Pesten/vechten
Onze zoon van bijna 7 wordt al vanaf groep 1 gepest. Ik zit echt met mijn handen in het haar, misschien lucht het op als ik hier mijn verhaal neerzet.
Hij kwam als verlegen mannetje van 4 op de basisschool, staat niet graag in de belangstelling en vind het moeilijk voor zich op te komen.
Hij maakte al snel vriendjes. Op een dag kwam hij thuis onder de blauwe plekken en krassen. Het heeft even geduurd voor hij me vertelde hoe hij eraan kwam. wat bleek nu, een van zijn vriendjes claimde hem, en deed hem pijn wanneer hij met een ander kind speelde. Ik ben naar school gegaan en de juffen namen het heel serieus. Hebben beide kinderen geobserveerd en met de ouders van het andere jongetje gesproken. Tevens in overleg met school een speltherapie aan te gaan om hem wat weerbaarder te maken. In heel korte tijd merkte we verschil, de therapie had succes.
In groep 2 ging het goed, tuurlijk valt er wel eens wat voor maar ik denk dat dat in elke klas gebeurd.
Na de zomer is hij in groep 3 gestart. Zijn beste vriendje is naar een andere school gegaan en hij staat er weer "alleen" voor. Het lijkt goed te gaan in groep 3, totdat hij in oktober raar gedrag gaat vertonen. Slaapt slecht, heeft nachtmerries en is snel boos en verdrietig. Onze andere kinderen hebben heel wat te verduren, hij kan niets van ze hebben en is soms zelfs agressief.
Wij denken dan nog, spanning, er staan allemaal leuke dingen te gebeuren. Hij kan daar niet zo goed mee omgaan.
Dan zijn we in november in een speeltuin en zie ik hoe een jongen van zijn klas hem duwt en slaat. Ik spreek de jongen erop aan. En deze geeft aan niet te weten waarom hij dat deed. De volgende dag na school komt mijn zoon huilend thuis, diezelfde jongen heeft met een vriendje mijn zoon zijn eten afgepakt en op de grond gegooid. Dan valt bij mij het kwartje, mijn zoon wordt boos en agressief. Op mijn vraag of dit al langer gebeurd, zegt hij volmondig ja.... hij wordt vaker gepest en ook geslagen en geschopt.
Dus de volgende dag gelijk naar de juf die heel verbaasd vraagt of ik het zeker weet. Nou juf, ik heb het zondag gezien. Een 2e juf word erbij geroepen en zij geeft aan wel wat gemerkt te hebben maar ze wist niet precies wat. Ze gaan een gesprek aan met de desbetreffende jongens. Ondertussen heb ik ook de moeders ingelicht die heel begripvol zijn en het verschikkelijk vinden dat hun zoos dit doen. Ze doen navraag en hun kinderen geven aan, tja omdat hij toch nooit wat terug doet. Nee inderdaad, deed hij dat maar.
Ik vond dat de juf te weinig actie ondernam nadat een kind het nodig vond mijn zoon een karatetrap te geven en de juf vervolgens doodleuk zei dat hij het uitlokte.... Wanneer de juf even niet kijkt, ze weten precies wanneer ze zoiets moeten doen en er word dan een mooi verhaal van gemaakt. Ik heb daarom in een hele kwaaie bui een mail gestuurd aan de directeur.
Er volgde dezelfde week nog een gesprek met de juf en directie, juf lichtelijk gepikeerd omdat ze vond dat ik het eerst met haar had moeten bespreken.
Al snel werd duidelijk dat mijn zoon zich niet weerbaar genoeg opstelt, er word voorgesteld om met maatschappelijk werk om de tafel te gaan. Deels ben ik het daar wel mee eens maar ergens vind ik het te belachelijk voor woorden. Omdat mijn kind niets terugdoet mogen wij naar maatschappelijk werk, die pesters daar wordt verder niets mee gedaan maar oke, hij word op een wachtlijst gezet.
