Pesten/vechten

Van je af bijten

Tuurlijk moet er plaats zijn voor vriendelijke, bescheiden kinderen. Ik denk wel dat er nog heel veel ruimte is tussen onzeker/snel huilen en van je af slaan. Een zelfverzekerde houding komt je hele leven van pas en schrikt pesters af. En die zijn er ook als je volwassen bent, hoor! Het geldt niet voor alle gepeste kinderen, dat ze weerbaarder moeten worden. Maar dat is wel het eerste waar ik zelf naar zou kijken als het mijn kind betrof.

Nieuwe start

Het is wel zo dat het lastig is om een bestaande slechte situatie om te keren. Ook al is het kind inmiddels sociaal wat weeerbaarder (sorry) geworden, als je eenmaal de rol van slachtoffer hebt in zo'n groep kom je er moeilijk af.

Daarom kan een frisse start op een nieuwe school best helpen. Dat als een vlucht zien helpt weer niet....

Andere school!

Blijkbaar is er op deze school een sfeer waardoor pesten kan ontstaan of kan blijven bestaan. Dat verander je niet door een weerbaarheidstraining. Schande ook! Want dit kan jouw zoon het gevoel geven dat het gepest worden zijn eigen schuld is.

Ik zou als de wiedeweerga weggaan.

Verder wil ik je een leestip geven: het boek Alles over Pesten van Mieke van Stigt.

Haar belangrijkste conclusie: pesten ontstaat in een omgeving met onveilig leiderschap. Dat kan de docent zijn, maar ook bv. de schoolleiding, die door slecht leiderschap ook de positie van de docenten ondergraaft.
Overigens gaat dit niet alleen over pesten op school, maar geldt het voor alle situaties met leiderschap, dus ook bv. op het werk.

Een weerbaarheidstraining zielig?

Als je kind wordt gepest, dan is het nooit zijn of haar schuld! Natuurlijk moeten pesters leren hoe ze met een ander om moeten gaan. Heel goed dus dat de speltherapeute ook deze drie jongens in de 'therapie' mee wil nemen.

Ik zie vaak dat kinderen die worden gepest juist hele lieve kinderen zijn. Ze zijn eigenlijk te lief voor anderen, waardoor ze hun grenzen niet goed aangeven en voor zichzelf opkomen. Ze willen dit wel, maar weten gewoon niet goed hoe ze dit kunnen doen.

Een goede training kan je kind wel heel goed helpen om weer in zichzelf te geloven. Als je zoon of dochter weet wat hij of zij terug kan zeggen en doen, dan groeit het zelfvertrouwen, zodat hij/zij weer lekker in zijn of haar vel zit en geen last meer heeft van het pesten.

Helaas zijn er heel veel weerbaarheidstrainingen en niet alle trainingen blijken even effectief te zijn, waardoor je ook veel verhalen hoort van kinderen die hier niets aan hebben gehad.

(https://www.ncj.nl/richtlijnen/jgzrichtlijnenwebsite/details-richtlijn/?richtlijn=1&rlpag=387)

Lijkt mij toch niet

http://www.bobvandermeer.info/index.php?option=com_content&task=view&id=213&Itemid=78

Het heeft ermee te maken wat de dynamiek is in de groep en in het kind. Alleen een weerbaarheidstraining gaat niet helpen als je ook niet zorgt dat het veilig is op school, dat alle betrokkenen op hun niveau aangesproken zijn en meewerken, en als het zelfvertrouwen van je kind hersteld is.
Een weerbaarheidstraining kan een kind dan nog verder in het moeras brengen. Als het zich weerbaar gaat opstellen en het is de 'zondebok' van de klas dan kunnen pesters zich daarmee gerechtigd voelen om nog forser uit te pakken en je komt in een negatieve spiraal terecht.

Dat bedoel ik AnneJ.

Als alleen de gepeste op weerbaarheidstraining moet krijgt hij handvatten wat er gezegd kan worden tijdens incidenten, maar de pesters die verbaal niet zo sterk zijn hakken er dan nog harder op in. Zelfde ervaring hier.

