Strafwerk 2e klas
Mijn zoon heeft nogal moeite om zichzelf in te houden als hij druk is; praten, geluiden maken etc. IADH kind. Maar nu zijn we bezig met hoe we dit gedrag kunnen verminderen met instanties etc. School weer hier van. Maar nu zag ik in Magister dat hij strafregels moet schrijven. En dat staat me tegen. Ik zou liever dat ze hem dan een nuttigere taak gaven, waar hij nog iets van leert of zo. Vinden jullie strafregels nog kunnen bij een 14 jarige?
Pinokkio schreef op 05-10-2023 om 00:57:
Natuurlijk kun je hier en daar een beetje proberen op te voeden. Maar dingen als steeds vanalles vergeten zijn echt geen opvoedproblemen hoor.
Ik vergeet ook vanalles en dat vergeten an sich is echt wel straf genoeg. Het helpt echter geen zier.
Wat wel helpt (een beetje): rust en weinig stress. Ik krijg er stress van als mensen me willen straffen voor dat soort dingen dusss…
Verder denk ik dat het normaal gesproken niet al te moeilijk moet zijn om een klas te beschermen voor ongewenst gedrag van een individu zonder het individu een rotgevoel te geven.
Bij zaken als ADHD ed is het grootste struikelblok vaak het zelfbeeld/ zelfvertrouwen, dat wordt doorgaans vakkundig om zeep geholpen.
Ik ben het helamaal met je eens. En het is zo jammer dat mensen dit nog steeds als onwil zien.
Tja school van mijn puber is wat dat betreft ouderwets. Ze hanteren nog dezelfde straffen als die ik had 30 jaar geleden.Dus nablijven en strafregels schrijven, eerder melden of corveedienst.
De regels gelden voor alle kinderen. Dat benadrukken ze bij elke infoavond. En natuurlijk bij IADH kinderen helpen ze meer om aan de regels te houden. Maar ook die moeten zich aan de regels houden. Er is een anti-prikkellokaal. Waar IADH kinderen naar toe kunnen als ze merken dat ze dat nodig hebben. Of dat een docent dat aanraadt. Dat is het kind niet verplicht. Maar als nadat verzoek doorgaan met storend gedrag (zich dus niet aan de regels houdt) krijgen ook IADH kinderen straf. Wat logisch is, in de gewone maatschappij staan ook zij niet boven de wet .
AnnaPollewop schreef op 04-10-2023 om 20:13:
Toen mijn zoon op het VSO zat vertelde hij een keer trots dat hij een 7 voor gym had gekregen. Ik vroeg waarvoor dat was en hij zei “omdat ik mijn gym spullen mee had, en de anderen niet dus die kregen een 5”. Toen ik zei dat het goed was dat hij ze altijd mee had, zei hij dat het eigenlijk toeval was dat hij er die dag wel een keer aan gedacht had.
Ik moest er erg om lachen en was blij dat ik niet voor een 2 HAVO groep vol ADHD en ASS jongens hoef te staan. Enige lankmoedigheid is dan echt wel handig. Tegen onvermogen helpt straf niet zo erg.(Nog afgezien van dat die jongens ook niet allemaal uit perfecte huishoudingen komen, zeker gezien er een erfelijke component is…).
Als je zo met jongeren omgaat geef je ze eigenlijk op. Je neemt ze niet zo serieus.
Lotte78 schreef op 05-10-2023 om 08:39:
Tja school van mijn puber is wat dat betreft ouderwets. Ze hanteren nog dezelfde straffen als die ik had 30 jaar geleden.Dus nablijven en strafregels schrijven, eerder melden of corveedienst.
De regels gelden voor alle kinderen. Dat benadrukken ze bij elke infoavond. En natuurlijk bij IADH kinderen helpen ze meer om aan de regels te houden. Maar ook die moeten zich aan de regels houden. Er is een anti-prikkellokaal. Waar IADH kinderen naar toe kunnen als ze merken dat ze dat nodig hebben. Of dat een docent dat aanraadt. Dat is het kind niet verplicht. Maar als nadat verzoek doorgaan met storend gedrag (zich dus niet aan de regels houdt) krijgen ook IADH kinderen straf. Wat logisch is, in de gewone maatschappij staan ook zij niet boven de wet .
