Vaak een goed gevoel en toch een onvoldoende
Hoe kom je erachter wat er mis gaat als je kind goed geleerd heeft (je hebt het overhoord) hij geeft aan dat de toets goed ging en hij heeft toch een dikke onvoldoende?
Vaak geeft onze zoon aan dat het goed ging en dat hij voor zijn gevoel b.v. een 7 heeft en dan is het toch weer een 4 of een 5. (Het gaat gelukkig ook vaak goed.)
De communicatie met school verloopt heel moeizaam. Onze zoon heeft PDD-nos en heel intensieve schoolwerkbegeleiding nodig, maar we hebben nu volgende week pas voor de 2e keer een gesprek met school dit schooljaar.
Hij staat op afstromen, maar als we er niet achterkomen wat er nu steeds misgaat, gaat afstromen toch ook niet helpen?
We hebben hier in december ook naar gevraagd en hij heeft bladen meegekregen waarop hij kan bijhouden wat er mis is gegaan. Hij vindt dat heel moeilijk en als een leerkracht de toets niet voldoende nabehandeld, doet hij er verder niets mee en komen we er niet achter.
Ik heb een mailtje gestuurd naar de mentor met de vraag of zij wil navragen wat er de laatste keer mis ging, los van zoon zijn vragen aan de betreffende leerkracht.
Heeft iemand een tip?
Wat
Wat voor vakken dan, of soort vragen?
Ik heb bijvoorbeeld zelf wel vaak gehad dat ik een tentamen erg makkelijk vond, maar dan toch een 6 of een 7 had. Toen kreeg ik de tip om alles wat ik echt te simpel vond om uit te leggen ook erbij te schrijven, en daarmee werd het dan een 8 of een 9.
Hier ook gehad
maar dan in de brugklas. Nu klopt zijn gevoel meestal wel met het behaalde cijfer.
Volgens de mentor kon dat komen door niet uitgebreid genoeg te antwoorden op vragen, is afhankelijk van het vak natuurlijk. Ook kan het zijn dat vragen niet goed gelezen worden waardoor er ook foute antwoorden gegeven worden, onderdelen die wat moeilijker zijn, toch minder goed geleerd dan gedacht.
Uitzoeken wat er verkeerd gaat
Het is natuurlijk het belangrijkste dat jullie er achter komen waar het nou mis gaat. Wat voor soort fouten hij maakt. Dus leest hij het verkeerd, schrijft hij te weinig op etc.
Dat kan alleen als hij de toetsen kan inzien en dan zelf die analyse kan maken. Ik krijg de indruk dat je zoon daar niet zo goed in is.
Dus misschien toch zelf er achter heen (blijven!) gaan, tot je als ouders de betreffende toetsen (met je zoon!) hebt kunnen inzien, zodat dat beeld duidelijk is.
Dus aandringen bij de betreffende docent (met evt. uitleg waarom je het - snel (evt. termijn stellen!) - wilt inzien, ook toelichten dat zoon het bij het overhoren echt goed kent maar dat het kennelijk dan toch fout gaat) en als die niet snel genoeg/goed reageren met mentor of coordinator of iets dergelijks.
Vervelend hoor. Succes ermee.
Hier
Ik herken er wel veel in. Onze zoon weet niet eens te zeggen wat voor een soort vragen ze op een toets krijgen.
Op school hier, mag je als ouder altijd contact met een docent leggen, via de email. En dan kun je een afspraak maken, om een toets in te zien, of de docent kan je zelf vertellen wat er mis gaat.
Bij onze zoon is het vaak de spelling. Die fouten tellen hard bij de talen en hij vindt het met zijn adhd echt heel erg moeilijk om het nut van een accent, hoofdletter of een u na een q in te zien. Slordig dus.
Iemand van 'buitenaf'?
Heidi,
als je het gevoel krijgt dat school de boot afhoudt (dus je zoon vraagt het wel maar men vindt het niet belangrijk/zoon durft niet door te vragen/jij als ouder krijg ook weinig sjoege) misschien kun je dan iemand als een huiswerkbegeleider een of ander meer officieel verzoek laten indienen dat het in het kader van een huiswerkplan is voor de komende maanden etc etc. Dan neemt men jullie misschien wat serieuzer en krijgt je zoon wel e.e.a mee. Of je zet zelf de stap dat je die toon gaat kiezen en het niet teveel bij zoon laat liggen dus wellicht via mentor etc?
Groet,
angela
Elise
Dat is nu juist het punt!
Ik mail ook met leerkrachten, maar krijg dan geen antwoord. Als je dat opneemt met de mentor wordt je vriendelijk aangekeken en blijft het bij hetzelfde. Ik heb nu onze zoon op de leerkracht afgestuurd om GEDETAILLEERD te achterhalen wat er mis gaat en ik heb het zelf bij de mentor ook nog gevraagd.
