Relaties Relaties

Relaties

ikwilpraten

ikwilpraten

12-11-2012 om 12:09

Chantage?

Sorry, even een tijdelijke nick.

Al jaren verlopen de discussies/onenigheden/ruzies tussen mijn vriend en mij volgens een vast patroon. We krijgen ergens ruzie over (vroeger waren het discussies), het gaat er fel aan toe, mijn vriend kapt het af "want hier heb ik nu geen zin in", de dagen daarna trekken we weer langzaam naar elkaar toe en ten slotte vrijen we het af.
Dit zit mij niet lekker. Ik heb de afgelopen jaren regelmatig geprobeerd om op de ruzie terug te komen. Om het uit te praten. Mijn vriends reactie is dan "Moet dat nu? We hebben het net weer gezellig? Moet je weer de sfeer verpesten?"
Op een gegeven moment ben ik daardoor gestopt met terugkomen op onze ruzies en het maar gewoon af te vrijen. Dit heeft tot gevolg dat we steeds weer over dezelfde dingen steeds heftiger ruzie krijgen. Dingen worden niet uitgepraat.
Gisteren had ik er genoeg van. Ik wil niet meer vrijen met iemand die een paar dagen ervoor nog nare dingen tegen mij heeft gezegd. Die woorden hangen dan nog in de lucht. Ik hoor ze nog in mijn hoofd. Ik wilde het nu eens uitpraten. Dat steeds maar afvrijen en weer 'normaal' doen werkt niet. We blijven met dezelfde issues zitten. Of althans ik. Voor mijn vriend lijkt het zo te zijn dat onderwerpen/problemen waar je niet over praat ook niet bestaan.
Ik heb gezegd: ik wil eerst met je praten voor we gaan vrijen.
Mijn vriend ging uit zijn dak. Het was chantage. Hoe durfde ik voorwaarden te stellen? Ik heb daarmee een bom onder de relatie gelegd, volgens hem. En ik moet zeker niet denken dat hij ooit nog met mij wil vrijen. En dat we dingen nooit uitpraten was volgens hem een pertinente leugen. En dat het in veel relaties een bekend patroon is dat de man nader tot elkaar wil komen door te vrijen, en dat vrouwen eerst nader tot elkaar willen komen om te kunnen vrijen was de grootste psychobullshit die hij ooit had gehoord.
Ik wil graag jullie mening weten. Is het zo gek dat ik eerst graag eens wil praten voordat we het bed induiken? Is het inderdaad chantage, zoals mijn vriend het zegt?
En wat nu? Gisterenavond na dus weer een afgekapte ruzie - "ik ga nu slapen, je bekijkt het maar" - nog uren op de bank gezeten. Doen we de komende dagen weer steeds normaler tegen elkaar tot we het afvrijen? Hoe kom ik uit dit patroon, want aangeven dat ik meer behoefte had aan praten dan aan vrijen, was blijkbaar niet de goede weg.


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
koentje

koentje

12-11-2012 om 12:31

Vrijen

doe je niet op voorwaardes; vrijen doe je omdat je er op een bepaald moment zin in hebt. Voor vrouwen is dan vaak nodig dat het goed voelt. Als het voor jou niet goed voelt en je hebt geen zin dan is dat geen chantage maar zo voelt het voor jou.
Punt.
Uitpraten is natuurlijk iets moeilijks als je dat lang niet gedaan hebt. Maar als jij nu ineens stelt dat je alleen wil vrijen als het uitgesproken is, klinkt dat wel als chantage. Je kunt aangeven dat je geen zin hebt en dat je denkt dat dat komt doordat er zaken zijn die doordat ze niet uitgepraat zijn, niet goed voelen voor jou. Dat lijkt hetzelfde, maar is toch anders.

Vic

Vic

12-11-2012 om 12:34

Die ruzies

Het lijkt erop dat jullie ruzies niet op een respectvolle manier gebeuren. Waar gaan ze over? Wordt er gescholden?

