scholierentegemoetkoming

Nu echt de laatste keer

Ik heb niet gezegd dat het meteen dezelfde maand stopte. T/m augustus krijg je het gewoon, maar het stopte wel voordat hij aan de nieuwe opleiding begon. Maar dat ontzettende belerende toontje van je, kun je echt beter afleren.

en vanaf september studievoorschot

Dus dat is gewoon aansluitend.

eerste van de maand?

Zoon wordt in oktober 18. Zit dan in 6vwo. Ofwel, wij moeten ook 'overbruggen' tot zijn studiefinanciering in gaat. Hij wil gaan studeren na zijn eindexamen.
Ik heb me al verdiept in tegemoetkoming en zorgtoeslag. Wat ik alleen niet zeker weet; als hij in de loop van oktober 18 wordt, vragen we dan aan met ingang van 1 oktober of 1 november?
En hoever van te voren moeten cq kunnen we dat aanvragen?

P.s. ik doe niet aan (online) ruzies en gekibbel

Ik begrijp sommige mensen werkelijk niet

Vooral niet degene die zeggen dat hun kind prima met geld om kan gaan. Waarom zou je dan als ouders nog de zorgverzekering/mobiele telefoon/kleedgeld/zakgeld betalen zodra het kind 18 wordt?

Kan iemand mij dat uitleggen?

@Zonnebloem: op de site staat dat het ingaat in het kwartaal nadat je 18 wordt. Dat zou dus betekenen dat de tegemoetkoming bij jullie zoon vanaf 1 jan is. Tot dit tijd is er de kinderbijslag.

Niets op tegen om dat nu alvast aan te vragen, dan kan hij dat niet meer vergeten. Zorgtoeslag krijg je met ingang van de eerste van de maand waarna je achttien bent geworden (1 november dus). Pas dan moet hij zichzelf verzekeren.

Tegemoetkoming scholieren gaat per kwartaal. Daar heeft hij dus recht op vanaf 1 januari. (daarvoor krijgen jullie nog kinderbijslag).

Lastig

Hier was het de bedoeling dat dochter vanaf haar 18e alles zelf gaat betalen van evt toelagen, zorgtoeslag en bijdrage ouders. Het lastige is voor haar om overzicht te houden van wat ze 'vrij' kan besteden. Ze was gewend aan 65 euro per maand zak- en kleedgeld en dat ging altijd schoon op (kind heeft stapels ongelezen boeken en 150 potjes nagellak). Nu staat er elke maand een enorm bedrag op haar rekening en ik zeg iedere keer dat ze moet zorgen dat er 1 oktober in ieder geval 400 euro is voor de eerste termijn collegegeld. Vervolgens vallen er wel iedere keer pakjes van bol.com op de mat, maar opmerkingen van mij leveren vooral rollende ogen op De eerste discussie over wat wel of niet betaald moet worden en door wie dan, hebben we ook al gehad (opladen OV-chip voor winkelen in Amsterdam - lijkt me een no brainer, maar goed).
Zelf weet ik ook niet zo goed hoe je dat overzicht houdt. Hoe doen jullie kinderen dat? Hebben ze een aparte 'verbrasrekening' of gaat de reservering voor collegegeld via de spaarrekening, of nog een andere manier?

Veiligheid ingebouwd

Ik had met mijn ex afgesproken dat we beide de helft van haar 'gat in de begroting' zouden opvullen. Ex maakt maandelijks zijn bijdrage over, maar ik maar een klein deel (haar oude 'zakgeld'). De rest houd ik achter de hand voor het geval er straks dus niet voldoende op haar rekening staat voor het collegegeld en boeken. Liever zo dan dat ze gezellig honderden euro's verbrast en ik dan alsnog weldoener moet spelen.
Ik ga eens kijken of je bij ABN AMRO ook van die potjes kunt maken. Ze heeft nu een grote spaarrekening waarop gespaard is vanaf haar geboorte, misschien anders er nog een bij voor korte termijn sparen.
Zelf doe ik altijd maar wat. Ik geef niet veel uit, spaar automatisch en soms boek ik nog wat over als er structureel 'te veel' op mijn betaalrekening staat. Dat zal vanaf dit jaar waarschijnlijk niet meer gebeuren met alle gestegen kosten en wegvallen van kinderbijslag en alimentatie.