Ik wil eigenlijk een keer alle toetsen inzien om te zien of er een rode draad in zit. Inderdaad niet goed lezen, vage antwoorden of wat dan ook, maar dat mag niet van school.
Ik ben benieuwd of ik antwoord krijg binnen een week.
Angela67
Ik heb contact met de mentor, maar dat duurt allemaal zo lang en vaak krijg ik maar voor de helft antwoord op mijn vragen.
Hmmm
is het serieus niet een optie om een aantal keer 'huiswerkbegeleiding' ergens te regelen en hen een officieel verzoek te laten sturen / afspraak te laten maken?
gaat het om alle vakken of maar een paar?
ik zou toch nog een serieuze poging bij die mentor wagen met de vraag wat jij kan doen om die spullen te krijgen. en bellen ipv mailen?
Angela
Zelf inderdaad
Je kunt met je kind bespreken hoe het gaat bij het maken van toetsen. En of hij voldoende bezig is met zaken als goed lezen, rustig nadenken, eerst vragen overslaan die je niet direct weet.
Je kunt door zelf met je kind te werken vaak al weten waar de valkuilen zijn.
En als dat spelling is dan kun je daarmee aan de slag.
Als je geen poot aan de grond krijgt op school is het handig om je er meer zelf in te verdiepen.
En dan nog een vraag. Door te vragen aan je kind kom je soms achter een leerkracht die wel het wiel heeft uitgevonden en die toegankelijk is. Die zou je dan eens kunnen vragen waar kind extra attentie nodig heeft.
Komop heidi!
Ga ervoor. Laat je niet op de kop zitten door een mentor die er geen zin in heeft. Er is een probleem, dat lost zich niet vanzelf op.
Ik heb ervaring met een te afwachtende houding. Het heeft bij mij de hele eerste klas gekost voordat ik er eindelijk achter kwam dat ik contact zocht met school via een onwillend persoon die alleen maar met stapeltjes schoof. In jaar twee had ik me voorgenomen dat dit me niet meer zou gebeuren.
Mailen! Mail met mentor, als dat niets oplevert met de afdelingscoordinator, met de onderbouwbaas. Bellen, vragen stellen. Altijd vanuit de visie: wij samen willen toch het beste voor het kind.
En dan nog even inhoudelijk op de kwestie. Hier zijn twee aanwijsbare oorzaken van dit soort fouten:
1) Het antwoorden op vragen die niet erg moeilijk zijn, is vaak lastig. Veel gehoord hier: "de leraar weet/snapt dat toch wel weet" Ik heb een tijd lang overhoort door alsmaar door te vragen. Oh ja? Wat bedoel je daarmee? Wat is dat? Wanneer dan? Waarom deden ze dat dan? etc etc etc.
"dat snap je toch wel?" "Doe niet zo dom" Antwoord: nee, ik snap niets. Leg jij het maar uit." 
Daarna heb ik ze gezegd bij elke vraag te denken dat hun domme moeder op hun schouder vragen zat te stellen.
2) Bij sommige vakken moeten ze zich houden aan een "logisch" stappenplan. Logisch voor de docent. Maar niet voor mijn scholieren. Dat hebben we er echt in moeten oefenen. Stappenplan er altijd bij houden.
Succes! Hou vol, je komt er uiteindelijk echt doorheen!
En dit
En wat ik bij zoon merkte in het begin, toen volgens mij nog groep 6, nu groep 8: hij leerde de toetsen samen met mij, dat werkt het best. Hij kende ze dan ook echt goed. Haalde dan toch soms een onvoldoende wat ook wij niet snapten. Hij kreeg/krijgt wel altijd de toetsen mee naar huis. Wat wij dan zagen was dat de vraagstelling echt heel anders was dan de vragen die ze moesten leren. Ik vond het altijd op een vwo manier gaan, je leerde vraag maar moest het op een andere manier toepassen in de toets. Dan kwamen wij dingen tegen waarvan wij ook dachten, he, dan heeft hij toch niet zo hoeven leren.
Toen gingen we zelf de manier van overhoren veranderen. man en ik om de beurt en op een andere manier qua vraagstelling(geschiedenis, natuurkunde,aardrijkskunde dergelijke vakken). Topografie en Engels is gewoon stampen, dat werkt gewoon zoals het er staat.
Nu haalt zoon voor de meeste toetsen wel dikke voldoendes, dus het lag vooral ook aan het teveel vasthouden aan de te leren stof zoals hij op het blaadje stond wat hij meekreeg.
