Wat zeggen resultaten in groep 5?

jeetje Tsjor

wat voel jij je aangesproken. Ik snap dat niet. Ik heb het nadrukkelijk over een aantal kinderen in de klas van mijn dochter, en over een collega van me. Ik vermoed zo maar dat jouw kinderen daar niet bij zitten en je werkt ook niet bij mij. Dus waarom trek je je het zo aan? Ik zeg nergens dat alle VMBO-kinderen slecht begeleid worden thuis.

Lezen, lezen, lezen!

Het is mijn ding niet

Wat kan ik slecht tegen de uitdrukking 'het is mijn ding niet' die nu vooral door pubers gebezigd wordt om aan te geven dat een vak ze niet aan komt waaien en geen zin hebben om er echt iets voor te doen (of geen idee hoe ze moeten leren, dat komt ook vaker voor dan je lief is).
Ik hoorde het laatst van de juf van een vriendinnetje van oudste over vriendinnetje, rekenen was vriendinnetjes ding niet dus daar hoefde ze niet zoveel aandacht aan te besteden want dat zou toch nooit haar sterkste kant worden. Dat was de juf van groep 7/8. Mijn broek zakte af en ik ben zo blij dat we niet op die school zitten.

Het kind doet de school, maar moet daarbij wel begeleidt worden door ouders en leerkrachten. Beide moeten het kind duidelijk maken dat niet alles je komt aanwaaien, dat je voor sommige dingen moeite moet doen, en hoe je dat dan aanpakt. Beide moeten het kind motiveren om niet op te geven als het moeilijk wordt. Beide moeten de kleine stapjes benoemen die duidelijk maken dat je er beter in aan het worden bent.
Kinderen die ouders hebben die zich helemaal niet met het schoolwerk bemoeien, kunnen er prima uitkomen, maar dan hebben ze over het algemeen ook goede leraren. Sommige kinderen hebben gemiddelde of (met pech) slechte leraren en zakken dan (soms, niet altijd) tot beneden hun eigen niveau. Juist dan heb je ouders nodig die er voor hun kind zijn en het niet in de modder laten zakken. Ouders zoals stoepkrijt die tegen de stroom in naar een andere school is gegaan om het gepest van leraar en klas te stoppen. Ouders die ik ken die dan hard inzetten op zelf de noodzakelijke leer- en levensvaardigheden bijbrengen. Betrokken ouders die hun kind niet af laten glijden naar wat niet bij het kind past.

Ik heb bijleskindjes gehad op niveau vmbo-basis tot vwo en de grootste gemene deler daarbij was dat het kind pas echt tot bloei kon komen als het op het voor hem/haar passende niveau zat. Dat was overigens zelden het niveau wat er volgens school in zat, maar anders kom je niet op bijles.

Verantwoordelijkheid

Hoe mijn kinderen het op school doen is zeker op de basisschool voor een groot deel mijn verantwoordelijkheid. Niet de verantwoordelijkheid van mijn kinderen of van de school. Zij hebben een aandeel in de verantwoordelijkheid maar de eindverantwoordelijkheid ligt bij ons als ouders.

Het grootste deel van de kinderen in groep 5 zal liever spelen dan schoolwerk maken. De conclusie trekken dan een kind wat liever buiten speelt dan sommetjes maakt daar niet in moet worden belemmerd ook als dit zijn toekomst beïnvloed vind ik een nogal vreemde manier van redeneren. De meeste kinderen zullen bij de keuze buiten spelen of rekenen liever kiezen voor het eerste. De meeste kinderen vinden alles leuker dan school. Het is gewoon mijn taak om er voor te zorgen dat ze het schoolwerk maken. Ik vind het een veel te grote verantwoordelijkheid om van jonge kinderen te verwachten dat ze zelf hier de leidende rol in te nemen.

Inderdaad het grootste deel van de kinderen in groep 5 heeft geen idee wat de verschillende onderwijssoorten inhouden of wat ze in de toekomst gaan doen. En zelfs al ze heel zeker weten wat ze willen worden dan veranderen ze waarschijnlijk nog 100x van mening. En terecht het zijn kinderen. Ze hebben de vrijheid om zo groot of klein te dromen als ze zelf willen en om volkomen onrealistische toekomstverwachtingen te hebben en om school heel stom te vinden en helemaal geen zin te hebben om rekensommen thuis te oefenen. Ik zorg er voor dat ze ondanks dat hun werk gewoon doen.

Overigens zeg ik niet dat elk kind dus ook gymnasium kan doen. Je zorgt er voor als ouder dat je kind aan de top van zijn kunnen werkt. Voor sommige kinderen zal dat een veel lager niveau zijn. Maar zonder hulp van de ouders zullen ze misschien nog veel verder afzakken.