Mari

Mari

12-11-2012 om 12:38

Tja

Door het zo duidelijk te koppelen, riekt het naar chantage ja.
Ik ben het geloof ik met Koentje eens: als het voor jou niet goed voelt, moet je natuurlijk niet vrijend. Klaar (no pun intended). Daarnaast wil je ook nog eens praten, ook je goed recht om dat te willen. Het kan zijn dat je misschien geen zin hebt omdat er nog zo'n sfeer tussen jullie hangt, ook je goed recht. Maar als je het koppelt voor hem: ik vrij niet want ik wil praten, ja dan zet je hem onder druk.
De vraag is of dat erg is. Hij aan de andere kant gebruikt het vrijen misschien wel om geen gesprek aan te hoeven gaan want 'vrouwtje is nu weer blij dus alles goed'.
Ik ben overigens wel benieuwd over wat voor soort zaken het gaat. De zwaarte van het onderwerp vind ik er wel iets toe doen, in deze.

ikwilpraten

ikwilpraten

12-11-2012 om 12:53

Reactie

Ik snap wat je bedoelt, Koentje. Het is de toon die de muziek maakt. Maar volgens mij heb ik het niet als voorwaarde gesteld, maar aangegeven dat ik op dat moment meer behoefte had aan praten dan aan vrijen.

Hoewel… Volgens mij zei ik letterlijk: ik wil graag eerst met je praten voor we gaan vrijen. Ja, hmm, nu ik dat zo lees, is het misschien toch een voorwaarde. Maar ik bedoelde mijn behoefte uit te drukken. Maar vervolgens bleef mijn vriend maar op ‘chantage’ hameren. Het was chantage dit en chantage dat, ik moest vooral niet denken dat hij zich liet chanteren, wie dacht ik wel niet dat ik was, etc. etc.

Vic en Mari, onze ruzies gebeuren zeker niet op een respectvolle manier. Ik kan zo uit de losse pols tien scheldwoorden opnoemen waar hij me voor uit maakt. Dat heb ik gisteren ook tegen mijn vriend gezegd: hoe kan ik vrijen met iemand die mij een paar dagen geleden nog een trut noemde? Daar reageerde hij verder niet op.

De ruzies gaan ook steeds over hetzelfde. Ik wil daar liever niet te diep op ingaan. Laat ik het zo zeggen: ik ben de vragende partij. Ik wil iets van mijn vriend. Eigenlijk wil ik gewoon meer van zijn tijd en aandacht. Ik voel me genegeerd. En ondanks dat ik zo duidelijk om zijn aandacht vraag, smeek bijna, weet hij dan ook nog op te werpen dat ik vast vreemd ga of dat van plan ben of al ijzers in het vuur heb voor een mogelijke nieuwe relatie omdat ik niet met hem wil vrijen.

Fransien

Fransien

12-11-2012 om 14:27

Hmmm

Dit klinkt niet als een gezonde relatie. In een gezonde relatie zijn er heus wel meningsverschillen (graag zelfs) maar wordt er niet gescholden en wel op een goede manier geruzied. En wat chantage betreft, voor mij zou het als chantage voelen als hij meldde dat ik vast vreemd ga omdat ik niet altijd zin heb.
Kun je eens ter sprake brengen terwijl de toon normaal blijft dat jij er mee zit dat het tussen jullie niet goed loopt?

Ava

Ava

12-11-2012 om 14:30

Bedreigd

Gezien zijn reactie (en beschuliging aan jouw adres) krijg ik het idee dat hij het praten zo bedreigen vindt dat hij vanalles inzet om niet te hoeven praten. Dat ligt niet aan jou. Misschien was hij zo, misschien is hij zo geworden.

ikwilpraten

ikwilpraten

12-11-2012 om 14:37

Cirkeltje

Ik heb in het verleden regelmatig te berde gebracht dat ik vind dat we problemen hebben. Dat ik niet gelukkig ben zo. En dat ik daarover wil kunnen communiceren zonder ruzie. Maar dan was de reactie van mijn vriend altijd: moet dat nu? Het komt of niet uit omdat 'het nu net zo gezellig is' of omdat 'hij nu moe is'.

Inderdaad, hij wil niet praten. Als je niet over problemen praat, zijn ze er ook niet. Zo lang ik 'lief' doe gaat het prima. Als ik niet 'lief' meer doe, omdat het me tot hier zit om steeds maar weer te moeten bedelen om aandacht, dan zegt mijn vriend dat hij me geen aandacht WIL geven omdat ik niet 'lief' doe.

Ik voel een cirkeltje...