Niet alleen

Ik probeer juist te zeggen dat alleen weerbaarheidstraining voor het gepeste kind niet gaat helpen. Ok, kind wordt weerbaarder maar als de pesters geen begeleiding/training krijgen gaat het de situatie in de klas niet verbeteren.
Vroeger liet het gepeste kind zich in elkaar slaan, zei niets in de hoop dat het snel voorbij zou zijn. Na training zegt het wel wat terug, dat zijn de pesters niet gewend, worden boos en rammen nog wat harder. Been there done that met mijn kind.

Paaseitje

Ja maar toch is jouw kind ook geholpen en er wordt hier en ook elders te vaak gezegd en gedacht: mijn kind wordt gepest en we gaat niets veranderen aan mijn kind. Dat vind ik echt fout gedacht en dat wil ik wel eens gezegd hebben. Jouw verhaal is ook niet de maat der dingen en mijn kind hoefde helemaal niet op te treden tegen pesters maar gewoon eens wat positiever over zichzelf gaan denken, nee durven zeggen en andere zaken. Mijns inziens is hij daar naar toe gegaan (zowel kanjer als rotswater) voor hemzelf, niet voor anderen.

Triva,

Jullie keuze voor de training, welke training dan ook, was een eigen keus. Een kind staat er dan ook anders in dan de situaties waarin de 'oplossing' meer een oplegging is omdat de school verwacht dat het pesten dan gaat stoppen. Een éénzijdige werkwijze waardoor het gepeste kind zich niet serieus genomen voelt.

Met de training zelf is mi niets mis.

Mijn kind DACHT dat het geholpen werd

Triva, mijn kind dacht dat het geholpen zou zijn met zo'n training. Volwassenen die hem gingen leren voor zichzelf op te komen en in de rollenspellen lukte dat ook goed. Helaas pakte het in de praktijk toch wat anders uit. Pester deelde een stomp uit, kind kwam voor zichzelf op en kreeg er nog twee porren overheen. Kind werd bevestigd in zijn "niet kunnen opkomen voor zichzelf". Zie je wel, ik kan het echt niet, heb ik een training gehad zitten ze me nog op de huid. Zolang school en ouders niet met de pesters aan de slag gaan, de pesters niet op een training gestuurd worden om te leren hoe je normaal met elkaar omgaat heeft weerbaarheidstraining voor alleen het gepeste kind nul of zelfs negatief effect.
Mijn kind denkt nu dat opkomen voor jezelf toch niet werkt, dat moeten we zien te keren maar weet niet hoe.

Paasei en flanagan

Iedereen heeft andere ervaringen en ik heb nooit gezegd dat er niets met de pesters moet gebeuren, ik had het zelfs niet eens direct tegen jou.

Ik kan er niet goed tegen dat er mensen zijn die bij voorbaat roepen dat hun kind nergens naar toe gaat als het gepest wordt. Daar ben ik het niet mee eens.

Ik begrijp niet wie jouw kind verteld heeft dat die cursus zou helpen, had je daar zelf niet meer uitleg over kunnen geven? Je hebt dus dezelfde fout gemaakt als al die mensen die hun kind op judo of karate of kickboksen doen. Dat helpt bij veel zachtaardige kinderen geen zier en ze komen er slechter uit want nu ligt het echt aan hunzelf want ze hebben toch geleerd hoe dat moet?

Flanagan: wat wéét jij van onze situatie? Ik laat school niet vertellen wat de oplossing is en dat het pesten zal stoppen maar dat wil niet zeggen dat school niet adviseerde op zo'n cursus te doen (basisschool en VO overigens).

Pesters en ouders van.. aan de beurt

Ik heb ook nergens gezegd dat een gepest kind niks hoeft. Weerbaar gemaakt worden leek mij wel een goed idee, toen. Kind vertelt dat het dan ging leren voor zichzelf op te komen, dat het niet zou werken daar had ik toen geen idee van. Kind is veel te zachtaardig.
Na twee trajecten begon de leerkracht dit jaar weer, nou mijn kind hoeft nu niet meer. Het is nu de beurt aan de pesters en financieel de beurt aan de ouders van de pesters.
Alle niet weerbare kinderen zijn op cursus geweest en de meppers meppen nog steeds stiekem om zich heen. Tijd om met de meppers aan de slag te gaan.