Er zijn uiteraard ook genoeg kinderen waarbij je de luxe hebt om niks te doen, die zonder al te veel moeite door de school heen gaan of die voldoende motivatie hebben om zelf hard te werken. Dat is heel mooi en het is heel fijn om er ook zulke kinderen bij te hebben want dat is een hele zorg minder. Echter de kinderen bij wie dat niet zo is verdienen net zo veel kansen en ik zorg er voor dat ze die kansen krijgen. Het is namelijk mijn verantwoordelijkheid als ouder zijnde.

En wat huiswerk maken betreft

Het is niet of buiten spelen of huiswerk maken. Hier is het na het toetje instrument of boeken pakken en lekker aan de slag. Het kind heeft lekker kunnen spelen 's middags, heeft net gegeten en dan is het echt zo'n tv-hang moment. Hier is de tv niet aan en in die tijd kan er geholpen worden met de spreekbeurt, kan er een boekbespreking geoefend worden, of wat er maar nodig is. Je hoeft een kind niet van spelen af te houden om toch gewoon het schoolwerk te laten maken.

Loes3

"Stoepkrijt, wat een verschrikkelijk verhaal. Wat heb je gedaan?"
Eerst driekwart jaar ruzie gemaakt met de meester en de directeur. En toen bleek dat die meester het jaar daarop naar groep 8 ging en dochter hem dus later nog een jaar zou krijgen, heb ik haar naar een andere school gedaan. Gouden greep geweest. Wat ik niet allemaal over me heen heb gekregen... ik zou het niet geloven als ik het zelf niet had meegemaakt.

wie voedt wie op

Ik denk dat je er geen algemene regel van kunt maken. Ik heb mijn kinderen wel altijd geholpen met hun huiswerk. Gewoon omdat het slimme kinderen zijn alleen met een heel ander karakter en perspectief. Ik ben al hun hele leven een vertaler en bruggenbouwer voor hen en de rest van de wereld. Inmiddels zijn ze zelf vertaler en bruggenbouwer geworden of aan het worden. Het verschil is dat ze nu rechtstreeks HAVO/VWO doen en niet via de LOMschool.
Het onbegrip voor de wereld en voor henzelf brak mijn kinderen ernstig op. En als ouder kun je dan niet volstaan met de verantwoordelijkheid bij je kind en bij de school leggen.
Ik kan ze nog steeds een tip geven of helpen zaken te ordenen of stimuleren hun uitdagingen op te lossen.
Maar had ik dat niet gedaan dan waren ze afgestroomd en hadden ze zich verveeld. Gelukkig kon ik inspelen op hun behoefte aan het leggen van de verbinding, met hulp, dat wel, het kwam me ook niet aanwaaien.
Vandaag lees ik het profielwerkstuk van zoon en help hem bij zijn valkuilen. Grammatica, indeling, argumentatie, ordening, beperking. Gelukkig heeft hij ook zeer goede hulp op school, zoon kan het steeds beter zonder mij, maar het is een oude gewoonte en plezierig voor ons allebei. Vroeger was het wat veel, veel te veel eigenlijk, nu is het een goede herinnering.

nou

ik heb een vriendin die leerkracht is en die heeft een jongetje in de klas met enorme problemen met spelling en de ouders willen geen extra hulp/testen voor hem (dit heeft zij geadviseerd). Dat extra werk moet de buurvrouw maar doen, zeiden ze.
Sneu voor het jongetje want hij doet erg zijn best. Dus die ouders bestaan wel en dan zakt het niveau zo een paar treden.

Mijntje

Je vriendin heeft toch geen testen nodig om toch hulp te bieden? Mijn zoon was ook erg slecht in spelling, testen zijn er niet geweest maar wel remedial teaching. School kan ook hulp bieden zonder testen.

wil40

Ik weet er het fijne niet van, maar het was ook nodig dat er thuis wordt geoefend en dat willen de ouders niet. Op school is er al extra hulp maar dat is niet genoeg. Die ouders vinden het ook niet nodig om hun kind te laten testen of om buiten schooltijd hulp te laten geven.

