zoon trekt online onderwijs niet
Ik zag mijn zoon (4vwo) al weer steeds meer in een dip raken, en net een gesprekje gehad en kwam het eruit: hij vindt het online onderwijs zoals het is vormgegeven op zijn school verschrikkelijk. En dat komt vooral door de vele opdrachten ipv de reguliere toetsen. Hij haat de opdrachten, die hij zinloos vindt, veel te veel werk, hij leert er niks van, etc.
Hij wil liever gewoon toetsen: bijvoorbeeld woordjes leren en reproduceren, want dat heeft zin want vergroot de woordenschat en de woordjes die hij kent hoeft ie niet meer te leren.
Bij de bètavakken oefenen wat ie nog niet snapt en hup toetsen maken en door. Veel op inzicht en denkwerk. Overslaan wat ie al kan. Dat vindt hij veel efficiënter.
De school is op zich een prima school, staan open voor van alles en hebben het online lesgeven snel goed vormgegeven en zijn bereid om te leren van feedback van leerlingen en ouders. Ze kunnen nu niet meer toetsen dus beoordelen ze de leerlingen op opdrachten (naast werkhouding zoals aanwezig zijn bij de meets).
Ik heb enorm met zoon te doen, ik snap het ook goed en zoek naar manieren om het voor hem draaglijker te maken.
Hebben jullie ideeën?
Ik vandaag ook niet
Als docent dan. Van volwassenen. Wat een dag. Het moet nu via Meet. Schreeuwende kinderen op de achtergrond, iemand met een computerspel met geluid, ondertussen worden hele gesprekken gevoerd met familieleden in de eigen taal. Grotendeels onbekende cursisten voor mij.
Het voelde alsof er een relatie was zoals mensen die kunnen hebben met de televisie: het geluid staat aan, het beeld staat aan en ondertussen gaat het gewone leven door. Terwijl een aantal zaten te springen om les, maar dan weer op hun manier. Wat een ellende.
Heeft je zoon geen mentor waarbij hij kan aangeven dat iedereen nu 'spontaan' dezelfde werkvormen kiest, wat een eenzijdige belasting met zich meebrengt en geen enkele uitdaging meer?
Tsjor
Ik ook niet
Wij hadden vandaag weer een verschrikkelijke dag. Mijn dochter heeft na haar half uurtje online (drie keer per week) weer de hele dag niets gedaan, en kwam om 19.00 uur dramatisch dat er morgen een PowerPoint af moet zijn. Dat leverde vervolgens gezeur en gedoe op, waarop ze stampvoetend naar boven ging. Ik ben nog niet van mijn boosheid af, dus het lijkt me een goed plan dat ze er maar zelf even lekker in zakt dit keer.
Hopelijk nog drie weken, en dan weer wat structuur. Zelf kreeg ik bericht van mijn werk dat we nog lekker tot na de zomervakantie thuis moeten werken. Het gaat zo goed, en iedereen is er nu aan gewend blablablabla. Ik heb nog drie maanden oud verlof staan, maar vind het zonde om die in deze tijd te besteden.
Gaat niet
'Hij wil liever gewoon toetsen: bijvoorbeeld woordjes leren en reproduceren, want dat heeft zin want vergroot de woordenschat en de woordjes die hij kent hoeft ie niet meer te leren.
Bij de bètavakken oefenen wat ie nog niet snapt en hup toetsen maken en door. Veel op inzicht en denkwerk. Overslaan wat ie al kan. Dat vindt hij veel efficiënter.'
Dan gaat hij het in 5vwo en 6vwo nog lastig krijgen. De laatste twee jaar wordt er juist minder reproductie gevraagd, en veel meer toepassingen. Verslagen, logboeken, profielwerkstuk, presentaties, proefvertalingen. Bij het mondeling Engels moesten steeds 2 leerlingen een discussie voeren aan de hand van 5 stellingen over actuele onderwerpen. Als je hem wilt helpen, zorg dan voor een goede structuur om dit soort opdrachten te maken. Een standaard inhoudsopgave bijvoorbeeld. En dan maar hopen dat hij er de lol van in gaat zien.
