Weektaak niet af

Hier

Mijn dochter zit ook in groep 7 van een Daltonschool. De afgelopen jaren was het altijd gedoe met de weektaak afkrijgen. Ze is snel afgeleid en vond het werk saai dus vond doorwerken totaal niet boeiend. Op school is ze toen deels gaan compacten, kreeg een kleurenklok en thuis zijn we met het huiswerk aan de slag gegaan om haar harder te laten werken. Daarmee ging het aardig. Maar het beste werkte de aanpak om haar iets uitdagends te beloven als ze haar werk af had. Toen ging ze ineens als een speer.
Begin dit schooljaar kwam er af en toe werk mee naar huis van de weektaak maar nu eigenlijk niet meer. Zou ze het licht hebben gezien? In elk geval hebben we de leerkracht uitgelegd dat deze dame regelmatig aangespoord moet worden.
Ik zou dus gaan praten op school en vragen wat jullie er samen aan kunnen doen. En vooral ook je dochter laten meedenken. Uiteindelijk is zij degene die het moet doen.

Leerkracht

Moet zeggen dat ik blij ben dat het hier niet speelt want daar zou ik ook goed van balen.

Ik zou in een gesprek met de leerkracht vooral informeren wat die verstaat onder er boven op zitten. En wat merkt je kind ervan? Hoe gaat dat als iedereen aan het werk is, wat doet kind dan? Droomt ze weg of zit ze met handen in 't haar omdat ze niet weet hoe ze moet beginnen? Is de taak moeilijk te overzien en weet ze nog niet hoe je die in behapbare stukjes kan knippen?

Er komen meer vaardigheden bij zo'n week taak kijken dan je denkt.Zo uit m'n hoofd: plannen en organiseren, beginnen-doorzetten-afmaken, de concentratie opbrengen en behouden, emoties die kunnen opspelen in de klas, onder controle houden en/of uitstellen dan een beter tijdstip, timemagement, etc.

Wil het lukken om die taak af te krijgen binnen de tijd, moeten al die vaardigheden redelijk aanwezig zijn. Stel dat alle vaardigheden redelijk goed zijn behalve timemagement, dan ga je al. Het is vooral belangrijk welke van die vaardigheden lastig gaan en daaraan werken (en dat is dus niet perse iets dat in de klas moet of met huiswerk kan worden geoefend).

Met 10 jaar mag je onderhand richting zelfstandig werken gaan en zou de leerkracht er niet volledige aan hoeven trekken (of er boven op zitten). Ik weet niet of je dat mag verwachten. Je kan ook stellen dat Dalton vooral geschikt is voor kinderen die redelijk zelfstandig kunnen werken. Daar zijn vaardigheden voor nodig die je op een Dalton meen ik al enigszins "op orde" moet hebben, je leert ze er niet specifiek. Maar stel dat de leerkracht dat wil doen en ook doet, werk er aan dat het over een maand minder nodig is. Wat behelst het handelingsplan nu precies? Staan daar vaardigheden in benoemd en aan welke wordt gewerkt?

Tja, loslaten gaat in etappes, toch? Of het nu leren plannen is of zwemmen......

Alles bij elkaar

Ze kan niet goed beginnen aan een taak, en als ze dan eenmaal bezig is laat ze zich door van alles afleiden. Dat is ook zo leuk aan Dalton, de kinderen moeten open staan voor vragen van anderen. Dus dochter is aan het werk, een kind stelt een korte vraag (hoeft niet aan haar te zijn, want ze houdt ook in de gaten wat er in haar omgeving gebeurt), en mevrouw is weer een kwartier afgeleid. Dat ze al het schoolwerk saai vindt werkt ook niet echt mee.
Thuis krijg ik haar alleen aan haar huiswerk als ik ernaast zit. Ze stelt het zo lang mogelijk uit, en doet net alsof (?) ze niet snapt wat ze moet doen. Nu had ik de pech dat ze bij haar vader een druk weekend had, hij is het huiswerk dus een beetje 'vergeten' waardoor we het op zondagavond nog moeten doen (zij dus).