Dalarna, nog even uitleggen dan.....

het maakt ZOveel uit of je ouders hebt die je motiveren. Een kind in de basisschoolleeftijd (want daar hebben we het over, niet over pubers die niet naar hun ouders luisteren) wordt nog zo beïnvloed door zijn ouders. Wat denk je: Stel dat je een slim kind bent, maar je ouders interesseert het niet of je je best doet voor school, en die zeggen dat werken achter de kassa goed genoeg is, of dat je later toch wel een uitkering krijgt. En ze zeggen dat de universiteit en het athenesium of hoe-dat-maar-heet alleen iets is voor kaklui, en dat je van teveel leren niet goed wordt in je hoofd (ik verzin dit niet!).
Denk je dat je dan net zo goed je best doet als wanneer je ouders hebt die tegen je zeggen dat het belangrijk is om hogerop te komen? Dat je als je goede cijfers haalt straks meer te kiezen hebt, en je met een hoge opleiding een betere baan hebt later? En misschien hebben je ouders niet het vermogen om je met alles te helpen, dat verschil in houding bepaalt heel veel, zo niet bijna alles.

Als die slimme kinderen van onverschillige ouders dan toch door de leerkracht gezien worden, dan is de kans nog steeds vrij groot dat de ouders of het kind zelf zeggen: ja maar voor het vwo moet ik hard werken, neu....doe maar mavo. En dan gaat het kind naar de mavo. Of het kind probeert het eerst wel op de havo, maar na de eerste onvoldoende zegt iedereen zie je wel, dat is toch te hoog gegrepen. Het kind gaat zich ernaar gedragen en stroomt al gauw af naar een niveau lager. Leerkrachten passen hun schooladvies heel makkelijk aan bij de inschatting hoe de afkomst van het kind is, dat weet je wel toch? Kinderen van allochtone afkomst die een te laag advies krijgen is heel bekend, maar dat geldt net zo goed voor kinderen van lage afkomst.

En wat die opmerkingen betreft, die ik niet zelf verzonnen heb: Die zijn allemaal tegen mij of over mij gezegd, door mijn eigen familie. Ik kom uit een familie met uitsluitend laagopgeleiden, de meesten doen uitzendwerk, zijn werkloos en/of huisvrouw (hoe je het wilt zien). Mijn ouders zijn toen ik jong was verhuisd naar een ander deel van het land, kwamen met andere mensen in contact en hebben ingezien dat ze een tamelijk slim kindje hadden, dat niet achter het aanrecht hoefde te eindigen. Dankzij mijn ouders heb ik zelfs gymnasium gedaan en daarna een universitaire studie afgerond. Als enige in mijn (vrij grote) familie heb ik een hogere opleiding dan mbo gedaan. Aangezien intelligentie toch grotendeels erfelijk is, kun je bedenken dat ik wellicht niet de enige slimmerik ben in de familie. Onder mijn neven en nichten zijn er best een aantal die het heel wat verder hadden kunnen schoppen dan hun baantje als schoonmaker in de thuiszorg wat ze nu hebben. Maar zij zijn ook van mening dat je best doen op school zodat je een hoge opleiding kunt doen iets is voor een ander soort mensen (voor kaklui, of voor mensen in de stad).

Ik heb geen idee om welk percentage het gaat, maar ik denk dat het aandeel kinderen dat 'onterecht' op vmbo zit, best groot zou kunnen zijn.

en wat betreft je kinderen helpen

Als ik mijn kinderen help met het voorbereiden van een spreekbeurt, dan moeten ze het wel zelf doen. We gaan er alleen zelf even samen voor zitten, om ervoor te zorgen dat het kind tenminste op tijd begint aan het maken van een spreekbeurt. Dus vragen of kind al een onderwerp heeft bedacht, eventueel samen naar de bieb voor informatieboeken. En tijdig tegen je kind zeggen dat eerst aan de spreekbeurt gewerkt moet worden, voordat de computer aan mag. En dan met een schuin oog meekijken, en bijsturen waar nodig. En dan heb ik even een spreekbeurt als voorbeeld, maar dat geldt ook voor woordjes leren, geschiedeniswerkstuk en wat dan ook.

En op die manier help je wel je kinderen, zonder dat je het werk voor ze doet. En natuurlijk zijn er dan nog verschillen in capaciteit tussen de kinderen en kun je het binnen 1 gezin nog best treffen dat er een naar het vmbo gaat en de ander naar het vwo.

Ouders van nu

Ik heb geen idee of het zo is, maar hier op school wordt er wel degelijk verwacht dat je energie steekt in je kind. Ook word je daar op gewezen als de resultaten slechter zijn. Je moet ook meer thuis met je kind oefenen!

Ik heb me dus in groep 4 heel schuldig gevoeld over het feit dat mijn jongste toen achter liep met lezen en rekenen. We lazen erg vaak voor, maar mijn kind vindt dat "niks aan". Dus wat gas terug genomen, om geen hekel aan lezen te kweken. Ook met de tafels en sommen hetzelfde verhaal.

