Pesten of niet pesten?
Dochter krijgt vandaag haar beugel, ze is pas 9, maar er is ruimte tekort en met de beugel die ze gaat krijgen gaat er ruimte in haar kaak gecreerd worden. Vanmorgen hoorde man al dat 2 kinderen liepen te bekokstoven dat ze dochter weleens beugelbekkie zouden gaan noemen. Man heeft dit ook aan de juf doorgegeven (we hebben al een aantal maanden met vervelende dingen gehad, maar het leek nou juist de laatste tijd weer goed te gaan)
In de pauze hadden 4 andere meiden haar kleine met een beugel genoemd (ze heeft hem nog niet eens en ze is inderdaad de kleinste van de klas). Hierop was ze gelijk naar de juf gegaan. Waarop deze zegt, tegen dat groepje meiden: "Als jullie het als een grapje bedoelen, dan moeten jullie dat er in het vervolg wel bij zeggen, want anders is het niet zo leuk voor X om dit te horen" . Eh? Als het een grapje is wel dan???
Ik snap het soms niet meer.
Beugel
Binnen 2 jaar loopt de halve klas met een beugel, ze is alleen maar de eerste. Met een beetje geluk de pester straks ook, dat lijkt me grappig.
Maar die opmerking van juf is niet OK. Mijn zoon weet na jaren nog dat hij eindelijk al zijn moed bijeen had geraapt en tegen de juf had gezegd dat X hem hard had geschopt. Juf presteerde het te zeggen: "Oh, maar dat is X nou allang weer vergeten, hè X?" Waarop X alleen nog maar braaf hoefde te knikken.
Het gaat niet om de beugel
Een beugel, een bril, een pukkel op de neus, iedereen heeft wel iets waar je mee kan pesten. Het komt misschien omdat je dochter pas 9 is dat ze pesten met opmerkingen over haar beugel want eigenlijk vinden kinderen een beugel niets bijzonders meer. Half Nederland loopt ermee, zullen we maar zeggen. Het melden bij de juf helpt vaak alleen als de juf in de buurt is als er opmerkingen gemaakt worden. Klasgenoten pesten vaak als er geen volwassenen in de buurt zijn.
Misschien kan je dochter voor de klas vertellen waarom ze een beugel draagt, hoe dat allemaal werkt en wat het eindresultaat zal zijn. En dat het stom is om daar rare opmerkingen over te maken is iets wat de juf kan aankaarten.
Als je dochter de opmerkingen niet leuk vindt dan zijn het geen grapjes. De leerkracht mag daar wel wat duidelijker in zijn. Opmerkingen die bedoeld zijn als "grapje" kunnen kwetsend zijn. Ook een onderwerp om in de klas te bespreken.
Dochter is er al heel open over geweest in de klas
Ze "leeft" al een maand naar dit moment toe. Mede daarom was ik ook wel verbaasd dat dit nu ineens weer begon. Zeker omdat een beugel tegenwoordig zo normaal is, normaler dan in mijn tijd zeg maar!
Dochter staat een klein beetje buiten de groep in de klas. Ze heeft wel "vriendinnen" zoals ze zelf zegt, maar puur alleen op school kennelijk, ze wordt nooit gevraagd voor eten, spelen of kinderfeestjes. Begin van het schooljaar is er veel pestgedrag geweest, maar eigenlijk leek dat de laatste tijd wel wat beter te gaan.
Tot nu dus dit weer. En misschien bedoelen ze het niet eens lullig, maar dochters zelfvertrouwen is al vrij zwak, dit helpt niet echt mee.
Ik begreep dat ze deze beugel minimaal 14 uur per dag moet dragen, dus met een beetje geluk hoeft ze hem op school niet heel veel te dragen, wellicht scheelt dat ook weer, maar de manier waarop juf hier weer mee om gaat, de broek zakt me er van af. (ervaringen met deze juf zijn op zijn zachtst gezegd al niet optimaal)
Zelfvertrouwen
"maar dochters zelfvertrouwen is al vrij zwak".
Die klasgenootjes voelen dat feilloos aan. "Grappig" bedoelde opmerkingen die bij je dochter onzekerheid veroorzaken. Misschien kan je wel je dochter helpen met haar onzekerheid. Waar komt dat vandaan en hoe kan ze wat sterker in haar schoenen komen te staan?
Met welke hulp kan je dochter inzien dat ze goed is zoals ze is? Dat ze prachtig is, ook met beugel en dat die meisjes die kwetsende opmerkingen maken blijkbaar ook erg onzeker zijn. Dat ze klein is en dat mensen er nu eenmaal zijn in allerlei soorten en maten en dat klein prima is.
Soms is er een derde persoon nodig om je dochter daarbij te helpen. Mijn zoon had de objectieve mening van een buitenstaander nodig. Hij zei zelf:"Ja, jij zegt al die lieve dingen omdat je nu eenmaal mijn moeder bent."
Dat is waar
ik kan het natuurlijk wel steeds zeggen, maar inderdaad, ik ben haar moeder 
Wel kreeg ze veel complimenten vandaag via mijn Facebook over de foto. Daar was ze wel blij mee en ze wil hem per se mee naar school nemen om te laten zien. Vooruit maar dan. Ze hoeft hem inderdaad maar 14 uur per dag in, dus vooral 's nachts, kan ze veel uren maken. En na schooltijd.