2 weken geleden is het dan eindelijk zover..... het gesprek met school en maatschappelijk werk. Om hem weerbaarder te maken wordt voorgesteld om opnieuw te starten met de speltherapie, prima... hij heeft vertrouwen in de therapeute en hij zal er niet slechter van worden. Op school gaan ze een time-out plekje voor hem inrichten, er moet een schrift komen waarin juf en wij onze bevindingen in kunnen zetten en ze willen van mijn zoon steeds weten met wie hij op school in zijn vrije tijd omgaat en wat hij gaat doen, tevens word hij extra geobserveerd door de pleinwacht.
Dat klinkt haast te mooi om waar te zijn, en dat is het ook. Eindelijk dacht ik dat ik begrepen werd maar tot op de dag van vandaag zijn bovengenoemde afspraken met school nog niet nagekomen.
In de afgelopen 2 weken zijn er toch weer verschillende incidenten geweest, 1x zelfs werd mijn zoon op de grond geduwd en werd er op hem ingeschopt tot er een andere moeder het zag en zich er mee bemoeide, de jongens gaven aan dat het een spelletje was maar voor mijn zoon is het alles behalve dat.
Ik weet niet meer wat ik moet doen..... terug naar de directie, verdere stappen ondernemen, andere school.Hij geeft zelf aan dat hij dat laatste niet wil. Maar ik weet het niet meer. Straks is hij voor de rest van z'n leven verpest door deze flauwekul, als dat al niet te laat is.... Ik neem school echt ontzettend kwalijk dat ze ondanks de afspraken met maatschappelijk werk ons niet serieus nemen. Ik ben er zo klaar mee, ik ben ontzettend teleurgesteld en boos.
Wat hebben de pesters moeten doen?
Zijn ze ook op speltherapie geweest?
Je gaat morgen naar school en eist dst jouw kind na 2,5 jaar eindelijk eens veilig us op school en vraagt hoe ze dat gaan bereiken.
Vraag ook naar het pestprotocol en ga niet weg voor er afspraken op papier staan.
Verder: niet meer zelf met ouders praten. School moet dit oplossen. Desnoods met de wijkagent!
Oja neem een man mee of laat een man gaan. Maakt altijd meer indruk.
Sterkte.
idioot
In ieder geval niet meer akkoord gaan dat jouw zoon maar weerbaarder moet worden. Het is eigenlijk van de idiote dat hij hiervoor speltherapie moet volgen. De sfeer onder de jongetjes is gewoon ziek en de juf zou dit moeten aanpakken. Er is alleen vaak te weinig toezicht in de pauzes (wanneer dit soort dingen gebeuren) en dat is weer de verantwoordelijkheid van de directeur: meer pleinwacht.
Laat school het oplossen en neem idd je man mee.
Ga anders echt met een andere school praten. Toen mijn zoon naar een andere school ging kwam hij in een klas met veel minder jongens en was de sfeer totaal anders, op de oude school was er veel meer agressiviteit onder de jongens, ook een paar die op kickboksen zaten en dit bij de anderen uitprobeerden.. Ik heb nog geprobeerd mijn zoon te motiveren voor judo oid maar daar had/heeft hij echt geen trek in.
Kickboksen
Misschien is kickboksen iets voor hem? Een jongetje uit de klas van mijn zoon werd veel gepest en is daar op gegaan. Het gedoe was meteen over en het kind is er ook een heel stuk weerbaarder door geworden. Natuurlijk is het zuur dat de pesters niet goed worden aangepakt (maar ik denk ook niet dat je daar alles van ziet), maar concentreer je op je eigen kind, zodat hij er zelf voor kan zorgen dat het hem nooit meer gebeurt.
Op de lip van de juf
Op korte termijn zou ik in elk geval: elke ochtend kind naar de klas brengen, naar de juf en de juf op het hart drukken goed op te letten. Elke pauze naar huis halen en elke dag na schooltijd weer bij de juf ophalen en vragen hoe het is gegaan. Dat ze maar vooral niet vergeten dat ze heel erg goed moeten opletten en ook dat ze direct moeten ingrijpen als jouw zoon niet met rust wordt gelaten!