Maar pas in groep 6 (dezelfde juf als in groep 4) begon ons te dagen dat hoeveel we ook deden ze er echt niet meer door van leren ging houden. Mijn kind doet het ook een beetje voor de juf. En tja als je de juf stom vindt dan werk je niet. Kinderlogica. En inderdaad een erg slechte juf, die niks positiefs over mijn kind kon vertellen op een ouderavond. Er werd ook erg veel gepest in de klas met mijn dochter als slachtoffer. Maar dat lokte dochter zelf uit (zei de juf).

Nu in groep 7 begint het te dagen bij dochter dat je het voor jezelf doet.
Wie weet te laat, want de achterstand met taal en rekenen is aantoonbaar. Er wordt nu ook bijna niet meer gepest dus wie weet.

En ligt die achterstand nou aan ons?
Weer zo'n voorbeeld dat je niet kunt oordelen voordat je het echt weet.
En de omgeving weet echt niet hoe het echt zit hoor, zelfs andere ouders in de klas denken dat mijn kind er met de pet ernaar gooit, en dat wij als ouders erg weinig stimuleren.
Ik weet niet zeker waar dat vandaan komt, maar dat verwijt heb ik wel gekregen van een medeouder. Ik vermoed zelf dat die juf dat heeft verteld (die roddelt wel vaker over andere ouders, heb ik helaas een keer mogen aanhoren) maar weet het niet zeker. Ik voel me wel een beetje een paria op die school.

Wij komen blijkbaar ook niet over als erg betrokken en goede ouders naar de buitenwereld, misschien omdat we niet zo gemiddeld zijn? (wie is dat wel?!)
Dat doet best pijn hoor.

Dus tja van Dalarna kan ik me erg goed voorstellen dat ze zo heftig reageert. Ik heb zelf ook erg veel moeite als mensen er voor het gemak maar even van uit gaan dat ik als ouder me niet voor 100% inzet.

nu doe je net of niet betrokken ouders niet bestaan

...door het op jezelf te betrekken. Je kind presteert niet zo goed als ze zou kunnen, daar zijn oorzaken voor te vinden. Toch denk je dat je zelf meer uit je kind had kunnen halen en voel je je aangesproken door Knurf.

Maar lieve hemel, er zijn ouders die echt niet half, niet eens een kwart zo betrokken zijn bij de schoolprestaties van hun kinderen als jij. En dan voel jij je schuldig omdat je gas terug had genomen wat betreft het lezen.

mamahippie

Ik zie verschil tussen de mensen waar jij het over hebt en waar knurf het over hebt. Ik denk dat de kinderen waar knurf het over heeft daadwerkelijk liever buitenspelen dan hun huiswerk maken en de kinderen waar jij het over hebt daar ben ik nog niet zo zeker van. Het zijn twee verschillende groepen en ook de gedachtegang van de ouders is verschillend want ik zie nog niet waarom de kinderen waar jij het over hebt niet een beetje hulp zouden kunnen krijgen bij een spreekbeurt of werkstuk thuis. Dat beetje hulp sleept je kind echt niet 2 niveau's hoger.

Verder: realiseer je je dat je met dat 'erfelijk' ook wel eens heel fout kan zitten? Dat is nu precies waarom niemand snapt dat jongste niet naar de school van oudste kan!

Ik ken er genoeg

Ik ken genoeg ouders die niet of nauwelijks betrokken zijn bij de scholing van hun kinderen Soms omdat ze er echt geen interesse in hebben, soms omdat ze door de omstandigheden niet de tijd/energie/capaciteiten hebben om te helpen. En dat merk je inderdaad aan de resultaten van de kinderen. Natuurlijk zijn er altijd kinderen die het ondanks geen steun goed redden en die uit zichzelf hard werken en goed presteren. Goede onderwijzers kunnen ook veel compenseren in sommige gevallen. Ook niet altijd natuurlijk want als de onderwijzer een klas heeft met 30 kinderen waarvan er een groot deel is wat veel hulp nodig hebt dan schiet je ook niet zo veel op.
Met goede en structurele ondersteuning van de ouders kan je het kind echt wel een niveau hoger krijgen meestal. Niet altijd natuurlijk maar voor de grote gemiddelde middenmoot gaat dat wel op. Ouderhulp kan echt het verschil maken tussen een niveau hoger of lager.

Het fenomeen waar mamahippie het over heeft dat kinderen uit allochtone gezinnen en lagere sociale klassen te lage adviezen krijgen gaat ook op. Die kinderen krijgen vaak minder (geestelijke) ondersteuning van thuis en daarnaast worden ze consequent te laag ingeschat door de scholen. Dus dat wordt dan een soort self-fulfulling prophecy.

