Sleeplezen

Google

www.sleeplezen.nl is de website en de eerste licentiehouder op die op deze website wordt genoemd (en die het misschien wel verzonnen heeft) heeft hier op OOL al zeer uitgebreid reclame voor zichzelf gemaakt. Hij weigerde alleen prijzen te noemen en op zijn website zag ik ze ook niet direct terug
Ik vond en vind het niet overtuigend. Het enige dat ze als interventie noemen is niet corrigeren en positief benaderen. Het lijkt mij een open deur en niet iets om licenties in uit te delen, maar misschien is dit voor sommige mensen een enorme eye-opener
Ik geloof niet dat dit je zoon gaat behoeden tegen de teleurstelling dat hij zijn bijdehante zus niet kan bijbenen. Maar als je geld kwijt wilt kun je het allicht proberen.
Ik ben behoorlijk cynisch over de zoveelste veelbelovende wondermethode die ik zie langskomen, terwijl leren lezen toch vooral bestaat uit lezen en sommige kinderen moeten (heel veel) meer lezen dan anderen om het te leren.
Inderdaad ik heb er geen ervaring mee. Ik hou mijn centen in mijn zak en na genoeg leeskilometers en heel veel liefde leren mijn kinderen alsnog lezen.

Sleeplezen geen onzin

Josephine, Sleeplezen is onderzocht door de Universiteit van Groningen en er is wel degelijk positief resultaat van te verwachten.

Ik heb geen licentie . In het verleden wel informatie opgevraagd en het kwam op mij over als betrouwbaar.

Dichter bij taal

Josephine:"Ik ben behoorlijk cynisch over de zoveelste veelbelovende wondermethode "
Dat is terecht. Slecht lezen is een bodemloze markt waar gretig in gedoken wordt. Maar Sleeplezen is juist de enige nieuwkomer die degelijk onderzocht is.
Josephine:"Het enige dat ze als interventie noemen is niet corrigeren en positief benaderen."
Dat is niet waar. Het bepalen van het leestempo is die andere belangrijke pijler. Maar het is inderdaad heel eenvoudig. De beste oplossingen zijn vaak eenvoudig. Wat de methode bijzonder maakt is de tegenstelling van de strategie met de methodiek die in de klas wordt gebruikt.
In de klas wordt de gedachte gebruikt dat de kinderen eerst de stukjes (hakken) moeten leren lezen om daarna tot het geheel te komen (plakken). Sleeplezen werkt (grofweg) omgekeerd. Eerst lezen (alleklankenaanelkaaropminimaalspreektempo) en daarvan de woorden herkennen. Dat werkt ook en voor hardnekkige hakkers zelfs beter dan de gangbare leesmethode (dat is onderzocht door de Rug).
Ik (geen licentiehouder) durf de stelling aan dat het soweiso beter werkt. Het lijkt namelijk meer op wat kinderen al kunnen (praten) en op wat ook traditioneel getrainde lezers later doen (nieuwe woorden lezen, andere taal lezen).
Het zit dichter bij taal.
Groet,
Miriam Lavell

Principe zelf ontwikkelen

In aanvulling. Er zijn diverse leesmethodes op de markt van verschillende uitgevers (commerciële aanbieders). Zie ook http://taalschrift.org/reportage/001942.html
Toch gaan al die leesmethodes uit van dezelfde basis. De leestheorie die stelt dat er eerst gehakt geleerd moet worden en daarna pas geplakt.
Sleeplezen hanteert een andere basis en ook die kent al verschillende verschijningsvormen. Een vertrouwde vind je bijvoorbeeld hier http://www.tapu.nl/kk_400011.html.
De basis: Wat nodig is om te kunnen lezen is weten welke letter(combinatie) welke klank vertegenwoordigt.
Die klanken combineer je tot het woord.
Op dat basisprincipe rust geen licentie. Je mag daar zelf mee aan de slag.
Groet,
Miriam Lavell

Begrijp ik het nou goed?

