Zoenen en broek naar beneden leerkracht

praatjes

zijn ook niet zo machtig als het "blaming the victim" principe, dat je hier weer mooi geïllustreerd ziet. Daar heeft school baat bij, als die alles onder het tapijt probeert te vegen. Hopelijk doen ze dat niet, maar proberen ze echt de waarheid te achterhalen, maar ik heb er een hard hoofd in. Dus die macht van praatjes valt ook wel weer mee. Mensen vinden het echt heel moeilijk om zoiets te geloven.

Ik heb zelf een manipulerende, pestende juf meegemaakt voor een van mijn kinderen. Het duurt wel even voor je er je vinger achter krijgt. Zoiets zou een juf toch nooit doen? Nou, wel dus. Het zijn namelijk net mensen. En kinderen kunnen ten goede maar ook ten kwade geleid worden door volwassenen. Dus toen die merkten dat mijn dochter er bij de juf uit lag, werd zij het ideale pestobject, en dat werd aangemoedigd door de juf.

Toen ik eindelijk gemerkt had wat er aan de hand was, zat mijn dichter binnen een week op een andere school. En verder? Ik heb mijn mond gehouden. De aard van deze juf was allang bekend bij de schoolleiding en ze kozen ervoor om er niets aan te doen, dus ik ging mijn nek niet uitsteken. De juf zit er nog steeds.

maar Evanlyn

Het feit dat jij een rotervaring hebt met een leerkracht wil toch niet zeggen dat het nu ook over een rotleerkracht gaat. Blaming the victim, zeker. Vraag is alleen wie precies het slachtoffer is.

alee Evanlyn

Die juf kan het schudden, dat weet jij toch ook wel? Zie ook veel reacties hier.
Juist omdat ik niet zo heel veel vertrouwen in 'scholen' heb, weet ik niet of de waarheid boven tafel komt. Mensen zijn net zo goed geneigd ouders te geloven, een ouder verzint dit niet etc.
De koninklijke weg, dat lijkt me iei een gesprek aangaan met juf zelf, maar misschien is dat wel gebeurt. Koninklijk is ook het (zeker iei) bij jezelf houden en bij de ervaringen/ belevingen van je eigen kind, ipv andere ouders bellen. Koninklijk is ook het bij feitelijkheden houden en kleuringen toeschrijven aan je eigen emoties, ipv ze als waarheden te verkondigen.
En hoezo onderzoek? Juf is al veroordeeld. Is van de klas af en heeft excuses moeten aanbieden.
(en begrijp me niet verkeerd; misschien geheel terecht. Misschien ook niet.)

Schudden?

Ja een juf kan het schudden ja als ze meermaals zegt dat kinderen iets thuis niet mogen vertellen. Ik kan daar met de pet niet bij, daar maak je geen grapjes over.

nou

Wij hebben hier ooit te maken gehad met een juf die ons kind treiterde en kleineerde. Ik kan je zeggen dat het echt, echt heel lang duurt voor je dat goed in de gaten hebt. Ons kind vertelde er ook niets over, wel merkten we dat er 'iets' was. Tot er een paar voorvallen waren waar we zelf bij waren plus wat opmerkingen van andere ouders die het opviel hoe deze juf met ons kind omging. Er waren ook voorvallen met andere kinderen trouwens.
En dan na een zoveelste voorval opeens het besef hoe fout het zit. Pas toen hebben we aan de bel getrokken. Toen er niet adequaat gereageerd werd (ook hier hield de directie de juf de hand boven het hoofd) hebben we kind thuis gehouden. Er kwam een gesprek met directie en juf. Eerst heel moeizaam, tot juf uit haar "geen idee waar dit over gaat ik weet van niets" rol viel en een hele verkeerde opmerking over ons kind maakte. Ik zie de directeur nog kijken naar haar. Of hij water zag branden. Weg was zijn "tuttuttut-toon", nu kon ook hij er niet meer omheen.