Jamie

Jij bent natuurlijk door de wol geverfd Maar ik heb hier een dwarse eigenzinnige dame en het gaat Iedere Keer met hangen en wurgen. Net als dat typewerk, dat is ook super stom als je net begint maar elke dag een kwartiertje, waar hebben we het over... Maar maak dat haar maar eens wijs.

klopt

Ik ga al wat langer mee dan vandaag en nog hoor: ik zit er dus inderdaad náást maar ik doe wel wat voor mezelf. Ik plan dan ook dingen op de computer om te doen en dan gaat het prima. Mijn jongste is ook zo snel afgeleid en als ik hem dan net lekker op gang heb komt oudste thuis...

Je moet het dus steeds laten zien en het het liefst bijhouden in minuten: kijk nu heb je je door alles en nog wat laten afleiden en hadden we 86 minuten nodig. Ik weet zeker dat je het volgende keer in 80 minuten kan etc.

Ga er dus wel naast zitten, dat houdt het een stuk gezelliger en ben je er niet een heel weekend mee bezig, lekker wat drinken bij en wat losse dingetjes te eten (na vijf sommen krijg je weer een langevinger) etc

Met typen werkte ik met een beloningssysteem met muntjes die hij kon inwisselen, niet dat het dan zonder gedoe gaat maar hij doet het ergens voor want hij typte natuurlijk niet voor dat typediploma LOL

oja

ook een leuke is eens bijhouden hoelang ze nu hebben geminecraft en dan die verbazing als ze denken dat het maar 10 minuten was maar het was drie kwartier en dat ze in die tijd dus drie dagen kunnen typen

Wellicht

is die Dalton school (hun methode) niet geschikt voor je dochter. Uiteraard kun je van hun begeleiding/advies verwachten, maar het is wel een keuze een dergelijke school.

Dalton

Ik heb niet bewust gekozen voor Dalton. Dat is de school een jaar geleden pas geworden. Daarvoor werkte de school wel al volgens dat principe, maar werd het wat minder dik aangezet. Maar ja, om nu een kind in groep 7 van school te halen... De alternatieven hebben ook een belangrijk nadeel (niet openbaar, nagenoeg 100% wit).

Eisen?

Ik zou een beetje oppassen met "eisen" dat school dit, dat of zo doet. Scholen werken doorgaans niet zo. Als ouder mag je veel eisen maar school is niets verplicht (behalve goed onderwijs geven.. maar goed, dat staat ook nergens omschreven wat goed onderwijs is en in de praktijk is het al snel goed (genoeg)). Die discussie win je nooit. Bovendien wil je een samenwerking en daarin horen geen eisen. Je wilt hun aandacht en medewerking. Die kunnen ze je (kind) gunnen maar daartoe zijn ze niet verplicht. Verwacht ook geen wonderen van school.

Maar het mooie is wel dat je dit soort vaardigheden ook thuis, bij het harken van bladeren, opruimen van de kamer etc.. kan oefenen. Lastig natuurlijk van dat handschrift: is daar niet iets op te vinden (soort pen?) en leuker te maken. Want dat is ook een voorwaarde om 't werk wat lichter in te zien.

Ik zou vooral informeren in 't begin , dan vertellen mensen het meeste, en daarmee vaststellen wat de leerkracht en de IB-er wel en niet zien en wat ze wel en wat niet (expliciet) zeggen. Jij kent haar het beste en het is in jouw (en haar) belang en dus zul je je eigen expert moeten worden. Tijdens het gesprek met de school er naar werken dat zij jouw voorstellen als hun eigen inbreng naar voren brengen. De meeste scholen hebben zo hun ego.

Zet dit topic anders eens onder 'zorgenkinderen' want daar lopen veel ouders rond die eerder, oa, met dit soort bijltjes hebben gehakt.

Handschrift

Met dat handschrift zijn we al 5 jaar bezig en ze heeft inmiddels een speciale pen. Daarmee kan ze leesbaar schrijven, maar het gaat tergend langzaam. Met de school kunnen we op zich wel goede afspraken maken, maar bij iedere wisseling van leerkrachten moeten we weer opnieuw om de tafel. Aan interne informatie-uitwisseling en overdracht moet de school dus nog wel een beetje werken

Te veel?

