Schoolverzuim
Hoi allemaal,
Er is een probleempje waar ik al een tijdje mee zit. Eigenlijk te zot voor woorden dat ik ermee zit aangezien het niet over mijn kind gaat. En ik vind het erg moeilijk om dit aan te kaarten.
Een 'kennis/bekende' brengt haar kind al jaren alleen naar school wanneer ze zelf op tijd wakker kan worden. Ze kan heel vaak dus niet in de ochtend wakker worden, dus houd ze haar zoontje gewoon thuis. En dit komt heel vaak voor: zo'n 3x in de week. Ooit belde ik toen ik sochtends (rond 11 uur) spontaan aan om een kopje koffie bij haar te doen. Haar zoontje deed de deur open met een zak chips in z'n hand. Hij was weer niet naar school gebracht, en zijn moeder lag nog steeds te slapen. Ik heb hem geadviseerd om de deur niet meer open te doen (want straks doet hij voor een onbekende open).
Soms blijft de moeder bij een vriendin slapen op een doordeweekse dag waardoor het jongetje niet naar school gebracht kan worden.
Maar nu zie ik duidelijk een grote achterstand bij dit kindje ontstaan (geen vrienden, taalachterstand, kan alles maar moeilijk volgen, snapt aanwijzingen niet).
Het jongetje is 6 jaar en kan dus nog niet zelfstandig alles doen om vervolgens alleen naar school te gaan.
Weet iemand wat een reden kan zijn waarom school niet ingrijpt? Dit is namelijk al sinds de kleuterklas aan de gang.
...
Bloemetje, ik weet inderdaad niet of er wat aan word gedaan. Maar aangezien de moeder nog steeds doorgaat met dit gedrag, ga ik er maar vanuit dat er niets is gedaan door school. Pure aanname van mij dus. Dat was mijn punt in eerste instantie ook: hoe kan zoiets al een aantal jaartjes doorgaan zonder dat zij zich er iets van aantrekt?
Bal, dat kan ik niet. Daarom ben ik blij dat ik anoniem kan blijven op dit forum. Hoop ergens op antwoorden/ervaringen van anderen.
Gee
"Maar aangezien de moeder nog steeds doorgaat met dit gedrag, ga ik er maar vanuit dat er niets is gedaan door school."
Ik weet het natuurlijk ook niet, maar ik vind dat je die conclusie niet kan trekken. Want hoe zuur het ook is, een school kan de situatie ook niet zomaar veranderen. Leerkrachten hebben meestal een redelijk beeld van de thuissituatie van kinderen. Ik ga er dan ook eigenlijk wel vanuit dat school weet dat er het nodige speelt in dit gezin. De vraag is: wat dan? Welke middelen heb je als school? Ik denk eerlijk gezegd dat die beperkt zijn. De directeur gaat niet ;s ochtends hoogstpersoonlijk moeder wakker maken en kind meesleuren naar school. Natuurlijk niet. Ze zouden een melding kunnen doen bij de leerplichtambtenaar. Misschien hebben ze dat al gedaan. Je schrijft over 'een paar jaar', maar kind is pas 6. En dus pas kort leerplichtig. Een vierjarige hoeft niet naar school en een vijfjarige maar een beperkt aantal uren.
Ik weet ook niet wat een school zou moeten of kunnen doen. Het klinkt als een heel trieste situatie. Het lastige in NL bij allerhande meldingen (bij AMK ofzo) dat het vaak niet de hulp oplevert die nodig is.
niet alleen hulp voor kind
Waarom is die moeder niet wakker en blijkbaar niet goed in staat het kind op te voeden? Wat steekt hierachter? Ziekte, depressie, verslaving, wanhoop, verdriet, onmacht, moedeloosheid?
Ik vind het verschrikkelijk triest. Voor het kind, maar ook voor de moeder. Dit is vast niet wat zij voor ogen had toen ze moeder ging worden.
Ik hoop dat er een mogelijkheid is om kind én moeder te kunnen helpen.
....
De moeder is heel vroeger weleens depressief geweest. Dat was echt heel vroeger, en toen kende ik haar dus nog niet, maar ze heeft het er weleens over. Ze verteld ook dat ze destijds veel was afgevallen. Bij depressieve mensen denk ik aan mensen die bijvoorbeeld het leven niet meer zien zitten en die niet meer uit bed willen komen. Maar dit zie ik nu helemaal niet bij de moeder. Ze slaapt uit, en gaat tegen de middag naar vriendinnen toe. Wel is ze nu weer veel afgevallen.
Ik kan me vergissen. Misschien heeft ze wel een vorm van depressie die zich anders uit dan dat ik me voorstel. Het kan dus zomaar.
Gee
Je bent geen psycholoog dus je kunt geen conclusies trekken.
Tegelijkertijd ben ik erg huiverig voor het opentrekken van een blik hulpverleners. Die kijken vooral naar het kind, en dat begrijp ik... Maar moeder kan ook wel wat hulp gebruiken. En dat is nou net het probleem in de hulpverlening.
ik kan je geen advies geven. Behalve: als jij je het lot van het kind zo aantrekt, bedenk dan ook dat de moeder ook niet bepaald te benijden is.
Lastige situatie, hoe dan ook.
Apart
Apart beeld van een depressie als ik eerlijk ben. Beetje uit de film.
Ik zou het in de gaten houden, kijken of je op een andere manier kunt helpen. De moeder helpen het kind te helpen. En als je dat logischerwijs teveel zou zijn dan moet je je zonder oordelen terugtrekken.
