Wanneer stap je over naar een andere school?
Mijn twee kinderen zitten op de basisschool hier in de buurt. Alle kinderen in de straat gaan er heen, de rondleiding was prima, geen fratsen, degelijk onderwijs met extra aandacht voor theater en beeldende vorming... dachten wij.
De kleutertijd was prima. Kleuters mogen kleuter zijn en willen/kunnen ze meer, dan was daar oog voor. Beide kinderen hebben fijne juffen gehad.
Toen kwam groep 3/4 waar kind 1 2 jaar lang een prutjaar qua onderwijs heeft gehad. Een juf die geen stap meer zet dan wat de methode voorschrijft. Waar veel kinderen met een voorsprong zitten maar waar niks mee gedaan werd. Ik werk zelf ook als leerkracht dus ik weet hoe het ook kan. Heb gesprekken gehad met juf, met IB, zelfs directie aangeschreven dat ik het van de zotte vond dat er geen verrijkingswerk aanwezig was (woorden van de juf) met een populatie als op onze school. Het bleek dat juf even naar de rekencoordinator had moeten lopen. Het is er wel. Een klein voorbeeld, maar ik heb twee jaar op mijn handen gezeten. Kind vond juf overigens heel lief. Maar ze heeft er op cognitief of persoonlijk vlak geen zier geleerd.
Kind 2 zou bij een geweldige juf komen maar zij is naar een andere school gegaan. Ik kwam haar privé wel eens tegen, dus eenmaal weg daar kreeg ik het hele verhaal te horen (juffen onder elkaar). Ze trok het niet meer om met collega's te moeten werken die liever lui dan moe zijn en om van de directie!!! te horen dat zij niet zo veel moest doen. Want dan steken de anderen mager af. Is nu blij op een andere school.
Gelukkig kwam kind 2 toch bij een geweldige juf, die met ziel en zaligheid werkt en veel leuke maar leerzame dingen met ze doet.
Kind 1 had ondertussen een leuke nieuwe juf. Jong, onervaren maar iemand die er echt zin in had. Kind fleurt op, veel positieve ouders. Helaas viel juf uit, en is er nu een vervangster die in weekbrieven de hemel in wordt geprezen, zoooooo fijn dat die juf er is. Ik hoor echter klachten van andere ouders en toen ik er bij dochter naar vroeg (ze vertelt niet meer zo veel) bleken de geruchten idd te kloppen. Kinderen worden omgekocht met traktaties als ze goed werken, de gang netjes houden. Ik vind dat echt bizar!
Als je een boek uit de boekenkast wil lezen mag je hem niet aanraken want dan moet je het boek pakken en lezen. Blijkbaar heeft deze juf nooit van het lezen van de kaft gehoord? Dochter heeft er iets op gevonden want ze ruilt gewoon haar boek met een ander en dan zit je er niet mee. Die traktaties vindt ze ook prima (goh) alleen mag je echt nooit praten en is juf vaak boos. Juf legt niet uit, "je moet gewoon op Snappet werken" en als ze klaar zijn mag je tekenen. Ik word echt kniftig van zoveel pedagogische en didactische onkunde. Maar ik heb na 2 jaar de vorige juf mijn etiket als zeikouder al lang binnen.
Tijdens het schoolreisje heb ik mogen ervaren hoe alle juffen op hun kont in een kringetje zaten te beppen. Niet even het park rond, niet even sfeer proeven bij de groepjes, geen dolletjes met de leerlingen. Deze school is echt niet wat ik verwachtte.
Maar ja. De kinderen zitten wel in leuke klassen. Hebben er nu geen hinder van. Hebben daar hun vriendjes. Ze leren makkelijk, dus dat kind 1 nu echt een juf treft die ze alleen laat werken en nauwelijks iets uitlegt overleven ze wel.
Ik kijk halsreikend uit naar de formatie van volgend jaar. Hopelijk krijgt kind 1 eindelijk voor langere tijd een capabele leerkracht. Maar je mag toch verwachten dat directie daar op aanstuurt?
Wat zouden jullie doen? Accepteren of toch een kwalitatief betere school uitzoeken (ondanks het verdriet dat mijn kinderen zouden hebben)
Tja, dat is natuurlijk het nadeel als je zelf leerkracht bent en weet hoe het zoveel leuker/beter kan!
Je hebt natuurlijk geen garanties als je van school verandert, en je kunt aan de buitenkant ook niet echt afzien wat de school voor cultuur heeft op dit punt. Ook als ze in theorie een heel mooi beleid hebben voor verrijking of iets dergelijks kan daar in praktijk niks van terecht komen en het is ook nog erg afhankelijk van degene die voor de klas staat. Misschien nog wel het méést afhankelijk van de leraar durf ik te beweren.
