Wie helpt met advies: wel of niet leonardo
Wij zitten enorm te twijfelen wel/niet leonardo onderwijs voor onze zoon.
Hij is 6, groep 3, en zit niet lekker in zijn vel op school. Juf ziet hem amper als HB ondanks uitslag/rapport van psy en orthopedagoog. Zoon is slim( IQ>140) maar ook heel erg creatief, gevoelig en empatisch. Veert mee, vult zelf in wat hij denkt dat er van hem wordt verwacht aan "sociaal handig" antwoord.
Vanmiddag na bespreking met psy die hem getest heeft, en haar advies was leonardo school en niet huidige school. Voornamelijk omdat wij nu al enkele penibele gesprekken hebben gehad met school omdat zoon sociaal emotioneel niet erg sterk staat, of t ie misschien dyslectisch is ( vanwege wisselend lezen, schommelt tussen Avi 3 en Avi 6). Psy stond erg te kijken van dit soort vragen/houding van school, rede te meer volgens haar om te switchen.
Nu vraag ik me af in hoeverre het handig is om dat te doen ( met alle logistieke problemen van dien), wat daarvan de impact is voor een kind om als quasi enige uit het dorp naar een bs buiten het dorp te gaan. Of moeten we kijken naar mogelijkheden met school. Waarbij we tot dusver niet heel veel...medewerking hebben gekregen.
Benadering school is erg "methode gebonden" en klassikaal, terwijl zoon beter zou passen met meer creatieve manier van odnerwijs, en vooral breder.
Tips, iemand?
leonardo hoeft niet
mijn 140+ dochter is in groep 3 ook van school gewisseld. toen was er echter geen plek op de leonardo school die 20 km bij ons vandaan ligt. zij is naar een andere school gegaan in onze eigen stad die heel veel doen voor HB kinderen. daar zit ze nog steeds en ze doen echt heel veel voor haar. Onze jongste is daar ook gestart maar is op eiegn verzoek in groep 2 terug gegaan naar de eerste school van oudste. Ook hij is heel slim. Ze hebben hem versneld, hij krijgt pluswerk, zit in een plusklas en het gaat goed. Een leonardo is dus voor ons niet nodig. Vooral op de school van oudste zitten veel slimme leerlingen, het spreekt zich rond dat de school goed is en dat zorgt voor veel zij instroom en dus voor dochter veel peers.
Ik ben in die tijd dus wel gaan schoolshoppen, bij diverse scholen op gesprek geweest en gevraagd wat zij dochter konden bieden. dat zou ik dus ook zeker aanraden.
en ja onderpresteren op de wisc kan, zoon scoort ongeveer 120 op de wisc, volgens de psych kon ze echter niet eruit halen wat erin zit, hij kapte antwoorden af, gaf vaak geen duidelijke antwoorden etc en kreeg daardoor vaak niet de volledige punten terwijl ze het idee had dat hij veel beter kon. dochter scoorde met 6 iets boven de 140, toen wisten we nog niet dat ze adhd heeft. Met medicijnen zou ze waarschijnlijk hoger scoren.Niet dat het veel uitmaakt, hoog is hoog 
Ja!
Hier ook kind wat (te laat) naar het Leo is gegaan. Wij wonen in een vrij grote stad en hadden de luxe keuze om te kiezen uit 4 verschillende scholen met een Leo afdeling. En tjonge wat ben ik blij dat we dat binnen 2 weken hebben gedaan. Wat is kind opgeknapt en wat kregen we weer het leuke kind terug wat het altijd al was. Waar de 'gewone' basisschool kind geen stap liet zetten want ze hadden geen bal verstand van HB (grote woorden, nul resultaat. 100 keer praten en kind zakte af naar niets meer willen. Eerste dag Leo en hij werd weer zichzelf, 2 en half jaar en doorgestroomd naar het VO met dezelfde opgeruimde sociale kenmerken die het altijd al had en ja gewoon TTO VWO+ waar het het erg naar de zin heeft. Vroegere basisschool gaf hem nog geen TL advies omdat ze niet zagen dat zij fout zaten en niet snapte dat als je hoge HB-er echt veel meer kan en wil dan je doet als je wordt tegengewerkt.
Overigens heb ik nooit een cent extra betaald simpelweg omdat ik vind dat onderwijs gratis moet zijn voor elke kind en geloof me want ik heb twee kinderen en alle twee aan de andere kant van het spectrum maar voor die andere werd wel alles betaald en verzorgd.
Meike
Bij een hoogbegaafd kind verwacht iedereen dat je de beurs trekt. Nu wil ik graag betalen als mijn kind problemen heeft, maar het heeft ons eigenlijk meer gekost dan we hebben.