ElenaH
'De laatste twee jaar wordt er juist minder reproductie gevraagd, en veel meer toepassingen. Verslagen, logboeken, profielwerkstuk, presentaties, proefvertalingen.'
Dat wordt vaak als argument gebruikt: het gaat er niet om wat je weet, maar of je het kunt toepassen. Het zou goed zijn als dat argument eens getoetst zou worden op zijn waarde: worden de werkstukken etc. wel beoordeeld op a. aanwezige kennis; en b. aantoonbare vaardigheid in het toepassen van die kennis. ik betwijfel ook of de vaardigheid om kennis toe te passen terecht de tijd inneemt van het aanleren van nieuwe kennis (in de laatste 2 jaren). Het kan overigens niet allebei: beiden kosten tijd, de vraag is waarvoor je die tijd gaat inzetten.
Het zijn vooral talige opdrachten, waarbij iemand die goed en snel is in talen en goede layouts kan maken, het voordeel geniet. In tegenstelling tot mensen die iets nieuws willen leren en dat competitief willen laten zien in een topprestatie. Zij zien het maken van die werkstukken etc. vooral als nutteloze herhaling. Ik kan ze geen ongelijk geven, zeker niet als het in zo'n grote snelheid in heel veel vakken wordt gevraagd.
Ik zou echt met de mentor gaan praten. Afstandsonderwijs duurt hopelijk nog maar even voor de middelbare scholieren. Maar leuker wordt het niet. Ik maak me klaar voor een nieuwe dag televisiescherm zijn. Waar zit de 'mute all'?
Tsjor
Tsjor
Tsjor
'Dat wordt vaak als argument gebruikt: het gaat er niet om wat je weet, maar of je het kunt toepassen. Het zou goed zijn als dat argument eens getoetst zou worden op zijn waarde'
Misschien wel. Maar zolang dat niet gebeurt, is het de realiteit voor alle 5- en 6-vwo leerlingen.
Phyrne
Waarom zou je geen verlof nemen? Ik had vorige week vakantie, ik vond het zo fijn niet van alles te moeten en ook nog te moeten werken. Ik zei zelfs: zal ik mijn baan opzeggen?
Partner vond het geen goed idee: je gaat je vervelen aldus partner. Klopt ook en daarnaast vind ik het niet eerlijk dat ik dan stop en partner dus moet werken.
Maar toch: even iets minder moeten naast alle zorgen en gedoe van nu, vond ik heel fijn .
MarSy
Ik heb geen zin meer in mijn werk, als ik alleen maar thuis achter mijn laptop mag zitten. Als ik verlof zou nemen komt er weinig meer uit mijn handen. Dat vind ik dus zonde van de 156 oude uren die ik nog heb staan. Daar wil ik wel iets leuks mee doen. Ik neem nu wel verlof op van het huidige jaar, maar een of twee dagen per week of zo.
Online onderwijs
Ik denk dat je zoon het kan vergeten dat er zo getoetst wordt als hij graag wil. Te fraudegevoelig, te moeilijk te organiseren. Waar hij nu last van heeft is dat hij niet meer de mogelijkheid heeft om het op intelligentie alleen te redden. Hij zal al het werk moeten doen dat hem wordt opgegeven, en de shortcut van "ik doe dingen alleen als ik er zelf het nut van inzie" valt weg. Dat is lastig, ik zie het thuis ook. Mijn zoon was ook gewend om huiswerk te maken als hij er zelf het nut van inzag, OF bij een docent die veel controleerde. Nu moet alles ingeleverd worden, alles wordt gecontroleerd. Kost veel tijd. Hij (autisme) heeft er veel moeite mee om dat allemaal georganiseerd te krijgen en dus gaan we nu elke avond na het eten een uur zitten om te zorgen dat alles wat ingeleverd moet worden ook ingeleverd wordt. Omdat hij weet dat ik hem net zo lang achter de computer hou tot alles is ingeleverd zorgt hij nu dat hij de dingen alvast af heeft. Dingen die hij moeilijk vindt doen we samen. Is nog best gezellig ook. Als dit eindeloze strijd zou worden zou ik ook denken "dan zoek het maar uit."