Of,

Je kan haar aanleren een overzicht op excel bij te houden zoat ze ziet hoeveel ze in de loop der maanden uitgeeft en over houdt. Hoeveel rijlessen ze al betaald heeft en hoeveel ze uitgeeft aan uitgaan.

Paddington

Waarom doen mensen de dingen zoals ze doen (bv het betalen van dingen voor een kind nadat het 18 is geworden)?
Misschien omdat er niet één manier van doen de beste is? En omdat je kijkt naar de situatie in z'n geheel en dan met elkaar besluit dat het nu het handigst of best is om het op die ene manier te doen en niet op die andere?

Aagje

Of,

Ze start met een excel-file zodat ze een goed overzicht heeft op wat ze uitgeeft en welke kosten ( rijles) nog volgen. Met een ecxel-file krijg je op je netvlies te zien waar je je geld aan uitgeeft en wordt je eerder gewaarschuwd voor slordig beheer dan wanneer je je zelf wilt bescherming dmv diverse potjes of rekeningen.
Alleen leren bijhouden, maar goede basis voor later.

Oeps toch dubbel

---

@Aagje

Maar hoe weet je dan echt zeker of je kind het kan?

Natuurlijk zijn er kinderen die het (nog) niet kunnen, maar daarvan zeg je dan als ouders niet dat je kind goed met geld om kan gaan. Dan geef je toch gewoon aan dat het kind het nog niet kan?

Sorry hoor, maar ik snap het echt niet. Stel je kind kan prima alleen naar school fietsen, maar mama fietst nog elke dag mee, ondanks dat het voor haar heel lastig is. Ze komt dan bijvoorbeeld elke dag te laat op haar werk. Dan kies je er als moeder toch ook voor om kind alleen te laten fietsen?
In het geval van geld en 18 worden. Er wordt gezegd: mijn kind kan het heel goed. Maar de ouders blijven van alles en nog wat betalen, ondanks dat ze eigenlijk het geld er niet voor hebben. Dat begrijp ik niet.

Alleen de uitleg dat er andere manieren zijn heb ik niet veel aan. Ik snap het gewoon echt niet.

Daarbij komt bij het een 18 jarige zijn het niet meer de ouders die de zaken met de overheid moeten regelen voor het kind, maar is het kind juist degene die het zelf moet doen.

Paddington

Als je niet zo veroordelend zou klinken, had ik je best uit willen leggen waarom ik weet dat mijn dochter prima met geld kan omgaan en dat ook werkelijk doet. Nu volsta ik met te zeggen: omdat ik dat nu eenmaal weet.

Aagje

Pryne

voor de jongste wellicht handig om nu al te beginnen met het bijhouden van de uitgaven in een exel.

Die van mij krijgt kleedgeld en dat potje beheert ze (nou ja we) in een exel file. Daar moet dan hetzelfde op staan als ze op haar rekening heeft staan.

Straks zal ze daar aangekoppeld 1 of meerdere reserveringsrekeningen krijgen. Niet geblokkeerde spaarrekeningen waar ze dan net als ik zelf bedragen die je 1x per jaar moet betalen op spaart. Dat zodra haar 'salaris'(kleedgeld en zakgeld) is gestort. Dat kun je dan weer automatisch instellen. Het pay-yourself-first principe.

Tot haar 18 gaan we dat steeds verder uitbreiden en dan mag ze het zelf doen.

@Aagje

Het is niet veroordelend bedoeld. Ik begrijp het gewoon weg niet.

Agenda

Dochter houdt haar kosten bij in haar agenda. Met een takenlijstje voor aanvragen (DUO bijvoorbeeld) en een datum voor controle of geld overgemaakt of teruggestort is. Daarnaast een apart hoekje in haar boekenkast met een paar mapjes met correspondentie en overzichten.
Begin van elke maand kijkt ze in haar agenda, maakt geld over voor de zorgverzekering en doet haar zaken. En kijkt of er nog iets moet in de maand waar ze op moet letten.
Hetzelfde moment dat ze beoordeelt of ze nog genoeg medicatie heeft of moet bijbestellen wat ze nu ook zelf doet.
Geld staat op haar spaarrekening en een beperkt bedrag maakt ze over als ze inkopen gaat doen.
Soms vraagt ze of ik even mee wil kijken.