Vic

Vic

12-11-2012 om 14:42

Praten

Hoe pak je dat aan, dat praten? Is hem wel duidelijk wat je graag van hem zou willen, en waarom wil hij zijn gedrag niet veranderen? Wat mij betreft (helaas door schade en schande wijs geworden) zou de deur dicht gaan als ik uitgescholden zou worden.

ikwilpraten

ikwilpraten

12-11-2012 om 14:43

Nog iets

Sorry, ik loop even helemaal leeg.

Of ik het nu fout gezegd heb of niet, mijn vriend gebruikt dat 'chanteren' vervolgens als een stok om mee te slaan (figuurlijk, hoor.) Het ging alleen nog maar daarover. Op de inhoud gaat hij verder niet meer in. Hoeft hij ook niet meer te doen in zijn ogen, want ik zat fout.

Vic

Vic

12-11-2012 om 14:46

Trouwens

Het is een beproefde manipulatieve strategie om dingen zo te draaien dat jíj de slechterik bent, want jij chanteert. Met iemand die zo'n tactiek hanteert valt niet te discussiëren, want uiteindelijk gaat het al helemaal niet meer om het punt waar het oorspronkelijke 'gesprek' mee begon.

ikwilpraten

ikwilpraten

12-11-2012 om 14:46

Vic

Dat praten pak ik dus niet aan. Het komt gewoon niet van de grond, zeg maar.

En ja, tegen elk van mijn vriendinnen zou ik zeggen: je laat je toch niet uitschelden, muts?! Maar ik zie ook dat hij het uit frustratie doet. En ik snap dat ik hem frustreer omdat hij niet kan/wil praten.

(O jee, zit ik zijn gedrag nu goed te praten? Ja, ik ben een muts, da's duidelijk.)

ikwilpraten

ikwilpraten

12-11-2012 om 14:48

Nog een keer vic

Dit herken ik. Of het een strategie is van mijn vriend, of beter gezegd: een bewuste strategie van mijn vriend, zou ik niet met zekerheid durven zeggen. Maar het is wel het mechanisme: het gaat nooit over de dingen die mij oorspronkelijk dwars zaten.

Vic

Vic

12-11-2012 om 14:50

We zaten door elkaar te praten Maar jij komt tot dezelfde conclusie als ik (dat is goed haha). Mijn ex zei ook altijd dat hij zo tegen mij deed omdat ik het bloed onder zijn nagels vandaan haalde met 'mijn gezeur en achterlijke gedoe'. Dan nog is dat geen reden om iemand verbaal met de grond gelijk te maken. Ik ben benieuwd of er nog iemand reageert die weet hoe je op een goede manier kunt omgaan met zo'n manipulator (om niet het n-woord te gebruiken

ikwilpraten

ikwilpraten

12-11-2012 om 14:55

Nee, niet het n-woord!

In godsnaam niet het n-woord! Een fiks aantal jaar geleden zei iemand mij dat hij mijn vriend een narcist vond. Dat heb ik doorgebrieft thuis. Vriend ging door het lint. En is daar nog jaren en jaren op teruggekomen. Ook met teksten als: ik had het vast met die meneer gedaan, waarom zou zo'n man dat anders zeggen?

ikwilpraten

ikwilpraten

12-11-2012 om 14:57

En in momenten

van grote wanhoop heb ik weleens een n-woord-checklist doorgenomen. Daar kon ik toch te weinig kenmerken op aanvinken.
Vooral ook omdat ik me niet voor kan stellen dat hij dit soort dingen 'bewust' doet. Ik zie het meer als een wisselwerking tussen ons.

Vic

Vic

12-11-2012 om 14:58

Duidelijk

Ah, daar hoeven we het dus niet meer over te hebben. Wat een typerende reactie! Helaas weet ik niet wat je daar dan mee zou moeten ;-(

Vic

Vic

12-11-2012 om 15:10

Niet bewust of 'expres'

Ik denk ook niet dat mijn ex het 'expres' deed. Hij vond oprecht dat hij dingen beter wist/kon dan ik en ergerde zich heel erg aan hoe ik dingen deed (of niet deed) of als ik zijn superioriteit in twijfel trok. Tussen ons bestond zeker een wisselwerking, maar ook in bijv. werksituaties liep hij wel tegen dingen aan (die dan nooit zijn schuld waren). Daar liet hij zich alleen niet zo gaan als thuis, want hij is natuurlijk niet dom

