Dementie
ik weet niet of ik hier juist ben . Weet me geen raad...
Mijn verhaal.. ik ben 59 jaar en heb een ouder ( vader) met dementie hij is 83 jaar.
Vorig jaar is hij verhuisd naar een zorg centrum omdat mijn moeder eerst zei dat ze het niet meer helemaal aan kan hebben wij dochters gezorgd dat hij ergens een plekje kreeg, waar hij erg blij is want er wordt iedere dag wat met deze mensen gedaan.
Ons moeder neemt het ons nu kwalijk dat hij daar zit, en dat hij er niet thuis hoort,(wat wel zo is want hij gaat echt achteruit) terwijl ze er eerst over hem zat te klagen naar ons.
Ze hield ook van op vakantie gaan.. en daar komt ons probleem...
Ze heeft een reis geboekt naar Gran Canaria, ze hebben daar een huisje.
Het lig niet echt centraal.Hoog en van alles ver weg.
We kinderen vinden het niet echt verstandig wegens hun ziektebeeld, mijn moeder is slecht te been maar mijn moeder wil er niet naar luisteren ... Ze ligt echt dwars naar haar kinderen, de zorginstelling kan niets doen omdat hij niet onder dwang is geplaatst maar vrijwillig is gekomen .
Huisarts kan ook alleen maar zeggen dat het niet verstandig is om te gaan.. maar mijn moeder steekt haar kop in het zand.
We zijn erg bang dat het fout gaat, wat als ze valt, hij kan niet helpen hij weet niet hoe , raakt misschien in paniek omdat hij dementerend is, ze spreken de taal niet, ook geen Engels.
We gaan niet meer echt door een deur met mijn moeder twee zussen komen er al niet meer bij mijn moeder, bezoeken alleen nog mijn vader als zij er niet is.
Nu is mijn vraag....
Wat kunnen we doen om te zorgen dat ze niet mogen gaan.
Het is onverantwoord dat hun die reis gaan maken, maar huisarts en zorg centrum kunnen niets dan alleen zeggen dat het niet verstandig is 🥺
Heeft iemand zoiets gelijks meegemaakt?
Serena42 schreef op 17-01-2024 om 13:43:
[..]
Hij zit niet in een gesloten afdeling hij kan gaan waar hij wil, plus hij is daar vrijwillig heen gegaan niet onder dwang en dus kan kunnen hun geen actie ondernemen dan alleen maar zeggen dat het niet verstandig is...nou daar luistert ze dus niet naar en heeft geboekt
Je moeder heeft geboekt maar hoe zit je vader erin? Je zegt: hij heeft soms weerwoord. Kunnen je zus en jij hem niet bewegen om zich te verzetten tegen je moeder, moeilijk te gaan doen? Je zou je zorgen met hem kunnen bespreken, hem wat bang proberen te maken. Niet fraai natuurlijk maar soms kun je het niet helemaal met open vizier spelen. Als je vader beslissingsbekwaam wordt geacht en je moeder blijkbaar in staat is met een breekijzer zijn gezonde verstand open te wrikken, is het misschien nodig om aan de andere kant ook een wat ‘hardere’ en ‘slimmere’ strategie te kiezen? Als je vader niet meewerkt, is het probleem immers ook opgelost.
MamaE schreef op 17-01-2024 om 13:49:
Thuis met allerlei gemakken en voorzieningen is echt anders dan op vakantie in een ander land in een afgelegen bergachtig gebied.
Maar goed, mensen hebben het recht om stomme keuzes te maken en ouders nemen van hun kinderen vaak ook dingen niet aan omdat ze nog altijd in de ouder-kind rol zitten.
Zorgprofessionals maken soms meer indruk. Wat is het plan? Hoe gaat ze dingen aanpakken? Zeker als er geen kinderen mee gaan om de puinhoop te beperken en op de achtergrond allerlei dingen te faciliteren, tegen wil en dank.