Maar waarom

je begrijpen waarom mensen het anders doen dan wat jij in jouw situatie goed vindt?

En ik vind het wel veroordelend klinken als je vraagt hoe ik dan wel echt zeker kan weten of ze met geld kan omgaan. Alsof ik dat zomaar zeg en niet vanuit een lange ervaring waarin wij gezien hebben dat kind prima met geld kan omgaan.
Ik denk trouwens ook dat je een verkeerde conclusie trekt als ik zeg dat ze aan ons haar scholierentegemoetkoming en zorgtoeslag overmaakt en dat wij haar vaste lasten betalen. Jij lijkt dat te interpreteren als dat ze nooit iets zelf hoeft te betalen. Maar dat is niet zo. Dat zeg ik ook nergens.

Maar ik wil je wel vertellen waarom ik weet dat dochter goed met geld kan omgaan.
Omdat het dus helemaal niet zo is dat ze nooit dingen zelf hoeft te betalen. Ze krijgt al jaren zakgeld waarvan ze bepaalde dingen moet betalen. Ze krijgt al jaren kleedgeld waarmee ze haar hele garderobe moet bijhouden. En dat lukt haar prima. Ze werkt erbij maar gooit het geld niet over de balk.
Ze kan sparen als het nodig is, uitgeven wanneer dat nodig is. Denkt na over aankopen en wanneer ze die doet. Stelt ze uit als ze dat mogelijk vindt. Wil soms een in onze ogen onnodig dure uitgave doen, maar ze doet 'm alleen als ze dat kan. Kon van haar zelfverdiende geld op vakantie en regelde dat allemaal zelf. Ze gaat studeren en kan ook haar collegeld op tafel leggen als het moet. Waarschijnlijk betalen wij dat trouwens.

Ik vind dus ook niet dat je alleen met geld leert omgaan als je per se alles zelf moet betalen. Wij betalen een aantal dingen voor de kinderen omdat we dat kunnen. Rijbewijs hebben we daar sinds kort aan toegevoegd. Het moet niet maar het kan en dat geef ik dan graag mee.
Op dit moment hebben we de regeling met de zorgtoeslag en de scholierentegemoetkoming zoals ik omschreef. Omdat we dat nu handig vinden. Als ze gaat studeren, maken we nieuwe afspraken.

Zoals ik al zei, ik denk dus dat goed met geld omgaan niet vooral te maken heeft met alles wat jezelf moet betalen.
Mijn ouders betaalden veel voor mij en best lang ook. Toch heb ik heel goed met geld leren omgaan. Veel beter dan mijn man die wel van alles zelf moest betalen.
Ik denk dat er een verschil doordat mijn man en ik een erg verschillend karakter hebben èn doordat we een ander voorbeeld hadden. Mijn ouders betaalden dan wel veel voor mij in de zin dat ik geen lening hoefde af te sluiten of hoefde te werken, maar ik kon prima leven van minder dan fl. 50,- per week en daarvan nog wat sparen zodat ik voor mijn studieboeken niet altijd hoefde aan te kloppen. En ik zag dat mijn ouders erg spaarzaam waren maar ook konden uitgeven. Bij mijn man was dat heel anders. Daar gaven ze veel makkelijker geld uit, ook als dat er eigenlijk niet was.

Snap je nu een beetje beter wat ik bedoel?

Aagje

paddington

waarom moet het per se met 18?
kan het misschien ook met 19?Mijn vader heeft nog mijn ziektekostenverzekering betaald tot ver in mijn studie, ik wist wel vagelijk dat hij dat deed maar tegen de tijd dat hij het niet meer deed hebben we dat prima geregeld.
gr Angela

Praktisch

Soms is het inderdaad gewoon praktisch. Dochter staat op mijn polis (collectief), maar we konden het wel zo regelen dat ze zelf de premie betaalt. Voor het telefoonabonnement ging dat niet. Die staat op mijn naam omdat we kennelijk jaren geleden dachten dat dat makkelijker was (of misschien moest het wel, omdat ze minderjarig was). Het was nu heel lastig om haar nummer te houden en een eigen abonnement te nemen (hadden we verondersteld, misschien ten onrechte), dus ik blijf die kosten gewoon nog even betalen.

