Zoon groep 1 autisme??

buiten haar boekje gegaan

Juf is m.i. flink buiten haar boekje gegaan door met een diagnose te gaan schermen. Daar is ze nl geen specialist in!

Het enige wat juf zou moeten doen is aangeven dat ze bepaald gedrag ziet en graag wil weten hoe ze daar mee om moet/kan gaan.

Daarbij kan ze uiteraard vragen of jullie eea herkennen, of aangeven dat het gedrag zo opvallend is dat ze het fijn zou vinden als hij door een professional bekeken wordt.

Daar zou ik dus op insteken. En aan juf aangeven dat het volkomen ongepast is om als leek met dergelijke diagnoses te schermen.

Ja jammer

http://www.rsteinerschool.nl/ons-onderwijs/de-kleuterklassen/

Op sommige scholen worden kinderen ook wel erg in een harnas gejaagd denk je dan. Wat is dat nou, vijf jaar. Terecht dat voormalige kleuteronderwijzeressen blijven aanwijzen dat kinderen veel te vroeg gemeten en getest en te licht bevonden worden.
Zo'n speels kind kun je toch ook wat bij de hand nemen? En hoezo, moet! het ook andere werkjes doen?
Wat is dat voor pedagogiek?

"Onze kleuterpedagogie sluit aan bij het natuurlijk talent voor nabootsing en fantasie dat juist in deze leeftijdsfase krachtig is. Dit spel is de basis voor een gezonde taal- en denkontwikkeling. Daarnaast stimuleert het ook de motorische en zintuiglijke ontwikkeling van het kind. We ondersteunen dit met de warme inrichting van de klas en het mooie natuurlijke speelmateriaal.

De leerkracht zorgt voor een rijke, uitdagende en veilige omgeving. Het kind wordt uitgedaagd om met eenvoudige natuurlijke materialen zelf te experimenteren, te ontdekken, te leren."

Misschien is het handig om dat eens aan de orde te stellen en anders een andere school te zoeken.
Natuurlijk kun je autisme altijd in je achterhoofd houden maar vooral reageer je primair op wat een kind nodig heeft. Ruimte om te spelen en iets meer sturing op een speelse manier als je iets van ze verwacht. Dat lijkt me toch gewone kleuterpedagogiek.

Beetje vroeg

Beetje vroeg inderdaad om je nu al druk te maken over zulke dingen. Tenzij het gedrag in de klas echt heel storend is natuurlijk. Maar dan kunnen er ook hele andere dingen aan de hand zijn. Ik vraag me bijvoorbeeld af, hoe slim is je kind?

scholen

hebben altijd de neiging teveel vooruit te kijken. Over zoveel jaar moet hij dit of dat ook kunnen, dus is het een complete ramp als hij het nu niet kan, of zo.

Pas dus wel op dat ze die denkwijze niet gaan gebruiken als de overgang naar groep 3 aan de orde komt: "Cognitief gaat het goed, maar we houden hem maar een jaartje in de kleuterklas omdat hij sociaal-emotioneel nog niet aan groep 3 toe is". Juf lijkt daar een beetje op voor te sorteren. Kleuterverlengen bij een kleuter die cognitief wel aan groep 3 toe is een slecht idee.

te vroeg

Ze zijn nog niet eens op de helft van het schooljaar en de juf begint al te zeuren. Ik zie heel normaal gedrag voor een kleuter van 5. Natuurlijk wil hij liever spelen dan werkjes doen, nou ja natuurlijk, er zijn heel veel kinderen die zo doen.
Zeg maar tegen de juf dat ze eerst haar psychologendiploma moet halen voordat ze dit soort diagnoses mag stellen.

Op school gaat het zo anders dan thuis. Sommige kinderen doen er wat langer over om steeds te schakelen.

niet doen

"Observeren" betekent meestal dat ze een gekleurde bril opzetten voor ze naar je kind gaan kijken. En tijdens de observatie blijft die bril gewoon op.
Als je al iets vermoedt, houd het dan altijd in eigen beheer qua onderzoeken.
Overigens, je zegt dat je zoon wel hypergevoelig is. Autisme en ADHD zijn prikkelverwerkingsstoornissen. Het kan zijn dat je zoon teveel geprikkeld wordt door de drukte in de klas, en dat hij dat oplost door in zichzelf te keren. Dat hoeft echter niet meer of minder dan inzichzelf keren te zijn.

mijn zoon van 18

Mijn zoon van 18 vertelt ook liever niks. Gelukkig heeft hij drie zussen en twee broers die graag babbelen, maar als je hem niks vraagt, vertelt hij ook niks uit zichzelf. Niet iedereen is haantje de voorste of geïnteresseerd in wat de anderen in het kringgesprek te vertellen heeft.