Hoogbegaafdheid an sich hoeft zeker geen probleem te zijn. Maar het is toch ook wat je belangrijk vindt in het leven. Durf het bijna niet te zeggen, want echt not done, maar ik zou het wel weten, als ik mocht kiezen tussen een gelukkig zwakbegaafd kind en een ongelukkig hoogbegaafd. (weet ook wel dat zwakbegaafd niet synoniem staat aan gelukkig..)
Precies Pettie
Daar zit de kneep: een kind onderaan het spectrum heeft ALTIJD moeite om te leren, om zelfstandig te worden in de maatschappij en om een opleiding af te maken en een baan te krijgen. Daarom betalen we die extra hulp want zo hoop je te voorkomen dat je die persoon de rest van zijn leven een uitkering moet geven.
Betalen aan kinderen die hoogbegaafd zijn is te gek voor woorden want alleen hb zijn staat niet garant voor problemen. Daar moeten andere dingen bij komen. Ik ken heel wat superslimme kinderen waarmee het gewoon prima gaat.
Hulp en geld geef je dus bij problemen of bij een heel laag IQ. Niet anders.
En ja je had dat laatste beter niet kunnen zeggen!
OT maar grappig
Grappig, die Leonardo School in Zevenaar; ik werk daar 
idd
Pettie - je hebt geen idee waar je het over hebt. Want waar er bij HB *soms* sprake is van bijkomende problematiek, is er bij zwakbegaafdheid heel *vaak* sprake van bijkomende problematiek. Precies daarom is het not done.
Hb kind forum
Heb je al op het hb kind forum gekeken? Daar is heel ervaring met al dan niet leo.
Loes
pettie
Dat is inderdaad not done want heel erg dom. Een ongelukkig kind is niet fijn, maar meestal wel tijdelijk. Een ongelukkig kind kan nl. ook weer gelukkig worden, maar een zwakbegaafd kind kan nooit meer begaafd worden en is een levenslange zorg. Je weet echt niet waar je het over hebt.
excuus
als ik hiermee op tenen trap. Vergelijken is natuurlijk sowieso onzinnig. Het is iets dat bij mij gevoelig ligt, kan me nog zo goed herinneren dat iedereen aangaf dat het zo goed met mijn zoon op school ging. Ik was stomverbaasd toen ik erachter kwam dat iedereen het eigenlijk over zijn prestaties had. Het is toch veel belangrijker dat kinderen zich oke voelen, dan hoe intelligent ze zijn? Je kunt best heel weinig begaafd zijn en toch een zeer zinvol en gelukkig leven hebben. Ik vind het zo jammer dat er zo negatief, in z'n algemeenheid, tov minder begaafdheid wordt gesproken. (weet heus wel dat er genoeg uitdagingen bij zitten)
Pettie
Dat is dus overgevoeligheid. Als een kind goed kan voetballen dan zeggen ze dat ook. Niemand gaat tegen de ouders van een kind dat niet goed kan voetballen lopen verkondigen dat dat kind er niets van kan. Jouw kind kan heel leren, ouders zien dat en zeggen dat tegen je. Dat is een compliment. En ander kind kan goed sporten, goed tekenen, heel goed van die Loom bandjes maken etc.
vlinder
wilde het niet te uitgebreid doen want het is zo ot, maar het ging toen helemaal niet goed met zoon, vandaar mijn verbijstering. Je zult wel gelijk hebben met overgevoeligheid hoor. Maar ik vind het indelen van kinderen in hokjes qua intelligentie echt kwalijk, en vindt het jammer dat 'dom' zo'n nare klank heeft. Er is niets mis met dom.
(net zo goed als er niets mis is met minder sociaal, of minder georganiseerd, of minder wat dan ook. Met ons collectief perfectionisme is er met iedereen iets mis)
pettie
"Je kunt best heel weinig begaafd zijn en toch een zeer zinvol en gelukkig leven hebben. Ik vind het zo jammer dat er zo negatief, in z'n algemeenheid, tov minder begaafdheid wordt gesproken. (weet heus wel dat er genoeg uitdagingen bij zitten"
Tsja, daar heb je dan mijn overgevoelige puntje: mijn jongste kind is weinig begaafd zeg maar, ofwel verstandelijk gehandicapt. Behoorlijk ernstig, al kan het nog wel erger. Hij kan niet praten, is niet zindelijk en staat stil in zijn ontwikkeling, ca. anderhslf jaar. Maar behalve z'n woede- en angstbuien is hij gelukkig vaak blij, dat dan weer wel en wij ook met hem, maar om dit nou te vergoeilijken, lijkt mij niet. Heb je die documentaire gisteravond gezien over Dexter?