Idem zo'n man hier

Naast al zijn goede eigenschappen in wezen een narcist. Kan hij niks aan doen geloof ik; hij doet wel eens een poging tot sociaal wenselijker gedrag, maar zijn perspectief blijft beperkt tot.. Tja.. Zichzelf, geloof ik.

koentje

koentje

12-11-2012 om 17:08

Als je echt met hem

in gesprek wilt komen zul je hem moeten helpen jou jouw vreselijke misstap te vergeven dat je hem zo hebt geprobeerd te chanteren. Dus:
'Schat, het spijt me dat ik mij zo ongelukkig heb uitgedrukt waardoor ik je eigenlijk chanteerde; maar wat ik bedoelde te zeggen was eigenlijk:
Ik kan niet met je vrijen omdat de onuitgesproken zaken mij te veel in de weg zitten. Ik kan me dan echt gevoelsmatig aan je geven. Dus ik stel voor dat we een serieuze poging gaan doen om wat dingen uit te spreken."

Je moet even door het stof, maar ontneemt hem eigenlijk dan zijn stok om jou te slaan. Vervolgens kun je weer focussen op de inhoud.
Succes!!

koentje

koentje

12-11-2012 om 17:10

Foutje...

Ik kan niet met je vrijen omdat de onuitgesproken zaken mij te veel in de weg zitten. Ik kan me dan echt gevoelsmatig aan je geven.

Niet. NIET geven dus....☺

ikwilpraten

ikwilpraten

12-11-2012 om 17:26

Koentje

Dat NIET geven begreep ik, hoor.

Mijn excuses worden zelden geaccepteerd. "Dat zeg je alleen maar om er vanaf te zijn. Je meent er niets van."

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

dc

dc

12-11-2012 om 18:06

Weet je

Ik denk niet dat jullie zonder een paar aardbevingen uit dit patroon zullen komen. Jullie moeten echt aan therapie denk ik.

Je kunt geen gelijkwaardige relatie hebben met iemand die niet naar je luistert. En dan is de keuze aan jou of je een ongelijkwaardige relatie accepteert. Ik denk niet dat je hem kunt veranderen. Niet zonder dat hij er 100% achter staat.

Ik was vroeger ook aan het manipuleren, en katte mijn ex-vriend regelmatig compleet af en wist het altijd zo te draaien dat het zijn fout was. Ik werd er ook heel erg ongelukkig van. Maar ik zag het in, en wilde dit echt veranderen. En dan is het nog heel hard vechten in het heetst van de strijd om niet in "hij is tegen mij" te vervallen. Mijn man is heel erg goed. Hij laat niet over zich heen lopen, en heeft mij enorm geholpen om in te zien dat discussies over een onderwerp gaan, niet over de gehele persoon. Maar het heeft heel veel werk gekost!

Isabella Caramella

Isabella Caramella

12-11-2012 om 18:57

Eens met dc

Jullie zouden in therapie moeten om met elkaar te leren praten en naar elkaar te leren luisteren. Maargoed, daar moeten jullie dan wel allebei achter staan en dit biedt geen enkele garantie..
Dat hij elke keer meteen roept dat je het met een ander hebt gedaan klinkt ook helemaal niet goed. Ik zeg het even botweg (maar bedoel het goed): je moet wel oppassen verpleegstertje te willen blijven spelen (je lijkt iets teveel begrip te hebben, ten koste van jezelf).. Als hij niet samen met je in therapie wil is het voor jezelf misschien wel prettig.

ikwilpraten

ikwilpraten

12-11-2012 om 19:05

Therapie

Begin me nu echt te schamen: therapie hebben we al geprobeerd. Mijn vriend heeft het 1 sessie volgehouden. Hij vond dat hij geen klik had met degene tegenover ons. Dat kan natuurlijk. Persoonlijk denk ik dat hij het te confronterend vond. Maar het maakt niet uit wat ik denk: als hij niet met diegene verder wil, houdt het natuurlijk op. Wel kreeg ik de belofte dat hij op zoek ging naar een ander. Maar toen deed ik weer een tijdje 'lief' en dacht hij dat we het niet meer nodig hadden.