Kind is toen eerder naar een klas hoger doorgegaan, wat eigenlijk na de zomer zou gebeuren en nu dus een week of 5 voor de zomervakantie al.
Dit was nadat kind bijna 2 jaar bij deze juf in de klas heeft gezeten. En wat een schade heeft dit mens aangericht. Verschrikkelijk. Wat neem ik het mezelf kwalijk dat ik signalen niet eerder goed heb opgepakt. Dat ik pas zo laat onder ogen zag wat er speelde.
Maar ja, je denkt heel lang: dat kan niet, dat DOET een juf niet. Nou, wel dus. Betreffend mens staat nog steeds voor de klas. Mijn jongere kinderen zijn naar een andere school gegaan. Ik had mij ook heilig voorgenomen dat geen kind van mij ooit meer bij haar in de klas zou komen.

Ik heb andere ouders gewaarschuwd voor deze juf, en sommigen werden daar boos over. Op mij, dus. Want hoe durfde ik van die lasterpraatjes rond te sturen. Anderen bagatelliseerden wat er gebeurt was, of geloofden het gewoon niet. Je zag ze denken: zal wel aan je kind liggen dan. Dat zei die juf zelf ook, dat mijn kind zo onmogelijk en niet normaal was, en wij als ouders deden het ook allemaal fout.

Er staan mensen voor de klas die daar absoluut niet thuis horen. Ellende als je er zo eentje treft. En nog meer ellende omdat naast de schade die je kind wordt aangedaan je ook nog eens te dealen krijgt met dit soort reacties. Daarom mijn advies: vecht voor je kind. De rest is bijzaak. Als een situatie niet oké is: houd je kind thuis. Dat is de beste manier om een school tot actie te schoppen. En kweek een dikke huid, die zul je nodig hebben.

Sterkte!!

maar jippox

Weet jij dan precies hoe de vork in de steel zit als je het verhaal van 1 kant hoort?
En daarbij: jij hebt het over 1 kind, niet over een héle klas.

jippox

Ik ga er helemaal niet vanuit dat het verhaal op zich niet klopt: d.w.z. dat zij hier niet iets serieus meldt. Maar het is wel haar eigen beleving en interpretatie (en die van haar kind uiteraard).
De beste optie is gewoon eens met die juf praten. Aangeven wat TS hierin ervaart en aanhoren wat juf haar verhaal is.

jippox

Precies, het is al lastig genoeg als je - tegen ieders verwachtingen in - een gefundeerde beschuldiging hebt. Ik heb het niet aangedurfd en koos gewoon zwijgend het hazenpad met mijn kind. Niet heel dapper, maar het belang van mijn kind gaat voor en ik had inmiddels genoeg ervaring met school om te weten dat de directie en staf twee handen op één buik waren. Dus ik vind het wel dapper dat TS het wel aangekaart heeft, en jij ook. Je moet daar heel wat voor overwinnen en zet veel op het spel.

Het gaat er niet om of wij TS geloven of niet. Daar gaan wij niet over en we hebben altijd de informatie maar van één kant. Zij vraagt om advies in deze situatie, dus je geeft dat, of niet. Je vertelt wat jij zou doen in die situatie, of niet. Klaar. dat RK en anderen met allerlei totaal ongefundeerde verdachtmakingen te komen (want ze kennen de situatie niet) vind ik echt onder de gordel.

Joh jongens

TO zegt dat de juf gezegd heeft dat kinderen dingen niet thuis mochten vertellen. Ik was daar niet bij, weet dus niet of dit waar was. Dus daar moeten we TO maar in geloven. Geen reden ook omdat niet te doen. En bovendien als je bij ieder verhaal je gaat afvragen of het ook echt wel zo gebeurd is kunnen we wel ophouden hier. Het is altijd een verhaal van maar een kant.