Maar gaat hier om een kind in groep 3 die nog hakt en plakt. Dat is toch heel normaal. Dat zusje wel al goed leest en een zonnetje is is heel fijn voor haar maar dat is een uitzondering. Volgens mij lezen de meeste kinderen nog hakkend en plakkend. Ik heb vorig jaar aan duo lezen in groep 3 gedaan en het gehak en geplak was volkomen normaal. Mijn eigen zoontje was een drama met lezen. Tot het kwartje viel en zonder dat wij overdreven geoefend hebben ging hij opeens als een speer. Hij zit nu in groep 4 en leest AVI 8. Dus geduld. Natuurlijk kan je allerlei oefen methodieken gaan proberen maar de meeste 7 jarigen vinden oefenen nou niet echt leuk en lezen leren ze allemaal (de een alleen iets sneller dan de ander).

Nasha

Ik weet niet precies hoe sleeplezen werkt, maar ik lees wel met kinderen op school. Daar was ook een jongetje die heel spellend las en daarna dan steeds het woord in het geheel las, dus alles dubbel a.h.w. Ik kreeg van de juf toen het advies om samen met hem te lezen, dus tegelijkertijd steeds hetzelfde woord, zodat hij mijn (lage) tempo bij kon houden. Ik moet zeggen dat het goed hielp want algauw las hij niet meer spellend.

Even voor het beeld

zoon leest waarschijnlijk nog best op niveau, ik hoor geen problemen van juf....Hij vindt het zelf echter niet prettig dat hij minder goed leest....en zus is echt niet te beroerd om het hem nog extra in te wrijven....onze taak om daar natuurlijk begeleiding in te geven en zus duidelijk te maken dat dat bijzonder onaardig van haar is.... )
Plus zoon aan te geven dat hij andere talenten heeft, zoals rekenen, daar is hij weer heel goed in.....

Hoe dan ook, een steuntje in de rug kan nooit kwaad en als we hem dan met sleeplezen een handje kunnen helpen....

Hij leest echt nog heel hakkend en plakkend....Hij herkent zelfs niet meteen woorden die hij eigenlijk al zou moeten kennen....

Niks mis mee

Er is helemaal niets mis mee om je zoon de basis van het sleeplezen bij te brengen, Nasha. Of hij nou een probleemlezer is of niet, dat maakt helemaal niet uit.
Ik ben dus ook met deze methode aan de slag gegaan, en heb al mijn geld in mijn zak gehouden. Want ik heb gewoon de basisprincipes van die site afgeplukt. In één zomervakantie was mijn hakker/plakker van het gehakkel verlost. Simpelweg door het tempo aan te geven waarop hij moest lezen en hem de letters te laten verklanken in plaats van te laten spellen. Dus niet "letters" = el e tuh tuh e ruh s, maar lll-e-t-t-e-r-s, als je begrijpt wat ik bedoel.

Wat ik er van begrijp

is dat je dus inderdaad rrrrroooooooossssss moet gaan leren zeggen ipv van r oo s zoals zoon het nu doet, zodat je bij uitspreken al een geheel woord hoort. Klopt dat een beetje?

Yep

Helemaal goed begrepen! Dat is dus sssssllleeeeppppennn met de woorden/letters. Je plakt ze gewoon aan elkaar.

Ah ik snap het!

Ik wilde me al in gaan lezen in sleeplezen, maar als ik het zo hoor verschilt het niet van wat kinderen hier al leren. Er wordt hier niet echt gehakt en geplakt, er wordt al snel 'gesleept'. En de kinderen leren hoogfrequente hele woorden automatiseren, omdat de orthografie van het Engels zo lastig is.
Jammer dan, ik zou wel een wondermethode willen vinden voor onze dyslectische zoon.
Jose