Els
Dat zou echt funest zijn voor de positie en weerbaarheid van het kind. Dat zou ik nu echt nooit doen.
drietje
Weet je wát funest is? Een kind op een sport doen die helemaal niet bj hem past en denken dat het pesten dan meteen over is. Dat is het bijna nooit en dan gaat het kind echt denken dat het aan hem ligt. Die ervaring heb ik met judo. Op school is het niet leuk en dan moet je ook nog naar een sport die niet bij je past. Mijn zonen hebben uiteindelijk iets gevonden als hobby waar men hun accepteerden en geloof me er is niets beter voor je zelfvertrouwen dan dat. Verder heb je nog ouders nodig die jou niet laten vallen en voor je opkomen. Dat kun je blijkbaar op deze school niet alleen!
andere school
Ik zou echt een andere school zoeken. Zie je je kind echt nog tot groep 8 met deze kinderen in de klas zitten? Ik snap dat je kind zelf aangeeft dat hij niet wil, maar een kind kan dat ook heel lastig overzien. Wij zijn om andere redenen gewisseld van school en daar heb ik ook lang tegenaan gehikt, maar dat bleek dus echt enorm mee te vallen.
pushen
Inderdaad, als judo oid niet bij je kind past (mijn zoon had er ook geen trek in) moet je dat niet pushen.
Mijn ervaring met naar een andere school gaan was dus ook heel goed. Dit moet je niet te lang laten voortmodderen, hij wordt al vanaf groep 1 gepest, ik vind dit erg triest. School moet zorgen voor een veilige sfeer, ook in de pauzes, maar daar zijn ze kennelijk niet toe in staat als ze de afspraken niet nakomen.
Uhm, dat was een vraag...
Ik vroeg: misschien is kickboksen iets voor hem? Als dat niet zo is dan zoek je idd iets anders waar hij zelfvertrouwen van krijgt. Mijn ervaring is dat je de ander niet kunt veranderen en dat pesten vaak weer terug kan komen in een andere omgeving (hoeft niet!) dus het lijkt mij goed om ook aan de weerbaarheid van het kind zelf te werken. Helaas is op school een veilige omgeving niet altijd gewaarborgd en ook daarbuiten kan het voorkomen. Uit de omgeving halen kan zeker helpen, maar is geen garantie.
andere omgeving
is geen garantie, maar in het geval van mijn kind werkte het als een trein.
Het hangt er een beetje van af waar het aan ligt. Als de verminderde weerbaarheid van je zoon vooral komt door de giftige omgeving waar hij in zit, dan zal een andere school beter helpen dan sova training. Die training leidt dan alleen maar tot frustratie: zie je wel, nou heb ik sova training gehad en kan ik het nog niet.
Het valt in elk geval te proberen.
Pesten
Even over het pestprotocol: scholen zijn verplicht er een te hebben maar zijn niet verplicht die te gebruiken. Als ze het pestprotocol gebruiken, moeten ze dat melden en dat komt in een statistiek terecht. Dat willen scholen niet en daarom halen ze het protocol niet van stal. Ze laten nog eerder hun tanden zien richting de gepesten.
In groep drie verandert de sfeer in de groep wel eens vanwege de nieuwe fase en de hoeveelheid leerstof in snel tempo. Toen mijn kinderen in groep 3 zaten is dat ook gebeurd. En toen is daar niet goed op ingegaan, niet door de leerkracht in eerste instantie. Toen het ook in groep 4 doorging en erger werd, bleek na het zoveelste gesprek dat er geen goed beleid op school was inzake pesten. Volgens mij is dat op de school van je kind ook aan de orde. Het pesten wordt gedaan door de pesters maar dat gebeurt omdat er vooral ruimte voor is op deze school.
In groep 4 vond de middenbouwcoördinator dat ik maar met de ouders van de pesters moest praten. Dat is aardig gezegd voor; het is niet ons probleem, het wordt ons probleem niet en we gaan er niets aan doen. Als je dat doet, is de kans groot dat je in een wespennest komt. Niet doen hoor! Het gebeurt op school dus moet het op school opgelost worden.
Maar dat laat jullie school liggen. Maw het oplossen van het pesten ligt niet alleen aan de pesters aanspreken maar jij zou eigenlijk ook school moeten aanspreken, op sleeptouw nemen, in gesprek gaan, overtuigen etc. Als ouders wil je dat vast wel doen om het pesten op te laten houden maar het is onbegonnen werk.