Zelfbeeld

Wat een ontzettend vervelend verhaal.
Ik vind ook dat problemen die oo school ontataan, daar opgelost moeten worden, tenminste grotendeels. Ik hoop dat je de school alsnog meekrijgt.
Daarnaast zeker niet bij de pakken neer gaan zitten, maar kiezen voor jouw kind en wat goed voor m is. Verhogen van zijn zelfbeeld, zodat hij iig straks met veel zelfvertrouwen naar het vo gaat. Flinke taak dus nog en een goede coach zoeken voor jouw kind. Bij ons inde gemeente kun je een beroep doen op het CJG, daar hebben ze budget om kinderen te helpen als er een hulpvraag is. Ik zou me hierin verdiepen en kijken wat ze kunnen bieden, zowiezo een luisteren oor en een objectieve mening, hopelijk hulp bij de gesprekken met school en goede tips voor de begeleiding van jouw kind en wie weet budget voor externe hulp voor houw kind.
Ik hool echt dat het snel de goede kant op gaat en dat jouw kindje zich lekker voelt. Ieder kind heeft recht op een fijne jeugd, op een fijne schooltijd, ook de jouwe.
Sterkte.

Cursus

Zo'n cursus is niet zaligmakend. Een cursus benadert zo'n situatie ook maar van 1 kant. Wat je daar leert kan net bij je passen of niet. Of het is net wat je nodig had, of toch niet. Kinderen (en volwassen) prikken meteen door geleerde maniertjes heen. Het maakt je dan niet sterker maar zwakker. Je moet vooral naar het kind kijken.

Ik heb een kind dat deels veel van zich af kan laten glijden en deels zelf ook gehaaid kan zijn als het nodig is. De ander is veel zachtaardiger, zal niet snel lik op stuk geven en is heel gevoelig.
van dit kind kan je geen kopie maken dmv een cursus.

Waarmee ik wil zeggen dat er veel verschillende manieren zijn om op te komen voor jezelf. Wat het ook is, soms is dat niet duidelijk uit te leggen, het moet bij je moet passen. Het moet kloppen, anders prikken mensen door je maniertje heen. Maniertjes zijn acties zonder overtuiging. Dan werkt zoiets averechts.

Fruitella

Het is duidelijk dat het lastig discussiëren is over dit onderwerp, het gaat hier wel om je kind en dan is het hier echt een dooddoener om te zeggen dat elk kind anders is. Het heeft ook weinig zin om allerlei voorbeelden te noemen van wat hielp en wat niet hielp bij jouw of mijn kind. Natuurlijk moeten de pesters ook aangepakt worden maar daar heb je als ouder weinig invloed op. Zelfs al wil de school het: de ouders van de pesters moeten het kind nog wel brengen. Zelfs al wil de school het kind straffen, ouders kunnen daar tegenin gaan, kind opstoken en wat al dan niet meer.

Mijn punt is vooral dat je een weerbaarheidstraining niet moet doen als het niet in een kind zit om weerbaar te worden. Dat kind moet je dus ook niet op judo doen of karate of wat dan ook. Kind van Paaseitje dus en mijn kind ook.

Wat WEL kan helpen is een cursus waar kind andere kinderen ontmoet in dezelfde situatie en waar ze wat kunnen oefenen en praten met medestanders. Leren dat je niet alleen bent want dat ben je wel vaak in die klas. Wat je dan verder nog leert is meegenomen en kan soms pas jaren later van pas komen maar niets doen als je kind gepest wordt is in mijn ogen altijd fout. Je moet iets doen al moet je soms flink zoeken naar wat er bij je kind past. De cursus waar ik op doelde bestaat uit een les of 8/10 met gesprekken vooral met de kinderen zodat ze iets voor elk kind in de les hebben en kind dus ook succeservaringen krijgt doordat het iets kan wat een ander kind moeilijk vindt. Als je alleen maar de zelfwaarde/zelfvertrouwen kan opkrikken van een kind is dat al heel wat waard. Niemand zegt dat kind van zich af moet leren slaan of mondig moet worden tegen zijn pesters maar je kunt wel WAT leren aan een kind waar het eens wat aan heeft.