Zelf mee gaan zou ik ook niet doen. Stomme keuzes mag je moeder immers maken, maar die hoef je niet te faciliteren. Daarbij zou ik mijn vakantiedagen ook liever gebruiken om zelf met mijn gezin op vakantie te gaan.
Iemand hier op het forum (ik geloof bakblik) schreef ooit dat ze haar kinderen altijd een plan liet uitschrijven als ze iets wilden. Die kwamen er dan vaak zelf al achter dat sommige plannen te optimistisch bedacht waren of simpelweg niet realiseerbaar of niet de moeite waard. Soms kom je dan misschien tot een alternatief, soms bedenk je dat je het hele plan beter kunt laten voor wat het is.
Dat papieren plan laten maken heb ik de pubers hier ook weleens laten doen. Compleet met kosten erbij en wie ze zouden bellen wanneer ze hulp nodig hadden. Meestal kwamen ze dan al tot de conclusie dat (een bepaald onderdeel van) het plan te optimistisch of niet goed doordacht was. Soms kwam er na herziening een nieuw, beter in elkaar gezet, plan soms ging het hele plan de prullenbak in.
Met mijn ouders heb ik het nog nooit gedaan maar dat zou ik zeker willen proberen als ze in mijn ogen onzalige ideeën hebben over een vakantie zoals in het voorbeeld van TO.
In het geval van TO zou ik samen met de ouder gaan zitten en vragen of ze een lijst kan maken met wat ze gaat doen als haar man weg loopt, wie ze te hulp roept en dan zou ik geen genoegen nemen met: Dan bel ik jou! Maar zou ze het nummer van de Spaanse politie op moeten zoeken. Hoe en waar ze boodschappen gaat doen en wie er gaat rijden naar de winkel, misschien dat ze dan tot inzicht komt dat het een onzalig plan is. Bespreek ook zeker hoe ze denkt dat haar man hulp kan inroepen als haar wat overkomt. Dat er een lijstje is met telefoonnummers die hij kan bellen en dat hij ook weet hoe hij moet bellen.
Wat een lastige situatie, ook ik zou dit heel moeilijk vinden in jouw/jullie situatie!
Wanneer is deze vakantie? Ik las dat je vader soms een nacht thuis is en met Kerst ook enkele dagen. Is het een optie, gezien je moeder beweert dat hij niet in deze zorginstelling thuishoort, dat hij een volle week naar huis gaat? Volgens mij is dat ondertussen de enige oplossing om moeder ervan te overtuigen dat zij samen geen 2 weken in dat vakantiehuis meer kunnen verblijven.
Ze zullen daar, zoals je al schreef, ook boodschappen moeten doen. Je vader zal dan steeds mee moeten, want alleen thuisblijven zal waarschijnlijk ook ‘gevaarlijk’ zijn?! En laat ze hem wél alleen……komt ze terug en is hij mogelijk gaan zwerven, wat dan? Niet de taal spreken, geen Engels kunnen, pffff ik begrijp je zorgen hoor.
En als zij blijft beweren dat hij niet in een zorginstelling thuishoort, zal ze het ook geen probleem vinden dat hij een weekje thuis komt ‘wonen’, toch? Of komt ze dan wel opeens met bezwaren? Dit zou ik zelf als laatste poging ondernemen denk ik.
mijn zus heeft gisteravond te horen gekregen van de zorginstelling van mijn vader dat hun wel degelijk samen met de huisarts mijn moeder het advies gegeven dat hun het niet verstandig vinden dat ze op vakantie gaan, dus mijn moeder gooit alle adviezen in de wind, wat zij wil is wet.. luistert niet naar ons maar ook niet naar de arts en verzorgers van mijn vader🥺.
Ze moet het dan maar zelf ondervinden, wat we wel erg voor mijn vader vinden want mijn moeder is manipulerend.