Hier ook een zoon in groep 7 op een Dalton school. Als het goed is worden de taken op het niveau van het kind aangeboden. Niet alleen qua moeilijkheidsgraad, maar ook wat betreft hoeveelheid. Een kind dat zijn taken structureel niet af heeft, krijgt er wellicht gewoon te veel en dat motiveert ook niet.

Misschien kan je vragen om het wat te minderen totdat zij het netjes af heeft. Moet ze uiteraard wel haar best doen op school. Bij mijn zoon in de klas zijn het elke week maar een paar kinderen die het niet af hebben en het mee naar huis krijgen.

Verder kan je vragen of ze ingedeeld wordt met een maatje dat wel serieus werkt. En wat dat vragen stellen betreft: misschien moet ze leren haar blokje wat vaker op rood te zetten. Is een study buddy iets voor haar? Dat zie ik hier in de klas ook.

Zoon ook

Vorig jaar had mijn zoon regelmatig zijn weektaakniet af volgens eigen zeggen en nooit kwam het mee naar huis. Nog wel eens gevraagd aan de juf maar nooit iets gezien van dat niet affe werk.
Dit jaar zijn we ruim een maand bezig en heeft zoon al 4 keer flink huiswerk mee gekregen. Hij doet goed zijn best maar het lukt niet. Thuis is het vaak nog 1 of 2 uur werk. Snap ook niet zo goed waar dat verschil vandaan komt.
Blokje op rood zetten als het kan en mag ga ik hem ook nog even als tip geven.

Geduld

Ik zoek eigenlijk naar manieren waarop ik er geen uur naast hoef te zitten Vanavond heb ik haar overhoord voor de toets van morgen. Na het eerste vragenrondje heb ik haar gezegd dat ze er nog maar even een kwartiertje naar moest kijken. Mopperdemopper. Toen weer overhoord. Stel ik de vraag: 'Wat was de Hollandse Waterlinie?', komt er een heel verhaal over water, ijs, Fransen en oorlog. Leuke toelichting erbij, maar dat was niet wat ik vroeg. Op zo'n moment verlies ik dus echt mijn geduld, en wordt zij ook weer zenuwachtig want ze weet een heleboel feitjes, maar let gewoon niet op wat ik vraag.

katniss

Ze kan het niet dus je kunt nu niet iets willen waardoor je er niet naast hoeft te zitten. Jij bent hier toch echt de volwassene...

Je zult er dus wél naast moeten zitten en het haar leren en het haar laten zien dat het echt sneller gaat als ze zich even afsluit van de buitenwereld en even stug doorleert. Als dat een poosje goed gaat kun je haar aan de keukentafel zetten terwijl je het eten maakt etc.

Doe het nu anders heb je over twee jaar nog grotere problemen!

dus

Je kunt dit kind dus niet zeggen dat het even een kwartiertje hard moet leren op een tekst, ze hebben geen idee wat ze er mee moeten. Het zou wel moeten kunnen met woordjes of iets dergelijks of topo maar niet met de waterlinie.

en natuurlijk

vooral je geduld niet verliezen en reken maar dat ik dat na vijf jaar ook nog heel moeilijk vind!

Verbaasd

Vroeger zaten mijn kinderen ook op een dalton. Als een kind het werk niet af had, was er wat ruimte om het thuis af te maken. Dat was opeens verdwenen. In kader van tijdens de schooluren dient een kind te werken, na schooltijd is er tijd voor buitenspelen; werd een zero homework beleid ingevoerd. De ochtenden begonnen zodoende met een stapel werkboekjes die nog niet af waren, op de hoek van de tafel.
Ik zag hoe een paar scholen die er wat zwak voor stonden, kinderen het werk dat nog niet af hadden, juist wel mee gaven. Zo probeerde die scholen bij te blijven aan het programma dat ze de kinderen zouden moeten aanbieden. Zo van: zie we hebben alle onderwerpen behandeld. Kwantiteit boven kwaliteit.
Ik lees hier hoe ook in het dalton onderwijs de zero homework beleid is opgeheven. Ik vraag mij af wat hiervan de reden is.