Lastig inderdaad. Je weet wat je achterlaat, maar je weet niet wat je op een nieuwe school gaat vinden. Ik zou neigen naar je kinderen daar laten zo lang ze het naar hun zin hebben en vriendjes hebben. Heb je echt het idee dat het onderwijs zwaar ondermaats is en ze niet leren wat ze moeten leren of als ze echt vastlopen, dan zou ik wel wisselen.
SuzyQFive schreef op 06-06-2022 om 11:04:
[..]
Dat heeft niets te maken met plusklassen en extra werk.
Bekijk het eens zo: onderwijs is vooral ingericht op kinderen met een gemiddeld IQ 90-110 (gemiddeld 100). Kinderen met een laag IQ <80 gaan naar het speciaal onderwijs. Zij kunnen dit onderwijs niet bijbenen. Een hoogbegaafd kind met een IQ >130 heeft net zo’n grote afstand tot ‘het gemiddelde’ als een kind met een laag IQ. De uitdagingen zijn net zo groot.
Ons onderwijs is bijna altijd bottum-up ingericht. We bieden leerlingen kleine brokjes informatie en die vormen later in het leerproces pas een geheel. Dat werkt voor zo’n 80% van de leerlingen. De overige 20% gedijt beter bij Top-down leren. Eerst het geheel, dan pas uitwerken in stukjes. Dit laatste geldt voor het grootste deel van de HB’ers, dat is zo’n 2-3% van de leerlingen maar ook heel erg voor beelddenkers bijvoorbeeld, en daar zijn er veel meer van.
Dat deze jongen dus niet ‘presteert’ hangt van veel factoren af.
Ik ben het helemaal met je eens hoor. Ik weet wel zeker dat dat joch op een andere manier leert en daar nu te weinig begeleiding bij krijgt. Hij is verder zeer begaafd in tekenen schilderen en ontwerpen. Maar ja met die vakken alleen haal je heen middelbare school diploma.
Ik weet ook niet wat je met die leerlingen aan moet. TOP DOWN leren doet onze zoon ook. Die heeft ook nog autisme ( licht weliswaar) en een verbaal perfomaal kloof (125/95) en een fiks trauma door het meegemaakte pesten. Dus ja wij kijken met vrees en beven uit naar de middelbare school.
Er is een ding wat ik van harte hoop en wens voor mijn kind: en dat is een gezellige klas waar pesten niet wordt getolereerd door de groep.
En hoe dan het onderwijs is of dat hij nu HAVO doet of VWO of misschien zelfs TL maakt mij dan niets uit.
Ik lees ook net de bijdrage van Kyana die veel verhuisd zijn en het haar opviel dat de kinderen het beste af zijn in een gezellige klas waar ze vrienden kunnen maken.
Door wat wij achter de rug hebben sla ik een beetje aan op ' kinderen moeten wel uitgedaagd worden' ja natuurlijk wel iets maar soms vind ik daar ook teveel nadruk op liggen
Leene schreef op 06-06-2022 om 15:40:
[..]
Ik ben het helemaal met je eens hoor. Ik weet wel zeker dat dat joch op een andere manier leert en daar nu te weinig begeleiding bij krijgt. Hij is verder zeer begaafd in tekenen schilderen en ontwerpen. Maar ja met die vakken alleen haal je heen middelbare school diploma.
Ik weet ook niet wat je met die leerlingen aan moet. TOP DOWN leren doet onze zoon ook. Die heeft ook nog autisme ( licht weliswaar) en een verbaal perfomaal kloof (125/95) en een fiks trauma door het meegemaakte pesten. Dus ja wij kijken met vrees en beven uit naar de middelbare school.
Er is een ding wat ik van harte hoop en wens voor mijn kind: en dat is een gezellige klas waar pesten niet wordt getolereerd door de groep.
En hoe dan het onderwijs is of dat hij nu HAVO doet of VWO of misschien zelfs TL maakt mij dan niets uit.
Ik lees ook net de bijdrage van Kyana die veel verhuisd zijn en het haar opviel dat de kinderen het beste af zijn in een gezellige klas waar ze vrienden kunnen maken.
Door wat wij achter de rug hebben sla ik een beetje aan op ' kinderen moeten wel uitgedaagd worden' ja natuurlijk wel iets maar soms vind ik daar ook teveel nadruk op liggen
Leene, ik denk dat we idd vanuit ons beider eigen perspectief praten. En ws zijn we het wel eens met elkaar. Welbevinden is zo ontzettend belangrijk, dat heeft met sociale aspecten te maken (vrienden, acceptatie,niet gepest worden) maar ook (soms) of je de juiste hulp of uitdaging krijgt als kind die net zo hard nodig is om je fijn te voelen. In ons geval lag kind prima in de klas, maar was t niet genoeg. Als school vanaf het begin gedaan had wat ze in de laatste weken aanboden (toen de uitslag van de iqtest bekend was), was t mss niet eens van een schoolwissel gekomen. Maar goed, dat was niet zo en de schoolwissel was prima, kind heeft nog steeds contact met zn beste vriend van school 1 (inmiddels beiden VO).