"En het feit dat ze hem nu niet meer alleen de gang op kan sturen omdat hij schijnbaar altijd afgeleid wordt door andere zaken en dan lang weg blijft." Natuurlijk, als je daar iets leukers ziet, ga je je daar mee bezig houden. Hoeveel volwassenen doen ongeorganiseerd het huishouden? Was strijken, wegbrengen naar kamer kind 1, o, daar liggen alleemaal dingessen, ik ruim het even op, o, kan meteen wel even de kledingkast organiseren, etc, etc. En de was van kind 2 ligt maar te wachten op de strijkplank.....

Of ze zonder jouw toestemming mogen laten obeserveren door iemand van buiten weet ik niet, maar AnneJ en Miriam Lavell antwoorden daar waarschijnlijk wel op.

Mijn advies: ga met je man (sorry, ik ben seksistisch, maar die laten zich meestal wat minder intimideren door juffen) in gesprek en zeg dat jullie haar bezorgdheid niet zien.

Observeren

Ik zou geen toestemming geven voor diagnostische trajecten maar wel voor de observatie van juf zelf, hoe ze haar vaardigheden kan uitbreiden om goed met dit kind om te gaan voor zover ze dat niet al in haar opleiding heeft gehad vraagt het soms wat reflectie van medeleerkrachten, de iber of een gespecialiseerd iemand. Per se geen diagnose op dit moment, ook geen verwijzing naar een diagnose. Zonder dat kun je ook wel tips krijgen hoe je met een speels kind om kunt gaan op een pedagogische manier.
Het is een jong kind in de groei, het ontwikkelt zich, daar kun je wat ruimte voor geven.
Mogelijk dat als je het zelf wat 'klein'weet te houden en een beroep doet op de kleuterjufvaardigheden van deze juf, dat ze uitwijken naar attentie voor een ander kind, want soms is het ook gewoon zo dat er verwacht wordt dat juf met een aantal kinderen komt die extra zorg nodig hebben.

indertijd

Indertijd moesten wij toestemming geven (9 jaar geleden). Er kwam een orhopedagoog en die begon gelijk, op papier, met etiketten te smijten. Dat rapport viel de dag voor kerst op onze mat. Ziedend was ik, maar helaas, niemand meer bereikbaar.
Het hele rapport was één grote moddersmijterij over mijn kleuter, die volgens hen zijn beste vrienden als instrument gebruikte. En meer van dat fraais.. Vandaar dat ik vind dat ze niet onbevooroordeeld kijken. Overigens heeft mijn zoon later alsnog diagnoses gekregen, maar wel na uigebreid onafhankelijk onderzoek. En ook zijn die "instrumenten" nog steeds zijn beste vrienden. Met de school heb ik uitgebreid besproken dat dit geen manier van doen was.

Bij reden van twijfel

Mocht jezelf twijfelen, dan zou ik een deskundige naar je kind laten kijken. De juf zie ik niet als deskundig genoeg om een plakker op een kind te kunnen geven.

niet testen

En dat laten observeren? Door wie dan? Gewoon de ib-er en om te kijken hoe de juf het beste met je kind om kan gaan? Dan zou ik niet steigeren. Wel als er labels worden geplakt, want daarvoor moet je naar een psychiater.
Maarja, waarom officieel laten testen als dat niet nodig is? Heb je je 'tegenargumenten' al kunnen spuien? Idd zou ik met je man het gesprek aangaan.
Wat ziet de juf dan als een probleem? Hoe kan het dat je zoon een half uur in ondergoed kan rondlopen of lang uit de klas kan blijven (heeft zij de klas wel in de hand? Dan heeft de halve klas waarschijnlijk autisme )
Je zoontje heeft duidelijk veel structuur nodig, dat is vrij normaal op die leeftijd, sommige kinderen hebben daar minder moeite mee. Er bestaan echt kinderen die van nature braaf zijn

Saai

Vind ie het niet gewoon heel erg saai en is ie misschien al veel verder dan iedereen ziet? Is hij met letters en cijfers bezig? Kan hij al wat rekenen en lezen?

laat je niks aanpraten

Jouw zoon klinkt mij als een hele gewone kleuter. Het overbekende antwoord op de vraag 'wat heb je gedaan' zowat de hele basis school was hier altijd standaard 'niks' 'weet ik niet' enz.
Het is heel vervelend als je thuis een heel anders kind ziet dan de leerkracht blijkbaar. Ik denk dat de juf een probleem heeft en niet jouw zoon.

oud draadje

Lees ook dit oude topic eens: https://www.ouders.nl/forum/ouders-en-school/observatie-op-school-door-orthopedagoog

Maar het kan natuurlijk zijn dat de juf zelf aan de slag wil met een observatielijst, of de IB-er. Alleen betwijfel ik dat.