Op basis van dit verhaal zeg ik: dat als leerkracht kinderen vragen iets voor hun ouders verborgen te houden heel fout is. Dat kan echt niet. Daarmee geeft ze een heel fout signaal af.
Als mijn kind met zo'n verhaal thuis zou komen zou ik de volgende dag bij de directie staan. Zonder twijfel.

tuurlijk

Als mijn kind met zo'n verhaal thuis komt zou ik dat ook doen. Maar....... niet direct naar de directie, maar afspraakje met de juf en haar vragen wat e.e.a. nou betekent.

bieb63

Wil je alsjeblieft nog eens de hele beginposting goed lezen voor je verder gaat met deze onzin.

Nee zou ik nu niet doen....

En ik kan best naar de directie stappen zonder te beschuldigen.
Ik geloof alleen niet dat een gesprek met de juf veel zou toevoegen. Dat wordt haar woord tegen het woord van mijn kind. Ik geloof dat in dit geval het beter is om er een onafhankelijke derde bij te halen. Geloof ook niet dat ik mijn kalmte zou kunnen bewaren.

Tja rick

Jij zit op voorhand in de rol van de woeste vader. Dat kan en ook niet geheel onbegrijpelijk. Maar als jij de begin posting leest, of beter gezegd, de titel wat voor ons allen de reden was om het draadje te openen, dan zij wij, in eerste instantie allemaal al bevooroordeeld. Titel luidde: ' juf doet broek naar beneden en zoent' . Tja, bij zo'n titel krijg je uiteraard een heeeeel vreemd gevoel. Wellicht daarom, na het verhaal gelezen te hebben, reden tot relativeren. Niet om het verhaal en de situatie te bagitalliseren, maar even verder denken dan je direct mee te slepen in de posting.

titel

Dus jij leest alleen de titel goed? Er is veel en veel meer gebeurd maar daar lees jij gewoon overheen?

koel

Met dit weer is het ook lastig koel te blijven Maar er waren al veel eerder signalen om met de juf en later met de directie te praten.

bieb

Wat bedoel je nou met bevooroordeeld? Het is helemaal niet aan ons om een oordeel te vellen, wij adviseren alleen. Het oordeel is aan de directeur/inspectie/bestuur/ of wat er nog verder is.

Natuurlijk hoef je je eigen emoties er niet buiten te houden, maar de titel is toch geen reden om TS te veroordelen of haar motieven in twijfel te trekken? Natuurlijk horen wij de andere kant niet, dat geldt voor alle draadjes op het forum. Als je je niet kan inleven in TS hoef je haar toch niet te adviseren? Je kan vinden dat iemand iets niet slim aanpakt, of proberen een andere kant van een zaak te belichten zodat TS er ook eens anders naar kan kijken. Maar een frontale aanval levert niets op.

Met de juf praten zou ik in een geval als dit ook niet doen. Wel als je vindt dat je kind gepest wordt, zijn resultaten de laatste tijd slecht zijn, enzovoorts. Niet als de juf zelf het probleem is.

En ja, er staan ook mensen voor de klas die daar echt niet horen, maar die niemand wil of durft aan te pakken. Niet fijn om te horen, maar het is zo.

Net als bieb

Als ik 'zoenen en broek naar beneden' lees denk ik aan elkaar op de mond zoenen of tongzoenen en bij broek naar beneden denk ik eerder aan het laten zien van genitaliën dan aan een blauwe plek of een tatoeage. Als ik het bericht dan lees vind ik het beschreven gedrag van de juf natuurlijk ook niet kunnen, maar vind ik de titel een stuk dramatischer dan de inhoud.

skik

ja...

Het is toch een beetje een Telegraaf=kop...
Hoewel er absoluut dingen in de beginpost staan die absoluut niet kunnen...

niet alleen bij de titel een vreemd gevoel

ik krijg anders ook een 'heeeeel vreemd gevoel' bij de rest van het bericht.

En in zo'n geval zou ik ook niet meer eerst met je juf praten. Wat levert dat op? Ze zal in alle gevallen ontkennen, en als het verhaal waar is, dan heeft jouw kind de volgende dag geen leven op school.