Ik denk dat je een andere school moet zoeken. Een die tijd en energie stopt in een goede sfeer in de klas. Wij hebben ook een nieuwe school gezocht en een gevonden waar veel gedaan werd aan de sfeer in de klas. Kinderen hebben nu veel meer vriendjes en leerprestaties zijn omhoog gegaan. Ze gaan elke dag met plezier naar school.
De andere school
Soms is het moeilijk een andere school te vinden waar je kind zich mogelijk wel veilig gaat voelen. Toendertijd vroeg ik mij af welke methode dan wel geschikt was, en of het aan die ene leerkracht lag zodat het probleem de daaropvolgende jaar met een andere leerkracht wel over zou zijn en of de sfeer tussen het team op een andere school wel goed was etc. In ieder geval zag ik geen verschil in het spelgedrag op de schoolpleinen van de alternatieven. Dan blijf je hoopvol dat het volgende jaar beter zal gaan.
Na een paar jaar aanmodderen, is toch de stap naar een andere school gezet. Het ging niet meer.
Ik begrijp je twijfel wat betreft een andere school. Zoiets kan een een bepaald vluchtgedrag creeëren of een bevestiging voor je kind het aan jouw kind ligt.
Maar de wijze waarop de school het probleem oplost, is gericht op jouw kind. Het ligt dus volgens hen wel bij jouw kind. Hij heeft zelfs een time-out plekje toegewezen gekregen. Dat is toch juist voor kinderen wiens gedrag niet door de beugel gaat?
Zijn klasgenoten weten dat hij zich niet kan verweren. De kans is aanwezig dat hij zijn hele bs-tijd hier last van kan krijgen. Alleen maar omdat de bs een aanpak heeft die het probleem bij je kind legt ipv bij de 'plagende klasgenoten'.
Een vroege move heeft als voordeel dat je zoon minder 'binding ' heeft met de huidige klasgenoten. Hoe langer je wacht hoe beter hij ze kent; steeds meer herinneringen. Maar ook herinneringen waarin leuke klasgenoten hem toch in de steek hebben gelaten terwijl hij gepest werd. Dat knaagt aan het vertrouwen in anderen.
Pesten is erg; de pestkop zelf heeft daar vaak een oorzaak bij ( afreageren)) maar waarom de anderen je in de steek laten, heeft nog meer inpact. Dat anderen je niet de moeite waard vinden om voor je op te komen, hakt er in.
Daarom is het belangrijk hem uit dat veld van pesterij te trekken.
Het vriendje van je zoon is naar een andere school gegaan. Je kunt aan zijn ouders vragen hoe het hun zoon daar bevalt?
Bedankt
We hebben ook aan judo of kickboksen gedacht maar bij dat voorstel werd hij zo ontzettend boos. Hij wil dat niet want hij wil niet geassocieerd worden met dat vechten. Dat is dus ben ik bang geen optie.
Vanochtend is de dame van de speltherapie hier geweest, ze stelt sowieso voor om de therapie te starten maar ook die andere jongens daar in mee te nemen want volgens haar is dit geen groep 3 pesten maar meer voor oudere kinderen. Ze vind dat het ook veel te ver gaat.
En natuurlijk kan een leraar niet alles zien, er is vanalles weg bezuinigd maar in ons geval hebben we al zovaak aan de bel getrokken en ook in de ochtenden binnengelopen met let vandaag even extra op... je mag toch verwachten dat dat dan binnen komt.
Ook de optie andere school/ andere omgeving is besproken, het kan goed uitpakken maar omdat hij ook faalangstig is door dit alles kan het ook juist helemaal fout lopen.
Haar advies was de kwaliteitsondersteuner eens te bellen met de vraag waarom de afspraken nog niet zijn nagekomen. Zij vulde ons goed aan in het gesprek en leek het te begrijpen. Inderdaad leek, heb haar zojuist gebeld maar ze reageerde ook maar flauwtjes. De rapporten worden namelijk gemaakt en daar hebben de juffen het druk mee.