*Als de dochter van Katniss met zoveel werk thuis komt, kan ze met de leerkracht bespreken of het gebruik van een kleurenklokje en een stiltetafel aan de muurzijde haar werkhouding ten goede komt.
*Als ze zo langzaam schrijft, kan ze overstappen op pennen zoals de frixion ball of een vulpotlood in een fijnschrijver en schriften met meer ruimte tussen de regels. (Hier ook één die verkrampt ging schrijven door het verplicht tussen de regels blijven.)
*Wat het maken van huiswerk betreft: blok een paar uren in waarin ze in jouw aanwezigheid haar taken afmaakt, (verspreid over het weekend). Dus op tijdstippen die voor jullie samen goed werken. Werk ook geen 80 minuten achter elkaar want die concentratieboog blijft niet zolang gespannen. Liever 3x 3 kwartier dan in een middag alles achter elkaar want dat laatste is geen leuk vooruitzicht voor de dochter.
*Als de dochter moeite heeft met gericht antwoord geven, lijkt mij dat een taak voor de leerkracht dit klassikaal te behandelen, de dochter zal niet de enige zijn die hierin training nodig heeft. Weer kwantiteit boven kwaliteit, denk ik maar.

Hier werkte de kinderen beter vanwege de beloning; 's avonds voor het slapen voorgelezen worden uit een mooi boek. Tja, begeleiding vraagt nu eenmaal tijd.

kwantiteit boven kwaliteit, zou kunnen met de juf van vorig jaar

Vorig jaar kreeg zoon hier soms een vel sommen mee, van het normale wekelijkse huiswerk, waar hij niet van wist hoe hij het aan moest pakken. Breuken was het meest in het oog springend, hij had werkelijk geen idee. We hebben hem dat zelf geleerd met veel moeite. Veel andere ouders klaagden er ook over
Kon de juf op haar target lijstje afvinken dat ze het begin van breuken had aangeboden, maar feitelijk hadden alle ouders die taak voor haar gedaan. Net als de2 onder elkaar opgeschreven vermenigvuldiging, als wij als ouders thuis een week zwoegen om de basis er bij onze kinderen in te krijgen kan zij in hoog tempo verder om het eind van het boek te halen aan het eind van het jaar. Niet helemaal afgemaakte weektaken kwijtschelden om maar door te kunnen, dat mijn kind nu met een gebrek aan kennis en vaardigheden de weektaak niet afkrijgt bij een meester die niets kwijtscheld is wel moeilijk te verkroppen voor hem.

begin / eind van de weektaak verschoven

Hier geen Dalton-school, maar wel werken met een weektaak. Groep 7.
Kinderen hebben een blaadje met de verschillende taken. Daar moeten ze zelf achter zetten wanneer ze die taak af willen hebben. Zo leren ze een begin van plannen. Als de taak af is, moet ie afgetekend worden door de leerkracht.
Verder hebben ze op school de week die geldt voor weektaak verschoven van maandag-vrijdag naar woensdag-dinsdag. Dus op woensdag krijgen de kinderen een nieuwe weektaak.
Dat had een aantal redenen: werkverdeling tussen de leerkrachten (duobaan); op vrijdag is er vaak minder tijd om te werken door creatieve / sportieve vakken; als een kind het niet af dreigt te krijgen kan er in het weekend rustig een stukje weektaak worden gedaan, en krijgt het kind daarna de weektaak toch op tijd af.
Misschien toch even met juf / IB-er praten over meer begeleiding tijdens de week?

beperk de tijd

wat iemand anders zei (die noemde het timeboxen geloof ik?), daar ben ik ook voor. De hoeveelheid huiswerk die je kind krijgt lijkt me nogal veel. Wat zou er gebeuren denk je, als je dochter niet meer al het werk wat over is van de weektaak thuis afmaakt? Krijgt ze straf op school of zullen haar resultaten kelderen? Of kan ze het zo ook wel en is het niet zo erg dat ze niet alles af heeft?