Het online lesgeven vind ik echt verschrikkelijk, als ik de hele dag in mijn eentje achter een laptop had willen zitten was ik wil in mijn oude beroep (financieel) gebleven. En dan kan ik nu nog teren op de al opgebouwde band met mijn leerlingen, ik ben als de dood dat we het nieuwe schooljaar straks zo moeten starten. Met nieuwe klassen wordt dit helemaal niks.
ik vind het ook niks
als leerkracht dan. Eerst was het aleen herhalen, nu pre-teachen. Maar... dat geldt voor de belangrijke vakken. Niet voor mijn vak, wordt ook niet gegeven aan de leerlingen die weer naar school mogen. Band met leerlingen heb ik maar een klein beetje, gaf pas sinds januari les, en wordt steeds minder omdat ik bijna van enkele leerling reactie terug krijg. Ze lezen niet eens allemaal hun mails. En dan is er weer iets via teams, zoom, kaltura, smartschoollive of nog iets anders. En het loopt geregeld voor geen meter.
Tegelijk volg ik een opleiding (lerarenopleiding) , die docenten zijn er ook ineens ingeworpen en de één is al beter dan de ander. Mijn kinderen studeren. Bij hen hangt het aan elkaar van onduidelijkheid wat er gedaan moet worden en voor wanneer.
inzet tonen
Dank allen voor de zinnige reacties. Heb ik echt wat aan. Heb een aantal reacties van jullie ook besproken met zoon, dat gaf hem zeker inzicht (en mij ook!) en we hebben een soort plan van aanpak gemaakt.
En ook een soort begrip: toetsen kunnen niet nu. En de efficiënte shortcut ook niet.
Bij een aantal opdrachten heb ik meegekeken naar de opdracht en samen besproken wat het leerdoel specifiek voor hem zou kunnen zijn, zodat het geen nutteloze herhaling is (spijker op zijn kop). En jullie tips doorgegeven als: punten opkrikken door lay-out.
Voor een aantal vakken hebben de docenten aangegeven dat hij meer 'inzet' moet tonen, meer 'zichtbaar' moet zijn en 'actief meedoen'. Hoe dat eruit ziet online en wat dat betekent is volstrekt onduidelijk. Zoon kan wel iets verzinnen, maar gaat nu mails sturen aan de docenten met de vraag wat ze precies verwachten, hoe dat eruit ziet, dat 'zichtbaar zijn'.
Gelukkig is hij nu ietsjes opgeknapt. Ik hoop dat ie dat kan vasthouden.
Amsterdamse
Als er geen duidelijk antwoord komt zou ik zoon af en toe via de mail een semi-geïnteresseerde vraag over de lesstof laten stellen. Ziet er reuze betrokken uit en levert vast bonuspunten op.
Groeten,
Temet
Amsterdamse
Wat Temet zegt, en tijdens de les vragen stellen in de chat of live.
Ik zag net dat er tegenwoordig een "handen opsteek"- knopje in Teams zit bij ons. Hand opsteken, ik noem de naam, microfoon aan, vraag stellen of antwoord geven.
Ideaal
meedoen
Ja, af en toe reageren in de app/mail of chat. Had zoon zelf ook al bedacht (deed ie dus kennelijk niet). Intussen ook al twee reacties terug van docenten, met vrij praktisch wat er van hem verwacht wordt zoals huiswerk tussendoor inleveren en niet pas aan het eind van een periode.
Gelukkig hebben ze het volste vertrouwen in hem, en zien ze zijn capaciteiten ('Ik weet dat je het gemakkelijk kan.').
