Wie heeft ervaring met cogmed geheugen training.

Cursus geduld

Tiny, niet alles is maakbaar.
Je zoon is 9. Mijn zoon vertoonde dat gedrag ook nog toen hij 19 was. Pas toen hij 23 was, zag ik dat het veranderd was.
Dat betekent niet dat je het allemaal met een glimlach moet accepteren. Je mag er best wat van zeggen. Maar beperk dat. Pick your battles. Hou op over die handdoek en die pyjama (mijn god, wat maakt dat uit).
Geef hem de kans om zichzelf te zijn en fouten te maken. Dat schept ook ruimte om dat gedrag op één onderdeel wel te verbeteren.
Kies samen wat het allerbelangrijkste is om wel punctueel te doen. Heb er vrede mee dat daaraan werken NIET een punctueel kind oplevert en dat verbeteringen lang op zich laten wachten.
Vooral ook: projecteer je eigen ongeduld niet op hem. Daar raakt hij alleen maar meer van in de war.
Groet,
Miriam Lavell

Mijn dochter

Het zou over mijn dochter van 11 kunnen gaan. Ook erg slim maar soms zo vergeetachtig/suf. Stiekem heeft het wel iets schattigs We blijven gewoon alles herhalen zonder boos te worden. Soms gaat iets ineens wel ineens goed. Zoals die natte handdoek, die gaat na jaren herhalen nu ineens wel braaf over de douchewand.
Wat hier wel een beetje bij helpt is uitleggen waarom iets gedaan moet worden. Dan kan ze zich er een beeld bij vormen en blijft het beter hangen.

Noup....

aan de meeste jongens van 9 moet je nog heeeeeeeeeeeel wat doen hoor!! Of had jij ze al af op die leeftijd?

Ervaring

ze zeggen inderdaad dat het op je dagelijkse leven invloed heeft. Daar heb ik niks van gemerkt. Wel had het invloed op het werkgeheugen van zoon. Helaas merken we daar nu niks meer van.
Verzekering vergoed niet (ja, de vergoeding van een eerstelijns psycholoog per zitting tot een bepaald maximum), en het is een duur grapje. Vergis je ook niet in de hoeveelheid werk. Het is 5 weken lang, 5 keer per week (ruim) een half uur oefeningen doen.
Overigens herken ik mijn zoon naadloos in je beschrijving. Slim, maar het komt er niet uit. Behalve dan vlak na die cogmedtraining (en daar ging het bij ons om)

Vergoeding cogmed

Als kind al een diagnose heeft wordt de cogmedtraining via de 2e lijns psycholoog wel vergoed.
Bij onze zoon was het vooral om zijn werkgeheugen te vergroten en niet om het chaotische, ik ben er nog niet uit of het nou een groot verschil maakt. We zijn nu bezig met de 100 minitrainingen dan blijft het resultaat langer.

Lisetje

Aard van het beestje

Ja, ik heb ook zo'n negenjarige. Eentje die op school heel goed kan meekomen, maar verschrikkelijk chaotisch, verstrooid en onhandig is. Dit is de aard van het beestje, en is zelfs medisch bevestigd. Mijn stelling: het gaat niet over, het blijft zo. Ook als ie 23 is. Natuurlijk zit er wel ontwikkeling in, je hebt het over een pas negenjarige. En bij jullie zal dat extra opbreken want de klasgenoten zijn 1 jaar ouder en dus verder in un ontwikkeling terwijl jouw kind waarschijnlijk met dat soort dingen juist in meer of mindere mate vertraagd is in zijn ontwikkeling. Ik ben het eens met de anderen dat je vooral veel geduld moet hebben. Dat heb je natuurlijk niet altijd, supermamma's bestaan alleen in Amerikaanse films En trouwens met dank aan Miriam dat je je ongeduld vooral niet op je kind moet projecteren, dat kan bij ons nog wel wat beter...