Te goed?

Het cognitieve zit wel goed, zeg je, maar zit het niet te goed? Ik bedoel dus: misschien loopt je kind enorm voor en is hij toe aan andere opdrachten en andere kinderen? Kijk anders eens op het hb-kindforum of je het een en ander herkent. Niet ieders aanpak daar is de mijne, zacht gezegd, maar als je daar doorheen leest kun je misschien wel het een en ander herkennen of uitsluiten en er tips vandaan halen. Ik heb twee hb-kids en herken je verhaal niet van mijn kinderen, maar wel van verhalen op dat forum. Ik was zeg maar zo'n moeder die het pas in de gaten had toen school een iq-test liet doen Ik sta er heel nuchter in, maar heb er wel een heleboel bruikbare tips vandaan.

tsja

De meeste kinderen schijnen de juf een plezier te willen doen. Mijn zoon (september) is de jongste, hij is heel erg gewend om zich staande te houden in een gezin met 2 oudere zussen en 1 oudere broer en beheerst de strategie van 1 oor in en 1 oor uit meer dan uitstekend.
Mijn jongste was overduidelijk een pienter jochie, vrij klein van stuk en heel lief en zachtaardig. Hij is ook nogal eigenwijs, houdt niet van knutselen en antwoordt op de vraag van juf 'zie je wat een leuk ... dat is, zou jij dat ook willen maken?' rustig 'nee'.

Juf zag hier ook een nogal jong kind wat zich niet conformeerde en wat ze niet makkelijk aan de slag kreeg met knutsels die jongste niet zag zitten. Dus eigenlijk wilde ze hem laten kleuterverlengen.
Juf was zowiezo nogal makkelijk met kleuterverlengen, er zijn meerdere kinderen die van na 1 oktober waren en die nog een keer verlengd zijn, dus in totaal bijna 4 jaar in de kleuterklas gezeten hebben. Die ouders waren het daar ook niet zo mee eens, maar daar werden vlot observaties voor geregeld die hetzelfde opmerkten als de juf en het alleen in wat scherpere bewoordingen op papier zetten.

De enige observaties waar kinderen uit de kleuterklas die ik ken baat bij gehad hebben, zijn de observaties van professionals die door de ouders zelf ingeschakeld zijn.

Mijn kinderen hebben ook verschillende 'diagnoses' gekregen van de kleuterjuffen, van ODD bij een hb-kleuter die zich helemaal rot verveelde tot autisme bij mijn eigenwijze jongste die inderdaad de taalontwikkelingsstoornis van zijn vader heeft, maar zo sociaal en invoelend is als ik weet niet wat en hooguit de juf weerwoord geeft waar ze dat niet verwacht (kan niet met veranderingen omgaan, voorbeeld: juf, je hebt zelf beloofd dat we na het uitje toch lekker mochten gymmen en je hebt nu net de gymkaart van de dagplanning overgeslagen).
ADD is ook al gevallen, dochter zat zich te vervelen en droomde heerlijk weg bij het raam. Vreemd genoeg verdwenen alle sporen als sneeuw voor de zon toen ze moeilijker boekjes kreeg.

Mijn ervaring is dat leerkrachten naar diagnoses gaan grijpen op het moment dat ze een kind niet snappen en niet weten wat ze er mee moeten. Die diagnose is dan nodig om te kunnen zeggen 'het ligt niet aan mij, dit kind heeft een diagnose'.
Veel diagnoses die ik op het schoolplein voorbij heb horen komen, verdwijnen weer bij een andere leerkracht, maar blijven wel in het schooldossier staan en komen het jaar daarop bij een niet-passende leerkracht weer vrolijk te voorschijn.

Als de juf niet weet wat ze met je kind aanmoet (daar lijkt het op), kun je beter zelf hulp inschakelen en die een observatie laten doen dan de ib-er of de schoolbegeleidingsdienst. Als je het zelf regelt, wordt er veel onbevooroordeelder naar je kind gekeken en krijg je in veel gevallen veel betere adviezen voor de leerkracht, of het advies om een andere school te zoeken.

tijdbesef en knippen

Dat hij knippen/plakken etc saai vindt kan ook te maken hebben met een niet al te daverende fijne motoriek. Zo vond mijn zoon op die leeftijd tekenen en kleuren ook niet erg interessant. Hij kon er namelijk niks van. Naarmate hij groter werd, werd hij handiger, en inmiddels tekent hij graag en veel. Hij weet nu namelijk wel behoorlijk hoe een pen of potlood te hanteren.

Dan nog dat tijdbesef. Mijn dochter is 7,5 en zit in groep 5. Versneld doorgestroomd (jarig in maart, maar anderhalf schooljaar over groep 1/2 gedaan ipv 2,5 schooljaar), ligt goed in de groep, leerkrachten zijn tevreden, vorderingen zijn prima. Kortom: helemaal niks mee aan de hand.