Serendipiteit

Gisteren begaf deze thuisblijfmoeder ten voeten uit zich toch maar weer eens van haar woonstede naar die van haar moeder. Twee bezoekjes binnen één week; dat komt normaal niet voor. U begrijpt het al: dit kon geen toeval wezen. Hier was iets bijzonders aan de hand. Inderdaad. Ik voelde mij aan het werk gezet door ‘Rick’, één van het ogenschijnlijk groeiende aantal mannelijke deelnemers aan dit forum.

Van hem was onwillekeurig een levendige voorstelling in mijn gedachten opgedoemd. Asgrijze haren en ogen, een dito baard, met daaronder een legergroen shirt en een kaki korte broek. Een door de zon getaande, gespierde ‘man van weinig woorden’ met het begin van een buikje; die weliswaar niet aan argumenten deed, maar jij desondanks maar beter wel serieus kon nemen.

“Excuses zijn hier op zijn plaats”, klonk het onderweg almaar door mijn hoofd. Haar kennende zou het echter een harde dobber worden mijn moeder ertoe te brengen zich te verontschuldigen voor het gebruik van het woord ‘gluiperd’ ten aanzien van een twaalfjarig, haar onbekend kind. Blij toe, dat Rick de zaak zo kernachtig had verwoord! Waar het nu op aan kwam, was het goed getimed en desnoods herhaaldelijk nadrukkelijk citeren van zijn woorden “Excuses zijn hier op zijn plaats”. Hoe moeilijk kon dat zijn?

Terwijl ik had gedacht dat de tropische hitte van de laatste dagen haar zou hebben afgemat, viel het me op hoe verrassend goed mijn moeder eruit zag bij het opendoen van de deur. Nieuwsgierig naar de oorzaak lanceerde ik als binnenkomer:“Asjemenou! Frisse hoentjes houden van de ochtend!” “Nou, ik kom tegenwoordig de dagen wel door, hoor!”, antwoordde mijn moeder. “Zonet is mijn vriendin Rika langsgeweest. Zij geeft mij dagelijks wat Reiki. Anders heb ik zo’n last van mijn kortademigheid. En vanavond ga ik aan de yoga.” Ze verkondigde het me met een zweem van triomfantelijkheid.

Reiki? Yoga? Mijn moeder? Ik wist niet wat ik hoorde! Hoe dat te rijmen met haar ronduit dogmatische ‘leven vanuit de vreze des Heren’? Ik vroeg het haar op plagende toon: “Vindt mijnheer pastoor dat wel goed?” “Maar natuurlijk, meissie!”, lachtte zij ontspannen. “Weet jij dan niet meer dat de Here Jezus ook aan handopleggingen deed? Je moet toch echt weer eens naar de kerk gaan. Wanneer ben je eigenlijk voor het laatst geweest?”

In een – gluiperige? - poging het gesprek weer de goede kant op te sturen, kaatste ik de bal weer fijntjes terug. “Dus je hebt het met hem overlegd?” “Ja, wat dacht je dan? Zolang het mijn geloof niet in de weg staat, vindt hij het helemaal prima. Dus bid ik erbij als Rika haar hand op mij legt.”

Het was misschien wat vrijpostig van me, maar ik kon het toch niet laten te vragen waar. “Nou gewoon. Hier”. Ze tilde mijn blouse op en wees op mijn buik. “Daar. Net onder de riem. Dat zorgt voor een diepe ademhaling. En als je allemaal zo nodig weten moet? Die yoga doe ik hier in de benedenzaal met wat nonnen van de parochie. Je weet wel; zuster Consulata en zuster Amalia uit Suriname. Je moet trouwens nog de groeten van ze hebben. Ze vragen me altijd, wanneer ze jou weer eens mogen zien. Wil je wat nootjes? Deze zijn nog niet ranzig, hoor!” Beleefd bedankte ik. Je moet een beetje aan je lijn denken, tenslotte.