Dit leidt ook tot mooie diepe gesprekjes met zoon. Over authenticiteit, je eigen weg volgen, in hoeverre pas je je aan de buitenwereld, wat mensen van je verwachten of willen. Over je doel bereiken: meebewegen of eigen pad kiezen. En keuzes daarin maken, zonder 'goede' of 'foute' keuzes, die wel bepaalde consequenties hebben.
En daarna weer over tot de orde van de dag: gamen 
Geweldig skik
Had ik even nodig na zo'n dag tv-scherm zitten wezen.
Tsjor
Het mooiste
'Dit leidt ook tot mooie diepe gesprekjes met zoon. Over authenticiteit, je eigen weg volgen, in hoeverre pas je je aan de buitenwereld, wat mensen van je verwachten of willen. Over je doel bereiken: meebewegen of eigen pad kiezen. En keuzes daarin maken, zonder 'goede' of 'foute' keuzes, die wel bepaalde consequenties hebben.'
Dit heb ik altijd het mooiste gevonden van opgroeiende kinderen. Deze vragen, deze gesprekken en dan zien hoe ze daarmee worstelen en omgaan en hun eigen weg vinden. Prachtig.
Tsjor
Tsjor
Dat vind ik ook prachtig, bij mijn eigen kinderen maar ook als leraar. Daarom vind ik mijn werk normaal fantastisch en voelt het nu veel meer als werk.
Ha ha ha geweldig
Die docent!!!
boeiend! boeiend! Boeiend!!!
Sini
Hahahahaha, heerlijk!
Hans T heb ik al doorgestuurd, viel in de smaak, en de wiskundeles stuur ik ook door.
Online lesgeven is een kunst
... en laat ik het tactisch zeggen: de ene leraar kan dat beter dan de ander.
Botweg; kind doet paar vakken in 5, en paar vakken examen. Een van doet kin in 5 vwo, maar de docent van 6 heeft allerlei filmpjes gemaakt over de stof, zodat 6vwo hem kan herhalen. Die volgt kind graag en ‘ik snap de stof nu zo goed, want ik word niet gestoord’
De arme docent van víjf vwo daarentegen geeft les in teams, maar legt dan voor kind compleet overbodig uit wat er in allerlei mails staat.
Uiteindelijk resultaat; kind Komt met eigen laptop met economie les naar beneden. Confisqueert mijn laptop. Zet docent op zachtjes en start op onze laptop een online HIT workout. Drukt af en toe op een duimpje op de ene, maar volgt vooral de instructies van de andere les.
‘Dat had ik op school nooit gekund mam, Dit vak en gym combineren!’
Het is ook een kunst
En het zal je neit verbazen dt docenten die kunst niet in één weekend onder de knie hebben. Het is zoeken en uitproberen. als iemand meteen de plank goed slaat (filmpjes maken werkt) en iemand anders zich richt op visueeel les geven in teams en dan tot de ontdekking komt dat het niet werkt duurt het een tijdje voordat je omgezet bent.
In mijn vak waren online lessen vorig jaar verboden, er werd teveel mee gesjoemeld door bedrijven, die snel geld wilden binnenhalen, zonder enige kwaliteit te leveren.
Niet elk vak leent zich voor filmpjes, want dat zijn instructies, monologen. Het mooie is wel dat je het kunt herhalen, dat is zeker een pluspunt.
In het middelbaar onderwijs wordt al nagedacht over de toekomst: zijn er vakken die je kunt geven met filmpjes, waarbij je een grotere hoeveelheid leerlingen in één keer kunt bedienen? Kun je dan de vrijgekomen lesuren op school anders benutten? Hoe gaat dat eruit zien?
Dat alles is niet in één nacht ijs georganiseerd. We zitten nu in een experimenteerperiode, die snel in elkaar gezet moest worden, waarbij we al doende ontdekken wat wel en wat niet werkt.