Serena42 schreef op 19-01-2024 om 08:07:
mijn zus heeft gisteravond te horen gekregen van de zorginstelling van mijn vader dat hun wel degelijk samen met de huisarts mijn moeder het advies gegeven dat hun het niet verstandig vinden dat ze op vakantie gaan, dus mijn moeder gooit alle adviezen in de wind, wat zij wil is wet.. luistert niet naar ons maar ook niet naar de arts en verzorgers van mijn vader🥺.
Ze moet het dan maar zelf ondervinden, wat we wel erg voor mijn vader vinden want mijn moeder is manipulerend.
Vraag bewindvoering/mentorschap aan bij de rechtbank.
https://www.rijksoverheid.nl/documenten/brochures/2015/04/14/curatele-bewind-en-mentorschap
Je moeder kan dan bewindvoerder worden, en jij kan dan voor mentorschap gaan. (Dan ga jij over zijn gezondheid, en kun je het verbieden )
zo is het bij ons ook geregeld, mijn vader is bewindvoerder, en ik ben de mentor van mijn demente moeder)
Serena42 schreef op 19-01-2024 om 08:07:
mijn zus heeft gisteravond te horen gekregen van de zorginstelling van mijn vader dat hun wel degelijk samen met de huisarts mijn moeder het advies gegeven dat hun het niet verstandig vinden dat ze op vakantie gaan, dus mijn moeder gooit alle adviezen in de wind, wat zij wil is wet.. luistert niet naar ons maar ook niet naar de arts en verzorgers van mijn vader🥺.
Ze moet het dan maar zelf ondervinden, wat we wel erg voor mijn vader vinden want mijn moeder is manipulerend.
Je moeder wil de realiteit van het ouder worden van aar en haar partner niet accepteren. Het is ook een van de moeilijkste momenten in je leven, accepteren dat dingen die je leuk en belangrijk vindt niet meer, nooit meer kunnen. Er zal een moment komen waarop ze dat wel zal moeten accepteren. Zoals jij het karakter van je moeder beschrijft zal dat alleen kunnen als ze zelf ervaart dat het echt niet kan, als het haar eigen waarheid is. Dat zal dan toch door een harde confrontatie moeten gebeuren, praten, uitleggen en waarschuwen heeft geen effect.
Wellicht is de vakantie zo'n moment. Het lijkt dus belangrijk om ervoor te zorgen dat er iemand stand by is voor het geval het mis gaat. En dat mis gaan kan alle kanten op gaan, van kapotte auto tot val tot verdwaald zijn of in paniek. Verzamel zelf zoveel mogelijk kontaktgegevens van mogelijke hulpdiensten in de omgeving van je ouders.
Ik zou niet meteen nu al meegaan. Dan ga je voorkomen dat ze ervaart hoe het is, terwijl dat eigenlijk de ervaring is die ze nodig heeft. Wellicht kan iemand de laatste dagen erheen gaan. Het is mogelijk dat dan de grenzen voor haar al in beeld zijn (ook al wil ze dat misschien niet toegeven) en dan zal ze zelf ook weer alles moeten inpakken en regelen voor de terugkomst. Als op dat moment alles goed gaat is er geen probleem. Anders kan iemand wellicht het gesprek beginnen over de verkoop van de time-sharing, zodat de vakanties definitief voorbij zijn.
Tsjor
tsjor schreef op 19-01-2024 om 09:18:
[..]
Je moeder wil de realiteit van het ouder worden van aar en haar partner niet accepteren. Het is ook een van de moeilijkste momenten in je leven, accepteren dat dingen die je leuk en belangrijk vindt niet meer, nooit meer kunnen. Er zal een moment komen waarop ze dat wel zal moeten accepteren. Zoals jij het karakter van je moeder beschrijft zal dat alleen kunnen als ze zelf ervaart dat het echt niet kan, als het haar eigen waarheid is. Dat zal dan toch door een harde confrontatie moeten gebeuren, praten, uitleggen en waarschuwen heeft geen effect.