Hmm

Ik denk dat het veelal onwetendheid is voor een groot deel. Ik proef hier ook de mening dat een kind het op de middelbare zelf moet doen en ik snap niet waarom een kind het op de basisschool niet zelf kan doen thuis. Dat moet kunnen TENZIJ je thuis wordt tegengewerkt.

Mijn schoonzus (mavodiploma) riep bij voorbaat toen haar zoon havo/vwo ging doen dat ze hem nergens mee zou kunnen helpen. Ik geloof dat zij hem op de basisschool ook niet erg geholpen heeft. Sommige scholen vragen ook helemaal niet zoveel van de kinderen thuis. Onze school gaf de eerste vijf jaar ook eigenlijk geen huiswerk en is tegen verplichte spreekbeurten. Het is nu allemaal wel wat veranderd en natuurlijk weet ik dat er kinderen zijn die hoger hadden kunnen beginnen maar net zoals kinderen die op VWO beginnen en er met de pet naar gooien, flink gaan puberen en afstromen zijn er ook kinderen die tegen alle verwachtingen in opstromen op de middelbare school.

Dalarna

Ik ben dan ook zeker niet van mening dat een kind het op de middelbare school wel helemaal zelf moet kunnen. Er zijn kinderen die het wel zelf kunnen op die leeftijd maar er zijn ook genoeg kinderen die ook op de middelbare school zeer gebaat zijn bij wat extra hulp.

Overigens bedoel ik met begeleiden op de basisschool zeker niet alleen begeleiden met huiswerk. Zoveel huiswerk hebben ze meestal niet. Met begeleiden bedoel ik ook het thuis oefenen van onderdelen waar ze minder goed in zijn. Dus bijvoorbeeld met een kind wat A's staat op taal onderdelen maar een B/C op rekenen thuis consequent meerdere keren per week rekenen oefenen zodat de score op de volgende ronde toetsen omhoog gaat. Uiteraard moet je hiervoor wel weten: a) wat de kinderen ongeveer in elke groep moeten kunnen b) hoe jouw kind scoort en c) wat de capaciteiten zijn van je kind en hoeveel je dus van het kind kan vragen.

poeh

Ik help helemaal niet. Op de basisschool vd kinderen nauwelijks huiswerk, en dat vind ik oké. Ik heb ook geen buitenspeelkinderen, had ik best graag gehad haha. Ik doe wel wat dochter vraagt, dus helpen als ze het vraagt. Maar haar huiswerk, het beetje dat ze heeft dan, vind ik toch wel háár verantwoordelijkheid. Misschien dat als ze er echt moeite mee zou hebben, ik wel meer zou doen. Maar ze doet het heel goed en ze wil al lang niet meer dat ik help met spreekbeurt etc. Ik verwacht wel dat ze meer hulp gaat vragen op middelbaar (nu groep 7) en dat krijgt ze dan natuurlijk ook wel. Het enige dat ik zelf actief heb gedaan het afgelopen jaar is haar een paar minuten cito's laten oefenen, omdat ze op een bepaald onderdeel onbegrijpelijk slecht had gescoord en ik niet merkte dat de leerkracht dat oppikte.
Zoon heeft erg veel moeite met prestatiedrang etc. Voor hem, nu 12, moeten we juist terug naar basis, juist geen prestatie stress etc meer, en dat terwijl wij daar dus nooit mee bezig zijn geweest. Maar uit zichzelf (of door school) legt hij de lat al zo hoog voor zichzelf dat het hem veel teveel kost. Bij dochter dreigt dat ook. Ik zie ze echt liever buitenspelen.

wat een verschillen

'Op de basisschool vd kinderen nauwelijks huiswerk, en dat vind ik oké.'

Wat een verschillen per basisschool Hier krijgen de kinderen al vanaf groep 5 huis werk mee. Een keer een rekenblad, een keer een spellingblad, en natuurlijk de topografie-bladen. In groep 6 kwam daar verkeer bij, en natuur.
Nu, in groep 8, is er vrijwel elke week leer- én maakwerk. En dan ook drie keer per jaar iets groots, dus een werkstuk, een spreekbeurt en een boekbespreking. De laatste twee moeten met presentatie, Prezi mag maar een powerpoint is ook goed.

En het is een vrij normale school hier in de regio.

Knurf

Ik vind wat jouw dochter doet weer weinig huiswerk! Hier 3x per week maakwerk, 1x topo en bijna elke week nog een ander leervak! Mijn zoon heeft bijna voor elke dag in de week huiswerk. Nog los van die boekbespreking (al gehad) en andere dingen.