Ik heb zelf niet het idee dat ik verpleegster speel. Wel dat ik me in (te) veel bochten wring om maar rekening met hem te houden.

Ava

Ava

12-11-2012 om 19:15

Is het n of a

Het doet ook wat autistisch aan, vind ik.

ikwilpraten

ikwilpraten

12-11-2012 om 19:28

Geen a

Nee, geen a. Ken weinig sociaal capabeler mannen dan mijn vriend. Behalve als we gedoe hebben dus. Dan is hij wat mij betreft het hele alfabet bij elkaar .

Issey

Issey

12-11-2012 om 19:44

Ik zie maar 1 weg

Om kans te maken uit dit patroon te raken. En dat is dat jij stopt met je aanpassen.
Wees jezelf. Trek je niets aan van wat hij daarvan vindt. De eerste stap moet van hem komen. Niet van jou.
Ik wens je heel veel sterkte, want wat jij bent een soort van verslaafd. Je bent zo gefixeerd geraakt op zijn aandacht / goedkeuring dat je bereid bent daarvoor jezelf weg te geven.
Issey

Marieke

Marieke

12-11-2012 om 19:50

Hoe oud is hij?

Autist, narcist of een of andere persoonlijkheidsstoornis; ik ben geen psychiater en kan geen diagnoses geven. Maar het zal duidelijk zijn dat je vriend in de categorie "moeilijke mensen" valt. Mocht je vriend al willen veranderen (ik heb overigens niet die indruk uit je berichten) dan is de kans dat er werkelijk iets verandert behoorlijk klein als hij al wat ouder is. De grens wordt vaak rond de 40 gelegd.
Ik heb weinig hoop voor je; hij heeft geen probleem, hij ziet geen probleem. Mocht je hem al opnieuw in therapie krijgen vermoed ik dat er ook met deze therapeut wat mis zal zijn, net als met zijn/haar opvolger.
Hebben jullie overigens kinderen? Kan hij daar wel mee omgaan?

ikwilpraten

ikwilpraten

12-11-2012 om 19:59

Ik veranderen

Die 40 is hij al een flinke tijd gepasseerd. We hebben kinderen. Dat gaat oké.

Ik snap dat ik moet veranderen. Maar hoe? Ik heb al vaak gedacht: prima, ik HOEF je aandacht al niet meer. Graag of niet. Ik moet je blijkbaar maar zien als een huisgenoot. Maar het echt zo voelen lukt mij niet. Telkens sta ik weer als een idioot te zwaaien of ondersteboven te roepen om zijn aandacht te krijgen.

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Filomela Houtekiet

Filomela Houtekiet

12-11-2012 om 22:12

Ik weet het niet

Ik vind de reacties tot nu toe vrij streng, en ik zit met allerlei vragen. Hoe vaak komen dit soort confrontaties voor? Gaat het altijd om jouw gevoel dat je geen aandacht krijgt? Wat voor aandacht bedoel je? Wat wil je dat hij doet en heb je enig idee waarom hij dat niet doet? Kan hij het wel, bij anderen, bijvoorbeeld, of op momenten dat je er niet om vraagt?
Ik herken wel het een en ander in zijn reactie (maar dan minder extreem, geen jaloezie en verwijten dat ik wel een ander zal hebben, bijv.), en ik heb na ettelijke jaren de theorie dat het angst is. Paniek, zelfs.
Angst voor een situatie waarin hij de controle kwijt is, waarin hij niet kan voorspellen wat jouw gevoelens voor gevolgen zouden kunnen hebben, angst om te moeten toegeven dat hij fout zit en daar NIETS aan kan doen, angst dat jij hem in de hoek lult - angst, uiteindelijk, om tekort te schieten en jou kwijt te raken.
Dat pakt hij dan stom aan, hoor ik je zeggen, want zo raakt hij je juist kwijt. Inderdaad. Maar misschien kan hij niet anders.
Dat is de theorie. Wat jij met die angst zou moeten, daar ben ik zelf ook nog niet uit. Je vindt waarschijnlijk dat je geen extreme eisen stelt, maar de vraag is of hij dat ook vindt. Misschien moet je een tijd niet willen praten, maar willen luisteren. Hoef je alleen nog maar ( de goede vragen te vinden om te stellen.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.