Vraag lvs / schooladvies / POVO Utrecht
Dochter, groep 7, scoort meestal A / I.
Maar eens per jaar (in reeks van 2 cito's dus) ook een B / II op rekenen of begrijpend lezen.
Is dit nog 'zo nu en dan' wat mag voor het schooladvies?
Ik begrijp dat de categorale gymnasia in Utrecht die kinderen al weigeren, maar voor een VWO advies is het nog voldoende toch? Ze heeft een iq van 128, ik weet dat dat niet alles zegt over leerprestaties, maar ik zou wel moeten slikken als ze niet naar het VWO mag.
Sanne
Jee
Ik heb eigenlijk nooit cito's geoefend met de kinderen. Ze doen/deden wel af en toe van die oefenspelletjes op de site van Cito. Is dat net zo effectief?
Verschillende taken
Het klopt dat de nadruk meer op beoordelen dan op onderwijzen ligt. Dat komt omdat die twee taken in verschillende handen zijn. Het beoordelen van (de uitkomsten van) het onderwijs gebeurt door de inspectie (overheid). Onderwijzen zou op school moeten gebeuren maar daar zit sinds jaa r en dag een krachtig en onwillig manco.
De inspectie (overheid) is niet bevoegd om direct op dat onderwijzen in te grijpen. het enige wat men kan doen is via scherpere beoordeling van de uitkomst hopen dat het nu dan toch eindelijk van onderwijzen komt. Vandaar dat circus.
Het alternatief is GW art 23 herschrijven.
Maar...
Maar wat is dan het belang van een basisschool om leerlingen op een lager niveau uit te laten stromen?
En vinden jullie echt dat het oefenen van toetsen hetzelfde is als het aanbieden van goed onderwijs? Is het niet zo dat de toets moet toetsen of het onderwijs voldoende effect heeft gehad? Ik snap wel dat oefenen met toetsen leidt tot een hogere toetsscore, maar leidt het ook tot een betere beheersing van de lesstof?
Skik in #30: "Vanaf groep 3 leren kinderen hoe je moet spellen, door het met letters opbouwen van woorden. Bij de cito moeten ze echter uit vier korte zinnetjes van de dik gedrukte woorden aangeven welk woord fout gespeld is. Een totaal andere vaardigheid. Wat ik van juffen heb gehoord is dat methodes daar totaal niet op aansluiten, deze vaardigheid komt in spellingslesboeken niet voor."
Zou het dan tot beter spellingsonderwijs leiden, wanneer er meer geoefend wordt met het herkennen van fouten? Of is het herkennen van fouten nu eenmaal de makkelijkste manier om spelling te toetsen (want: zo kun je het dmv multiple choice afnemen).
Ik herken niet zo wat hier allemaal geschreven wordt. Ik heb mijn kinderen vanmiddag eens gevraagd wat ze leren bij Nieuwsbegrip en ze noemden de volgende dingen:
Het antwoord staat in de tekst of je kunt het merken in de tekst (het is niet altijd letterlijk terug te vinden)
Je moet vergeten wat je zelf al over het onderwerp weet. (vooral een ding voor mijn oudste zoon).
Je moet een stukje terug lezen en een stukje vooruit lezen, dan kun je het antwoord vinden.
Ze vonden allebei dat de Citotoets voor begrijpend lezen, leek op wat ze oefenden met Nieuwsbegrip.
Mag ik dan daaruit concluderen dat ze op dit vlak goed onderwijs krijgen?
Bij mijn oudste heeft de leerkracht ons ook afgeraden om Cito’s te oefenen. Hij heeft zelf in zijn studietijd als bijbaantje toetsen getraind met kinderen, bij zo’n huiswerkbegeleidingsdienst en hij was er niet over te spreken. Wel heeft hij een nauwgezette analyse gemaakt van de nogal dramatisch verlopen entreetoets en heeft hij met mijn oudste gedurende de eerste maanden van groep 8 geïnvesteerd in wat eraan ontbrak. Hij heeft ook hoger geadviseerd dan de entreetoets en dit onderbouwd met rapportage uit het Montessori Kind Volg Systeem. Hij blijft ook bij het advies, ook wanneer zoon toch weer lager uitkomt op de toetsen.
Ik zie volgens mij heel goede dingen gebeuren zonder dat de aandacht zo expliciet is gericht op de Cito-toetsen, maar als ik hier lees lijkt de wereld altijd anders in elkaar te zitten, lijkt de school altijd een soort vijandig bolwerk.