Maar terug naar jouw vraag over de geheugen training. Je bent op zoek naar hulpmiddelen voor verbetering. Ik begrijp dat het een prijzige cursus is. Welke verwachtingen heb je daar dan bij? Heeft het zin om daarin te investeren? Mijn stelling is dat als het de aard van het beestje is, het niet over gaat, ook niet door de cursus. Het zou natuurlijk fantastisch zijn dat door de training het gedrag van je kind verbetert. Volgens mij is het punt dat je kind veel begeleiding vergt. En dan bedoel ik gewoon dagelijkse hulpmiddeltjes. Hij zal het toch zelf moeten doen en moeten bedenken dat ie de hulpmiddeltjes inzet en gebruikt. Mijn zoon is geneigd het als een falen te zien en wil daarom de schuld graag bij anderen neerleggen. Want; de meester had pas twee dagen vantevoren gezgd dat er een toets was en zijn boek lag niet in zijn la(wel dus, laatje puilde uit), de meester zou ons gemaild hebben dat de gymles verzet is, dus wij hebben de -niet bestaande- mail over het hoofd gezien ipv dat de meester dagelijks al een week lang de klas hieraan had herinnerd.
Toen er laatst vijf van degelijke akkefietjes achter elkaar plaatsvonden heb ik een gesprekje geregeld met zoon en de meester. Met als insteek; hoe kunnen we ervoor zorgen dat jij het niet meer vergeet, want JIJ moet proberen om goed op te letten, wij -papa, mama en meester- willen jou daarbij helpen, maar jij moet het zelf doen. Zo kwamen we er op uit dat we geen agenda kopen om het in op te schrijven, want als hij het vergeet op te schrijven (en iets leesbaar en overzichtelijk opschrijven is sowieso al moeilijk)of er niet inkijkt gaat het ook mis: 'dan leer je het nog niet om zelf te onthouden'. We hebben nu een felgekleurd mapje gekocht waarin hij meteen zijn 'mee naar huis' spullen stopt. En een ander mapje voor de taken op school. Meester schrijft op de stencils wanneer iets af moet zijn en zoon bewaart het mapje op school, onderweg en thuis op een vaste plek die vaak in zijn blikveld is, letterlijk. Het idee is om zijn zelfredzaamheid te stimuleren door het makkelijk te maken, overzichtelijk, maar wel dat hij zelf verantwoordelijk is. Daarnaast hebben we met de brusjes afgesproken om hem bijvoorbeeld in de ochtendspits met rust te laten want het helpt natuurlijk niet als je zelf met je spullen aan het worstelen bent en je broer die al wel klaar is met jou het gesprek aangaat over jouw favoriete computergame en hoe je daarin tot een hoger level kan komen.

Verder kijken wij reikhalzend uit naar het einde van de vorstperiode want om en een rugtas (incl. de benodigde inhoud,) en gymtas en fietssleutel en muts en jas en wanten te verzamelen kost heel wat energie hier. Zoon wilde vanmorgen zijn sjaal niet om doen. Eigenlijk wel grappig, blijkbaar gaat ie nu prioriteiten stellen en 1 item minder helpt voor het overzicht.

Kortom: heel herkenbaar, hou vol, en bedenk waar je je zoon het meeste mee helpt. Is zo'n training de investering waard? En hoe staat je zoon eigenlijk zelf tegenover zo'n training? Is hij gemotiveerd, vindt hij het heerlijk om te gaan doen, raakt ie mss beledigd? of zou hij er onzeker door kunnen worden'zie je wel ik kan het niet want ik moet naar training?', ook iets om even over na te denken.

Ook

Hier ook een versnelde 9 jarige die vooral thuis nogal slordig is. Hier ligt altijd een spoor van spullen, handdoek, sokken, kleding enz, volg het spoor en je komt uit bij mijn kind. Vergeet ook wel eens huiswerk mee te nemen. Schrijft slordig. Maar heel langzaam zie ik wat vooruitgang, zodra ze het nu ervan in ziet, gaat het beter.