Rrroaaaaarrrr

Nasha:"is dat je dus inderdaad rrrrroooooooossssss moet gaan leren zeggen ipv van r oo s zoals zoon het nu doet"
Eh... dat is de volgende tussenstap in de gangbare leesmethode. Als je dat bereikt heb je dus al voortgang geboekt. Maar sleeplezen slaat ook die stap over en zit nog dichter bij de taal zoals die is.
rrrooossss lezen is misschien knap, maar wel raar (heel rrroaaarrr met dank aan Jiskefet) en niet herkenbaar als gewone taal voor kinderen. Het doet alsof lezen een andere taal is dan praten.
Bij sleeplezen bepaalt de begeleider het tempo zo dat de lezer niet kan blijven hangen bij letters of klanken, maarjuistdatdeklankenineengewoonpraattempoaanelkaargeregenzijn.
Jij leest hardop en bepaalt het tempo (bijwijzen met de pen), kind volgt met de ogen de pen en de klanken en verklankt in dat tempo de klanken.
Voorzover dat lukt. Jij leest gewoon door, kind haakt aan waar dat lukt. En dat lukt steeds beter.
Je kunt dat proberen, maar als je dat niet lukt op precies die manier dan is er geen man overboord. Lezen met je kind is sowieso goed. En van r-oo-s naar rrrroooossss gaan in de gangbare theorie een verbetering.
Groet,
Miriam Lavell

Radend lezen werkt beter

Jose:"Ik wilde me al in gaan lezen in sleeplezen, maar als ik het zo hoor verschilt het niet van wat kinderen hier al leren."
De manier waarop Guinevere het toepast is een al bekende tussenstap in de gangbare leesmethodes. Inderdaad, dat doen ze al op school.
Sleeplezen maakt die tussenstap niet. Ik weet eigenlijk niet of er al effecten gemeten zijn met het Engels. Maar ik kan me eigenlijk alleen maar voorstellen dat het ook daar, eigenlijk misschien wel juist daar, heel goed zou moeten werken.
De gangbare leestheorie leert kinderen eerst letters en dan klankechte klanken te verwoorden. Maar daarmee kun je helemaal niet lezen. Zeker niet in het Engels, want die taal is waanzinning inconsequent.
Tegelijkertijd kunnen die kinderen allemaal praten. Hou je de leesinstructie dicht bij de werkelijke taal, dan wordt de koppeling makkelijker.
Zie ook http://www.balansdigitaal.nl/sitemanager.asp?nieuws=29439
De gangbare leestheorie leert kinderen heel rigide klankechte letters en woorddelen aan en volgt ze heel precies. Ze mogen absoluut niet raden.
Maar voor een niet klankecht geschreven taal als Engels is dat raden juist noodzakelijk.
Ze moeten juist leren in de lettercombinaties 'taal' te herkennen en _niet_ stil te staan bij woorddelen, maar die juist te negeren daar waar ze inconsequent zijn.
Groet,
Miriam Lavell

Pelle

nee, dat heb ik inderdaad ook nog niet geprobeerd, dat kan ook nog....

Miriam

ik begin het geloof ik langzaam te snappen....ik pak dus een eenvoudig boekje en ga dan langzaam lezen, zoon naast me en ik wijs aan waar ik ben. De bedoeling is dan dat hij met mij mee hardop gaat lezen? Endangeenlossewoordenmaken maar achter elkaar door lezen?

