. En misschien lukt het gewoon echt niet voor hem (uitjes plannen) probeer dan wat anders te verzinnen wat jullie uit de sleur haalt. Misschien samen iets nieuws leren? (salsadansen bijvoorbeeld) of ga naar een wijnproeverij, een kookcursus o.i.d Doe regelmatig samen iets nieuws/spannends (kinderen naar de oppas of opa/oma)
Deze periode is heel normaal. Zo 10 jaar terug zaten wij zelf ook in die dip. Een strak geolied gezin, maar we vonden dat we elkaar als partners en als eigen individu een beetje aan het kwijt raken waren.
Hebben dit toen aan elkaar kenbaar gemaakt. We kwamen tot de conclusie dat de basis van ons gezin, toch echt onze relatie was. En dat we daar dus in moesten investeren. En dat we blijkbaar in een levensfase zaten waarin dit niet spontaan ging, dus dan maar gepland.
Dat werd bij ons de vrijdagavond.
We namen standaard 2x per maand een oppas op de vrijdagavond. 1x vrijdagavond had ik voor mezelf buiten de deur. En man ook 1 vrijdagavond, en dan bleef de ander dus thuis en had dan tijd alleen met kind. Wat mijn man dus heerlijk bleek te vinden. Dochter heeft nog steeds superherinneringen aan die vrijdagavonden. Want altijd leuke dingen met papa. Heeft veel goed gedaan voor de band met haar vader. En ik vond het heerlijk dat ik die avond echt voor me zelf had.
De 2 andere vrijdagavonden deden wij wat leuks samen. Ik regelde altijd de oppas. Maar na een aantal uitjes was de afspraak ik regel nu de activiteit, de volgende regel jij. En dan mocht jij verzinnen wat je het leukst vond. In het begin wist man niet echt wat. Maar na een tijdje hadden we de smaak te pakken. Van uiteten, theater, avondpicknicken, bootje huren, avondmusea, klimmuur, wijnproeverij, pubquiz of gewoon een kroegje induiken van alles hebben we gedaan.
Dit bracht gewoon heel veel plezier terug. En met het plezier ontstond ook weer meer contact en daardoor meer intimiteit etc.
Ook kregen we hierdoor meer de behoefte om samen af en toe een weekend weg te gaan. Dus alleen met zijn tweetjes.
En nu 10 jr later hebben we deze regeling niet meer officieel omdat we nu een puber hebben dus geen oppas nodig. Maar nog steeds doen we vaak dingen met zijn tweetjes maar nu veel meer spontaan omdat er geen geregel meer nodig is.
Mijn advies regel die tijd samen. Plan een oppas (en hoe erg is dat, als jij die regelt )en verwacht niets spontaan. In deze levensfase is er gewoon minder ruimte voor spontaniteit met zijn tweetjes. Maar die tijd komt vanzelf weer
top Lotte 78, jij brengt mij ook weer op ideeën.
Leene schreef op 13-07-2022 om 15:14:
top Lotte 78, jij brengt mij ook weer op ideeën.
fijn om te horen!