Bij mijn kind heeft rots/water goed geholpen omdat hij nu plagerijtjes beter van zich af kan laten glijden en dat ook beter inziet. Mijn oudste heeft ook succes gehad in het feit dat hij leerde grapjes maken over zichzelf en zo het gras voor de voeten van anderen wegmaaide en ze hem grappig vinden (het hele principe van de clown in de klas maar dan decimaal gezien want zo ver ging dat niet. Zo ontstaan veel cabaretiers).

Zelfspot?

@Triva, ik schreef meer in het algemeen; ik ken jou niet persoonlijk.
Nu geef je aan dat een mate van zelfspot het gras voor de voeten van anderen maait. Ik weet niet of ik met zo'n strategie blij zou zijn.
Hier leerde kind met behulp van een begeleider zonder lotgenoten, als een gladde paling erdoor heen te glibberen. Door lid te worden van een sportieve activiteit zodat kind met anderen kon kletsen over gezamelijke interesses, ontstond een ontlading van stress zodat het op school minder op eieren liep.

zucht

Ik probeer juist uit te leggen dat er niets is wat bij iedereen werkt! Ik zeg juist nergens dat je methode A of B moet gaan doen en dat dat altijd helpt. Er zijn juist veel mensen die zeggen dat je op judo/karate/kickboksen moet of juist nooit je kind op een training moet zetten.

Mijn oudste zat al op het VO overigens toen hij deze methode hanteerde en is daar nooit gepest. Op de basisschool lag hij niet goed in de groep maar daar haalde hij zijn zelfvertrouwen uit zijn sport waar hij op de eerste trainingsdag al als eerste gekozen werd bij het maken van een trainingsteam. Daar accepteerden ze hem en hoorde hij erbij. Voor veel kinderen is zoiets genoeg om meer zelfvertrouwen te krijgen: een sport doen waar je niet de slechtste bent en geaccepteerd wordt. Je hoeft echt niet verbaal of fysiek van je af te leren slaan om niet meer gepest te worden of het in ieder geval iets beter te krijgen. Meer zelfvertrouwen kan genoeg zijn.

Bij mijn jongste duurde het tot in de brugklas voor hij een hobby vond waar hij zich thuis voelde. Dat is niet goed geweest voor zijn zelfvertrouwen en zelfbeeld. In combinatie met een rots-water training en leren dat je ook wat moet meebuigen bij plagen omdat het anders snel pesten lijkt of pesten wordt heeft hem een plaats in zijn klas gegeven. Hij is alleen bang voor volgend jaar waar de klassen weer volledig door elkaar gegooid worden. Ik hoop dat hij nu stevig genoeg in zijn schoenen staat om dat aan te kunnen. Mijn oudste was daar ook bang voor (van havo3 vanuit een veilige stabiele klas naar havo 4) maar wat bleek: havo4 en 5 waren de beste jaren uit zijn leven tot nu toe Hij nam gewoon al zijn positieve en negatieve bagage mee en was voor het eerst in staat om zich goed te handhaven.

Trivia

Een discussie? Ik vind het meer een geval van ervaringen uitwisselen. En daar hoort ook vertellen wat hielp en niet hielp. Het rare is eigenlijk dat ouders nog steeds moeten puzzelen om hun kind beter te laten voelen. Er is niet veel kennis over die kant van pesten. En door ervaringen van anderen zo doe je ook eens een idee op.

Ja, elk kind is anders en dus moet je iets zoeken dat bij je kind past. Houdt het niet van judo, dan niet. Je kind wordt niet alleen weerbaar van judo of van een weerbaarheidscursus. Ons kind is op een korte toneelcursus gegaan. Onverwachts een schot in de roos. Kind straalde en voelde zich goed. Ook dat is weerbaarheid.