Uitvoeringsdetails

Nasha:"ik pak dus een eenvoudig boekje en ga dan langzaam lezen"
Nou ja, langzaam.
Ik heb zelf nooit een cursus gedaan dus ik ken de uitvoeringsdetails niet precies. Maar eigenlijk maakt dat ook niet uit. Je hoeft niet per se te streven naar Sleeplezen zoals dat precies omschreven is. Je hoeft voor jezelf geen licentie te halen. Je kunt je beperken tot het gebruiken van de andere uitgangspunten die eraan ten grondslag liggen en die zelf uitwerken.
Als je het vereenvoudigen van het leesproces als uitgangspunt neemt, dichter bij taal, bij het spreken wat kinderen al kunnen, dan sla je 'langzaam' als tussenstap over. Denk aan het leren praten van je kinderen. Je praat gewoon tegen dat kind. Niet extra langzaam omdat praten nog zo moeilijk is.
Je leest meteen al zo snel als gewoon praten gaat. Langzaam praten gaat ten koste van de begrijpelijkheid van het praten. Langzaam hardop lezen doet dat ook.
Tegelijkertijd gaat het wel om technisch lezen. Niet om mooi lezen. Intonatie hoeft dus niet.
Je neemt een leuk tekstje (dat vanzelfsprekend aansluit bij wat je zoon leuk vindt) en legt je zoon uit wat je gaat doen. Jegaathettekstjelezenopeenpraattempozonderintonatieenspatiesenpunten. Het enige wat zoon moet doen is met je meelezen, volg de pen en de klanken verwoorden die hij ziet. Niet nadenken, gewoon doen. Jij begint en waar hij kan doet hij mee. Delosseklankenkomendoorhettempovanzelfaanelkaar.
Groet,
Miriam Lavell

Nou moe!

Vanavond voor het slapen gaan, zoon weet niet goed wat hij kan doen. Ik zeg, zullen we samen een boekje lezen? (mijn kans dacht ik!)....dat was goed....heb een vrij eenvoudig boek gepakt en we zijn samen begonnen.....iklasinderdaaddewoordenzo en zoon las met me mee....na 3 bladzijden zei hij, nu wil ik zelf. Ik zei, da's goed....ik bleef met mijn vinger de zin aflopen en zoon las! Zonder hakken, zonder plakken! Alsof hij de afgelopen maanden gedacht heeft dat het hakken en plakken erbij hoorde.....En nu door heeft hoe het echt moet.....ik sta paf, werkelijk....

Gewoon doen

Beemer:"wordt het dan niet lastig voor het kind om het verhaal te volgen? Om het leuk te houden? En lees je dan bijvoorbeeld ook één in plaats van een (un)? "
Mooi voorlezen is een toneelstukje. Als je het uitgangspunt 'lezen is als praten' neemt, dan is het geen toneelstukje. Praten doe je ook zonder spaties. Er is wel intonatie, maar voor mooi lezen gooi je er nog een schepje bovenop. Ik zou dat niet doen. Leeszonderspatiesgewoonzoalsjepraat. Je leest dus één in plaats van un, want dat zeg je ook waar dat moet.
Maar: Sleeplezen is bedacht voor dyslectische kinderen die al wat ouder zijn en die inmiddels al hun plezier en zelfvertrouwen in het lezen zijn kwijtgeraakt.
Ik denk dat er voor hen juist op het punt van 'leuk houden' veel hogere eisen liggen. Ik denk ook dat je de instructie die daar nodig is, niet moet verwarren met wat je zelf thuis kunt doen met een beginnende lezer. Ik ben er zelfs van overtuigd dat je bij dat soort grote, langdurige en hardnekkige leesproblemen, gewoon naar een specialist/licentiehouder moet.
Voor je eigen ge-doe-het-zelf met je eigen beginnende lezer heb je naar mijn idee genoeg aan de basisprincipes. Je houdt de instructie supereenvoudig en zeer dicht bij taal, bij praten, precies zoals je je kind hebt leren praten.
Daarvoor hoef je zelf als ouder dus geen mooi-lezer te zijn. Maar als je dat van nature wel bent, dan is dat jouw 'gewoon doen'. Je hoeft het er niet om te laten. Je doet wat je gewoon bent.
Beemer:"Zoon gaat hier nu eindelijk wat woorden herkennen dus ik wil dit ook thuis gaan proberen. Zonder er nadruk op te leggen dat hij moet leren want dan haakt hij gelijk af. "
Gewoon doen. Je mag elk boekje lezen dat hij leuk vindt. Je hoeft niet speciaal op niveau te letten. Dat doe je met praten ook niet (dat wordt zelfs sterk afgeraden). Boekjes boven het AVI-niveau zijn dus goed (wat mij betreft zelfs beter, waant de taal is beter, niet krampachtig in klankechte woorden). Jij leest zoals je leest in je gewone doen hardop en jij bepaalt het tempo en wijst bij.
Kind hoeft niet mee te doen, dus je blijft niet hangen om kind erbij te trekken. Ook niet als ie voorzichtig mee probeert te doen maar de kadans nog niet kan vatten.
Je doet gewoon. En zodra kind de kadans wel kan vatten, doet ie mee.
Je kunt dit voordoen combineren met voorlezen, maar het is natuurlijk geen vervanging van voorlezen. Ook als kind de kadans wel kan vatten en dus vanzelf leert lezen, dan blijf je voorlezen.
Groet,
Miriam Lavell