Vanavond toch maar eens met mijn man om de tafel en eens kijken wat andere scholen in het dorp voor ons kunnen betekenen. En of we dan alledrie de kinderen moeten laten overstappen. De andere doen het wel heel goed op school. Ik voel me zo machteloos, mijn zoon vandaag ook ziek gemeld, laat hem maar even bijkomen.
Flanagan
Het is geen optie om mijn zoon bij zijn oude vriendje op school te doen, die is naar een andere provincie verhuisd 
Ik vind het ook geen pesten meer het is gewoon agressief gedrag, een kind op de grond duwen en blijven schoppen.... waar moet dat heen als die kinderen ouder worden. Dan zegt school maar de maatschappij is niet meer zoals in jouw basisschool tijd..... nou mijn kinderen leer ik nog steeds normen en waarden en recept te hebben voor anderen...
Therapie op school
Bij ons op school komt eens per week iemand om pesters en gepesten in groepsverband te begeleiden in omgaan met elkaar. Verschillende groepen door elkaar, dus het wordt niet op de persoon gespeeld. Lijkt me beter om dit op school op te pakken dan thuis. Ook is er een rots en water training geweest in de klas van mijn jongste.
Geeft school ook aan wat ze doen met de pesters? Ik denk dat hun ouders zich ook zorgen zouden moeten maken.
Voor je naar een andere school gaat
Voor je naar een andere school gaat is het belangrijk je zoon weerbaarder te maken. Waarschijnlijk vertoont jouw zoon net als de mijne toen, gewenst gedrag. Dat betekent dat een kind gedrag gaat vertonen waarvan het graag zou willen dat de ander het doet. Ongewild geef je daarmee de pesters nog meer ruimte. Daarmee maak je jezelf kleiner (in de hoop dat ze je niet zien). Ook in letterlijke zin.
Alleen een andere school is niet genoeg. De pesters zitten in een patroon maar jouw zoon ook. En als daarmee niets gebeurt, kan het gebeuren dat op een nieuwe school, zoon in een pester verandert of toch ook weer een gepeste wordt.
Ik zou dat niet aan deze school alleen overlaten. Dat zij niets doen, is niet omdat zij zo goed weten hoe je dit soort dingen aanpakt. Zij doen hun deel maar en ondertussen zou ik hulp zoeken. Onze zoon heeft veel gehad aan een kinderhaptonom. Tijdens de sessies werd helemaal niet veel gesproken over het pesten eigenlijk maar vooral spelenderwijs geoefend hoe hij letterlijk en non-verbaal zijn plek kon opeisen. Langzaam is de spiraal ophoog gevonden. Hij heeft daarmee een fijne sfeer uit zichzelf meegenomen, naar de nieuwe klas (nl zelfvertrouwen). Ik zou dat school niet vertellen want anders denken ze dat zij niets meer hoeven te doen.
En tijdens het zoeken naar een andere school, zou ik rondvragen op welke manieren scholen werken aan een fijne sfeer in de klas. Dat zou ik aan de scholen zelf vragen maar ook ouders en kinderen. Er zijn echt scholen die daar tijd en moeite in stoppen. En er zijn scholen die aan beide kanten niets doen: niet aan een goede sfeer in de klas doen en dan ook niet als de sfeer slecht is.
Therapie op school
Drietje; deze therapie gaat ook op school plaatsvinden. Ze had het ook over rots en water maar daar heb ik nog nooit van gehoord. IK weet dus ook niet of ze dit gaan toepassen op school.
@fruitella; wat jij omschrijft is zo'n beetje wat deze therapeute doet. Ze is geen haptonoom maar ik herken wel dingen, ze doet ook niet echt iets met praten en het gaat ook niet specifiek over het pesten. we starten sowieso met de therapie, het lijkt me niet onverstandig om hem wat weerbaarder te maken. Hopelijk levert haar gesprek met de school wat meer op.