Trivia schrijft: Niemand zegt dat kind van zich af moet leren slaan of mondig moet worden tegen zijn pesters maar je kunt wel WAT leren aan een kind waar het eens wat aan heeft.

Er zijn meer manieren om weerbaar te worden (zoals je zelf vertelt): door te leren dingen van je af te laten glijden, grappen te maken, ergens goed in zijn of worden, vrienden maken. In de praktijk zal het vaak een combinatie van dingen zijn. Het is echt niet een kwestie van alleen een grote mond in combinatie met van je afslaan. Als dat je niet past, is het als een tang op een varken en ben je veel verder in huis want dan hebben ze ook een reden om je echt vervelend en slap te vinden. Dat helpt niet bij pesten.

andere school (eigen ervaring)!

Ik heb meerdere mensen in mijn omgeving die ernstig gepest zijn in hun jeugd, of kinderen hebben die worden gepest op school. Wat ik nooit heb begrepen is waarom ouders hun kind in zo'n situatie laten, waarom praktische overwegingen zwaarder wegen dan het welzijn van het kind (zelfs iets banaals als de afstand tot de bso). Of nog veel erger eigenlijk: Op een andere school is het vast niet beter. Daarmee heb je dus niet alleen geen vertrouwen in anderen, maar ook al geen vertrouwen in je eigen kind.

Naar mijn idee ontstaan er patronen in een groep, die er niet eenvoudig uitslijten; het gaat hier pas om groep 3, dus als de pesters ook op training/therapie zouden gaan zou er nog iets mee kunnen gebeuren, maar ja.... gaat dat gebeuren of wil je daar op wachten? Op een andere school kunnen de verhoudingen zomaar heel anders zijn en kan je kind met een schone lei beginnen. Zo'n rolverdeling van pesten/gepest worden kan ontstaan om de meest onbenullige dingetjes: vroeger ben ik een tijdje geintimideerd door de grote zus van een meisje, en diens vriendinnen. De aanleiding was dat ik een keer bij dat meisje had gespeeld en de mandarijntjes die ik kreeg niet lekker vond, ofzoiets. Toen was er blijkbaar een bepaalde toon gezet en werden er wel nieuwe aanleidingen gevonden: ik praatte met een ander accent, ik had kort haar terwijl lang de mode was, etc. Op die school werden heel veel kinderen gepest (er waren ook slachtoffers die zelf ook weer pestten), dus daar zat wel een deel van het probleem. Dat maakte ook wel dat ik niet de enige was, en ikzelf in ieder geval het gevoel had dat het niet aan mij lag...ook heb ik van de zijlijn gezien hoe dat gaat, dat pesten, en daar van geleerd. Met mij is het wel goed gekomen: Toen ik naar een andere school ging ivm verhuizing, ben ik nooit meer gepest. Daar was ik een welkom nieuw kind in de klas, en daar was een groepje met kinderen met dezelfde interesses.

Ik denk wel dat het belangrijk is dat als er mentale schade is opgelopen, dat dat wat aan gedaan wordt, anders blijft dat het hele leven een litteken. Bij mezelf merk ik zelfs dat ik sociaal onzeker kan zijn en afwijzingen soms zwaarder aankomen dan nodig. Wat ik bij anderen zie is dat schade door pesten zelfs wel wordt doorgegeven aan de kinderen via de opvoeding.
Een vriendin van mij, nog liever dan ik, is vroeger ernstig gepest en zij heeft nog steeds iets...... tja, slachtofferigs over zich. Ook haar kinderen hebben dat over zich en die worden ook wel geplaagd op school, maar helemaal niet zo erg, voor zover ik dat kan zien. Hun moeder is wel heel bang ervoor, en ziet iets wel heel snel als pesten en dat maakt dat de kinderen een plagerijtje ook heel zwaar opnemen, zoiets. Een andere kennis is ook een pestslachtoffer, en die heeft zélf weer heel onzekere kinderen die af en toe behoorlijke pestkoppen kunnen zijn. Die kennis heeft geleerd van zich af te bijten in haar jeugd, maar op een verkeerde manier, en zij bijt al voor ze geslagen wordt. Die kinderen gaan onderling ook weer niet leuk met elkaar om, pesten elkaar constant.