Ja, aard

Heel herkenbaar, hier ook zo'n dochter van 11. Niet versneld en normale intelligentie, dus daar heeft het volgens mij niet mee te maken. Maar ook zo slordig. Kleding ligt altijd in de kamer op de grond, of in de badkamer als ze gedouched heeft. Handdoek dan ook, of als een prop in het bad. Al tientallen keren uitgelegd dat hij dan niet droogt, heeft weinig invloed. Huiswerk vergeten doet ze ook. Al een paar weken inderdaad niet of veel te laat mee naar huis en van de week zat het in de tas mee naar school maar kwam het er niet uit, dus niet ingeleverd. Gymspullen gaat ook vaak mis. Ze moet nu zelf haar gymtas inpakken, heb ik (veel te) lang voor haar gedaan, regelmatig mist ze dus iets. Kleding op de grond zeg ik niets meer van, meestal ruimt ze het vanzelf wel een keer op, te laat naar mijn zin, maar goed het is haar kamer. Laatst wel een keer haar hele kamer onder handen genomen en toen ging het een hele tijd beter want wilde ze het graag netjes houden. En verder laat ik haar af en toe haar neus stoten: afdrogen met t-shirt na de gym leert haar hopelijk dat ze de volgende keer niet meer die handdoek vergeet en een minnetje voor huiswerk inleveren heeft hopelijk ook effect. Maar ik houd mijn hart vast voor het voortgezet onderwijs volgend jaar.
Zoon hier daarentegen is weer veel netter. Hij ruimt wel altijd die pyjama op en legt zijn kleding bij de was e.d.
En oh ja, erfelijk is het volgens mij ook, want man hier is net zo slordig en ik herken ook heel veel van mijn zus in mijn dochter. Soms helpt het wel om dochter daarmee te confronteren, want bij mijn zus thuis is het echt een bende en dat ziet ze dan weer wel.

Hier ook

Mijn zoon is nu 12 en ik wordt er ook regelmatig gek van. Hij is meer/hoog begaafd (we wachten nog op de uitslag) maar het is zo'n chaot. Hij zit nu op de middelbare school en was binnen 3 weken 3 geodriehoeken en 2 passers kwijt. Nu na een half jaar is hij al twee keer z'n rekenmachine kwijt geraakt. Z'n regenbroek is al verdwenen. En zo nu en dan een boek. Het meeste komt wel terug maar helaas niet alles. Hij werkt redelijk goed aan z'n huiswerk en haalt goede cijfers maar ik wordt er soms zo moe van. Hoe vaak hij z'n brood niet vergeet mee te nemen.

Ik ben bang dat het ook gewoon in de aard van het beestje zit. Mijn zoon is verder gewoon heel erg lief. En we lachen er soms maar om (en als het te erg wordt, zoals met de rekenmachine, dan mag hij die van z'n zakgeld betalen. Omdat hij het toch moet leren.)

Boek

In het boek 'slim maar..' Gaat het over executieve vaardigheden. Wat ik daar een enorme eye-opener in vond, was dat omgaan met chaos, ook een soort executieve vaardigheid is. Sommige mensen kunnen zich moeilijk flexibel opstellen. Als de ander, een echtgenoot bv. dan zooi laat liggen, worden ze woedend. Terwijl iemand die die vaardigheid wel heeft en die flexibiliteit, zal denken: ' ach, wat een zooi, dat moet hij zo nog even opruimen.'
Ook zwart-wit denken: tijd is tijd, een opgeruimd huis is goed, rommel is fout, noemden ze als voorbeeld.
Het is de truuk om altijd te bedenken, waarom je het zo belangrijk vindt, dat je er boos om wordt.
Ik vond dat een grappige insteek.

Cogmed

Ik heb een kind in de klas gehad die de cogmed training deed. Dit is vooral voor het werkgeheugen. Daar hielp het ook best wel voor (ik weet niet voor hoe lang) maar ik heb niet gemerkt/gehoord dat het zijn chaos vermiderde. Daar is het niet voor bedoeld. volgens mij.