Er zijn heel veel digitale middelen beschikbaar. Als je ernaar gaat zoeken is het allemaal gemakkelijk Appeltje-eitje, zei een instructeur steeds tijdens een training, terwijl het appeltje-eitje echt niet te doen is voor mijn cursisten en heel veel extra werk vraagt van de docenten, waarvan de effectiviteit twijfelachtig is. De docenten hebben het digitale middel inmiddels afgeschaft. Mogelijk dat het wel effectief zou kunnen zijn als het op een andere wijze vanaf het begin ingevoerd was. Maar nu, in deze stoomtijd, niet.
Veel docenten maken gebruik van de digitale vaardigheden van hun kinderen. Ik leer elke dag bij. Deze week zelfs drie momenten gehad, waarop ik dacht: hé, dit gaat wel, dit is leuk, dit kan ik gebruiken. De rest van de tijd was het vooral klungelen met de techniek, deels bij mij, nog meer bij de cursisten.
Het is gemakkelijk om kritiek te hebben, maar het zou beter zijn om dat om te buigen naar feedback. Wat niet wil zeggen dat elke docent onmiddellijk zijn of haar strategie zal kunnen veranderen. Maar de feedback kan behulpzaam zijn om de toekomst anders vorm te geven: wat werkt wel en wat werkt niet.
In landen waar de afstanden veel groter zijn en het uitgesloten is dat iedereen fysiek naar een school toe komt is al veel meer ervaring opgedaan. We kunnen het zeker overal vandaan halen. Maar om het tot een effectief programma om te zetten is nog een andere stap.
En dan zullen veel docenten zich vertwijfeld afvragen: is dit wat ik de rest van mijn leven moet blijven doen? Dat brengt ook twijfel met zich mee. Filmpjes maken, online zetten en positieve reacties krijgen is leuk (maar ik kan het nog niet, schaam schaam) Maar als dat de toekomst van je vak is, of als je straks alleen maar iemand hoeft te hebben die op tijd de filmpjes aanzet, dan wordt het een ander verhaal. Het is schaken op twee borden: nu, aktueel, snel iets voor elkaar krijgen; en nadenken over de toekomst.
Tsjor
Geweldig!
Die filmpjes!
Biebel, je kind is gewoon super efficiënt!
Dat zou ik ook wel willen bij veel activiteiten!
(vergaderingen werk...)
Twee vensters open zetten
Zoiets toch? Je zet tegelijk twee vensters open op je scherm (net geleerd), of je werkt met twee schermen (nog niet helemaal onder de knie).
Voordeel met twee vensters: het lijkt altijd alsof je geïntresseerd kijkt. Boeiend, boeiend, boeiend, interessant, boeiend.
Tsjor
re tsjor
Kijken naar afstandsonderwijs zoals in Australie: dat is waar ik ook aan dacht. Waarom hier opnieuw het wiel uit vinden als we daar ideën vandaan kunnen halen. Jij bent de eerste waarvan ik hoor die hetzelfde idee heeft. Maar inderdaad, niet een pasklare oplossing op dit moment. Mijn gevoel is een beetje "we modderen nog een tijdje door"
Tsjor
Ik geef Engels en ik heb een geweldige Amerikaanse homeschooling site gevonden met enorme hoeveelheden materiaal die voor leerlingen klaar worden gezet naar aanleiding van hun eerdere prestaties. Ik doe nu een pilot met mijn 4e klas, dat kon gratis. Als ik het erdoor krijg wil ik dat volgend jaar ook, tegen betaling. Enorm veel afwisseling, scores met beloningen, rapportages met aanbevelingen voor elke leerling... echt ideaal.
Aanmodderen
Eerlijk gezegd, de resultaten die ik gezien heb van cursisten die online lessen hadden gevolgd (toen het nog mocht) waren dramatisch slecht. Nu is dat wellicht ook niet vergelijkbaar, ogenschijnlijk waren het vooral bedrijven die snel en gemakkelijk veel geld wilden verdienen.
Ik ben zelf een groot voorstander van de visie, dat docenten en scholen de leerlingen en cursisten moeten faciliteren om te leren. Dat betekent meestal veel werk stoppen in de voorbereiding, met name weten welke materialen beschikbaar zijn, voor wie en hoe die ingezet kunnen worden, liefst afgestemd op elk individu. In mijn kleine groepen zitten werkt bijna iedereen op een ander niveau kan niet anders.