Werk mee naar huis is voor een keertje prima (als je kind bewust dingen 'vergeet' te doen bijvoorbeeld), maar als dat elke week gebeurt, lijkt me dat er vanuit school toch naar een oplossing gezocht moet worden. Mijn zoon zit sinds vorig jaar op een school die ook met weektaken werkt (school heeft ook veel weg van Dalton). Daar moest hij erg aan wennen en hij had nooit wat af. Nu is het natuurlijk wel belangrijk dat hij leert z'n werk af te krijgen, m.i. leer je dat niet door in het weekend gestraft te worden met een portie tweedehands schoolwerk. Gelukkig was de leerkracht ook van mening dat dat geen zin had, en die heeft verschillende dingen geprobeerd om zoon goed aan het werk te krijgen, zoon was bovendien de enige niet die moeite had met het afkrijgen van zijn werk. Uiteindelijk kon hij het beste overweg met dagtaken in plaats van een hele weektaak. Het schijnt trouwens dat de hele klas dit schooljaar veel beter werkt (incl. mijn zijn) omdat de nieuwe kinderen in de klas een rustigere groep zijn met veel serieuze leerlingen (combiklas, mijn zoon zat vorig jaar in 6 en nu in 7).

dagplanning

is het geen idee om voor je dochter ipv een weekplanning een dagplanning te maken. de hoeveelheid is hierdoor kleiner, behapbaarder en wat ze die dag niet afkrijgt krijgt ze mee naar huis. de hoeveelheid is echter minder.
verder zou ik eens op school gaan kijken wat je aan haar concentratie kunt doen. Andere plek misschien? mijn oudste (montesorri onderwijs) werkte vaak in de bieb omdat het daar rustiger was, Of op de gang, eigenlijk overal waar ze niet gestoort werd.
De rugzakbegeleidster van mijn oudste zei altijd, als een kind het niet kan doe je een stapte terug, begin je daar opnieuw en werk je dan opnieuw toe naar de volgende stap.
Een weektaak werkt duidelijk niet, ik zou dus gaan kijken met de leerkracht wat wel werkt.

ik doe niks meer

Onze jongste zit ook op dalton en heeft elke week 3 bladen huiswerk mee. Om de dag moet ze er 1 inleveren.Agenda aangeschaft(verplicht) om het te 'plannen'. Nu na een aantal weken, ruzies, uitstellen, praten, alles in 1 keer maken in het weekend e.d stop ik ermee. De laatste 2 weken heeft ze niks af en moet op vrijdag dus nablijven om haar 'huiswerk' en haar taken af te krijgen.
Gisteren zei ze zowaar tegen me, ik heb geen zin om weer na te blijven dus ga het 'effe' snel maken mam.....
Die van mij kan prima plannen en kan goed leren, maar weigert dus gewoon. Heel irritant! Bij haar moet ik er altijd achteraan. Ben er dus achter dat het averechts werkt bij haar en dat ze dus eerst op d'r snufferd moet gaan....loslaten

Loslaten versus tussenstapjes

Voor de kinderen die het wel kunnen maar geen zin hebben, werkt plots loslaten (eigenlijk laten vallen) en op hun snufferd laten vallen, misschien wel het beste.

Alleen moet je wel zeker weten dat bij dit kind het een kwestie is van wel kunnen maar niet willen. Er zijn namelijk ook veel kinderen die niet weten hoe en dus niet leren van lossslaten. Die kinderen worden juist nog onzekerder en dan ben je dus verder van huis.

Daltonsysteem

Ik heb zelf vroeger op een Daltonschool en heb daar geen fijne herinneringen aan. De stress van je weektaak nooit af hebben is me altijd bijgebleven. Elke vrijdag als de kinderen die hun taak af hadden leuke dingen gingen doen, moesten wij ons tafeltje omdraaien en aan onze taak werken met op de achtergrond de geluiden van onze klasgenootjes die plezier maakten. Ik had een beetje verwacht en gehoopt dat dat voorbij zou zijn maar als ik draadjesstarter posting lees blijkt niets minder waar. Ik begrijp dat gewoon niet. Het werkt zo demotiverend om nooit eens iets af te krijgen. Ik heb er nooit iets positiefs van geleerd. Feit is dat heleboel mensen het heel lastig vinden om hun werk zelf in te plannen en timemanagement is een van de ingewikkelste zaken in een leerproces. Er zijn gewoon niet veel (kleine) kinderen die dat kunnen. Het klinkt alsdat jouw kind daar een van is. Het systeem is dus gewoon niet geschikt voor haar. Dan zijn er dus 2 mogelijkheden, of het systeem wordt aan haar aangepast en ze krijgt veel meer structuur en begeleiding aangeboden en de stof wordt ingedikt voor haar, of ze gaat naar een andere school. Ik hoop voor je dat dat eerste werkt maar overtuigd ben ik niet. Ik zie zelf meer de tweede optie als de oplossing. Ik zelf bond het echt een opluchting toen ik eindelijk op een klassikale school terecht kwam. Ik steeg meteen twee niveau's. Ik begrijp nooit waarom kinderen ondergeschikt zijn aan een bepaald systeem. Waarom het systeem belangrijker is dan het kind. Er zijn toch vele manieren om iets te leren.