Phryne Fisher

Je vertelt dat het geld dat jullie gespaard hebben voor haar studie, ook op haar spaarrekening staat.
Ik denk dat het verstandig is als dit geld apart staat. Dan kan ze eigen spaargeld en studiegeld splitsen. Van studiegeld koop je geen vakantie, boeken, hebbedingen, etc.

Zelf hebben wij ervoor gekozen om het studiegeld op onze rekening te houden, netjes met een label voor wie het bedoeld is. Een 18-19 jarige vinden we niet zomaar geschikt om verstandig met dit geld om te gaan.

met geld kunnen omgaan

Mijn beide zonen hebben nooit kleedgeld gehad en heel veel mensen denken dan ook dat ze 'dus' niet hebben geleerd om met geld om te gaan. Slaat helemaal nergens op.

Soms kies je voor bepaalde constructies (telefoonabo Phrynedochter) omdat dat handig is maar daarmee ontneem je je kind nog niet iets. Ik geloof overigens niet dat ik Phrynedochter zou vertrouwen met zoveel geld maar misschien begrijp ik het verhaal niet goed? Ik zou zeker een aparte spaarrekening openen in dat geval waar je dus geen geld vanaf kan pinnen.

Mijn zoon van 18 betaalt zelf zijn zorgverzekering en krijgt zelf zijn zorgtoeslag. Hij zag zelf dat in 1x betalen van die verzekering weer korting bracht en hij had genoeg staan. Nu krijgt hij dus elke maand zorgtoeslag. Het collegegeld en boeken hebben wij betaald en hij betaalt ons ook zijn aanvullende beurs elke maand. Dat zou omgekeerd kunnen maar collegeld en boeken betalen wij gewoon, dat is de deal die wij gemaakt hebben. Hij weet dat als hij op kamers gaat hij dat zelf moet betalen. Het zou in zijn geval echt heel gek zijn als iemand denkt dat hij niet met geld zou kunnen omgaan. Hij geeft eerder te weinig uit maar goed ik zie ook dat hij best wel eens wat meer geld uit geeft aan een kadootje voor iemand die belangrijk voor hem is en ik ben maar wat blij dat hij zo goed kan sparen.

Die van bijna 16 gaat hem goed achterna, ook hij heeft allang de 1000 euro klaar liggen voor het rijbewijs (die deal hebben wij ook, de rest betalen wij) maar dit exemplaar kan zichzelf wel wat meer verwennen met wat duurders als een computerspel of nieuwe controller. Het uitgeven aan broodjes of lekkers op school heeft in de brugklas maar anderhalve maand geduurd

Herhaal

Ik herhaal mezelf wat ivm andere draadjes, maar ik ben nooit zo projectmatig en met leeftijden, behaalde doelen bezig geweest.
Geen kleedgeld, potjes, bestandjes en overdracht op klokslag 18 jaar.
Ik deed wat ik moest doen tot wanneer dat nodig was of liet ze fouten maken als dat eens voorkwam.
Allebei (en ze zijn al wat jaren zelfstandig) hebben ze prima geleerd hoe met geld om te gaan en hebben meer dan het gemiddelde kind/puber en zelfs volwassene op hun spaarrekening staan.
Ze kunnen verdienen, sparen, uitgeven en ook erg goed delen.

Ik merk hier soms een houding: als ik het niet heb, dan mijn kinderen toch zeker ook niet.(geld/feestjes/vakanties/gadgets)
Ouders die al het binnenkomende geld liefst naar eigen rekening zien gaan of bijdrages als in kostgeld zien binnenkomen.
Ik merk, bij mezelf, dat ik daar wat moeite mee heb. Ik kan nog niet precies de vinger leggen waar dat 'm precies in zit.
Mijn ouders hadden het niet breed, ik als volwassene ook niet altijd, maar die gedachte ken ik niet.

Astrid

"Ik merk hier soms een houding: als ik het niet heb, dan mijn kinderen toch zeker ook niet.(geld/feestjes/vakanties/gadgets)
Ouders die al het binnenkomende geld liefst naar eigen rekening zien gaan of bijdrages als in kostgeld zien binnenkomen.
Ik merk, bij mezelf, dat ik daar wat moeite mee heb. Ik kan nog niet precies de vinger leggen waar dat 'm precies in zit."