De Koekkoek gaf aan dat het alweer de hoogste tijd was om te gaan. Bij het afscheid nemen verscheen alweer die olijke, triomfantelijke blik in haar ogen. “You have to educate yourself, lady!” klonk het opeens pontificaal uit haar mond. “Wabblief?” stamelde ik bedremmeld. Waar kwam dat zo opeens vandaan? Het leek alsof ze naast reiki en yoga inmiddels ook de kunst van het gedachtelezen onder de knie had, want terstond merkte het oudje op, dat ze deze uitspraak had van ene dr. Phil McGraw. “Never heard of”, dacht ik nog. Maar als een donderslag bij heldere hemel galmde het onverbiddelijke “Excuses zijn hier op zijn plaats” door mijn hoofd. Oh ja, bijna vergeten ...

“Leuke oorbelletjes draag je trouwens. Lieveheersbeestjes? Dat doet me nu deugd; te zien dat jij toch ook tegen zinloos geweld bent. Ben je tenminste niet helemaal van God los.” Vertwijfeld keek ik haar aan. Het viel me op hoe klein van stuk ze inmiddels was. Zo kwetsbaar eigenlijk. Ik besloot onverrichter zake naar huis terug te keren. Het meisje zou het moeten doen zonder de excuses van mijn moeder. Als toeval geen toeval meer kan zijn, is enige terughoudendheid geboden, niet waar?

Rode krullenbol

Precies Skik. En Evanlyn.....

dat is wat ik bedoelde Skik.

En Evanlyn: Ik vooroordeel TS nergens en trek haar motieven ook niet in twijfel. En wat je met een frontale aanval bedoelt, begrijp ik al helemaal niet. Ook jij moet eens goed lezen.

Commotie

Ja, er staan pedofielen voor een klas. Zwemleraren. Er zijn priesters en therapeuten die kinderen seksueel misbruiken. Er zijn docenten die alleen maar lesgeven omdat ze kicken op het misbruiken van hun macht, overwicht en gezag. En juist deze mensen horen een voorbeeld te zijn voor hoe het moet en worden geacht kinderen normen en waarden te leren. Mensen zijn te manipuleren en chanteren, en zeker jonge kinderen. Ik heb het ook meegemaakt toen ik in de eerste klas zat. Een sadistische juf die zeker mij zo getreiterd en vernederd heeft dat ik iedere ochtend misselijk naar school ging en in tranen thuiskwam. Natuurlijk trok mijn moeder aan de bel. De overige kinderen waren te bang voor haar en de andere ouders kennelijk ook. Helaas keek school vooral naar de geweldige resultaten van deze juf en geloofden ze haar met haar mooie woorden. Totdat het echt niet meer ging en mijn moeder aan alle mogelijke bellen trok en op de barricade ging. Juf werd uiteindelijk ontslagen maar haar getreiter heeft mij nog lange tijd getraumatiseerd. En vanaf toen wist ik al dat ook leraren maar mensen zijn en niet per definitie te vertrouwen. Ik begrijp de commotie niet zo. Ook al is maar de helft echt waar dan nog kan dit soort gedrag niet door de beugel. Punt uit.

Vlag en lading

Dat de vlag de lading niet dekt is duidelijk maar daar over blijven muggenziften vind ik ook vreemd. De hele eerste posting maakt alles duidelijk.

Ik ga verder niet meer in op die onzin van de rode krullenbol hier. Wat een lap tekst met volledig nutteloze informatie, net als die eerste lap tekst. Verschuil je lekker achter je bejaarde moeder!

Bieb63, door het zo eens te zijn met die krullenbol veroordeel je de starter van dit draadje wel degelijk want dat doet die krullenbol namelijk ook. Je zegt dat je het met haar eens bent dus je vindt een meisje van 12 die je niet eens kent een gluiperd. Bah wat een rare meningen hier!

Rode Krullenbol

Ik vind dat als je de woorden van je moeder onder jouw naam ventileert, je ook verantwoordelijk bent voor die woorden. Zodoende mag je zelf ook wel je excuses aanbieden, daarvoor hoef je niet op je moeder te wachten.