Wij hebben dus speciaal een school gezocht voor zoonlief die meer gelooft in overleg dan straf. En het gekke was zonder de straf kreeg hij steeds meer zelfvertrouwen en zelfacceptatie en ging zijn ADHD een steeds kleinere rol spelen. Nu is het vooral iets waar hij rekening mee moet houden dan iets waar hij zelf een de mensen om hem heen last van hebben. Dat ligt natuurlijk ook aan de leeftijd maar dat stukje positiviteit heeft hem echt geholpen.
Pinokkio schreef op 05-10-2023 om 00:57:
Natuurlijk kun je hier en daar een beetje proberen op te voeden. Maar dingen als steeds vanalles vergeten zijn echt geen opvoedproblemen hoor.
Ik vergeet ook vanalles en dat vergeten an sich is echt wel straf genoeg. Het helpt echter geen zier.
Wat wel helpt (een beetje
Verder denk ik dat het normaal gesproken niet al te moeilijk moet zijn om een klas te beschermen voor ongewenst gedrag van een individu zonder het individu een rotgevoel te geven.
Bij zaken als ADHD ed is het grootste struikelblok vaak het zelfbeeld/ zelfvertrouwen, dat wordt doorgaans vakkundig om zeep geholpen.
Als kinderen vaak dingen vergeten dan zie ik daar een taak voor de ouders. Samen met je kind de avond van te voren de tas inpakken zodat de docent geen kinderen zonder boeken in de klas krijgt. Dan hoeven ze daar niet meer voor te straffen.
Ik denk niet dat veel docenten bewust het zelfvertrouwen van een kind omzeep willen helpen. Hoe moet een docent het ongewenste gedrag aanpakken het is niet moeilijk volgens jou dus vertel. De ouders van nadh kinderen verwachten daarnaast ook nog dat de lesstof behandeld wordt.
Een voldoende geven voor alleen het mee hebben van de juiste spullen vind ik erg ver gaan. Hoe kan een docent fatsoenlijk of überhaupt lesgeven als de helft geen boeken/schrift/pen/geodriehoek/rekenmachine/gymspullen/tekenspullen mee heeft?
Ik vind dat we te makkelijk uitgaan van onkunde. Zeker als gedrag geen consequenties heeft en het gaat om iets waar je toch al geen zin hebt, dan is er toch geen enkele prikkel om wel aan je spullen te denken.
Schrijf dingen op in je agenda. Pak je tas gestructureerd in; rooster langslopen en dan per vak de spullen er in doen.
Als je geen verwachtingen hebt en alles op onkunde afschuift, is dat ook niet goed voor het zelfbeeld van leerlingen. En soms is gedrag nu eenmaal storend voor de groep. Je krijgt echt heel snel precedentwerking.
En in het echte leven kom je ook niet weg met 'ja maar ik heb {diagnose}'. Dat is soms lastig en kan betekenen dat sommige dingen net wat lastiger voor jou zijn dan voor een ander, maar die ander heeft weer andere talenten en dingen waar die moeite mee heeft.
AnnaPollewop schreef op 04-10-2023 om 20:13:
Toen mijn zoon op het VSO zat vertelde hij een keer trots dat hij een 7 voor gym had gekregen. Ik vroeg waarvoor dat was en hij zei “omdat ik mijn gym spullen mee had, en de anderen niet dus die kregen een 5”. Toen ik zei dat het goed was dat hij ze altijd mee had, zei hij dat het eigenlijk toeval was dat hij er die dag wel een keer aan gedacht had.
Ik moest er erg om lachen en was blij dat ik niet voor een 2 HAVO groep vol ADHD en ASS jongens hoef te staan. Enige lankmoedigheid is dan echt wel handig. Tegen onvermogen helpt straf niet zo erg.(Nog afgezien van dat die jongens ook niet allemaal uit perfecte huishoudingen komen, zeker gezien er een erfelijke component is…).
Ik vind dit echt een mooi positief bericht dankjewel daarvoor Annapollewop. Lankmoedigheid is een mooi, niet veel gebruikt woord.
S.ndra schreef op 05-10-2023 om 07:51:
Heeft hij een behandelaar? Ik las ergens ‘we overwegen zelfs medicatie’. Waarom heeft hij die nog niet als er zoveel problemen zijn? Mijn kind heeft adhd en medicatie maakt een wereld van verschil, niet alleen qua concentratie, maar ook in gedrag.
Hij heeft geen behandelaar, ik heb me 4 maanden terug bij CJG gemeld en ben nog steeds niet teruggebeld. Gisteren zelf gebeld hoe het zat met de wachtlijst; ik ben eerstvolgende. Dan pas kan ik een doorverwijzing krijgen. En ik denk dat dat het beste is naar de organisatie die onderzoek heeft gedaan en op ASS uitkwam, die hebben ook een psychiater en begeleiding etc.