laat je niks aanpraten
Mijn dochter ging ook zo. Dan deed de school weer gesprekjes en leek het even weer goed te gaan. Mijn dochter moest werken aan haar weerbaarheid, op zich goed maar op school veranderde niks. Wat heeft mijn dochter hard gewerkt aan zichzelf maar uiteindelijk bleef de school en de klas nog steeds niet leuk. Ik heb spijt dat we het zo lang geprobeerd hebben en dat we ons hebben laten aanpraten dat het vooral ook door haar eigen houding en weerbaarheid kwam. Na weer een incident eindelijk besloten weg te gaan. De directeur zei nog tegen ons dat het in ons kind zelf zat en dat als ze daar niks aan deed alles toch weer opnieuw op een andere school zou gebeuren. Nou mooi niet, mijn dochter kwam ook een heerlijke school met een fijne sfeer, maakte veel vriendinnen en bloeide op. Ze leerde dat er voor iedereen een plek is, ook als je geen grote bek hebt, dat er ruimte voor iedereen is om te zijn wie je bent en dat dat goed is. Ook als je een rustig of gevoelig kind/mens bent of anders dan anderen: er is plek voor iedereen en die ruimte mag je innemen en zijn hoe je bent, je hoeft niet te veranderen. Ze leerde dat er wel scholen zijn waar kinderen/mensen respectvol met elkaar om gaan. En die zijn er dus. Mijn advies zou zijn, wel een weerbaarheidstraining doen als jouw zoon dat zelf wil. Of een training om te leren jezelf te zijn, rust te krijgen oid- ik zou je zoon wel inspraak geven. Communiceer met jouw kind en luister goed naar hem. Maar vooral: laat je en jouw zoon(!) niet aanpraten dat het aan hem ligt. Kijk of er iets gaat verbeteren op deze school, verwacht je dat ze dit nog goed gaan aanpakken? En dan niet alleen jouw zoon helpen maar de pestkoppen aanpakken, gaat de sfeer beter worden, wordt het nog leuk en veilig op deze school? Vooral ook op langere termijn, en als je daar (en nogmaals jouw zoon ook) vertrouwen in hebt dan kan je blijven. Maar als je dat niet ziet gebeuren, dan zou ik nu snel een andere school gaan zoeken.
Ze komen er mee weg
Er wordt te veel met de mantel der liefde bedekt door alle partijen. Totdat het tot groot letsel leidt, dan gaan we in een optocht tegen zinloos geweld?
Bewust hard gezegd, maar dit zou door niemand getolereerd mogen worden. Het mag niet volgens de wet, het is letterlijk levensgevaarlijk en een kind hoort niet in zo'n situatie te geraken of te blijven.
Mag niet. Doe je het toch, dan heb je een probleem. Dat moet de boodschap zijn naar de daders. Om te voorkomen dat er in de lange lijst van slachtoffers de naam van een klein jongetje wordt bijgeschreven.
Richard Nieuwenhuizen? Ook iemand die weerbaarder had moeten zijn en gewenst gedrag vertoonde? Een therapie had moeten volgen?
Hier hielp het niet
Zoon zat op judo. Het pesten was zo erg dat hij als enige aangemoedigd werd op school en opvang om terug te slaan.
Het werd iets beter toen hij meesters kreeg in de bovenbouw en door hen bij het voetballen op het schoolplein werd gezet. Daar werd hij keeper en dat bleek hij goed te kunnen. Dat gaf lucht.
Het ging pas echt goed op een andere school, voor hem speciaal onderwijs. De school had veel meer oog en handvaten bij pesten en zocht altijd alles goed uit en adresseerde juist ook de pesters. Niet met straf maar met vaardigheden.
Bovendien heeft hij toevallig ook excuses gekregen van een van de grootste pesters die hij toevallig jaren later tegenkwam.
Dochter heeft nog steeds een trauma van het pesten. Daar krijgt ze binnenkort EMDR voor. Hopen maar dat het helpt want ze schiet al in de paniek als ze een groep kletsende meisjes ziet.
Ik denk dat een kind in een onveilige situatie moeilijker weerbaar kan worden. School veranderen kan een betere oplossing zijn, dan zijn ze ook uit de onveilige situatie.