Tja, dat bedoel ik met niet goed lezen Rick

Ik vind niemand een gluiperd hier en zeker het betreffende kind niet. Hoe kom je erbij?? Wat ik wél vind is dat een verhaal 2 kanten heeft. Én dat ik niet geloof dat een HELE groep 8 daadwerkelijk bang is van de juf en dat over zich heen laten komen.
En daarop voortbordurend wbt de posting van Elisa over haar eigen ervaring in de eerste klas: het gaat hier niet om een eerst klas (groep 3) en ook niet over 1 kind.

bieb63

Je kunt van alles vinden en zeggen nu maar je enige reactie onder het kwetsende stukje van krullenbol was: "geweldig Krullenbol! Ik ben het eigenlijk wel heel erg met je eens... En leuk verwoord!"

Je kunt niet later zeggen dat je het dus alleen maar eens was over het feit dat een verhaal twee kanten heeft. Iets wat eigenlijk helemaal niet naar voren komt in het verhaal van krullenbols moeder. Die gaat alleen maar tekeer over de jeugd van tegenwoordig.

rick

Het woord gluiperd had inderdaad niet gehoeven en niet helemaal op z'n plaats. Maar je moet het stukje wel lezen met een zekere ironie én vooral ook: wat is er nu precies gebeurd, én het gaat niet om een groep 6 jarigen, maar (pre)pubers anno 2015.

Mij ging het vooral hierom: "Denk jij serieus, dat de jeugd van tegenwoordig psychische schade lijdt onder het laten zien van een blauwe plek op het been door hun juf? Die scholieren zijn toch zeker wel heel wat meer gewend? Als ze er nu één apart had genomen op het WC; maar ze deed het toch ten overstaan van de hele klas?"

De hele klas inderdaad, een klas met niet alleen maar bange kindjes.

Maar nogmaals, ik zeg helemaal niet (en heb ook nergens gezegd) dat die juf dat allemaal zou moeten doen, dat ik dat allemaal volkomen normaal vind. Zeker niet.
Wat ik al een paar keer heb proberen te zeggen is, dat ik werkelijk niet geloof dat een hele groep 8 hier onder lijdt. En ik ook niet geloof dat er maar een enkel kind is dat maling aan die juf heeft en niet in een groepje zeggen: jongens wij vinden dit raar, we gaan dit thuis vertellen. Een groep 8 bestaat echt niet uit alleen maar makke schapen.

Bieb

"Mij ging het vooral hierom: "Denk jij serieus, dat de jeugd van tegenwoordig psychische schade lijdt onder het laten zien van een blauwe plek op het been door hun juf? Die scholieren zijn toch zeker wel heel wat meer gewend? Als ze er nu één apart had genomen op het WC; maar ze deed het toch ten overstaan van de hele klas?"

De moeder van Rode Krullebol en jij missen het punt.

Natuurlijk zullen die kinderen geen psychische schade overhouden van het zien van de blauwe plek.

Het probleem zit niet daarin, maar in het feit dat de juf de kinderen kennelijk zover heeft gekregen dat ze niets meer aan hun ouders durven te vertellen. Intimidatie en chantage. Dat is het.

En ja, ik snap dat jij denkt "ik geloof niet dat een hele klas groep 8-ers dat laat gebeuren".

Ik denk dat dat wel kan.

Maar dat gaat natuurlijk niet van de een op de andere dag.

Er zijn wel meer dingen gebeurd die je niet voor mogelijk had gehouden (denk aan martelingen en vermoorden van mensen in oorlogen). Ook hele groepen volwassenen die hele vreselijke dingen doen. En niemand die ertegen opstaat! Ook jij en ik zijn - wellicht - in bepaalde situaties in staat om hele rare dingen te doen.

En dat is dus het echte zorgelijke punt van TO. Dat de juf dit soort dingen doet.