Conditioneren

Nasha:"Alsof hij de afgelopen maanden gedacht heeft dat het hakken en plakken erbij hoorde..."
Dat denk ik ja. Leren lezen op school maakt gebruik van conditioneertechnieken. Juist door het rigide model, het altijd hetzelfde met dezelfde soort woorden. Er absoluut niet van af mogen wijken.
Ik denk dat heel veel kinderen daarvan in een soort leeskramp raken die ze krampachtig leert leesstotteren als een voorwaardelijk reflex. Ze kunnen het niet meer loslaten. Wat dyslectie precies is weet ik niet, maar stel je voor dat een kind op die manier leert leesstotteren en tegelijkertijd wat moeite heeft om met de ogen de regel te blijven volgen. Dat is vlek op vlek waar je nog maar moeilijk uit komt.
Het is mogelijk dat jouw kind het leesstotteren in een klap kwijt is (hij kon het wel, maar snapte de de bedoeling niet). Maar het is ook mogelijk (misschien zelfs waarschijnlijker) dat hij nog blijft hangen af en toe, of dat hij op school als in een voorwaardelijk reflex weer in rrr-ooo-sss schiet.
Maak je daar niet druk om. Lees gewoon lekker door met hem. Laat hem de boekjes kiezen die hij met jou wil lezen. Leuke boekjes met leuke verhaaltjes. Juist niet per se klankechte boekjes. Jij leest, jij bepaalt het tempo en hij doet mee als hij wil. Je doet hem het lezen voor. Dat voorbeeld doet volgen, ook als hij geen zin heeft om mee te lezen.
Groet,
Miriam Lavell

Ja!

geconditoneerd, dat lijkt de juiste term te zijn! We gaan gewoon door met oefenen en hopen dat het kwartje ook op school is gevallen. Ik zal overigens wel met juf hierover babbelen....er is een vermoeden van ASS bij zoon2, GGZ kon hier echter nu nog niet 100% zekerheid in geven, maar daar zou dit dan wel in passen....rigide vasthouden aan het bekende.....En dan kan juf ook op school op deze manier met hem oefenen, mocht hij daar weer in de oude vorm schieten!

Wat doet sleeplezen ...

met kinderen die juist zeer radend lezen, en fout op fout maken?
Kinderen die heel graag vanuit de inhoud van de tekst lezen, die gebruik maken van contextinformatie en plaatjes omdat het klank-voor-klank lezen te moeilijk voor ze is?
Is het dan toch geen zaak om het tempo te vertragen?

Weet iemand dit?

Groet,

Judith

Niet langzaam

Judith, langzaam klank voor klank lezen is moeilijker. Je raakt er de draad van kwijt. De strategie van Sleeplezen biedt kinderen de randvoorwaaden om wel klank voor klank te lezen. De pen, het tempo en de stimulans van de begeleider. Het hoe en wat luistert voor kinderen met echte leesproblemen nou. Als het je zelf niet lukt om daar uit te komen, dan is het zaak om specialistische hulp in te roepen.
Groet,
Miriam Lavell