Angst en onzekerheid in relatie
Ik ben een man van 40 en nu bijna 16 jaar samen met mijn vriendin. We hebben twee kinderen van 7 & 8. We zijn na 1 jaar al samen gaan wonen in een koopwoning en toen we 2 of 3 jaar samen waren (weet het niet precies meer) gaf ze aan dat ze niet wist wat ze wilde en is ze bij me weggegaan. We hebben direct het huis te koop gezet, dat ging allemaal hartstikke snel. Na 4 maanden zijn we toch weer bij elkaar gekomen en ben ik depressief geworden. Ik heb toen cognitieve gedragstherapie gevolgd en ben aan de medicatie gegaan welke ik nu nog steeds gebruik. De therapie draaide om een groot deel om mijn relatie en mijn onzekerheden.
We zijn nu flink wat jaren verder en ik merk, zeker wanneer ik me rot voel, ik me vaak nog erg onzeker voel binnen de relatie. Ik ben bijvoorbeeld angstig om haar wakker te maken of aan te geven hoe ik me voel. Ik doe ook ook me best haar te pleasen in alles maar dat kost me veel energie. In andere situaties ben ik juist helemaal niet onzeker of angstig. Nu na Corona het uitgaan ook weer mogelijk is merk ik dat ik veel aandacht krijg van de vrouwen en dat doet me wel goed en ben ik helemaal niet onzeker.
Een jaar geleden waren er ook heel veel avonden dat ik naar bed ging waarop mijn vriendin aangaf dat ze ook naar bed zou komen. Ik dus wachten in bed maar na een uur nog geen vriendin. Ik heb haar huilend aangegeven dat me dat verdrietig en onzeker maakt en ze zou er aan werken. Paar maanden later overigens weer hetzelfde verhaal en ook toen heb ik weer aangegeven dat me dat ongelukkig maakt. Dat heeft ze nu wel veranderd.
Een paar maanden geleden heb ik aangegeven dat ik het niet meer zie zitten. We zijn daarop op relatietherapie gegaan. We hebben nu 3 sessies gehad en volgende week de 4e. Ik vind het allemaal heel lastig. En weet gewoon niet wat ik moet. Ik snap ook dat niemand daar het antwoord op heeft maar schrijf het graag van me af. Ik zit er gewoon even helemaal doorheen. Ik ga straks ook 2 dagen alleen weg om even me kop leeg te maken (als dat lukt). Soms vraag ik me zelfs af of ik niet last het van de depressie door de relatie.
Anoniemm schreef op 15-08-2022 om 09:48:
Zelf veranderen? Ik vraag me af waarom. Een paar voorbeelden; ik heb namens de kinderen voor moederdag een setje gegeven met douchegel en cremes. Weet je wat ik als reactie kreeg? Dat wil ik helemaal niet, dat gebruik ik niet. Weet je wat ik voor vaderdag kreeg? De set die de kinderen voor moederdag hadden gegeven.
Weet je wat ik voor me verjaardag heb gehad? Niks, en dat terwijl we in therapie zijn.
Laatst waren we net wakker, ik denk zoek toenadering en leg m'n hand op dr zij en kruip wat dichterbij met als reactie', ik hou van je maar nu ff niet. Heb dr ff geen zin in. Zulke dingen wordt ik niet echt vrolijk van hoor.
Wow niet ok dit. Ze gaf je dezelfde set terug?! En niets voor je verjaardag!? Sorry nee dat zegt echt meer dan genoeg. Dat is gewoon gemeen en gaat mij te ver. 't moet wel van 2 kanten komen in een relatie. Het zijn mss maar spullen, kadoos, maar toch hecht je daar veel waarde aan als 't komt van je geliefde vind ik. Het zegt ook veel over hoe je partner over je nadenkt en hoeveel moeite zij er insteekt, 0 dus.
Anoniemm schreef op 15-08-2022 om 07:03:
Onzekerheid heb ik eigenlijk nooit. Tuurlijk, we zijn allemaal wel eens onzeker over iets maar niet noemenswaardig.
Ik zou dan even de titel van je draadje veranderen
Anna Cara schreef op 15-08-2022 om 07:54:
Ehm...Ik las je post hierboven en ga je - niet onaardig bedoeld - een schop onder je kont geven.
Je zit in de slachtoffermodus. Je bent ongelukkig en huilt veel. Tijd om in actie te komen! Het eerste wat je moet doen is niet per se weg bij je partner, maar zelf veranderen. En meer in de positieve flow komen. Je gedachtes maken je gek én negatiever.
Ga leuke dingen doen. Alleen. Met anderen. Met je vrouw. Kijk vooral naar wat je happy maakt. Wat je energie geeft. Stop met mopperen. Met invullen wat dingen betekenen. Met vergelijken. Met denken hoe het moet zijn of hoort te zijn.
Visualiseer ook eens hoe je leven zonder je partner zou zijn. En met je partner. Word je opgelucht bij gedachte zonder haar verder, ga dat pad dan onderzoeken. Word je er verdrietig van: ga in therapie, lees boeken over communicatie in relaties, neem eens deel aan een workshop online over verbinding. Verandering begint bij jezelf.Het gras lijkt vaak groener aan de overkant. Maar is het niet
jouw reactie: ik verander niet, zij moet veranderen. Kijk maar naar de cadeaus die ik krijg.
Maar wat AC denk ik bedoelt is dat jij zelf je geluk moet pakken en organiseren. Je kan t niet laten afhangen van t gedrag van de ander. Dat maakt je tot slachtoffer