Weerbaarheidstraining, ach god dat arme kind
Witheet kan ik wordenals ik hoor dat een gepest kind weerbaarder moet worden. De houding moet veranderen, zodat anderen hem of haar niet meer te grazen nemen. Naar de speltherapeut! Kanjertraining in de klas, zodat de hele klas amders met elkaar om leert gaan! We hebben het hele traject gehad met nul resultaat. De pestkoppen slaan, knijpen, duwen en trekken nog steeds, inmiddels groep 7. Want ja die weten dat de juffen en meesters het niet op prijs stellen dat het geschopte kind een oplawaai verkoopt aan zijn of haar belager. Een echte kanjer zegt: "Stop hou op, ik vimd dit niet leuk!" En de belager gaat vrolijk verder, de belaagde leerling roept hulp in van de leerkracht en de leerkracht zegt dat de belager moet stoppen. De belager stopt........
Nou ja voor even dan, als ze in de rijna as r de gym lopen begint het van voor af aan.
Mijn kind is geen vechter maar wel enorm sterk, inmiddels nebben wij hem gezegd dat hij terug mag schoppen, slaan, knijpen, weet ik veel wat. Nooit zelf beginnen maar terugmeppen vind ik helemaal oké. Dit zeggen we ook ieder jaar tegen de leerkracht: Als X komt klagen dat mijn kind hem geslagen heeft, dat is X begonnen ook al ontkent hij nog zo hard. Zo'n ventje is het namelijk, zelf beginnen maar meihard ontkennen dat hij is begonnen als hij wordt aangesproken op zijn gedrag.
Alleen weerbaarheidstraining voor je zoon gaat het probleem niet oplossen. En zo'n training om de groep beter met elkaar te leren omgaan ook niet, de leerkrachten moeten er echt bovenop zitten en daarvoor hebben ze het veel te druk.
Als ik het kver kon doen ging mijn kind naar een andere school. Nu nog overstappen wil kind zelf echt niet, het heeft namelijk ook hele leuke en aardige kinderen in de klas die het niet kwijt wil. Maar ik zal blij zijn als we die gesprekjes over weerbaarheid niet meer noeven te voeren, tot die tijd mag hij van mij terug timmeren.
Weerbaarheidstraining
Hier moest kind ook niets hebben van een weerbaarheidstraining. Het vroeg er toch niet om om gepest te worden.
De pesters moesten maar leren hoe je wel met elkaar omgaat. Dat was precies het grote verschil met de nieuwe school. Dat was ook terug te vinden in het rapport; gaf de oude bs aan dat omgang met anderen matig was, schreef de nieuwe school gewoon dat met kind niets mis is.
Zoveel effect heeft het gevoel van veiligheid op het welzijn van een kind.
Ps. Nu moet ik wel erbij vertellen dat kind wel terug durfde te slaan maar vanwege de kracht in het lijf, dit niet van ons mocht. Weer een andere situatie dus.
Misschien is atletiek wel goed. Zo kan je kind trainen in sprinten. Kan van toepassing zijn als er weer een geen pleinwacht aanweig is. Dit is geen grapje.
herkenbaar
Wat een herkenbare reacties, bedankt voor de tips!
Zoon nam het altijd op voor gepest vriendje
Een vriendje van mijn zoon was ook het pispaaltje voor een paar jongens uit oudere klassen. Mijn zoon heeft een paar keer snel met hem van jas verwisseld, capuchon op, en gezorgd dat ze achter hem aan gingen.
Zoon is wel goed in sprinten, dus dat heeft zijn vriendje behoorlijk wat pakken slaag gescheeld.
De pleinwacht was ook meestal met alles bezig behalve het oplossen van gepest.
Het vriendje is naar een andere school vertrokken en is zo opgelucht. Mijn zoon is verdrietig, hij is een maatje in de klas kwijt.
Triest
Eigenlijk intriest als je zo de voorvallen lees. Een kind wilt niet moeten vluchten, ook niet naar een andere school. Maar als een school het uit besteedt aan externe hulp, heb ik er weinig vertrouwen in.
Tip, leg je kind uit dat het om hulp moet gaan schreeuwen..zo trekt het aandacht. Hij moet niet gaan wachten tot iemand naar hem toekomt.
schreeuwen
Dat zal hij helaas niet doen.... in groep 1 werd er een teken afgesproken, als de juf hem dat zag doen was het mis en zou ze naar hem toe komen.