Ik ervaar het zo anders. Ben ik naief?
Groeten, Maw.
Veel te filosofisch
Er is een groot verschil tussen wensdromen en pragmatische oplossingen.
Als Cititoetsen vaardigehden toetsen die onvoldoende onderwezen zijn, dan is het oefenen vantoetsen de kortste weg naar de het beheersen van de vaardigheden die getoetst worden. Niet ideaal, maar je moet wat.
Overigens hoef je voor de vaardigeheden die sinds kort van belang zij (de referentieniveaus) geen toetsen te oefenen. Het internet staat vol van informatie over de verschillene niveaus en er zijn een heleboel oefeningen.
Het oefenen van toetsen taal en rekenen leidt tot een betere beheersing van de vaardigheden omdat de vaardigheden vooral om parate- en geautomatiseerde kennis vragen. Veel doen helpt.
"Bij mijn oudste heeft de leerkracht ons ook afgeraden om Cito’s te oefenen. Hij heeft zelf in zijn studietijd als bijbaantje toetsen getraind met kinderen, bij zo’n huiswerkbegeleidingsdienst en hij was er niet over te spreken"
Ik word er niet optimistisch van. Er is namelijk nogal een verschil tussen zijn studietijd en wat er nu aan de hand is. Er wordt met de introductie van de referentieniveau's veel concreter naar vaardigheden gekeken. Je kunt vooruit weten wat er van je verwacht wordt. Welke vaardigheden je geacht wordt te beheersen. Waarom zou je daar niet voor oefenen?
En natuurlijk is het fijn als een leerkracht zij. Vertrouwen in een leerling uitspreekt inweerzin van toetsen, maar wat heb je er aan als een volgende toets zo absoluut is als een guillotine?
wat er gekend en gekund moet worden is niet bar ingewikkeld. Het kost wel tijd om het je eigen te maken.
Nieuwsbegrip
nieuwsbegrip is vrij nieuw; oudste kreeg dat volgens mij hier pas in groep 8 (of eind groep 7) en vanaf het begin vond ik dat inderdaad een goede methode. Beter dan wat er daarvoor was (namelijk niets).
Jongste heeft dus al vanaf groep 5 Nieuwsbegrip. En natuurlijk zijn het twee verschillende kinderen, maar ik merk dat jongste echt niet heel erg schrikt van een stuk tekst met vragen (hij vindt het niet leuk, maar weet wel wat de bedoeling is).
gr Angela
ps hij maakt begrijpend lezen cito ook beter dan oudste, maar daar wil ik nieuwsbegrip niet alle lof voor geven, ik denk ander kind
Geen belang
Trouwens, basisscholen hebben geen specifiek belang om kinderen lager uit te laten stromen. De kwestie is dat ze vooral ook geen belang zien in het verhogen van het uitstroomniveau.
Nogmaals: er wordt werkelijk gedacht dat dat geen zin heeft. Dat 'niveau' allleen maar met de paplepel ingegoten kan worden.
Wel belang
Een van de beoordelingspunten van de Inspectie is het niveau waarop een leerling zit, twee jaar na het verlaten van de basisschool. Scholen adviseren daarom liever aan de veilige kant dan dat ze een risico nemen door het voordeel van de twijfel te gunnen.
Over de gevolgen van plaatsing op een niveau dat eigenlijk te laag is of juist het gunnen van het voordeel van de twijfel kan je weer verder discussiëren.
skik
Om het even
Het uitstroomniveau zelf is ook een beoordelingspunt.
Basisscholen en vo scholen hebben belang bij het conservatief inschatten van de capaciteiten van een leerling. Ze krijgen punt voor wat leerlingen erbij leren in de periode dat ze op de scholl zitten. Op de niveauladder klimmen levert extra punten op ( van III naar II scores, van vmbo naar havo)
Ze krijgen aftrek voor niveau zakken. En omdat ze nu eenmaal over het algemeen meer in zakken dan in stijgen geloven, richt men zich vooral daarop.
Dat is ook makkelijker. Daar hoeft de school zelf niets anders voor te doen dan telkens een lage inschatting van de leerling maken.
Dank!
Voor alle tips!
Ik ga zelf weer eens kijken hoe ze de cito's maakt. Of ze iets niet snapt in de methode of echt in de stof of dat ze slordig is. Op de methodetoetsen heeft ze nooit lager dan een 9, dus daar hoef ik geen tijd in te steken.
Sanne