lieverdje

Een andere school? Alsof dat zo makkelijk is.
* Kind wil dat vaak niet
* Kind heeft nog brusjes
* BSO zit vast aan de school
* Afstand
* Een andere leerkracht kan soms net zoveel doen als een andere school
* Je weet niets van die andere school en hoe het daar gaat
* Scholen brieven informatie door naar andere scholen
* Kinderen kennen kinderen op de andere school
* en ga zo maar door...

Vroeger waren de scholen ook veel meer verzuild, geen denken aan dat ik naar een andere school had gekund of gewild. Nu is dat anders maar je hebt het over volwassenen die vroeger zijn gepest. Ik had nooit naar een andere school gewild, dat weet ik wel zeker.

Triva

Kom zeg, als je kind letterlijk kapot wordt gemaakt op school, dan vind ik 'alsof dat zo makkelijk is' maar een zeer matig excuus. Je probeert je kind te geven wat het nodig heeft en als je weet dat het zo mis gaat, dan durf ik zelfs wel te beweren dat je medeplichtig bent als je dat jarenlang laat gebeuren.
* Een kind wil zelf niet gauw van school veranderen nee, maar een kind weet niet beter. Niet voor niets heeft het toch ouders, die de dingen beter kunnen overzien en meer levenservaring hebben?
* Wat is er belangrijker, BSO of school?
* In Nederland zijn de afstanden tot de basisschool over het algemeen niet zo groot dat ze niet te overbruggen zijn, uitzonderingen daargelaten
* Dat is niet vergelijkbaar. Met een andere leerkracht zit een kind nog steeds in dezelfde groep kinderen, met dezelfde ingesleten groepsprocessen. Op een nieuwe school kan je kind een frisse start maken met onbekenden.
* en ga zo maar door...

Ik heb eens gepraat hierover met een kennis die echt echt zwaar beschadigd is in haar jeugd door pesterijen op school. Ik ga er niet teveel over uitweiden maar het heeft ertoe geleid dat zij arbeidsongeschikt is, niet in staat is een liefdesrelatie aan te gaan en ze slikt al sinds haar pubertijd antidepressiva. Ook heeft ze een andere identiteit aangenomen om te breken met het verleden. Haar ouders wisten dat ze HEEL ERG gepest werd op school. Iedereen wist ervan. Ik vind dat echt van dezelfde orde als je kind noodzakelijke medische zorg onthouden bijvoorbeeld. Die ouders hebben haar niet beschermd.

mijn ouders

hebben spijt maar ik wilde toen echt niet en als ik er nu op terug kijk dan vraag ik me af of het geholpen had. Ik woonde op een dorp en de verhalen over mij zouden zo meegefietst zijn. Als ik op 2 scholen gepest zou zijn had ik zeker geweten dat het aan mij lag....

Mijk

waarom is de pester niet de klos?

Bah, het gepeste kind moet maar weerbaarder worden. Wat is dat nou weer voor onzin? Waarom niet doodgewoon de pester aanpakken? Maar ja, dat is moeilijker? Kinderen moeten leren dat ze niet mogen pesten! En dat pesten gevolgen heeft, nl. straf!
Mijn nichtje, 10 jaar, zit in een klas met ongelooflijk veel rumoerige kinderen. Nichtje kan zich slecht concentreren, wil haar best doen, maar lukt niet. Ze mag op de gang gaan werken, nou vraag ik je! Dus omdat andere kinderen lastig zijn, moet nichtje zich maar aanpassen? De raddraaiers krijgen een beloning als ze een keer stil zijn en wat zegt het nichtje: ik krijg niks en ik ben altijd stil. Dat is toch de omgekeerde wereld?
Het is een dooddoener als de juf zegt: ja, maar ik heb het niet gezien. Nee, dat snap ik, kinderen zorgen er wel voor dat anderen het niet zien. Ouders van het nichtje hebben het anders opgelost: camera in de etui en juf, IB'er en directie de beelden laten zien, kijk, zo gaat het eraan toe in de klas! Dat hielp. Is het netjes? Nee, maar dat is pesten ook niet.