bah die weektaak!

Dochter kwam altijd thuis met tekst over de weektaak! En dan altijd over hoe ver ze ermee was..nooit over de inhoud van wat ze leerde. Nee, wat ze leerde was de weektaak af krijgen!
Nu is dochter een snelle. Maar ik vermoed zo dat ze door dit systeem nog sneller is gaan werken. En dat snelle werken heeft ook zo z'n nadelen...

eefa, als het goed is..

wordt het systeem aangepast aan het kind. Dat is juist het mooie met dit soort adaptief onderwijs, het kind is leidend en niet de klas zoals in het klassikale systeem. Alleen, zoals altijd en overal staat of valt het met de uitvoer van het systeem.

Taken horen qua hoeveelheid en niveau te worden aangepast aan het kind. Ook zwakkere leerlingen zijn zo in staat hun taken af te krijgen. Bij mijn zoon in de klas zijn er elke week een stuk of 3 kinderen die het niet af hebben, waarvan 1 kind pas dit jaar (gr 7) is ingestroomd en moet wennen. De andere kinderen verschillen per week, afhankelijk van hoeveel ze gekletst hebben en het is zeker niet zo dat de 'zwakke broeders' altijd de pineut zijn. Dat zou inderdaad niet motiveren.

Het lijkt erop dat het bij jou niet goed is uitgevoerd. Wij zijn juist naar deze onderwijsvorm overgestapt omdat zoon (na een versnelling) het nog te langzaam vond gaan in het klassikale systeem. Maar ik moet er wel bij zeggen dat zoon goed zelfstandig kan werken en ook graag zelf plant wanneer hij wat gaat doen.

tsja

dochter hier heeft ook weektaken, huiswerk, topo enzovoort. Ik wil haar overhoren als ze het eenmaal zelf geleerd heeft. ik wil haar helpen als ze iets niet snapt. maar het plannen en er aan beginnen moet ze ondertussen toch echt zelf doen. groep 7 en 8 zijn voorbereiding op het middelbaar onderwijs waar ze hele bergen huiswerk en toetsen krijgen. dat is ook precies de bedoeling van de weektaak, om ze te leren plannen en organiseren. nu kunnen ze nog zonder al te veel problemen fouten maken, onvoldoendes halen en nablijven als ze huiswerk niet af hebben.

ik zou je dochter zelf haar planning laten maken en er niet meer achter aan zitten. laat het haar probleem worden, niet jouw probleem. wat is het ergste wat er kan gebeuren als ze een paar keer de weektaak niet af heeft? onvoldoendes, nablijven, nog een keer maken? ze moet leren omdat ze zelf merkt dat het moet voor school, voor haar eigen planning. niet omdat haar moeder het zegt.

Zou ik dus niet doen

Gruffalo, dan ga je er dus vanuit dat kind het wel kan maar het niet doet. Dat vind ik dus een vreemde aanname. Wat als kind het nou gewoon niet kan? Dan creeer je dus frustratie met de adviezen die jij geeft. Pannen etc is gewoon heel ingewikkeld. Mijn ervaring is dat op een middelbare school de structuur veel duidelijker is dan de weektaken van Dalton. Als je dus niet goed bent in plannen (en dat zijn de meeste kinderen niet) dan raak je alleen maar meer achter op een Daltonschool. Dus nee niet laten gaan in groep 7 en 8 en er bovenop zitten. Uiteindelijk is het het belangrijkste dat de leerstof behamdeld wordt.