Ik krijg het 'klassieke' les geven niet onder de knie: de docent die tot op de minuut bepaalt wat de klas als geheel gaat doen. Gelukkig past dat ook niet bij mijn doelgroep, maar elke les waarin de activiteit van de docenten centraal staat is volgens mij een verkeerde les.
Dat maakt het vak niet waardeloos, in tegendeel. Ik vind het bijzonder uitdagend en mooi om goed te volgen wat cursisten doen,w aar ze tegenaan lopen, na te denken over hoe zij die hobbels kunnen overwinnen, is daar uitleg voor nodig, extra oefening etc., en dan advies op maat te geven. Dat kan ik, omdat ik een relatief kleine groep heb en relatief veel tijd per les. Met groepen van 30 in 50 minuten kan dat niet.
Afstandsonderwijs kan deels in grote groepen, zoals AlisonH: het instituut uit Amerika heeft niets met haar leerlingen. Maar de leerlingen wel met het instituut. Tegelijkertijd kun je dan als faciliterende docent veel beter individuele voortgang in de gaten houden en leertrajecten vorm geven.
Waarom gaat dat hier niet zo snel?
- de afstanden hier zijn kleiner, het is verleidelijker om toch weer reële ontmoetingen en fysiek contact mogelijk te maken;
- je hebt een enorme berg voorbereidend werk nodig. Engels materiaal is gemakkelijker over te nemen, maar Nederlandstalig materiaal zul je toch veelal zelf moeten organiseren;
- wil het effectief zijn, dan heb je zoiets nodig op grotere schaal. Er zijn nu al wel websites en filmpjes van anderen die je kunt gebruiken en delen, maar dat is allemaal nog ongeordend. Er zit geen systematiek in. Die systematiek heb je nodig wil het ook toegankelijk zijn. Maar dan kom je aan de eigen identiteit van scholen en hun wens om het wiel zelf uit te vinden. En de angst voor één grote schoolaanbieder, die alles kan gaan bepalen. De schoolstrijd is nog niet uit ons bloed.
Er zullen vast en zeker wel experimenten komen, deze crisis heeft laten zien dat er op afstand ook dingen mogelijk zijn die in fysiek onderwijs niet mogelijk zijn. Er zal best een nieuwe chemie komen: het beste uit twee mogelijkheden behouden. En het afgrijselijke (want dat is er nu ook, in beide vormen) zoveel mogelijk overboord gooien.
Tsjor
Australië
Ik heb weken geleden al geopperd om naar Australië te kijken. Inclusief een link naar de organisatie.
Canada
Ex heeft jaren geleden al een studiereis naar Canada gemaakt. Ook ver gevorderd in het vorm geven van afstandsonderwijs. Hij heeft daarna een online cursus gemaakt voor een vak, waarvoor op verschillende scholen een beperkt aantal leerlingen was. Maar dat ontwikkelen kost tijd, meer dan we nu hadden (8 weken, als je niks anders te doen had).
Ik heb ooit met veel plezier een MOOC gevolgd van de universtieit Leiden en ontdekte toen ookw at de voordelen zijn van een goed opgezette online cursus. Deze was in het Engels, dan kun je een megagroot gebied bestrijken, waardoor je veel deelnemers kunt krijgen. Dan heb je ook concurrenten, dus je moet het materiaal wel goed maken.
Nederlands is een klein taalgebied. Dat maakt de ontwikkeltijd langer, de concurrentie beperkter (met als risico dat er één dominante aanbieder komt) en de kwaliteit zal zich dus ook langzamer ontwikkelen.
Maar er kan wel veel meer.
Tsjor
Zoon is naar school
Er gebeurde hier echt niets, zelfs Zoomen lukte hem niet. Nu mag hij in overleg met de mentor 's ochtends naar school. Dat werkt goed.