Beiden

Ik denk dat gepeste en pesters beiden iets zouden kunnen en moeten leren. Ik zie bij een aantal mensen hier dat het een principekwestie is: het kind dat gepest wordt doet niets verkeerd dus hoeft niet naar een training oid. Daar bewijs je je kind uiteindelijk geen dienst mee. Niet ieder kind word gepest, dus ik zou zeker kijken hoe weerbaar mijn kind is, als het hem gebeurt. En hoe ik dat zou kunnen verbeteren.

En als mijn kind zou pesten zou ik dat ook doen. Waar komt dit gedrag vandaan en hoe kunnen we zorgen dat het stopt en dan het later niet opnieuw gebeurt. Straf kan daar deel van uit maken, maar dan wel een leerzame straf (excuses, gesprek met gepeste kind). Het zijn kinderen, geen monsters, ze moeten nog veel leren. Vaak zijn pesters kinderen die sociaal niet sterk zijn, twee kanten van dezelfde medaille dus.

Lennest

In jouw voorbeeld zijn het niet de kinderen die het fout doen, maar de juf. Zij hoort te zorgen voor een rustig omgeving, waarin de kinderen goed kunnen werken. Ik denk dat bijna alle kinderen lekker gaan keten op school als ze de ruimte krijgen, daar hoef je echt niet voor ontspoord te zijn. Die ruimte horen ze niet te krijgen, want dan leren ze niets.

probleem met pesters

is dat hun ouders vaak vinden dat er niets aan de hand is met hun kind. Tja, het is een beetje een haantje, maar dat heb je met jongens hè? zegt zo'n moeder dan trots. Of het equivalent voor een meisje.

Zulke ouders gaan hun oogappeltjes dus echt niet naar een rots en water training sturen, want dan zou het net lijken alsof er iets niet in orde is. Bovendien kost het geld en met hun kind is niks mis.

Het beste zou zijn dat de hele klas zo'n training doet.

Lennest

'Bah, het gepeste kind moet maar weerbaarder worden. Wat is dat nou weer voor onzin? Waarom niet doodgewoon de pester aanpakken? Maar ja, dat is moeilijker? Kinderen moeten leren dat ze niet mogen pesten! En dat pesten gevolgen heeft, nl. straf!'

Bah? Waarom ga je niet gewoon in op wat ik eerder heb gezegd want nu houd je het weer zo algemeen. Er worden maar heel weinig kinderen tegelijk gepest in een klas en natuurlijk moeten de pesters aangepakt worden maar een kind wat gepest is is al minstens beschadigd als het daarna stopt. Het is dus best goed om met andere lotgenoten daar over te praten en elkaar te helpen in een bepaalde training. Veel kinderen hebben er toch echt wat aan als je de goede cursus kiest, dus geen zelfverdediging als het kind toch nooit van zich af zal slaan maar dat hoeft dus ook niet.

Als het gepeste kind een kind is met veel vrienden, die het goed doet op school, die het leuk heeft in de klas en ook buitenschool een leuke hobby heeft hoef je niets te doen maar zo'n kind ben ik nog nooit tegengekomen eerlijk gezegd want wáár waren dan die vele vrienden toen het kind gepest werd?

Als er vóór elk kind twee kinderen gaan staan die zeggen dat dit kind niet gepest wordt wordt een kind niet gepest. Dat is een methode die aangeleerd moet worden en soms zal dat genoeg zijn in een klas maar nog heeft het gepeste kind iets wat best even bijgeschaafd kan worden.

buiten school

Triva, het kan heel goed dat een kind alleen op school gepest wordt en daarbuiten een bloeiend sociaal leven heeft. Dat is niet zo uitzonderlijk.