Groet, An

Ik zou wachten tot kind wat ouder is

Een cogmed training kan misschien helpen maar dat zou ik liever uitproberen op VO-leeftijd. Meer kans om het resultaat vast te houden of dat de capaciteiten ook echt gevraagd worden. Meer waar voor je geld ook.
Met de 'eigenaardigheden' van jouw zoon kan hij prima de basisschool doorkomen met een goede eindscore.
Ondertussen natuurlijk wel al die mooie praktische tips toepassen die hier voorbij komen.
Voorbeeld: Zoon moest melden aan leerkracht dat hij eerder wegmoest op woensdag vanwege proeflessen op het VO waar hij naartoe wil. Hij was de enige van de klas dus leerkracht rekent hier niet op.
Maandag: niet gemeld.
Dinsdag: niet gemeld.
Op woensdagmorgen heb ik gezegd dat er twee opties zijn:
1. hij meldt het keurig aan leerkracht en staat op tijd buiten te wachten om opgehaald te worden.
2. Ik kom de klas binnen om te zeggen dat ik Naampje kom ophalen. (alsof het om een klein kind gaat).
Da's toevallig. Op woensdag kon hij wel eraan denken dat hij de boodschap moet doorgeven en hij stond keurig klaar.
Ik zeg altijd bij pubers: je moet zorgen dat ze er zelf last van hebben, dan kunnen ze plotseling overal aan denken. Dit werkt ook bij onze 14-jarige. Je moet alleen wel even nadenken waar ze WEL last van hebben. Dat zijn vaak andere dingen dan waar jij last van hebt.

Oke

Bedankt voor alle tips! We gaan die training zeker niet doen, zonde van de tijd en het geld. Inderdaad ben ik wel eens ongeduldig over troep. Ik zal mijn best doen het te accepteren. Ik ben van de week begonnen met een beloningssysteem wie weet helpt dat. Het is inderdaad ook het aard van het beestje. Dat verstrooide professor zijn is ook wel schattig. Hij kan op een moment dat we haast hebben en dus op moeten schieten rustig een heel verhaal over weet ik wat vertellen. Dan moet ik echt zeggen 'bewaar dat verhaal voor in de auto en ga nu snel je schoenen aandoen' ha,ha. Diep ademhalen en veel geduld. Bedankt ik ga mijn best doen!!

Hier juist super

Zo te zien ben ik helaas te laat met reageren, maar ook hier een slim kind van 9. Ook versneld op school. En vorig jaar een Cogmed-training gedaan met hele goede effecten.

Ons dochtertje is van het type dat slordiger gaat werken als dingen te gemakkelijk zijn. Nog een versnelling was voor ons geen optie en dochter begon al weer meer slordigheidsfouten te maken. Heel vervelend omdat dit juist is waar ze op afgerekend wordt en wat ook meetelt in de procedure met het zoeken naar een vo-school. Natuurlijk is het leuk als ze werk op niveau krijgt en dat probeert de school ook zoveel mogelijk, maar iedereen heeft wel eens te maken met saaier werk en ook dan moet je je kunnen concentreren. Ik zou het bijv echt jammer vinden als ze een duidelijk lagere score haalt op de cito-toets, omdat de vragen zo gemakkelijk zijn en die kant leken we wel op te gaan.

Vandaar dat we hier een jaar geleden hebben gekozen voor een Cogmed-training met hele positieve resultaten. Aantal slordigheidsfouten is echt duidelijk verminderd. Gewoon omdat haar focus beter is. Ander bijkomend voordeel is het feit dat ze nu meer rust heeft om aan lastigere opdrachten te beginnen. Dit is iets wat school ook duidelijk merkt.

Ook na een aantal maanden was het effect van de training nog merkbaar op het moment dat dochter een aantal opfris-sessies ging doen. Inmiddels zijn we ongeveer een jaar verder en het resultaat is nog steeds heel goed merkbaar.