Dat heb ik zelf ook. Komt mss ook omdat dochter ADD heeft. Dus studie geeft al heel veel stress. Dus is het bij ons niet zo dat ze op het moment dat ze 18 werd ineens overal zélf verantwoordelijk voor is (zowel wbt regelen als financieel). Dat zou écht ten koste gaan van haar studie én haar gezondheid. Zij krijgt en houdt haar stufi (82,-), wij betalen het schoolgeld. Van die 82 euro betaalt zij haar kleding, uitgaan, tel.abo, eigen spulletjes e.d. Met haar bijbaantje kan ze daar wat bijleggen en sparen. Zij zit bij ons in de zorgverz., zorgtoeslag maakt zij aan ons over. De evt. rest van de medische kosten (ER, verschil toeslag/premie) betalen wij. Verder geen kostgeld. Voorlopig, zolang ze op school zit, laten we dat zo voor de broodnodige rust.

Astrid

De tegemoetkoming voor scholieren is bedoeld als overbrugging tussen de kinderbijslag en de studiefinanciering.
Lijkt mij logisch dat als bij de ouders de kinderbijslag weg valt en bij kind deze toeslag bijkomt, kind hiervan bijvoorbeeld zelf zijn kleren gaat kopen, en andere dingen gaat financieren, ik zou niet weten wat hier mis mee is.
Daarnaast krijgen studerende kinderen soms toeslagen ivm een laag inkomen van de ouders. Als studerende kinderen nog thuis wonen, lijkt het mij ook normaal om te kijken of zij financieel kunnen bijdragen.
Als je als ouders royaal geld hebt om rond te komen krijg je die toeslagen niet eens. Misschien verkeren jij en ik wel in de luxe positie dat wij geen geld niet aan onze kinderen hoeven te vragen, maar niet iedereen zit in zo'n situatie.

Astrid

Dat mensen hier de kinderen niet gunnen wat ze niet zelf hebben of gehad hebben, is niet direct hoe is het beleef hier. Er zijn genoeg ouders hier die graag dingen voor hun kinderen betalen omdat ze het kunnen missen, prima vinden om hun kinderen van alles mee willen geven. Maar goed, dat is mijn beleving hè.
Dat idee van niet geven wat je zelf niet hebt (gehad) vind ik trouwens ook wel weer enigszins te verklaren uit het feit dat zoiets ook je refentiekader bepaalt.

Wat ik wel herken in wat je schrijft is het planmatige bij sommige forumleden. Dat dingen op een bepaald tempo moet omdat dat het beste zou zijn. En het idee dat er vooral één manier is om het goed te doen. En dat een andere manier maakt dat kinderen dus niet met geld kunnen omgaan.

Zelf heb ik tot nogtoe nooit wat bijgehouden mbt de kosten voor de kinderen. Onder het motto dat ieder krijgt wat 'ie nodig heeft mochten de kinderen zelf hun sport en muziek uitkiezen. De omstandigheden brachten met zich mee dat middelste duurder was. Maar dan vind ik niet dat ik de anderen moet compenseren.
Op een gegeven moment hebben de oudste kinderen kleedgeld gekregen. Niet omdat ik dacht dat dat de enige of de beste manier was om met geld om te gaan (zelf nooit kleedgeld gehad en ook goed terecht gekomen), maar omdat het praktisch was.

Nu oudste gaat studeren, vind ik het trouwens wel tijd om te gaan bijhouden wat we wel en niet betalen. Ik heb wat dat betreft nogal een kort geheugen en vind wel dat het zinnig is om daar zicht op te hebben en in de gaten te houden dat de één niet tekort komt tov de ander. Wat niet betekent dat ik het tot op de cent gelijk wil hebben voor alle kinderen.

Aagje

Ik houd dat gevoel ook bij mezelf. Helaas ben ik bevloekt met een akelig geheugen en zie de opmerkingen waar ik het nu over heb op beeld voor me staan.
Ook ik heb mindere tijden gekend en weer, maar mijn kinderen zijn volwassen en daarmee die tijden voorbij. Maar heb de ervaring wel gehad.
Misschien komt het uit het gevoel dat de kinderen mijn verantwoordelijkheid zijn en ik dus hoe dan ook moet zorgen voor voldoende kansen. Daarmee besef ik me wel dat er gezinnen met pech zijn op divers gebied, maar dat is ook mijn deur niet voorbij gegaan. Nogmaals, ik kan er niet precies de vinger op leggen. Het is niet bedoeld om te katten, wel om eens te benoemen en dat gedaan daar het nu voorbij kwam.