Gisteren de kwaliteitsondersteuner van school gebeld, wacht nog op een antwoord..... Dat neem ik ze kwalijk, het duurt allemaal te lang. Of misschien wil ik wel te snel, ik weet het ook niet meer. Maar het gaat wel om mijn kind, dat heeft mijn hoogste prioriteit!
Dezelfde jongens?
Zijn het altijd dezelfde jongens? Een karatetrap zou hier op school tot een voorlopige schorsing leiden.
Als school net niet oplost.....
Moet je zelf wat bedenken. Terugmeppen mag hier ook niet, maar je altijd door dezelfde drie, laten knijpen, hardhandig tegen de grond werken of je kleren laten slopen hoeft van mij niet meer. Mijn kind mag terugmeppen, dan zal de aanstichter wel keihard ontkennen dat hij begonnen is en dan moet een schorsing maar. De inspectie inschakelen kan altijd nog.
Op sommige scholen klopt het gewoon niet wat er gebeurt. Die rotjongens weten precies wanneer ze wat doen, zodat de leerkracht het niet ziet en een ander de schuld krijgt.
Tevens zijn sommige leerkrachten zo bang om voor racist uitgemaakt te worden dat ze alles niet gezien hebben/ontkennen/er een positieve draai aangeven.
Ik sta er zelf bij dat een jongen een schaar gooit, kind zegt dat hij de schaar liet vallen. Juf was er niet bij en zegt dat de waarheid wel in het midden zal liggen. Ze wist dat ik een hekel heb aan dat jong, omdat hij altijd alle rottigheid die hij uithaalt ontkent maar als hij straf zou krijgen zouden die ouders weer zeggen dat de juf discrimineert.
wat een ellende allemaal hè...
Mijn zoon kan ook niet terugvechten. Dat is dus nooit een optie geweest. Als je zoon een grotere broer of neef heeft, kan die de pesters misschien eens bedreigen en indien nodig in elkaar slaan. Dat heb ik wel eens gedaan voor mijn kleine broertje en dat hielp erg goed. Want een juf kan zogenaamd niks als ze niets gezien heeft, terwijl die grote zus je echt wel weet te vinden! Wel alleen toepassen in een noodgeval, als niets meer werkt (en dat lijkt hier wel het geval te zijn).
Is er een Vrije School in de buurt? Daar is mijn meisje weer helemaal opgebloeid. Ze werd op de oude school niet fysiek aangevallen maar wel volledig buitengesloten. Op de Vrije School vormde zich binnen 10 seconden een groepje om haar heen: hee een nieuw meisje! Leuk, hoe heet je? En zo is het gebleven. De eerste dag al kreeg ik haar niet meer mee naar huis, ze ging bij een van haar nieuwe vriendinnen spelen.
Nou gaat het niet altijd zo geweldig als dit, maar laat je vooral niet aanpraten dat het aan je kind ligt! Zoals anderen hierboven al zeggen: waarom zou er geen plaats mogen zijn voor vriendelijke, bescheiden kinderen?
Laat het niet te lang duren. Goed dat je op zoek bent naar een nieuwe school. Het voordeel van na groep 3 switchen is dat er al informatie is over de sfeer in de klas waar het kind in zou kunnen komen. Vind die informatie, ga erom vragen bij ouders! Om een voorbeeld te geven: het broertje van mijn kind is niet naar de Vrije School gegaan, vanwege informatie over de jongens in de klas waar hij in zou komen. Hij is op de oude school gebleven omdat het met hem best goed ging.
Nog een dingetje: dat van je af moeten bijten speelt vooral op de basisschool en in de eerste klassen van de middelbare school. Daarna worden de meeste mensen wat beschaafder (uitzonderingen daargelaten) en is het niet zo makkelijk meer om de halve of hele klas tegen iemand op te zetten. Mensen gaan dan meer hun eigen gang en zoeken hun eigen soort op, in plaats van anderen lastig te vallen. Dus dat primitieve "van je af bijten" is ook maar beperkt nodig. Ik heb het echt af moeten leren destijds 
.
wanneer switchen
Als het kan, zou ik trouwens niet wachten tot na de zomer. Hoe eerder het gebeurt, hoe minder schade hij oploopt. En dan hoeft hij niet de hele vakantie de zenuwen te hebben over de nieuwe school.