Goed, deze dame dus geeft nog altijd blijk van een volkomen krankjorum tijdsbesef. Lijkt geen idee te hebben hoeveel dagen geleden iets plaatsvond, vraagt rustig of het al tijd is voor de thee (meestal rond half vier) als er nog geen middageten is langs geweest: ze lijkt soms amper een idee te hebben hoe tijd in elkaar steekt.
Broer (ook een niks-aan de hand-kind) was overigens niet heel veel beter. Pas ergens ver in groep drie had hij geloof ik de dagen van de week een beetje op een rij, maar dat wilde nog niet zeggen dat als je hem op donderdag iets vroeg over dinsdag, hij besefte dat dat eergisteren was. Is helemaal goed gekomen

Het lijkt er een beetje op dat juf om wat voor reden dan ook vindt dat kind zich niet gedraagt zoals het hoort en nu allerlei dingen die op zich vrij normaal zijn voor een kleuter als zorgelijk bestempelt.

Ik vraag me ineens af: is je zoon groot voor zijn leeftijd? Kan het zijn dat hij onbewust als ouder wordt behandeld dan hij is? Zo ongeveer alles wat jij opnoemt (chaotisch, afdwalen van opdrachten, ongeïnteresseerd bij kringgesprek), daarvan denk ik alleen maar 'goh, vind je het gek, het joch is nog geen 5". Maar juf heeft nog meer jongetjes van die leeftijd in diezelfde klas. Hebben die dan wel allemaal een geweldig tijdsbesef en veel aandacht tijdens het kringgesprek?

Groeten,

Temet

juf buiten boekje

Dat lijkt me duidelijk.
Wel vind ik veel herkenning in mijn eigen kind (inmiddels 18) op die leeftijd. Nergens voor gediagnotiseerd, maar zelf denkt kind zelf aan ADD (ADHD zonder H van hyperactiviteit). Zoek daar eens naar, want ik zag erg veel herkenning bij m'n eigen kind.

openingsbericht nog eens gelezen

En het zou me inderdaad niks verbazen als je zoon zich stierlijk verveelt in groep 1. Ik zou eens naar zijn intelligentie laten kijken en aandringen op werk dat geschikt is voor hem.

Met hem lezen?

Kun je wat extra met hem lezen? Dan kan hij in groep 3, misschien al eerder, zijn eigen boekjes meenemen zodat hij de juf niet verveelt.

sluit niet uit

dat hij gewoon niet in de groep past/ ze vooruit is.
Dus dat hij niet achter loopt soc/emo maar voor tov zijn klasgenoten, hij is sowieso al één vd oudste neem ik aan?
Dat kan ook veel van zijn gedrag verklaren, dat hij niet weet hoe met ze om te gaan. En zich daarom maar terugtrekt in kring, spel. Daarom juf opzoekt, die is wel interessant.
Dat hij niet staat te springen om groep 1 werkjes lijkt me logisch, ik zou me eerder zorgen maken als dat wel zo was. Als hij geen aangepast week krijgt dan zit dit ook niet goed tov wat hij kan. Heb je groep 1 werkjes weleens goed bekeken?
Dus sowieso wb zijn werk moet je aan de slag nu. Wat betreft de groep zou ik eens goed kijken naar hoe hij met oudere kinderen omgaat. En nu verplaatsen van groep overwegen.
Gooi eea niet te snel op zijn karakter. En juist bij een gevoelig, gesloten kind is het zaak goed te kijken of hij wel krijgt wat hij nodig heeft.

AnneJ ot

"Dan kan hij in groep 3, misschien al eerder, zijn eigen boekjes meenemen zodat hij de juf niet verveelt." Dat moet dan wel mogen. Hier dus niet. Zeer goed lezende dochter heeft in gr 3 verplicht maan-roos-vis mee opgedreund.

Autisme???

Je wil niet weten hoevaak kinderen die voorlopen 'autistisch' genoemd worden en clownesk gedrag vertonen. Ik sluit me aan bij de anderen die zich afvragen of je zoontje voorloopt. En hij zit nu al een jaar in groep 1, dat wordt uiteindelijke 1,5 jaar. Behoorlijk lang als je voorloopt.

Hoe is dat in zijn klas? Is het echt alleen een groep 1? Of is het een combinatiegroep 1/2? Als dat laatste het geval is, gaat hij dan meer om met de oudere kinderen? Vindt hij de werkjes van groep 2 interessanter? Is er een strikte scheiding tussen wat de kinderen in groep 1 moeten doen en wat die in groep 2 moeten doen, of loopt dat door elkaar (dus minder leeftijdsafhankelijk)?.