Mijn enige doel in de opvoeding was fijne volwassenen te krijgen. Je doet wat je kunt met je best mogelijke inzet op je eigen niveau.
Het planmatige vind ik soms wat moeilijk, of mensen die soms jaren tevoren al weten wat ze gaan doen, zeggen, vinden, hoe ze dan denken, wat ze bereikt hebben enz.
Totdat ze "het leven" tegenkomen

@Aagje

Het heeft in mijn ogen niets met planmatigheid te maken, maar met praktisch gebruik van de mogelijkheden. Als een kind 18 wordt laat je het niet meteen vallen. Natuurlijk niet. Ouders blijf je.
Wat mij echt heel erg bevreemd is dat er hier ouders zijn die vinden dat de tegemoetkoming voor scholieren voor de ouders is. Als je kind dus 18 wordt en hij/zij alles wat hij/zij binnenkrijgt moet afdragen aan de ouders, dat de ouders dan alles gaan betalen en het kind nog zakgeld krijgt blijf ik vreemd vinden. Ik begrijp het wel als er afspraken over worden gemaakt en dat je als ouders zijnde de situatie gaat monitoren.

Wellicht heeft het ook wel te maken met mijn eigen ervaringen. Mijn ex-partner had ouders die van alles en nog wat voor hem betaalde. Als hij geld nodig had, hoefde hij maar te vragen. Zijn ouders hebben ook jaren geroepen dat meneer heel goed met geld om kon gaan (jarenlang bevriend geweest met mijn oom en tante). Helaas bleek het in de praktijk toch een heel stuk anders en daar pluk ik nog steeds de wrange vruchten van.

In mijn ogen is het leren omgaan met geld juist door het te doen. Zonder restricties van ouders die vertellen dat die aankoop beter niet gedaan kan worden, want...

Mijn helaas slechte ervaring met ouders die hard roepen dat hun kind het prima kan, terwijl het kind het niet zelf doet, draagt natuurlijk bij aan mijn mening. Daarbij heb jij mij ook verkeerd begrepen. Mijn reactie was in eerste instantie naar Elfje65 die heel duidelijk aangaf dat zij alles betaalt en dat kind de tegemoetkoming naar haar overmaakt.

Ik verwacht ook echt niet dat mijn kind alles zelf betaald. Wat ik wel verwacht, is dat zodra zij 18 is en een zorgtoeslag krijgt, zij zelf bijvoorbeeld haar zorgverzekering betaald. In het geval van een collectieve verzekering is het niet veel anders in mijn ogen. Het kind kan namelijk dan ook gewoon zelf betalen, maar dan aan de ouders.
Haar abonnement voor haar mobiel, mag ze zelf betalen. Wellicht dat ze van mij nog een bijdrage krijgt daarvoor. Dus, nee, ik verwacht niet dat mijn kind als zij 18 is volledig alles zelf betaald. Ik verwacht wel dat zij leert dat er vaste lasten zijn die elke maand terugkomen, dat er lasten zijn die 1x jaar komen (schoolgeld), dat er lasten zijn die zelf misschien een beetje kunt verspreiden (misschien niet alle boeken direct nodig) enz. Dit alles vergt plannen en het houden van overzicht. Persoonlijk vind ik het heerlijk dat het met 18 jaar begint met o.a. de zorgverzekering. Op die manier is het vervelend als het fout gaat, maar ze houdt een dak boven haar hoofd en eten op haar bord.

Dus Aagje, zoveel verschillen wij niet. Ik heb jou in eerste instantie verward met Elfje 65.

ING app

Kun je met je gewone betaalrekening heel eenvoudig mapjes maken. Dus je sluist een deel wat aan geld binnenkomt naar de 'vrij te besteden' map, een deel naar de map 'kleding', een deel naar bijv de map 'mobiele telefoon'. Kan je zelf inrichten en je houdt overzicht, zodat niet het hele saldo bij elkaar staat. En als kind bijv. de zorgtoeslag moet overmaken aan de ouders, omdat zij de premie betalen, kun je ze adviseren dat met een periodieke overschrijving te doen. Zo houden ze een beetje controle. Hier werkt het.