Wellicht is de vakantie zo'n moment. Het lijkt dus belangrijk om ervoor te zorgen dat er iemand stand by is voor het geval het mis gaat. En dat mis gaan kan alle kanten op gaan, van kapotte auto tot val tot verdwaald zijn of in paniek. Verzamel zelf zoveel mogelijk kontaktgegevens van mogelijke hulpdiensten in de omgeving van je ouders.
Ik zou niet meteen nu al meegaan. Dan ga je voorkomen dat ze ervaart hoe het is, terwijl dat eigenlijk de ervaring is die ze nodig heeft. Wellicht kan iemand de laatste dagen erheen gaan. Het is mogelijk dat dan de grenzen voor haar al in beeld zijn (ook al wil ze dat misschien niet toegeven) en dan zal ze zelf ook weer alles moeten inpakken en regelen voor de terugkomst. Als op dat moment alles goed gaat is er geen probleem. Anders kan iemand wellicht het gesprek beginnen over de verkoop van de time-sharing, zodat de vakanties definitief voorbij zijn.
Tsjor
We hopen dat ze dan zelf idd. Wakker wordt, dat ze de rust niet krijgt want je bent steeds met hem bezig ze heeft dan niemand die het even uit handen neemt. Meer kunnen we helaas niet.
Nu neemt ze het van niemand aan.
tsjor schreef op 19-01-2024 om 09:18:
[..]
Je moeder wil de realiteit van het ouder worden van aar en haar partner niet accepteren. Het is ook een van de moeilijkste momenten in je leven, accepteren dat dingen die je leuk en belangrijk vindt niet meer, nooit meer kunnen. Er zal een moment komen waarop ze dat wel zal moeten accepteren. Zoals jij het karakter van je moeder beschrijft zal dat alleen kunnen als ze zelf ervaart dat het echt niet kan, als het haar eigen waarheid is. Dat zal dan toch door een harde confrontatie moeten gebeuren, praten, uitleggen en waarschuwen heeft geen effect.
Wellicht is de vakantie zo'n moment. Het lijkt dus belangrijk om ervoor te zorgen dat er iemand stand by is voor het geval het mis gaat. En dat mis gaan kan alle kanten op gaan, van kapotte auto tot val tot verdwaald zijn of in paniek. Verzamel zelf zoveel mogelijk kontaktgegevens van mogelijke hulpdiensten in de omgeving van je ouders.
Ik zou niet meteen nu al meegaan. Dan ga je voorkomen dat ze ervaart hoe het is, terwijl dat eigenlijk de ervaring is die ze nodig heeft. Wellicht kan iemand de laatste dagen erheen gaan. Het is mogelijk dat dan de grenzen voor haar al in beeld zijn (ook al wil ze dat misschien niet toegeven) en dan zal ze zelf ook weer alles moeten inpakken en regelen voor de terugkomst. Als op dat moment alles goed gaat is er geen probleem. Anders kan iemand wellicht het gesprek beginnen over de verkoop van de time-sharing, zodat de vakanties definitief voorbij zijn.
Tsjor
We hopen dat ze dan zelf idd. Wakker wordt, dat ze de rust niet krijgt want je bent steeds met hem bezig ze heeft dan niemand die het even uit handen neemt. Meer kunnen we helaas niet.
Nu neemt ze het van niemand aan.
Domiet schreef op 19-01-2024 om 08:42:
[..]
Vraag bewindvoering/mentorschap aan bij de rechtbank.
https://www.rijksoverheid.nl/documenten/brochures/2015/04/14/curatele-bewind-en-mentorschap
Je moeder kan dan bewindvoerder worden, en jij kan dan voor mentorschap gaan. (Dan ga jij over zijn gezondheid, en kun je het verbieden )
zo is het bij ons ook geregeld, mijn vader is bewindvoerder, en ik ben de mentor van mijn demente moeder)
Ik ga dit even met mijn zussen overleggen 👍