Dus ja, wat is teveel nadruk leggen op. Volgens mij probeer je als ouder altijd t beste te doen voor je kind, en soms weer je niet wat er achter de voordeur speelt als er gevraagd wordt om meer uitdaging.
En on topic: het lijkt me idd verstandig om de formatie af te wachten. Tegelijk zou ik al wel eens rondkijken voor een plan B, dat regel je nl niet in de laatste schoolweek. Mss ken je kinderen / ouders van andere scholen en kun je eens informeren hoe het elders is, qua sfeer, qua kwaliteit van lessen en docenten en qua uitdaging.
Tot slot: kind is hier eind gr 6 gewisseld. Met de kennis van nu hadden we dat al veel eerder moeten doen. Ik ken ook anderen die dat niet gedaan hebben vanwege dat kind niet wilde (ivm vriendjes). In beide gevallen was het oké.
Tess
Ik heb vier kinderen en regelmatig een schoolwisseling meegemaakt. Drie keer door een verhuizing, 1 keer omdat de school in de nieuwe woonplaats zo ondermaats bleek dat ik daar binnen een half jaar de stekker al uittrok. DIe wisselingen hadden op mijn kinderen behoorlijke impact. En dan met name wisselingen na groep 3 en 4. Mijn ervaring is dat de kaarten sociaal gezien dan wel een beetje geschud zijn. Een kind heeft nooit aansluiting gevonden op zijn laatste school en was daar echt ongelukkig. De laatste school waar ons gezin belandde lijkt op wat jij beschrijft: bovengemiddeld veel gemakzuchtige, ongeinspireerde leerkrachten en op zijn zachtst gezegd pedagogisch niet altijd even handig.
Maar mijn kinderen kwamen ook makkelijk mee, presteerden goed, en de twee die er vanaf hun kleutertijd op zaten staken goed in hun vel en draaiden sociaal lekker mee. Ik heb mijn ergernis verbeten en niet het risico van nog een overstap overwogen.
Leene schreef op 06-06-2022 om 15:40:
[..]
Ik ben het helemaal met je eens hoor. Ik weet wel zeker dat dat joch op een andere manier leert en daar nu te weinig begeleiding bij krijgt. Hij is verder zeer begaafd in tekenen schilderen en ontwerpen. Maar ja met die vakken alleen haal je heen middelbare school diploma.
Ik weet ook niet wat je met die leerlingen aan moet. TOP DOWN leren doet onze zoon ook. Die heeft ook nog autisme ( licht weliswaar) en een verbaal perfomaal kloof (125/95) en een fiks trauma door het meegemaakte pesten. Dus ja wij kijken met vrees en beven uit naar de middelbare school.
Er is een ding wat ik van harte hoop en wens voor mijn kind: en dat is een gezellige klas waar pesten niet wordt getolereerd door de groep.
En hoe dan het onderwijs is of dat hij nu HAVO doet of VWO of misschien zelfs TL maakt mij dan niets uit.
Ik lees ook net de bijdrage van Kyana die veel verhuisd zijn en het haar opviel dat de kinderen het beste af zijn in een gezellige klas waar ze vrienden kunnen maken.
Door wat wij achter de rug hebben sla ik een beetje aan op ' kinderen moeten wel uitgedaagd worden' ja natuurlijk wel iets maar soms vind ik daar ook teveel nadruk op liggen
Vanuit jullie situatie geredeneerd snap ik jouw redenering. Het is bijna eng hoeveel jouw zoon en ik op elkaar lijken. Ik heb een vergelijkbaar IQ met vergelijkbare kloof, hoewel ik ten tijde van die test zes was dus of dat nu nog heel veel zegt weet ik niet.
Ik heb probleemloos in zes jaar het vwo afgerond met mooie cijfers. Dat geeft misschien hoop. Qua klas is het altijd afwachten. Je kunt geluk hebben of niet. En een klas kan na een jaar ook weer wijzigen.
Neemt niet weg dat een kind in de eerste plaats naar school gaat om iets te leren. Als een kind het enkel gezellig heeft met vrienden maar niks leert, dan heb je er weinig aan en kom je later ook in de problemen, bijvoorbeeld omdat basiskennis ontbreekt.
Maar als een kind zich niet veilig voelt op school, komt het niet tot leren. Een goede balans daarin is wel nodig.
Het lastige met een schoolwissel is dat je dat niet te vaak wil doen. Het heeft altijd impact op kinderen. Je moet dus goed afwegen wat een nieuwe school kan en gaat bieden wat de oude school nalaat én of je je kind daar een plezier mee doet.