Zorgen waren er 4 maanden terug al, maar nu nog erger geworden.
Ik heb altijd gedacht ik wil nooit medicatie voor mijn kind. Inmiddels denk ik dat het op dit moment wel een optie kan zijn. Want als het echt verschil kan maken in zijn gedrag, en bijv zijn concentratie, dan wil ik daar wel met een psychiater over spreken.
Koko67 schreef op 05-10-2023 om 08:40:
[..]
Als je zo met jongeren omgaat geef je ze eigenlijk op. Je neemt ze niet zo serieus.
Nee, waarom? Je kijkt dan juist naar ze en naar wat zij nodig hebben en wat ze wel aan mogelijkheden hebben. Iedereen over één kam scheren, dat is mensen niet serieus nemen.
In het leger is discipline belangrijk. Maar ook zelf beslissingen kunnen nemen als de commando structuur uitvalt. Dat is in het dagelijkse leven niet anders. En je bereikt dat niet door bepaalde jongeren alleen maar in te prenten dat ze alles fout doen en nergens voor deugen.
AnnaPollewop schreef op 05-10-2023 om 07:18:
[..]
Ja, heel naïef, want natuurlijk helpt alleen hard aanpakken, straffen, voor gek zetten? Net zoals een bril niet hoeft, gewoon meer straf geven? En wie niet hoort moet maar voelen ipv een gehoorapparaat?
Discipline is een mooi ding maar bij onvermogen helpt het niet.Routine is wel prima, stress verhogen door veel druk uit te oefenen niet. Weet je wat ook belangrijk is om kinderen te leren? Empathie en compassie.
Wat staat alles weer lekker zwart-wit tegenover elkaar.
Mevrouw75 schreef op 05-10-2023 om 12:56:
[..]
Wat staat alles weer lekker zwart-wit tegenover elkaar.
Want compassie bieden is extreem?
Prachtwacht schreef op 05-10-2023 om 11:33:
[..]
Ik vind dit echt een mooi positief bericht dankjewel daarvoor Annapollewop. Lankmoedigheid is een mooi, niet veel gebruikt woord.
[..]
Hij heeft geen behandelaar, ik heb me 4 maanden terug bij CJG gemeld en ben nog steeds niet teruggebeld. Gisteren zelf gebeld hoe het zat met de wachtlijst; ik ben eerstvolgende. Dan pas kan ik een doorverwijzing krijgen. En ik denk dat dat het beste is naar de organisatie die onderzoek heeft gedaan en op ASS uitkwam, die hebben ook een psychiater en begeleiding etc.
Zorgen waren er 4 maanden terug al, maar nu nog erger geworden.Ik heb altijd gedacht ik wil nooit medicatie voor mijn kind. Inmiddels denk ik dat het op dit moment wel een optie kan zijn. Want als het echt verschil kan maken in zijn gedrag, en bijv zijn concentratie, dan wil ik daar wel met een psychiater over spreken.
De huisarts mag ook direct doorverwijzen naar jeugd GGZ. Al hebben gemeenten dat liever niet omdat ze dan vinden dat ze niet genoeg controle hebben.
AnnaPollewop schreef op 05-10-2023 om 13:04:
[..]
Want compassie bieden is extreem?
Nee. Maar met compassie alleen los je het probleem niet op.
Erkennen dat iets niet lukt is stap één. Stap twee is dan samen bekijken hoe het wél kan.
AnnaPollewop schreef op 05-10-2023 om 13:04:
[..]
Want compassie bieden is extreem?
Nee, je kunt compassie niet recht tegenover strafregels schrijven zetten.
MamaE schreef op 05-10-2023 om 13:13:
[..]
Nee. Maar met compassie alleen los je het probleem niet op.
Erkennen dat iets niet lukt is stap één. Stap twee is dan samen bekijken hoe het wél kan.
Maar dat gaat dus niet lukken met straf. Dus dan zoek je een andere oplossing die voor iedereen werkbaar is.
Daglichtlamp schreef op 05-10-2023 om 13:08:
[..]
De huisarts mag ook direct doorverwijzen naar jeugd GGZ. Al hebben gemeenten dat liever niet omdat ze dan vinden dat ze niet genoeg controle hebben.
Ja, ik weet het maar mijn huisarts deed al heel erg moeilijk om mijn zoon door te verwijzen naar een revalidatiecentrum om te kijken hoe het nu met zijn dyspraxie er voor staat.
